ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

18 Ιανουαρίου, 2005

[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ SARDAR ZAMAN,

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΑΡ. 10 ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΛΕΥΚΩΣΙΑ,

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ

1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,

2. ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ,

3. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ,

________________________

________________________

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση, ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-

Νομική βάση της αίτησης αποτελούν τα ΄Αρθρα 11 και 12 του Συντάγματος, τα ΄Αρθρα 13 και 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, ΚΕΦ. 105, οι περί Προσφύγων Νόμοι του 2000 μέχρι του 2004, (Ν.6(Ι)/2000, όπως τροποποιήθηκε), (οι «περί Προσφύγων Νόμοι»), οι εξουσίες και η πρακτική του Δικαστηρίου κατά την άσκηση της δικαιοδοσίας του για έκδοση προνομιακών διαταγμάτων.

Ο αιτητής, σύμφωνα με τα γεγονότα, που δίδονται από τον ίδιο με ένορκη δήλωση προς υποστήριξη του αιτήματός του, ονομάζεται Zardar Zaman και γεννήθηκε στο Πακιστάν. ΄Ηρθε παράνομα στην Κύπρο, με σκοπό να ζητήσει πολιτικό άσυλο, για το λόγο ότι η ζωή του κινδύνευε στη χώρα του, αφού μέλη του κυβερνώντος κόμματος σκότωσαν τον πατέρα και δύο από τα αδέλφια του. Ανήκει στο αντιπολιτευόμενο κόμμα της χώρας του και τον αναζητούν μέλη του κυβερνώντος κόμματος, για να τον δολοφονήσουν. Στις 22/12/2004 και ώρα 1.30 π.μ., ήλθε στην Κύπρο και το απόγευμα της ίδιας ημέρας, στις 3.00, συνελήφθη από την Αστυνομία, όπου, προφορικά, ζήτησε πολιτικό άσυλο. Αντ' αυτού, φυλακίστηκε στο Μπλοκ 10. Ενώ βρισκόταν υπό κράτηση, επανέλαβε το αίτημά του γραπτώς, χωρίς όμως να λαμβάνεται αυτό υπόψη. Στις 24/12/2004, οι συνήγοροί του απέστειλαν επιστολή και ζητούσαν την απελευθέρωσή του, χωρίς αποτέλεσμα, γι' αυτό και ζητά τη διαταγή του Δικαστηρίου.

Με ένστασή τους, οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστικά ζήτημα δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου να εξετάσει την υπόθεση, αφού η κράτηση του αιτητή γίνεται στη βάση διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, τα οποία εκδόθηκαν δυνάμει του ΄Αρθρου 14 του ΚΕΦ. 105, από τη Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, οι αποφάσεις της οποίας, ως διοικητικό όργανο, εμπίπτουν στη σφαίρα της Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας, με βάση το ΄Αρθρο 146.1 του Συντάγματος. Τα διατάγματα εκδόθηκαν, για το λόγο ότι ο αιτητής εισήλθε παράνομα στην Κύπρο.

Σύμφωνα με τα γεγονότα, όπως δίδονται από Διοικητικό Λειτουργό του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ο αιτητής, κάτοχος πακιστανικού διαβατηρίου, στις 19/12/2004, ήλθε στη Δημοκρατία παράνομα, μέσω του κατεχόμενου λιμένα της Κερύνειας, από την Κωνσταντινούπολη. Ο αιτητής ήταν επιβάτης, με άλλα πρόσωπα από το Πακιστάν και τη Συρία, σε όχημα, το οποίο εξερχόταν από τα κατεχόμενα και ανακόπηκε για έλεγχο στο οδόφραγμα Αγίου Δομετίου, η ώρα 1.30 το πρωί της 23/12/2004. Ο οδηγός και ο συνοδηγός του οχήματος βρίσκονται στη Δημοκρατία ως αιτητές ασύλου. Κατά την έρευνα και ανακρινόμενος, ο αιτητής δήλωσε ότι ήλθε στην Κύπρο στις 19/12/2004, από το κατεχόμενο λιμάνι της Κερύνειας και ότι εκεί τον παρέλαβε άγνωστό του πρόσωπο, το οποίο τον μετέφερε στο σπίτι του. Στις 22/12/2004 και γύρω στις 10 το βράδυ, ο οδηγός του οχήματος που ανακόπηκε μαζί με το συνοδηγό τον παρέλαβαν, για να τον μεταφέρουν στις ελεύθερες περιοχές και για τη μεταφορά τού ζήτησαν $400, Αμερικής.

Η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, λόγω της παράνομης εισόδου και παραμονής του αιτητή στο έδαφος της Δημοκρατίας, εξέδωσε, στις 23/12/2004, διατάγματα κράτησης και απέλασής του. Στις 27/12/2004, με τη λήψη επιστολής του συνηγόρου του αιτητή για την επιθυμία του να αιτηθεί πολιτικό άσυλο, ανέστειλε το διάταγμα απέλασης. Για τους λόγους της κράτησής του ενημερώθηκε σε γλώσσα κατανοητή από τον ίδιο.

Με την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας, ο συνήγορος του αιτητή ανέφερε ότι είναι σε γνώση του η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Bondar, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 12166, 30/12/04, αναφορικά με το ζήτημα της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, όμως, υποστήριξε, εδώ τα γεγονότα διαφοροποιούνται, κατά τρόπο που παρέχεται δικαιοδοσία στο Δικαστήριο. Η σύλληψη του αιτητή έγινε μετά που αυτός υπέβαλε προφορικό αίτημα για παραχώρηση πολιτικού ασύλου, αίτημα το οποίο επανέλαβε και γραπτώς στις 23/12/2004. Τα διατάγματα εκδόθηκαν μετά την υποβολή του αιτήματος και, συνεπώς, η κράτησή του δεν είναι νόμιμη.

Εντελώς αντίθετη ήταν η θέση της συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση, η οποία υποστήριξε ότι η κράτηση έγινε στη βάση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, τα οποία εκδόθηκαν από διοικητικό όργανο και ελέγχονται μόνο στο πλαίσιο της Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας, βάσει του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος.

Ο κ. Ερωτοκρίτου, ουσιαστικά, εισηγήθηκε ότι η κράτηση του αιτητή, ο οποίος υπέβαλε αμέσως το αίτημά του για παραχώρηση πολιτικού ασύλου, έρχεται σε αντίθεση με τα ΄Αρθρα 7 και 8 των περί Προσφύγων Νόμων, αφού στο ΄Αρθρο 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, ΚΕΦ. 105, γίνεται επιφύλαξη των προνοιών των περί Προσφύγων Νόμων. Εφόσον, ανέφερε, ο αιτητής είχε εκφράσει την επιθυμία του για παραχώρηση ασύλου πριν από την έκδοση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, η νομιμότητα της κράτησης μπορεί να ελεγχθεί στα πλαίσια της αίτησης του ενδίκου μέσου του προνομιακού εντάλματος του Habeas Corpus.

Η προσπάθεια του συνηγόρου του αιτητή να διαφοροποιήσει τα γεγονότα, με σκοπό να καταστεί δυνατός ο έλεγχος της νομιμότητας της κράτησης στα πλαίσια αυτής της αίτησης, δε βρίσκω να μπορεί να επιτύχει. ΄Ο,τι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί τώρα, είναι η έκδοση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, ως και η αναστολή του διατάγματος απέλασης, για σκοπούς εξέτασης του αιτήματος για παραχώρηση στον αιτητή πολιτικού ασύλου. Ο έλεγχος της νομιμότητας των διαταγμάτων αυτών, σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Bondar, πιο πάνω, εκφεύγει του πλαισίου αυτής της διαδικασίας και μπορεί να εξεταστεί μόνο στο πλαίσιο της Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας, βάσει του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος. Και στην περίπτωση ακόμη έκδοσης των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης μετά την έκφραση της επιθυμίας του αιτητή για παραχώρηση πολιτικού ασύλου, κάτι για το οποίο δε γίνεται εύρημα, και πάλιν η νομιμότητά τους δεν μπορεί να ελεγχθεί στο πλαίσιο αυτής της αίτησης. Εάν, ακριβώς, τα διατάγματα εκδόθηκαν σε αντίθεση με τα ΄Αρθρα 7 και 8 των περί Προσφύγων Νόμων, όπως εισηγείται ο κ. Ερωτοκρίτου, αυτό μπορεί να ελεγχθεί και να αποφασισθεί μόνο στη βάση του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος.

Ε. Παπαδοπούλου,

Δ.

/ΜΠ