|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 1 ΑΑΔ 1376
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αίτηση Αρ. 105/2005)
10 Νοεμβρίου, 2005
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΚΙΤΤΟΥ, ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΚΙΤΤΟΥ, ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 1.11.2005 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 650/2002 ΜΕΤΑΞΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΙ
ΓΙΩΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΛΤΔ ΚΑΙ ΜΑΡΙΟΥ ΚΙΤΤΟΥ
________________________
Μ. Κυριακίδης, για τον Αιτητή.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση, που καταχωρήθηκε στις 3/11/2005, ο αιτητής, εναγόμενος στην υπ' Αρ. 650/2002 Αγωγή Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ζητά χορήγηση άδειας για την καταχώριση αίτησης για την έκδοση εντάλματος certiorari για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο, προς ακύρωση, ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ημερομηνίας 1/11/2005, με την οποία κρίθηκε ότι Επαρχιακός Δικαστής είναι καθ' ύλην αρμόδιος να εκδικάσει την επίδικη διαφορά στα πλαίσια της ίδιας αγωγής. Ζητά, επίσης, τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για την έκδοση εντάλματος prohibition, με το οποίο να απαγορεύεται σε Επαρχιακό Δικαστή να προχωρήσει και/ή να συνεχίσει να εκδικάζει στα πλαίσια της πιο πάνω αγωγής, που εκκρεμεί, και τέλος οδηγίες για αναστολή της ισχύος της απόφασης ημερομηνίας 1/11/2005 μέχρι αποπεράτωσης της παρούσας διαδικασίας και/ή νεώτερης απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Το πραγματικό υπόβαθρο της αίτησης είναι, σε συντομία, το ακόλουθο, όπως προκύπτει από την έκθεση και την ένορκο δήλωση που την συνοδεύουν:-
Στις 2/2/2002, με γενικώς οπισθογραφημένο Κλητήριο ΄Ενταλμα, καταχωρήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας η υπ' Αρ. 650/2002 αγωγή. Το επίδικο θέμα και η αξία του επίδικου μέρους προσδιορίστηκε, εκ μέρους των εναγόντων, σε ΛΚ25.000,00 - ΛΚ50.000,00, με αποτέλεσμα η υπόθεση να τεθεί ενώπιον Επαρχιακού Δικαστή.
Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, προσκομίστηκε, εκ μέρους των εναγόντων, μαρτυρία, η οποία δεν αμφισβητήθηκε από τον εναγόμενο και, σύμφωνα με την οποία, η αξία του επίδικου ακινήτου ανήρχετο σε ΛΚ65.000,00, ποσό, δηλαδή, που υπερβαίνει τη δικαιοδοσία Επαρχιακού Δικαστή.
Ο εναγόμενος έθεσε θέμα καθ' ύλην αρμοδιότητας του Δικαστηρίου. Αποτέλεσμα ήταν οι ενάγοντες να αποσύρουν τις θεραπείες αναγνωριστικού διατάγματος, άρσης παράνομης επέμβασης και ανάκτησης κατοχής, οι οποίες περιλαμβάνονταν στην ΄Εκθεση Απαίτησης. Παρέμειναν μόνο αξιώσεις για αποζημιώσεις, λόγω παράνομης επέμβασης σε ακίνητη ιδιοκτησία.
Με ενδιάμεση απόφασή του, ο Επαρχιακός Δικαστής, ενώπιον του οποίου εκκρεμούσε η αγωγή, έκρινε ότι είχε δικαιοδοσία εκδίκασης της διαφοράς, στη βάση του ΄Αρθρου 22(3)(β) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, (Ν. 14/60), (όπως έχει τροποποιηθεί). Το Επαρχιακό Δικαστήριο εφάρμοσε τη σχετική διάταξη «με δεδομένο ότι δεν υπάρχει αμφισβήτηση του τίτλου της ακίνητης ιδιοκτησίας», αντιπαρερχόμενο πλήρως, σύμφωνα με τον αιτητή, το γεγονός ότι ο τίτλος της ακίνητης ιδιοκτησίας αμφισβητείται στην παράγραφο 2 της ΄Εκθεσης Υπεράσπισης. Κατέληξε στην εφαρμογή της πρόνοιας του ΄Αρθρου 22(3)(β), λόγω του ότι τα δεδομένα ως προς τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, μετά τον περιορισμό της αξίωσης, άλλαξαν, αντιπαρερχόμενο, επίσης, ότι αναρμόδιο δικαστήριο δεν μπορεί να καταστεί εκ των υστέρων αρμόδιο και ότι η αναζήτηση θεραπείας απαγορευτικού διατάγματος αποτελεί επιπρόσθετη προϋπόθεση για την εφαρμογή της εξαίρεσης του πιο πάνω ΄Αρθρου, το οποίο, στην παρούσα, δεν μπορούσε να τύχει εφαρμογής.
Οι λόγοι, για τους οποίους μπορεί να εκδοθεί ένταλμα certiorari, σύμφωνα με τη νομολογία - (βλ. Pastellopoullos v. Republic (1985) 2 C.L.R. 165. In Re Arghyrides (1987) 1 C.L.R. 30. Τζεννάρο Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 692) - είναι:-
1. Υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας.
2. Πρόδηλη πλάνη νόμου.
3. Προκατάληψη ή συμφέρον από πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.
4. Λήψη της απόφασης με δόλο ή ψευδορκία.
5. Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, αναφέρονται σχετικά τα εξής:- (σελ. 1541 - 1542)
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State [1986] 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή 'ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα'. ΄Εστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ., επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
Κατά την ενώπιόν μου αγόρευση, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, με σκοπό να καταδείξει ότι υπάρχει στην ουσία συζητήσιμο ζήτημα, υποστήριξε ότι, με την ενδιάμεση απόφασή του, το Επαρχιακό Δικαστήριο υπερέβη τη δικαιοδοσία του. Διέπραξε νομικό σφάλμα εμφανές στην απόφαση, από τη στιγμή που θεώρησε ότι δεν αμφισβητείται ο τίτλος της ακίνητης ιδιοκτησίας, ο οποίος όμως, με την παράγραφο 2 της Υπεράσπισης, αμφισβητείται.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος δεν αμφισβήτησε ότι, με την έκδοση τελικής απόφασης στην αγωγή, ο αιτητής θα έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει με έφεση την ορθότητα και της ενδιάμεσης απόφασης, συντρέχουν, όμως, πρόσθεσε, επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφ' όσον προσφέρεται άλλη θεραπεία, ο αιτητής εντάλματος certiorari δε θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. Ως εξαιρετικές περιστάσεις, προτείνει το γεγονός ότι η ενδιάμεση απόφαση δεν είναι εφέσιμη και το Δικαστήριο, παρά την έλλειψη δικαιοδοσίας, προχωρεί στην εκδίκαση της υπόθεσης. Η έκδοση εντάλματος certiorari δικαιολογείται και για λόγους οικονομίας της δίκης, αφού, με την έκδοσή του, θα περισωθούν χρόνος και χρήματα, τα οποία, διαφορετικά, θα αναλωθούν μέχρι τέλους της υπόθεσης.
Δε διαφωνώ με την εισήγηση του συνηγόρου του αιτητή ότι υπάρχει συζητήσιμο ζήτημα και, μάλιστα, σοβαρό, αφού πρόκειται για ζήτημα δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. Διαφωνώ, όμως, ότι οι λόγοι που προέβαλε συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις, που δικαιολογούν παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δε θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. Η όποια πιθανολογούμενη οικονομική δαπάνη μέχρι την ολοκλήρωση της υπόθεσης δεν μπορεί, από μόνη της, να θεωρηθεί εξαιρετική περίσταση, που θα δικαιολογούσε παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο αιτητής θα έχει την ευκαιρία, με την ολοκλήρωση της υπόθεσης, να προβάλει όλα τα επιχειρήματά του κατ' έφεση.
Καταλήγω, ενόψει ύπαρξης άλλης εναλλακτικής θεραπείας και μη στοιχειοθέτησης εξαιρετικών περιστάσεων, πως δε δικαιολογείται να ασκήσω τη διακριτική μου εξουσία υπέρ της χορήγησης άδειας για καταχώριση αίτησης της φύσης certiorari και prohibition.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ