|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1663
18 Οκτωβρίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ST. MARINA SPORTING PROMOTIONS LTD,
Εφεσείοντες-Εναγόμενοι,
ν.
CHTERIO KIRILOV DIMITROV,
Εφεσιβλήτoυ-Ενάγοντα.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11486)
Αμέλεια ― Εργατικό ατύχημα ― Ευθύνη εργοδότη ― Παράλειψη νόμιμου καθήκοντος εργοδότη για παροχή ασφαλούς συστήματος εργασίας για εργοδοτούμενό του ― Αλλοδαπός, ανειδίκευτος εργάτης τραυματίστηκε σοβαρά όταν η σκάλα την οποία χρησιμοποίησε για να κατεβεί από τη στέγη οικοδομής των εργοδοτών του υποχώρησε ― Απόδοση αποκλειστικής ευθύνης στους εργοδότες.
Αποζημιώσεις ― Γενικές αποζημιώσεις ― Απώλεια μελλοντικών απολαβών ― Ανειδίκευτος εργάτης τραυματίστηκε σοβαρά και μειώθηκε η ικανότητά του για εργασία ― Επιδίκαση ποσού £18.000 με τη μέθοδο υπολογισμού ενός συνολικού ποσού ελλείψει των δεδομένων για υπολογισμό της απώλειας των μελλοντικών απολαβών αριθμητικά και στη βάση του μέλλοντος χρόνου ― Επικυρώθηκε κατ' έφεση.
Πολιτική Δικονομία ― Δικόγραφα ― Τροποποίηση δικογράφων ― Τροποποίηση έκθεσης απαιτήσεως από το Εφετείο κατά την επικύρωση πρωτόδικης απόφασης ούτως ώστε να περιλαμβάνει γεγονότα τα οποία αποδείκτηκαν με αξιόπιστη μαρτυρία.
Ο εφεσίβλητος-ενάγων, κατάγεται από τη Βουλγαρία και εργοδοτήθηκε από τους εφεσίβλητους-εναγόμενους ως ανειδίκευτος εργάτης στη φάρμα αλόγων που διατηρούν στην Παρεκκλησιά. Τραυματίστηκε σοβαρά από υποχώρηση αλουμινένιας σκάλας την οποία χρησιμοποίησε για να κατέβει από τη στέγη κάποιας οικοδομής των υποστατικών των εφεσειόντων επί της οποίας τοποθετούσε τσίγκους. Συγκεκριμένα υπέστη συνθλιπτικά κατάγματα και στις δύο πτέρνες. Υπέφερε πολύ κατά τη διάρκεια της ιατρικής του περίθαλψης. Χρησιμοποίησε πατερίτσες για το περπάτημα για αρκετό διάστημα. Ο εφεσίβλητος, ο οποίος θα έχει μόνιμα πόνους κατά τη βάδιση γιατί τα τραύματα πορώθηκαν μεν αλλά με καθίζηση, θα χρειαστεί να υποβληθεί σε δύο εγχειρήσεις οι οποίες, δεν είναι βέβαιο, αν θα βελτιώσουν την κατάσταση.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο δέχθηκε ως αληθή τη μαρτυρία του εφεσίβλητου αναφορικά με τις συνθήκες τραυματισμού του και έκρινε τους εφεσείοντες, οι οποίοι είχαν αρνηθεί οποιαδήποτε ευθύνη, ως απόλυτα υπεύθυνους. Το Δικαστήριο κατέληξε ότι οι εφεσείοντες όφειλαν να προστατεύσουν τον εφεσίβλητο από τον εμφανή κίνδυνο στον οποίο τον εξέθεσαν κατά την εκτέλεση της εργασίας του.
Το Δικαστήριο επιδίκασε στον εφεσίβλητο £50.000 γενικές αποζημιώσεις, £18.000 για απώλεια μελλοντικών απολαβών και £4.275 ειδικές αποζημιώσεις. Σ' ό,τι αφορά τις αποζημιώσεις των £18.000 το Δικαστήριο τις συζήτησε κάτω από το κεφάλαιο των γενικών αποζημιώσεων, αφού έλαβε υπόψη το εύρημά του πως ο εφεσίβλητος θα είχε μείωση ικανότητας για εργασία μετά το δυστύχημα. Υιοθέτησε δε τη μέθοδο υπολογισμού ενός συνολικού ποσού ελλείψει δεδομένων για να τις υπολογίσει αριθμητικά και στη βάση του μέλλοντος χρόνου.
Οι εφεσείοντες αμφισβήτησαν κατ' έφεση τις περιστάσεις του δυστυχήματος, τις αποζημιώσεις των £18.000. για απώλεια μελλοντικών απολαβών και τις ειδικές αποζημιώσεις. Για το τελευταίο εισηγήθηκαν πως οι ειδικές αποζημιώσεις δεν καλύπτονται από την έκθεση απαιτήσεως, και γι' αυτό και το Δικαστήριο στην απόφασή του, και από μόνο του, εδέχθη και κατά συνέπεια διέταξε την καταχώρηση τροποποιημένης έκθεσης απαιτήσεως, ώστε να συνάδει με τη μαρτυρία που είχε ήδη δοθεί και έγινε αποδεκτή.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν έχει προβληθεί οποιοσδήποτε λόγος που να δικαιολογεί την επέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στον τρόπο που ενήργησε το πρωτόδικο Δικαστήριο και στο ποσό στο οποίο κατέληξε.
2. Αναφορικά με τις ειδικές αποζημιώσεις, οι οποίες στην έκθεση απαιτήσεως συμποσούντο σε £3.000 αλλά κατά την εκδίκαση παρουσιάστηκε μαρτυρία που αφορούσε αυξημένα ιατρικά έξοδα, και δεν προβλήθηκε ένσταση πως ήταν εκτός του πλαισίου της έκθεσης απαιτήσεως, το Δικαστήριο κρίνοντας πως, εφόσον η μαρτυρία που είχε προσκομιστεί ήταν αληθής, περιέλαβε στην έκδοση της απόφασης και διαταγή τροποποίησης της έκθεσης απαιτήσεως αναφορικά με αυτό το κονδύλι, ώστε να συνάδει με την ήδη προσαχθείσα αποδεκτή μαρτυρία. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε μέσα στα πλαίσια της εξουσίας του, και εφάρμοσε ορθά τη νομολογία επί του θέματος.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγόμενους κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που δόθηκε στις 7/8/02 (Αρ. Αγωγής 1967/01) έκρινε ότι αυτοί ήταν αποκλειστικά υπεύθυνοι για το εργατικό ατύχημα το οποίο συνέβη στον ενάγοντα - εργοδοτούμενό τους από τη Βουλγαρία κατά την πτώση του από σκάλα ενώ εκτελούσε οικοδομικές εργασίες στα υποστατικά τους και λαμβάνοντας υπόψη τα τραύματα του εφεσίβλητου, την ταλαιπωρία που υπέστη και το χρονικό διάστημα ανάρρωσής του, επιδίκασε σ' αυτόν £50.000 γενικές αποζημιώσεις, £18.000 για απώλεια μελλοντικών απολαβών, και £4.275 ειδικές αποζημιώσεις.
Ν. Ανδρέου, για τους Εφεσείοντες.
Γ. Θωμά, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο ενάγων-εφεσίβλητος κατάγεται από τη Βουλγαρία. Ήλθε στην Κύπρο για να κερδίζει τα προς το ζην. Εργοδοτήθηκε από τους εναγόμενους-εφεσείοντες στη φάρμα αλόγων που διατηρούν στην Παρεκκλησιά. Ο μισθός του ήταν £200 το μήνα και, σύμφωνα με τη μαρτυρία του ίδιου του εφεσίβλητου, εργαζόταν 7 ημέρες τη βδομάδα για 13 ώρες την ημέρα. Ασχολείτο γενικά με την περιποίηση των αλόγων, δηλαδή τη μεταφορά σανού με τρακτέρ για τη διατροφή τους, καθαρισμό των χώρων κ.λπ. Εργαζόταν όμως και ως ανειδίκευτος κτίστης, τοποθετώντας όπου χρειαζόταν πλάκες στο έδαφος, ή άλλες συναφείς εργασίες.
Στις 20.10.99 εργαζόταν με κάποιο άλλο υπάλληλο των εφεσειόντων τοποθετώντας τσίγκους στη στέγη κάποιας οικοδομής των υποστατικών των εφεσειόντων, όταν ο συνάδελφος του είπε να κατέβει από εκεί και να ανυψώσει με το τρακτέρ αμιαντότσιγκους, τους οποίους τοποθετούσαν στη στέγη. Για να κατέβει από τη θέση που εργαζόταν χρησιμοποίησε μια αλουμινένια σκάλα, η οποία στηριζόταν στη βάση της στους αμιαντότσιγκους της στέγης. Οι τσίγκοι όμως μαζί με τη σκάλα υποχώρησαν, και ο εφεσίβλητος βρέθηκε στο έδαφος με σοβαρά τραύματα. Συγκεκριμένα υπέστη συνθλιπτικά κατάγματα και στις δύο πτέρνες. Υπέφερε δε πολύ κατά τη διάρκεια της ιατρικής του περίθαλψης. Για αρκετό χρονικό διάστημα περπατούσε με πατερίτσες, ενώ θα έχει μόνιμα πόνους κατά τη βάδιση γιατί τα τραύματα πορώθηκαν μεν αλλά με καθίζηση. Ο εφεσίβλητος θα χρειαστεί δύο εγχειρίσεις, μία στο κάθε πόδι σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα, οι οποίες δυνατόν μεν να βελτιώσουν την κατάσταση του, χωρίς όμως τούτο να είναι βέβαιο.
Οι εφεσείοντες αρνήθηκαν οποιαδήποτε ευθύνη και αμφισβήτησαν τη σοβαρότητα των τραυμάτων του εφεσίβλητου καθώς και τις αποζημιώσεις που αξίωνε. Το πρωτόδικο δικαστήριο στην εμπεριστατωμένη απόφαση του ασχολείται με λεπτομέρεια για την κάθε πτυχή της υπόθεσης. Δέχθηκε ως αληθή τη μαρτυρία του εφεσίβλητου αναφορικά με τις συνθήκες του τραυματισμού του και έκρινε ως απόλυτα υπεύθυνους γι΄αυτό τους εφεσείοντες. Συναφώς έκρινε, και πολύ ορθά κατά τη γνώμη μας, πως ο εφεσίβλητος εκτελούσε τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν με τον τρόπο που του υπεδείχθη και τα μέσα που του δόθηκαν. Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε πως όφειλαν οι εφεσείοντες να προστατεύσουν τον εφεσίβλητο από τον εμφανή κίνδυνο στον οποίο τον εξέθεσαν. Και τούτο, γιατί θα΄πρεπε να γνωρίζουν πως η σκάλα που διέθεταν για την εργασία του δεν μπορούσε να σταθεροποιηθεί με ασφάλεια πάνω σε τσίγκους. Καθώς υπέδειξε και αρμόδιος λειτουργός του υπουργείου εργασίας, που ερεύνησε το ατύχημα, η σκάλα θα έπρεπε να στηρίζεται σε ξύλινα γερά σανίδια τοποθετημένα στις δοκούς της οικοδομής.
Το δικάσαν Δικαστήριο αφού ανέλυσε την ιατρική μαρτυρία που δόθηκε και λαμβάνοντας υπόψη τα τραύματα του εφεσίβλητου την ταλαιπωρία που υπέστη και το χρονικό διάστημα ανάρρωσης του, επιδίκασε σ΄αυτόν £50.000 γενικές αποζημιώσεις, £18.000 για απώλεια μελλοντικών απολαβών, και £4.275 ειδικές αποζημιώσεις.
Οι εφεσείοντες αμφισβήτησαν τις περιστάσεις του δυστυχήματος, όπως τις περιγράψαμε πιο πάνω, οι οποίες όμως στηρίζονται στα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου μετά την αξιολόγηση της μαρτυρίας. Δεν παρουσιάστηκε τίποτε ενώπιον μας που να καθιστά τα ευρήματα του Δικαστηρίου τρωτά. Αναφορικά με τις αποζημιώσεις δεν έχουμε εντοπίσει λόγο έφεσης που να άπτεται των γενικών αποζημιώσεων, δηλαδή του ποσού των £50.000. Ο δικηγόρος των εφεσειόντων εγείρει δύο σημεία που αφορούν, το μεν πρώτο στην επιδίκαση του ποσού £18.000, που αντιπροσωπεύει απώλεια μελλοντικών απολαβών και το δεύτερο στο ποσό των ειδικών αποζημιώσεων. Για το τελευταίο εισηγείται πως οι ειδικές αποζημιώσεις δεν καλύπτονται από την έκθεση απαιτήσεως, και γι΄αυτό εξάλλου και το Δικαστήριο στην απόφαση του, και από μόνο του, εδέχθη και κατά συνέπεια διέταξε την καταχώριση τροποποιημένης έκθεσης απαιτήσεως, ώστε να συνάδει με τη μαρτυρία που είχε ήδη δοθεί και έγινε αποδεκτή.
Σε ό,τι αφορά τις αποζημιώσεις των £18.000 το Δικαστήριο, πολύ ορθά, τις συζήτησε κάτω από το κεφάλαιο των γενικών αποζημιώσεων, λαμβάνοντας υπόψη το εύρημα του πως ο εφεσίβλητος δεν θα είχε μετά το δυστύχημα την ικανότητα να εργαστεί όπως προηγουμένως. Η μαρτυρία που δόθηκε αποδείκνυε πως ο εφεσίβλητος θα΄πρεπε να αναζητήσει ελαφρότερη εργασία. Μέχρι την ημέρα όμως της δίκης το Δικαστήριο δεν είχε κανένα δεδομένο για να υπολογίσει αριθμητικά και στη βάση του μέλλοντος χρόνου με περισσότερη ακρίβεια την απώλεια των μελλοντικών απολαβών του εφεσίβλητου. Γι΄αυτό και υιοθέτησε τη μέθοδο υπολογισμού ενός συνολικού ποσού με τη μορφή των γενικών αποζημιώσεων.
Κρίνουμε πως ο τρόπος που ενήργησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, καθώς και το ποσό στο οποίο κατέληξε, είναι ορθά. Αναφορικά με το ζήτημα των ειδικών αποζημιώσεων, όπως είπαμε πιο πριν, το Δικαστήριο επιδίκασε £4.275 ειδικές αποζημιώσεις. Στην έκθεση απαιτήσεως, κάτω από τον τίτλο: «Λεπτομέρειες ειδικών ζημιών του ενάγοντος» απαιτούνται α) £200 για ιατρικά έξοδα β) £100 για μεταφορικά και γ) £3000 για έξοδα μελλοντικής εγχείρησης, σύνολο £3.300. Κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, παρουσιάστηκε μαρτυρία που αφορούσε αυξημένα ιατρικά έξοδα. Η μαρτυρία αυτή, μολονότι αμφισβητήθηκε ως προς την ουσία της, δεν προβλήθηκε ένσταση πως ήταν εκτός του πλαισίου της έκθεσης απαιτήσεως. Γι΄αυτό και το Δικαστήριο κρίνοντας πως, εφόσον η μαρτυρία που είχε προσκομιστεί ήταν αληθής, περιέλαβε στην έκδοση της απόφασης και διαταγή τροποποίησης της έκθεσης απαιτήσεως αναφορικά με αυτό το κονδύλι, ώστε να συνάδει με την ήδη προσαχθείσα αποδεκτή μαρτυρία.
Δεν θεωρούμε ορθό να επέμβουμε για να ανατρέψουμε την πιο πάνω ενέργεια του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Ήταν μέσα στα πλαίσια της εξουσίας του, και εφάρμοσε ορθά τη σχετική νομολογία επί του θέματος.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.