|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1948
19 Νοεμβρίου, 2004
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33 ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ OTIASHVILI MURAD ΓΙΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 1 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΑΡΙΘ.7 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ, ΜΕ ΤΟ
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΡΘΡΟ 11 ΠΑΡ. 2 ΚΑΙ 7, ΑΡΘΡΟ 13 ΠΑΡ. 1 ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟ 6(Ι)/2000 ΑΡΘΡΟ 7 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4 ΚΑΙ 6, 8 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1 ΚΑΙ 18 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 6 ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 13 ΚΑΙ 14 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 (Α) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 164(Ι)/2001
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ OTIASHVILI MURAD ΑΠΟ ΤΗΝ 5/10/2004 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΠΑΦΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΑΦΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5/10/2004 ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΧΕΙ ΑΝΑΣΤΑΛΕΙ.
(Αίτηση Αρ. 177/2004)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Διατάγματα κράτησης και απέλασης ― Αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus προς απελευθέρωση του αιτητή ο οποίος εκρατείτο για σκοπούς απέλασης ― Απόρριψη αίτησης λόγω μη δυνατότητας άσκησης δικαστικού ελέγχου της νομιμότητας κράτησης για σκοπούς απέλασης με ένταλμα Habeas Corpus ― Ύπαρξη δύο διαφορετικών τάσεων στη σχετική νομολογία ― Υιοθέτηση των νομολογηθέντων στις υποθέσεις Πολιτίδης ν. Αστυνομίας, Haros v. Republic και Valentine Popa v. Δημοκρατίας.
Ο αιτητής κατάγεται από τη Γεωργία και είναι κάτοχος γεωργιανού διαβατηρίου. Αφίχθηκε παράνομα στην Κύπρο στις 28.9.2004 μέσω του κατεχόμενου λιμανιού της Κερύνειας. Στις 5.10.2004 συνελήφθη στις ελεύθερες περιοχές, όπου είχε εισέλθει μετά την παράνομη άφιξή του και εναντίον του εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης. Το διάταγμα απέλασής του ανεστάλη ενόψει του αιτήματός του για παροχή ασύλου.
Με την παρούσα αίτηση αξιώνει την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus με σκοπό να αφεθεί ελεύθερος, αφού, όπως ισχυρίζεται, μέχρι την τελική εκδίκαση της αίτησής του για άσυλο, δεν μπορεί να εκδοθεί διάταγμα κράτησης και απέλασής του. Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση και υποστήριξαν ότι η εξέταση της νομιμότητας των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης εμπίπτει στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού αναφέρθηκε στην ύπαρξη των δυο αντίθετων τάσεων της νομολογίας επί του εγειρόμενου θέματος αποφάνθηκε ότι, ο έλεγχος της κράτησης του αιτητή για σκοπούς απέλασής του εμπίπτει στα πλαίσια της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου και συνεπώς η παρούσα αίτηση, διαδικασία του ιδιωτικού δικαίου, θα πρέπει να απορριφθεί.
Η αίτηση απορρίφθηκε. Δεν
εκδόθηκε διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Hassan (2004) 1 Α.Α.Δ. 648,
Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 670,
Khan (2004) 1 Α.Α.Δ. 1031,
Sharif (2004) 1 Α.Α.Δ. 644,
Elnajar (2004) 1 Α.Α.Δ. 675,
Bondar (Αρ. 1) (2004) 1 Α.Α.Δ. 1652,
Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 1752,
Πολιτίδης (1999) 1 Α.Α.Δ. 1256,
Haros v. Republic 4 R.S.C.C. 39,
Popa v. Δημοκρατίας, Αίτηση αρ. 7/2000, ημερ. 14.1.2000.
Αίτηση.
Αίτηση από τον αιτητή, κάτοχο γεωργιανού διαβατηρίου ο οποίος αφίχθηκε παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία στις 28.9.2004, μέσω του κατεχόμενου λιμανιού της Κερύνειας και ακολούθως εισήλθε στις ελεύθερες περιοχές και στις 5.10.2004 συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση στα αστυνομικά κρατητήρια Πάφου, για το αδίκημα της παράνομης εισόδου στη Δημοκρατία την ίδια ημέρα δε, εκδόθηκαν εναντίον του από τη Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης διατάγματα κράτησης και απέλασής του, για έκδοση διατάγματος Habeas Corpus ώστε να αφεθεί ελεύθερος από τα αστυνομικά κρατητήρια Πάφου, όπου κρατείται, μέχρι την τελική εκδίκαση της αίτησής του για πολιτικό άσυλο.
Χ. Φωτίου, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.
Ο Αιτητής είναι παρών.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής κατάγεται από τη Γεωργία είναι δε κάτοχος γεωργιανού διαβατηρίου. Αφίχθηκε παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία στις 28.9.2004, (ο ίδιος στην ένορκη του δήλωση ισχυρίζεται την 1.10.04), μέσω του κατεχόμενου λιμανιού της Κερύνειας και ακολούθως εισήλθε στις ελεύθερες περιοχές. Στις 5.10.2004 συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση στα αστυνομικά κρατητήρια Πάφου, για το αδίκημα της παράνομης εισόδου στη Δημοκρατία. Την ίδια ημέρα εκδόθηκαν από τη Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης διατάγματα κράτησης και απέλασής του.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, την ημέρα της σύλληψής του, υπέβαλε προφορικό αίτημα για παροχή ασύλου. Εν πάση περιπτώσει, το ίδιο αίτημα υπέβαλε διά των δικηγόρων του και γραπτώς στις 14.10.2004. Το διάταγμα απέλασής του φαίνεται ότι ανεστάλη στις 15.10.2004.
Το θέμα του εξετάστηκε από αρμόδιο διοικητικό λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, ο οποίος και έκαμε εισήγηση στον προϊστάμενο της Υπηρεσίας για απόρριψη της αίτησης.
Με την παρούσα αίτηση αξιώνει την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus με σκοπό να αφεθεί ελεύθερος, αφού, όπως ισχυρίζεται, μέχρι την τελική εκδίκαση της αίτησής του για άσυλο, δεν μπορεί να εκδοθεί διάταγμα κράτησης και απέλασής του.
Οι καθ΄ων η αίτηση με προδικαστική τους ένσταση, υποστήριξαν, ότι δεν μπορεί να εξεταστεί η νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, εν όψει του ότι, μια τέτοια εξέταση, εμπίπτει στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο μόνο με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Στη νομολογία μας υπάρχουν δύο τάσεις. Η πρώτη υποστηρίζει ότι η αναστολή του διατάγματος απέλασης συνεπάγεται και αναστολή του διατάγματος κράτησης, οπότε, η περαιτέρω κράτηση στερείται νόμιμου ερείσματος (Muhammed Hassan (2004) 1 Α.Α.Δ. 648, Bilal Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 670 και Soharab Hossain Khan (2004) 1 Α.Α.Δ. 1031).
Η άλλη τάση είναι εντελώς αντίθετη κατά το σκεπτικό και την κατάληξη, (Ali Sharif (2004) 1 Α.Α.Δ. 644, Mohammed Saad Elnajar (2004) 1 Α.Α.Δ. 675, Elena Bondar (Αρ. 1) (2004) 1 Α.Α.Δ. 1652 και Jamil Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 1752).
Το ότι το ζήτημα κράτησης αιτητή για σκοπούς απέλασης, εμπίπτει όχι στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου στο οποίο ανήκει το ένταλμα Habeas Corpus, αλλά στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου, διαπίστωση που καταλήγει ότι το θέμα θα μπορούσε να εξεταστεί μόνο στο πλαίσιο της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου βάσει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος, έχει επισημανθεί στην Πολιτίδης (1999) 1 Α.Α.Δ. 1256, αλλά και στην Haros v. Republic 4 R.S.C.C. 39. (Βλέπε επίσης Valentina Popa v. Δημοκρατίας, Αίτηση αρ. 7/2000, ημερ. 14.1.2000).
Δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά. Συμφωνώ και εγώ ότι, εν όψει της νομολογίας, ο έλεγχος της κράτησης του αιτητή για σκοπούς απέλασής του εμπίπτει στα πλαίσια της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου και συνεπώς η παρούσα αίτηση, διαδικασία του ιδιωτικού δικαίου, θα πρέπει να απορριφθεί.
Η αίτηση απορρίπτεται, χωρίς οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.