|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1787
27 Οκτωβρίου, 2004
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ KAZI ANIS MAHMUD,
ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
3. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Αίτηση Αρ. 171/2004)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Διατάγματα κράτησης και απέλασης ― Απόρριψη αίτησης για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus προς απελευθέρωση του αιτητή του οποίου το διάταγμα απέλασης αναστάληκε για σκοπούς εκδίκασης ποινικής υπόθεσης εναντίον του.
Ο αιτητής είναι στην Κύπρο από το 1997 για σκοπούς φοίτησης σε κολλέγιο. Το 2002 υπήρξε ποινική υπόθεση εναντίον του και στις 23.6.2004 καταδικάστηκε σε τρίμηνη φυλάκιση. Ενόσω εκκρεμούσε αυτή η υπόθεση ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο η οποία απερρίφθη και στη συνέχεια απερρίφθη και η ιεραρχική προσφυγή του στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων.
Στις 6.10.2004 εκδόθηκαν διατάγματα απέλασης και κράτησης του αιτητή. Το διάταγμα απέλασης αναστάληκε, φαίνεται δε ότι η αναστολή αυτή εδόθη επειδή εκκρεμούσε δεύτερη ποινική υπόθεση εναντίον του αιτητή, η οποία δεν έχει ακόμα εκδικαστεί. Το διάταγμα κράτησης δεν έχει ανασταλεί και ο αιτητής παραμένει υπό κράτηση.
Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus με στόχο την απελευθέρωσή του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο διαφοροποιώντας την υπόθεση αυτή από την υπόθεση Muhammed Hassan (2004) 1 Α.Α.Δ. 648, αποφάσισε ότι η αναστολή του διατάγματος απέλασης η οποία έγινε μόνο για σκοπούς εκδίκασης ποινικής υπόθεσης εναντίον του αιτητή και όχι για σκοπούς οριστικής απόφασης επί του αιτήματος για πολιτικό άσυλο, δεν επηρέαζε το διάταγμα κράτησης του αιτητή το οποίο συνέχιζε να ήταν για σκοπούς της απέλασής του ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν διαπίστωσε οποιαδήποτε παρανομία στην κράτηση του αιτητή και απέρριψε την αίτησή του για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Hassan (2004) 1 Α.Α.Δ. 648.
Αίτηση.
Αίτηση από τον αιτητή, από τη Μπαγκλατές, ο οποίος βρίσκεται στην Κύπρο από το 1997 για σκοπούς φοίτησης σε κολέγιο και ο οποίος στις 23/6/04 καταδικάστηκε, σε ποινική υπόθεση εναντίον του, σε τρίμηνη φυλάκιση η δε αίτησή του για πολιτικό άσυλο την οποία υπέβαλε απορρίφθηκε τόσο πρωτοβάθμια όσο και δευτεροβάθμια για έκδοση διατάγματος Habeas Corpus προς εξέταση της νομιμότητας της κράτησής του, με βάση διάταγμα κράτησης ημερ. 6/10/04, σύμφωνα με το οποίο κρατείται στα Αστυνομικά Κρατητήρια Λυκαβητού.
Κ. Κοκκινόφτας, για τον Αιτητή.
Λ. Χριστοδουλίδου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ex Tempore
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Με την αίτηση αυτή ο Αιτητής αμφισβητεί τη νομιμότητα της κράτησής του από την Αστυνομία η οποία συνεχίζεται από τις 5.10.2004. Όπως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, την ημέρα εκείνη συνελήφθη μετά από απορριπτική απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων σε σχέση με αίτημα του για παροχή πολιτικού ασύλου. Πληρέστερη εικόνα των γεγονότων δίδεται στην ένορκη δήλωση η οποία συνοδεύει την ένσταση, από την οποία προκύπτει ότι ο Αιτητής είναι στην Κύπρο από το 1997 για σκοπούς φοίτησης σε κολέγιο. Το 2002 υπήρξε ποινική υπόθεση εναντίον του, η οποία προωθήθηκε στο Δικαστήριο και τελικά ο Αιτητής καταδικάστηκε στις 23.6.2004 σε τρίμηνη φυλάκιση. Ήταν ενόσω εκκρεμούσε αυτή η υπόθεση που ο Αιτητής είχε υποβάλει αίτηση για πολιτικό άσυλο η οποία, αφού εξετάστηκε, απερρίφθη και στη συνέχεια απερρίφθη από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων ιεραρχική προσφυγή του εναντίον της απόρριψης της αίτησης του.
Ήταν ακριβώς μετά από τη γνωστοποίηση, όπως αναφέρεται από τη Δημοκρατία, της τελικής τύχης του αιτήματος του για πολιτικό άσυλο που ο Αιτητής συνελήφθη για σκοπούς απέλασης του. Φαίνεται ότι η σύλληψη του Αιτητή έγινε μια μέρα πριν από την έκδοση του διατάγματος απέλασης και κράτησης του, εις το παρόν στάδιο όμως δεν θα υπεισέλθω στο θέμα της νομιμότητας της σύλληψής του στις 5.10.2004 αφού δεν είναι αυτό που απασχολεί το Δικαστήριο αλλά η νομιμότητα της κράτησης του σήμερα και η οποία θα πρέπει να κριθεί στη βάση του διατάγματος κράτησης του το οποίο εξεδόθη στις 6.10.2004.
Ο ίδιος ο Αιτητής λέει ότι δεν έχει γνώση του διατάγματος απέλασης και κράτησης του και αυτή είναι ουσιαστικά και η βάση της αιτήσεως του, όμως είναι καθαρό ότι τέτοια διατάγματα έχουν εκδοθεί και είναι επίσης καθαρό ότι στις 15.10.2004 ο Αιτητής εκλήθη να παραλάβει επιστολή ημερ. 6.10.2004 στην οποία αναφέρεται ότι είχαν εκδοθεί διατάγματα απέλασης και κράτησης του και την οποία, όπως αναφέρεται, αρνήθηκε να παραλάβει. Εν πάση περιπτώσει, όπως είπα, η ύπαρξη των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης είναι γεγονός. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να γίνει ισχυρισμός ότι η σημερινή κράτηση του Αιτητή δεν είχε νομικό έρεισμα.
Είναι γεγονός ότι το διάταγμα απέλασης έχει ανασταλεί την ίδια ημέρα που εξεδόθη, φαίνεται δε ότι η αναστολή αυτή εδόθη όχι για οποιοδήποτε άλλο σκοπό παρά για το γεγονός ότι εκκρεμούσε δεύτερη ποινική υπόθεση εναντίον του Αιτητή η οποία δεν έχει ακόμα εκδικαστεί. Ο Αιτητής, όπως είναι η θέση της Δημοκρατίας, παραμένει όμως υπό κράτηση εφόσον το διάταγμα κράτησης, όπως ελέχθη, δεν έχει ανασταλεί, έστω και αν αυτό εξεδόθη ακόλουθα του διατάγματος απέλασης.
Έχω περαιτέρω πληροφορηθεί ότι ο Αιτητής έχει καταχωρήσει προσφυγή όχι εναντίον της έκδοσης των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης αλλά εναντίον της απορριπτικής απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων.
Στην υπόθεση Muhammed Hassan (2004) 1 Α.Α.Δ. 648, είχα θεωρήσει ότι στην περίπτωση προσώπου που υποβάλλει αίτηση για πολιτικό άσυλο και εκδίδεται διάταγμα απέλασης το οποίο στην συνέχεια αναστέλλεται, δεν θα μπορούσε να ήταν δυνατή η συνέχιση της κράτησης του προσώπου αυτού με βάση το ακόλουθο διάταγμα κράτησης που εκδίδεται για σκοπούς του διατάγματος απέλασης, έστω και αν το διάταγμα κράτησης το ίδιο δεν έχει ανασταλεί. Η υπόθεση εκείνη πιστεύω ότι διαφοροποιείται από την παρούσα υπόθεση κατά το ότι η βάση της απόφασης εκείνης είναι ακριβώς ο συσχετισμός του διατάγματος απέλασης με την εκκρεμούσα διαδικασία πολιτικού ασύλου και τη σχέση του περί Προσφύγων Νόμου με τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο εις τρόπο ώστε το διάταγμα απέλασης να συναρτάται ευθέως προς το παράνομο της εισόδου και παραμονής του Αιτητή στη Δημοκρατία. Εδώ η έκδοση του διατάγματος απέλασης είχε αυτόνομη ύπαρξη ανεξάρτητα από τις διατάξεις του περί Προσφύγων Νόμου και βασίζετο στην καταδίκη του Αιτητή σε φυλάκιση για διάπραξη ποινικού αδικήματος.
Σε τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει συσχετισμός του διατάγματος απέλασης με οποιαδήποτε δικαιώματα πολιτικού πρόσφυγα τα οποία μάλιστα στην περίπτωση του Αιτητή είχαν κρατηθεί τελεσιδίκως όσον αφορά τα διοικητικά όργανα της Δημοκρατίας μετά την απορριπτική απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Η αναστολή του διατάγματος απέλασης λοιπόν, η οποία έγινε για σκοπούς και μόνο της εκδίκασης της ποινικής υπόθεσης και όχι για σκοπούς οριστικής απόφασης επί του αιτήματος για πολιτικό άσυλο, δεν επηρέαζε το διάταγμα κράτησης του Αιτητη το οποίο συνέχιζε να ήταν για σκοπούς της απέλασης του ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο.
Δεν μπορώ να διαπιστώσω, λοιπόν, οποιαδήποτε παρανομία στην κράτηση του Αιτητή και η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.