|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
AGS Agrotrading Ltd ν. Πλοίου "Αstra", σημαίας Ρωσίας (2010) 1 ΑΑΔ 1483
AGS AGROTRADING LTD ν. Του Πλοίου "ASTRA", Αγωγή Αρ. 2/2010, 21 Σεπτεμβρίου 2010
(2005) 1 ΑΑΔ 503
31 Μαρτίου, 2005
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
NAFPAKTOS MANAGEMENT LTD,
Ενάγοντες,
v.
ΤΟΥ ΡΥΜΟΥΛΚΟΥ "GULF FLEET 74",
ΥΠΟ ΣΗΜΑΙΑ VANUATU,
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 43/2004)
Ναυτοδικείο ― Διάταγμα σύλληψης πλοίου το οποίο εκδόθηκε με μονομερή αίτηση ― Ακυρώθηκε, οι ενάγοντες απέτυχαν να προσφέρουν στο Δικαστήριο οποιαδήποτε μαρτυρία με βάση την οποία θα μπορούσε να γίνει επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου.
Ναυτοδικείο ― Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου ― Μπορεί να γίνει επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου, εναντίον κάποιου πλοίου, εάν η υπόθεση εμπίπτει στις πρόνοιες του Άρθρου 3(4) του Αγγλικού Administration of Justice Act του 1956.
Οι ιδιοκτήτες του εναγομένου πλοίου (οι αιτητές) με την αίτηση αυτή ζητούν διάταγμα για ακύρωση ή παραμερισμό του εντάλματος σύλληψης του και για επιστροφή σ' αυτούς της εγγυητικής επιστολής που κατέθεσαν για την απελευθέρωσή του. Η αίτηση βασίζεται στον περί Δικαστηρίων Νόμο του 1960, Άρθρα 19(1) και 29(2) (α), στο Άρθρο 3(4) του Αγγλικού Administration of Justice Act 1956, στους Διαδικαστικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη δικαιοδοσία του ως Ναυτοδικείο, Κανονισμούς 50-52, 60-203 και 207-212 και στις συμφυείς εξουσίες και δικαιοδοσία του Δικαστηρίου.
Οι αιτητές εισηγήθηκαν ότι η ένορκη δήλωση η οποία συνοδεύει την αίτηση για σύλληψη είναι ασαφής, αόριστη και ανεπαρκής και δεν αποκαλύπτει αγώγιμο δικαίωμα in rem εναντίον του εναγομένου ρυμουλκού. Οι ενάγοντες καταχώρησαν ένσταση υποστηρίζοντας ότι η αίτηση του εναγομένου πλοίου δεν αποκαλύπτει οποιοδήποτε λόγο που να δικαιολογεί το αιτούμενο διάταγμα και ότι η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση είναι παράτυπη.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι ενάγοντες όταν καταχώρησαν την μονομερή αίτησή τους για έκδοση του εντάλματος σύλληψης του εναγομένου πλοίου, απέτυχαν να προσφέρουν στο Δικαστήριο οποιαδήποτε μαρτυρία με βάση την οποία θα μπορούσε να γίνει επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου.
2. Η προαναφερόμενη παράλειψη των εναγόντων είναι απόλυτα ουσιώδης καθότι για την επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου και κατ' επέκταση για την έκδοση εντάλματος συλλήψεως του εναγομένου πλοίου, είναι απαραίτητο το προαναφερόμενο στοιχείο. Κατά συνέπεια οι ενάγοντες απέτυχαν να θέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου το απαραίτητο ελάχιστο υπόβαθρο αναφορικά με την ύπαρξη ζητήματος για εκδίκαση, στοιχείο που, όπως αποφασίστηκε και στις αποφάσεις El Fath Co. v. E.D.T. Shipping και Άλλος και Michel Doumit v. The Ship "Coccinella", θα πρέπει να θεωρηθεί ως περιλαμβάνον και τα όσα άπτονται των προϋποθέσεων για την επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου.
Η αίτηση επιτράπηκε με έξοδα υπέρ των αιτητών. Το ένταλμα σύλληψης του εναγομένου ρυμουλκού παύει να ισχύει.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
El Fath Co. v. E.D.T. Shipping κ.ά. (1992) 1 Α.Α.Δ. 1255,
Doumit v. The Ship "Coccinella" (1976) 1 C.L.R. 177.
Αίτηση.
Αίτηση από τους ιδιοκτήτες του εναγομένου πλοίου με την οποία ζητούν διάταγμα, το οποίο να ακυρώνει ή παραμερίζει το ένταλμα συλλήψεως του εναγομένου ρυμουλκού ημερ. 5.10.2004, να ακυρώνει ή παραμερίζει το ένταλμα σύλληψης και την επίδοση του και να διατάσσει την ακύρωση και επιστροφή στους αιτητές της εγγυητικής επιστολής ημερ. 8.10.2004, η οποία εκδόθηκε και κατατέθηκε με σκοπό να ελευθερωθεί από τη σύλληψη το εναγόμενο ρυμουλκό, σύμφωνα με τους όρους που επέβαλε το Δικαστήριο στις 5.10.2004.
Π. Ιακωβίδης, για τους Αιτητές-Εναγόμενους.
Α. Γιωρκάτζης, για τους Καθ' ων η αίτηση-Ενάγοντες.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Στις 5.10.2004, μετά από μονομερή αίτηση της ενάγουσας, εκδόθηκε ένταλμα συλλήψεως του εναγομένου πλοίου, υπό όρους.
Με την αίτηση αυτή οι ιδιοκτήτες του εναγομένου πλοίου ζητούν διάταγμα, το οποίο να ακυρώνει ή παραμερίζει το ένταλμα συλλήψεως του εναγομένου ρυμουλκού ημερ. 5.10.2004, να ακυρώνει ή παραμερίζει το ένταλμα σύλληψης και την επίδοση του και να διατάσσει την ακύρωση και επιστροφή στους αιτητές της εγγυητικής επιστολής ημερ. 8.10.2004, η οποία εκδόθηκε και κατατέθηκε με σκοπό να ελευθερωθεί από τη σύλληψη το εναγόμενο ρυμουλκό, σύμφωνα με τους όρους που επέβαλε το Δικαστήριο στις 5.10.2004.
Η αίτηση βασίζεται στον περί Δικαστηρίων Νόμο του 1960, Άρθρα 19(1) και 29(2) (α), στο Άρθρο 3(4) του Αγγλικού Administration of Justice Act 1956, στους Διαδικαστικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη δικαιοδοσία του ως Ναυτοδικείο, Κανονισμούς 50-52, 60-203 και 207-212 και στις συμφυείς εξουσίες και δικαιοδοσία του Δικαστηρίου.
Την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση υπογράφει ο κ. Τόμης Τζωρτζής, ο οποίος περιγράφεται ως Γενικός Διευθυντής κάποιας εταιρείας και ως εξουσιοδοτημένος από τους ιδιοκτήτες του εναγόμενου ρυμουλκού να προβεί στην ένορκη του δήλωση. Στην παράγραφο 13 της ένορκης δήλωσης του αναφέρει ότι όπως τον συμβουλεύει ο δικηγόρος κ. Παπαπέτρου, ο οποίος εργάζεται στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των ιδιοκτητών του εναγομένου ρυμουλκού, η ένορκη δήλωση του κ. Νίκου Στυλιανού ημερ. 5.10.2004, η οποία συνοδεύει την προαναφερόμενη μονομερή αίτηση της ενάγουσας επίσης ημερ. 5.10.2004, είναι ασαφής, αόριστη και ανεπαρκής και δεν αποκαλύπτει αγώγιμο δικαίωμα in rem εναντίον του εναγομένου ρυμουλκού.
Η ενάγουσα καταχώρησε ειδοποίηση για πρόθεση ένστασης στις 17.1.2005 η οποία βασίζεται ουσιαστικά στις ίδιες ουσιαστικές και δικονομικές πρόνοιες στις οποίες βασίζεται και η αίτηση. Στην ένσταση αναγράφεται ότι η αίτηση του εναγομένου ρυμουλκού δεν αποκαλύπτει οποιοδήποτε λόγο που να δικαιολογεί το αιτούμενο διάταγμα και ότι η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση είναι παράτυπη. Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του κ. Νίκου Στυλιανού ημερ. 17.1.2005.
Θεωρώ ότι είναι πρωταρχικής σημασίας να εξετάσει το Δικαστήριο κατά πόσο τα όσα έθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου οι ενάγοντες με την μονομερή τους αίτηση ημερ. 5.10.2004, σαν αποτέλεσμα της οποίας εξασφάλισαν ένταλμα συλλήψεως του εναγομένου πλοίου, ήταν επαρκή για να γίνει επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου και κατ' επέκταση να εκδοθεί το ένταλμα συλλήψεως του εναγομένου πλοίου.
Σύμφωνα με τον Κ. 50 των προαναφερόμενων διαδικαστικών κανονισμών, η ένορκη δήλωση που συνοδεύει αίτηση για ένταλμα σύλληψης πλοίου, σε αγωγές in rem, μπορεί να γίνει σύμφωνα με το έντυπο C του Πρώτου Παραρτήματος. Στο έντυπο C αναγράφεται μεταξύ άλλων ότι ο ενόρκως δηλών έχει αξίωση εναντίον του πλοίου για συγκεκριμένο λόγο, ότι η αξίωση του δεν έχει ικανοποιηθεί και η βοήθεια του Δικαστηρίου είναι απαραίτητη για την προώθηση της. Σύμφωνα με τον Κ. 51, η ένορκη δήλωση θα πρέπει να αναφέρει τη φύση της αξίωσης και ότι η βοήθεια του Δικαστηρίου απαιτείται. Στην περίπτωση αγωγής για αναγκαία προϊόντα θα πρέπει να αναφέρεται και ο εθνικός χαρακτήρας του πλοίου και ότι εξ όσων καλύτερα γνωρίζει ο ενόρκως δηλών κανένας ιδιοκτήτης ή ιδιοκτήτης μεριδίου του πλοίου είχε την μόνιμη διαμονή του στην Κύπρο κατά το χρόνο που τα αναγκαία προϊόντα προμηθεύτηκαν στο πλοίο. Στον Κ. 54, προνοείται ότι το Δικαστήριο έχει εξουσία να διατάξει την έκδοση εντάλματος συλλήψεως αν και η ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση δεν περιλαμβάνει όλες τις προαναφερόμενες λεπτομέρειες.
Στην υπόθεση El Fath Co. v. E.D.T. Shipping και Άλλος (1992) 1 Α.Α.Δ., 1255 παρατηρήθηκε πως η αίτηση για έκδοση εντάλματος σύλληψης πλοίου πρέπει να υποστηρίζεται από ένορκο δήλωση η οποία να καταδεικνύει ένα ελάχιστο υπόβαθρο αναφορικά με την ύπαρξη ζητήματος για εκδίκαση, όρος που πρέπει να θεωρηθεί ότι περιλαμβάνει και όσα άπτονται των προϋποθέσεων για την επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου. Στην περίπτωση εκείνη το πλοίο βρισκόταν εκτός της δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου και η αγωγή στρεφόταν εναντίον νομικού προσώπου το οποίο, όπως αποφασίστηκε, θα έπρεπε να είχε αποδειχθεί ότι ήταν ιδιοκτήτης όλων των μεριδίων του εναγομένου πλοίου, για να είναι δυνατό να γίνει επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου, όπως απαιτείται από το άρθρο 3(4) του Administration of Justice Act 1956.
Στην υπόθεση Michel Doumit v. The Ship "Coccinella" (1976) 1 C.L.R., 277 παρατηρήθηκε ότι μπορεί να γίνει επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου, εναντίον κάποιου πλοίου, εάν η υπόθεση εμπίπτει στις πρόνοιες του άρθρου 3(4) του Αγγλικού Administration of Justice Act του 1956, όπως αξίωση η οποία προκύπτει σε σχέση με το εναγόμενο πλοίο, όπου το πρόσωπο που θα ήταν υπόλογο για την αξίωση σε μια αγωγή in personam ήταν, όταν δημιουργήθηκε το αγώγιμο δικαίωμα, ο ιδιοκτήτης ή ενοικιαστής ή κάτοχος ή είχε τον έλεγχο του εναγομένου πλοίου, και η αξίωση είναι από αυτές που αναγράφονται στις παραγράφους (d) - (r) του άρθρου 1(1) του προαναφερόμενου Αγγλικού νόμου.
Συμφωνώ με τα όσα λέχθηκαν στις αποφάσεις El-Fath (ανωτέρω) και Doumit (ανωτέρω) και κρίνω πως παρόλη τη συμμόρφωση των εναγόντων με το έντυπο C του Πρώτου Παραρτήματος των προαναφερόμενων διαδικαστικών κανονισμών αυτοί, όταν καταχώρησαν την προαναφερόμενη μονομερή τους αίτηση, απέτυχαν να προσφέρουν στο Δικαστήριο οποιαδήποτε μαρτυρία με βάση την οποία θα μπορούσε να γίνει επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου. Απέτυχαν δηλαδή να θέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε μαρτυρία σύμφωνα με την οποία εκτός από το ότι το εναγόμενο πλοίο είναι το πλοίο σε σχέση με το οποίο προέκυψε η απαίτηση και ότι το πρόσωπο που θα ήταν υπόλογο in personam είχε, κατά το χρόνο της έκδοσης του κλητηρίου εντάλματος, την ωφέλιμη κυριότητα όλων των μεριδίων του εναγομένου πλοίου.
Κατά την κρίση μου η προαναφερόμενη παράλειψη των εναγόντων είναι απόλυτα ουσιώδης καθότι για την επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Ναυτοδικείου και κατ' επέκταση για την έκδοση εντάλματος συλλήψεως του εναγομένου πλοίου, είναι απαραίτητο το προαναφερόμενο στοιχείο. Κατά συνέπεια οι ενάγοντες απέτυχαν να θέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου το απαραίτητο ελάχιστο υπόβαθρο αναφορικά με την ύπαρξη ζητήματος για εκδίκαση, στοιχείο που, όπως αποφασίστηκε και στις προαναφερόμενες αποφάσεις, θα πρέπει να θεωρηθεί ως περιλαμβάνον και τα όσα άπτονται των προϋποθέσεων για την επίκληση της in rem δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ πως η υπό εξέταση αίτηση είναι ορθό και δίκαιο να επιτύχει και ότι το ένταλμα συλλήψεως του εναγομένου ρυμουλκού, το οποίο εκδόθηκε στις 5.10.2004, θα πρέπει να ακυρωθεί.
Η αίτηση εγκρίνεται ως η παράγραφος (1), με έξοδα υπέρ των αιτητών. Το ένταλμα συλλήψεως του εναγομένου ρυμουλκού παύει να ισχύει.
Η αίτηση επιτρέπεται με έξοδα υπέρ των αιτητών. Το ένταλμα σύλληψης του εναγομένου ρυμουλκού παύει να ισχύει.