ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Πολιτική Έφεση Αρ. 11674)

14 Φεβρουαρίου, 2005

[Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ, Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]

ΑNTONIUS H.F.M. VRAETS,

Εφεσείων-Ενάγων,

ν.

ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,

----------

Ν. Αβρααμίδης, για τον εφεσείοντα

Χ. Σταυράκης, για τον εφεσίβλητο.

Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την έφεσή του ο εφεσείων-ενάγων προσβάλλει την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, με την οποία δόθηκε άδεια τροποποίησης της υπεράσπισης του εφεσίβλητου-εναγομένου 1. Η τροποποίηση αφορούσε ουσιαστικά την προσθήκη λεπτομερειών αλλοδαπού δικαίου, αφού εγειρόταν στην υπεράσπιση θέμα παρανομίας, που αφορούσε συναλλαγή με βάση την οποία απαιτούνταν γενικές και ειδικές αποζημιώσεις, καθώς και αποζημιώσεις για δόλο, απάτη, συνομωσία, κ.λ.π.

Παρόλο ότι δεν ηγέρθη από τους διαδίκους ενώπιον μας, τίθεται κατά την κρίση μας θέμα κατά πόσο η απόφαση του Δικαστηρίου να δώσει άδεια για τροποποίηση είναι εφέσιμη.

Στην υπόθεση Χαρούς ν. Χαρούς (2003) 1 Α.Α.Δ. 1530, ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου Γ. Πικής, εκδίδοντας την απόφαση της πλειοψηφίας, αφού αναφέρθηκε στην νομολογία (δέστε Christofidou v. Nemitsas and 3 Others (1963) 2 C.L.R. 269, Apak Agro v. Union des Coοperatives (αρ.1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 116, Evand Promotions Ltd κ.α. ν. Rutman (1997) 1 A.A.Δ 1787 κ.λ.π.), υιοθέτησε τις αρχές που εκφράστηκαν στην υπόθεση Χάσικος κ.α. ν. Χαραλαμπίδη (1990) Α.Α.Δ. 389, καθώς και τις μεταγενέστερες αποφάσεις και κατέληξε πως «μόνο ενδιάμεσες αποφάσεις που έχουν άμεσες επιπτώσεις στα δικαιώματα των διαδίκων μπορεί να αποτελέσουν το αντικείμενο έφεσης». Έτσι, η Ολομέλεια έκρινε ότι απόφαση απορριπτική αιτήματος για παροχή περαιτέρω και καλύτερων λεπτομερειών στην έκθεση απαίτησης δεν ήταν εφέσιμη, αφού δεν ήταν καθοριστική των δικαιωμάτων των διαδίκων.

Στην απόφαση, περαιτέρω, κρίθηκε ότι η υπόθεση Price v. Grαy, Π.Ε. 11054, ημερ. 26.3.2002, όπου θεωρήθηκε πως απόφαση για απόρριψη αίτησης παροχής ασφάλειας εξόδων ήταν εφέσιμη, συνιστά απόκλιση από τις πιο πάνω αρχές και ότι ως ζήτημα νομολογιακής δέσμευσης και ως θέμα αρχής είναι η υπόθεση Χάσικος και οι μεταγενέστερες αποφάσεις που είναι στοιχειοθετημένες στον ίδιο λόγο που καθορίζουν ποιες ενδιάμεσες αποφάσεις υπόκεινται σε έφεση.

Περαιτέρω, στην Κυπριακές Αερογραμμές Λτδ ν. Γεωργίου, Π.Ε. 11828, ημερ. 30.9.2004, εφαρμόζοντας τις πιο πάνω αρχές, το Εφετείο έκρινε ότι, ενδιάμεση απόφαση, με την οποία επιτράπηκε στην εφεσίβλητη η τροποποίηση της εκθέσεως απαιτήσεώς της, δεν ήταν εφέσιμη.

Με βάση τις πιο πάνω αρχές, καταλήγουμε πως η υπό έφεση απόφαση δεν είναι καθοριστική των δικαιωμάτων των διαδίκων και ούτε έχει άμεσες επιπτώσεις στα δικαιώματά τους και ως εκ τούτου η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί.

Δ. Δ. Δ.

/Χ.Π.