|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 1 ΑΑΔ 874
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 11704]
23 Ιουνίου, 2005
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ, Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΛΟΙΖΟΥ ΟΡΦΑΝΙΔΗ,
ν.
ΛΑΙΚΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
-------------------------
Λ. Ιωαννίδης, για τον εφεσείοντα.
Σ. Γεωργιάδης, για τους εφεσίβλητους
-------------------------
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
-------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ H (Ex - tempore)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ: Tην ημέρα που ορίστηκε για την ακρόαση αίτησης για παρακοή διατάγματος του Δικαστηρίου, οι εφεσίβλητοι - αιτητές την απέσυραν επειδή, όπως είχαν διαπιστώσει, υπήρχε αντικειμενική αδυναμία συμμόρφωσης του εφεσείοντα - καθ΄ ου η αίτηση προς το διάταγμα. Στο πλαίσιο των δηλώσεων που είχαν γίνει πρωτοδίκως, αντιλαμβανόμαστε αυτή την τοποθέτηση να σήμαινε πως δεν ήταν δυνατό, στη βάση των δεδομένων, να επιτύχει η αίτηση που είχε υποβληθεί. Σημειώνουμε πως οι εφεσίβλητοι είχαν δεχτεί ότι το αυτοκίνητο, στην παράδοση του οποίου αφορούσε το διάταγμα, δεν βρισκόταν στην κατοχή του εφεσείοντα κατά το χρόνο της επίδοσης του διατάγματος για την παράδοσή του, την έκδοση του οποίου δεν γνώριζε μέχρι τότε.
Χώρισε τους διαδίκους το ζήτημα των εξόδων και η πρωτόδικος Δικαστής, για λόγους που εξήγησε, αφού απέρριψε την αίτηση ως αποσυρθείσα, επιδίκασε έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων.
Εξασφαλίστηκε η απαραίτητη άδεια και ασκήθηκε η παρούσα έφεση με κύριο έρεισμα τη βασική αρχή πως, κατά κανόνα, ο επιτυχών διάδικος, στην προκειμένη περίπτωση ο εφεσείοντας, δικαιούται στα έξοδα.
Οι εφεσίβλητοι εκπροσωπήθηκαν σήμερα, αλλά δεν διεκδίκησαν λόγο. Ορθώς, αφού δεν είχαν καταχωρήσει περίγραμμα αγόρευσης σύμφωνα με τις οδηγίες του Δικαστηρίου. Ενώπιόν μας έχουμε μόνο το περίγραμμα της αγόρευσης του εφεσείοντα.
Η πρωτόδικος Δικαστής επιδίκασε έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων επειδή θεώρησε ότι ήταν αρχικώς δικαιολογημένη η καταχώρηση της αίτησης. Το γεγονός, όπως εξήγησε, ότι εκ των υστέρων, εξαιτίας των ισχυρισμών που προβλήθηκαν στην ένσταση, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε αντικειμενική αδυναμία συμμόρφωσης, δεν έπρεπε να οδηγήσει σε στέρηση από τους αιτητές των εξόδων τους.
Θεωρούμε βάσιμους τους λόγους έφεσης. ΄Ηταν ευθύνη των εφεσιβλήτων η στοιχειοθέτηση των προϋποθέσεων για την έκδοση του διατάγματος που επιδίωκαν και η αναγνώρισή τους πως αυτό ήταν αδύνατο, εννοείται εξ αρχής, σήμαινε πως καταχώρησαν αίτηση που δεν ήταν δυνατό να επιτύχει. Το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου, στη βάση του οποίου άσκησε τη διακριτική του εξουσία σε σχέση με τα έξοδα, πως ήταν δικαιολογημένη η καταχώρηση της αίτησης, δεν βρίσκει έρεισμα στα δεδομένα της περίπτωσης και η επίκληση από τον εφεσείοντα, των υποθέσεων Krashias Shoe Factory v. Adidas (1989) 1 ΑΑΔ(Ε) σελ. 750, Θρασυβούλου ν. Arto Estates Ltd (1993) 1 AΑΔ 12, Φιλίππου ν. Φιλίππου (1990) 1 ΑΑΔ 890, είχε τη θέση της. Δεν διαπιστώνεται να υπήρχε λόγος ο οποίος, στο πλαίσιο της κατά δικαστικό τρόπο άσκησης της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου, θα επέτρεπε την επιδίκαση των εξόδων, ουσιαστικά, υπέρ του αποτυχόντος αντί υπέρ του επιτυχόντος διαδίκου.
Η έφεση επιτυγχάνει, με έξοδα. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Εκδίδεται διάταγμα για έξοδα στην πρωτόδικη διαδικασία, υπέρ του εφεσείοντα - καθ΄ ου η αίτηση.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
Τ. Ηλιάδης, Δ.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΕΣΓ
C:\WINDOWS\Application Data\Microsoft\Templates\Normal.dot