|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
SPYROS STAVRINIDES ν. CESKOSLOVENSKA OBCHONDI BANKA A. S. (1972) 1 CLR 130
Δημητρίου Aθηνούλλα Γ. ν. Tράπεζας Kύπρου Λτδ (1997) 1 ΑΑΔ 782
The Chain Gulf Traders Ltd και Άλλοι ν. Λαϊκή Kυπριακή Tράπεζα Λτδ (1997) 1 ΑΑΔ 1168
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.18
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2004) 1 ΑΑΔ 1113
11 Ιουνίου, 2004
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
1. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΤΑΛΙΩΤΗΣ,
2. ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ,
Εφεσείοντες-Εναγόμενοι 5&6,
v.
LIBERTY LIFE INSURANCE LTD.,
Εφεσίβλητης-Ενάγουσας.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11123)
Πολιτική Δικονομία ― Συνοπτική απόφαση ― Εκδίδεται μόνο στις περιπτώσεις όπου έκδηλα καταδεικνύεται πως ο εναγόμενος δεν έχει καμιά υπεράσπιση στην εναντίον του αγωγή.
Πολιτική Δικονομία ― Αίτηση για συνοπτική απόφαση ― Ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση ― Τήρηση των προϋποθέσεων της Δ.18, θ.1 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών ― Ο ομνύων πρέπει να έχει προσωπική γνώση των γεγονότων της υπόθεσης για να μπορεί να ορκιστεί θετικά ως προς αυτά.
Η εφεσίβλητη αξίωσε με ειδικώς οπισθογραφημένο κλητήριο από τους εφεσείοντες το ποσό των £25.630,86 το οποίο ο α΄ εφεσείων, που ενεργούσε σαν ασφαλιστικός αντιπρόσωπός της, αναγνώρισε με συμφωνία ημερ. 22.11.96, ότι της όφειλε για χρηματοδοτήσεις που η εφεσίβλητη προέβηκε προς όφελός του. Ο β΄ εφεσείων εγγυήθηκε μαζί με άλλα τέσσερα άτομα την εκτέλεση της συμφωνίας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε εναντίον των εφεσειόντων απόφαση ως η απαίτηση μετά από αίτηση της εφεσίβλητης στη βάση της Δ.18, θ.1 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την απόφαση. Οι λόγοι έφεσης εγείρουν θέμα έλλειψης δικαιοδοσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου να επιληφθεί της υπόθεσης αφού δεν είχαν ικανοποιηθεί οι προϋποθέσεις της Δ.18, θ.1 και επίσης θέμα παράλειψης του Δικαστηρίου να εξετάσει την καθυστέρηση που σημειώθηκε στην καταχώρηση της αίτησης για συνοπτική απόφαση. Προσβάλλεται από τον β΄ εφεσείοντα και η διαπίστωση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι οι εφεσείοντες δεν ήγειραν οποιαδήποτε σοβαρά στοιχεία που θα επέτρεπαν την καταχώρηση υπεράσπισης. Ο εν λόγω εφεσείων ισχυρίζεται ότι η υπογραφή του στη συμφωνία της 22.11.96 ήταν αποτέλεσμα ψευδών παραστάσεων και/ή δόλου εκ μέρους του α΄ εφεσείοντος.
Αναφορικά με την μη ικανοποίηση των προϋποθέσεων για την ενεργοποίηση της Διαταγής 18, οι εφεσείοντες ισχυρίζονται ότι το άτομο που είχε υπογράψει την ένορκη δήλωση εκ μέρους της εφεσίβλητης δεν είχε προσωπική γνώση των γεγονότων που αφορούσαν την υπόθεση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η ένορκη δήλωση έγινε από τον Διευθυντή του Εσωτερικού Νομικού Τμήματος της εφεσίβλητης και με αυτή την ιδιότητα είχε καλή γνώση των γεγονότων της παρούσας υπόθεσης.
2. Το θέμα της καθυστέρησης της αίτησης δεν εγέρθηκε πρωτόδικα και δεν μπορεί να αποτελέσει θέμα συζήτησης ως λόγος έφεσης.
3. Δεν έχουν δοθεί στοιχεία που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την ύπαρξη δόλου ή ψευδών παραστάσεων εκ μέρους του α΄ εφεσείοντος, οι δε ισχυρισμοί του β΄ εφεσείοντος για δόλο και ψευδείς παραστάσεις αφορούν τον α΄ εφεσείοντα και όχι την εφεσίβλητη.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα
εναντίον των εφεσειόντων.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Pathe Freres Cinema Ltd v. United Electric Theatres Limited [1914] 3 K.B. 1253,
Stavrinides v. Ceskoslovenska Obchondi Banka A.S. (1972) 1 C.L.R. 130,
Chain Gulf Trends v. Λαϊκής Τράπεζας (1997) 1 Α.Α.Δ. 1168,
Δημητρίου ν. Τράπεζας Κύπρου (1997) 1 Α.Α.Δ. 782.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγόμενους 5 και 6 κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που δόθηκε στις 20/6/00 (Αρ. Αγωγής 1673/99) με την οποία ο εναγόμενος 5 - πρωτοφειλέτης ο οποίος δυνάμει συμβολαίου ημ. 1/9/94 ενεργούσε ως ασφαλιστικός αντιπρόσωπος της ενάγουσας εταιρείας και ο εναγόμενος 6 ως εγγυητής του δυνάμει συμφωνίας με την εταιρεία ημ. 22/11/96 καταδικάστηκαν στην πληρωμή ποσού £25.630,86 πλέον τόκους ως οφειλόμενου δυνάμει χρεοπιστώσεων οι οποίες είχαν γίνει στο λογαριασμό του εναγόμενου 5.
Α. Δημητρίου, για τους Εφεσείοντες.
Στ. Ερωτοκρίτου, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: ΤΗΝ ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΦΕΣΗ ΟΙ ΔΥΟ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΕΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ £25.630,86 ΠΛΕΟΝ ΤΟΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΟΔΑ, ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
(Α) ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ.
Ο Α΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ (ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΤΑΛΙΩΤΗΣ) ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΗΝ 1/9/1994 ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ (LIBERTY LIFE INSURANCE LTD) ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΣΑΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ.
ΣΤΙΣ 22/11/96 Ο Α΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΓΡΑΠΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΘΕΝΤΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ (ACCOUNT STATED) ΟΦΕΙΛΕ ΣΤΗΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ £29.462,37 ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΠΡΟΕΒΗΚΕ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ. ΤΟ ΠΟΣΟ ΑΥΤΟ ΜΕΙΩΘΗΚΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΑΤΑ £2.371,00 ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΙΣΤΩΣΗΣ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΜΕ ΥΠΕΡΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΞΗΓΑΓΕ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ. Ο Α΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ ΟΤΙ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ ΠΟΣΟ ΘΑ ΕΞΟΦΛΕΙΤΟ ΜΕ ΑΠΟΚΟΠΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΕΚΥΠΤΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 30/6/96 ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ 1/7/96 ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΤΩΝ £200 ΜΗΝΙΑΙΩΣ. ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΕΓΓΥΗΘΗΚΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΣ ΠΕΝΤΕ ΕΓΓΥΗΤΕΣ, ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ Ο Β΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ. ΕΠΕΙΔΗ Ο Α΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΠΑΡΕΛΕΙΨΕ ΝΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΘΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΠΕΡΡΕΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ 22/11/96, Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕ ΤΗΝ ΥΠ' ΑΡ. 1673/94 ΑΓΩΓΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΕΓΓΥΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΕΤΥΧΕ, ΚΑΤΟΠΙΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΣΟ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΕΓΓΥΗΤΩΝ.
(Β) Η ΕΦΕΣΗ.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΦΕΣΗ ΟΙ ΔΥΟ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΕΣ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΓΙΑΤΙ,
(I) ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑ ΕΠΙΛΗΦΘΕΙ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΕΙ ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ 18, Θ.1,
(II) ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΡΕΛΕΙΨΕ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΠΟΥ ΣΗΜΕΙΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ
(III) ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΕΣ ΔΕΝ ΗΓΕΙΡΑΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΟΒΑΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ.
(I) ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ 18.
ΟΙ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΕΣ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ Η ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΑΠΕΤΥΧΕ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΘΕΣΟΥΝ ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ 18, ΘΕΣΜΟΣ 1 ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Χ" ΠΑΝΑΓΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΥΝΑΦΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ ΘΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ. ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΕ ΟΤΙ Ο ΠΙΟ ΠΑΝΩ
(Α) ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ Α΄ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΩΝ ΤΗΣ 19/9/94,
(Β) ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΕΓΓΥΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΗΣ 22/11/96, ΚΑΙ
(Γ) ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΧΡΕΟΠΙΣΤΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ.
Η ΔΙΑΤΑΓΗ 18, ΘΕΣΜΟΣ 1 ΠΡΟΝΟΕΙ ΟΤΙ,
"(Α) ΌΠΟΥ Ο ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΛΗΤΗΡΙΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΙΔΙΚΑ ΟΠΙΣΘΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ 2 ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ 6 Ο ΕΝΑΓΟΝΤΑΣ ΜΠΟΡΕΙ, ΜΕ ΕΝΟΡΚΟ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΜΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ, Η ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΡΚΙΣΘΕΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΣΟΝ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ (ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ) ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ, ΝΑ ΑΠΟΤΑΘΕΙ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΚΟ (ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ) Η ΓΙΑ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΓΗΣ (ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΕΝΟΙΚΙΟ) Η ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΚΙΝΗΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΝ Ο ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΛΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ Η ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΩΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΟΘΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ."
ΣΕ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ 18, Η ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑΓΟΝΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ Η ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΡΚΙΣΤΕΙ ΘΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ (OR BY ANY OTHER PERSON WHO CAN SWEAR POSITIVELY TO THE FACTS). ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ Η ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ Η ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝ, ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΒΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ. ΌΠΩΣ ΟΡΘΑ ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ "ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΕΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΤΟΜΟ ΝΑ ΟΡΚΙΣΤΕΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΓΝΩΣΗΣ".
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΕΙΡΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Χ" ΠΑΝΑΓΗ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΟΡΚΙΣΤΕΙ ΘΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΚΗ ΤΟΥ ΔΗΛΩΣΗ. ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΕΙΧΕ ΚΑΛΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ. Ο ΜΑΡΤΥΣ ΗΤΑΝ ΕΝΗΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΗΣ 19/9/94 ΚΑΙ 22/11/96, ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΙΣ ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΑΦΟΥ ΧΕΙΡΙΖΟΤΑΝ ΤΟ ΦΑΚΕΛΟ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΒΛΕΠΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΟΡΘΟΙ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ Α΄ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΤΗΣ 19/9/94 Ο ΜΑΡΤΥΣ ΑΝΕΦΕΡΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ (ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΛΗΦΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ ΤΟ 1996), ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΩΝ ΣΤΙΣ 22/11/96 ΟΤΑΝ Ο Α΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ, ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΣΑΝ ΜΑΡΤΥΣ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ. ΟΙ ΕΓΓΥΗΤΕΣ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, Ο ΜΑΡΤΥΣ ΑΝΕΦΕΡΕ ΟΤΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΙΧΕ ΑΠΟΣΤΕΙΛΕΙ ΣΤΙΣ 21/9/98 ΣΤΟΝ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΤΣΙ Ο Α΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΔΕΝ ΕΔΙΚΑΙΟΥΤΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΓΟΡΑΣ ΜΕΤΟΧΩΝ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ, ΑΦΟΥ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΓΟΡΑΣ ΜΕΤΟΧΩΝ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ.
ΌΠΩΣ ΕΧΕΙ ΛΕΧΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗ BUCKLEY L.J. ΣΤΗΝ PATHE FRERES CINEMA LTD., V. UNITED ELECTRIC THEATRES LIMITED [1914] 3 K.B. 1253 (ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΥΙΟΘΕΤΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ STAVRINIDES V. CESKOSLOVENSKA OBCHONDI BANKA A.S. (1972) 1 C.L.R. 130),
"IN THE PRESENT CASE THE PLAINTIFFS ARE A COMPANY; THEY CANNOT SWEAR; SOMEBODY MUST THEREFORE DO IT FOR THEM. THE AFFIDAVIT IS MADE BY A CLERK IN THEIR EMPLOY; HE DESCRIBES HIMSELF AS A CLERK OF THE PLAINTIFFS AND IN THEIR EMPLOY AND SAYS THAT THE FACTS ARE WITHIN HIS OWN KNOWLEDGE; THAT, IN MY OPINION, BRINGS THIS AFFIDAVIT REASONABLY WITHIN THE RULE. I THINK THE AFFIDAVIT COMPLIES WITH THE REQUIREMENTS OF THE RULE."
ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ,
"ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΕΝΑΓΟΥΣΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑ· ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΟΡΚΙΣΤΟΥΝ· ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΜΕΙ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ. Η ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΕΧΕΙ ΕΤΟΙΜΑΣΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ· ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ· ΑΥΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ."
ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Χ" ΠΑΝΑΓΗ ΗΤΑΝ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΗΣ 22/11/96 (ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΚΥΡΩΣΕΙ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ 19/9/94), ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΥΝΑΨΕΙ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΓΓΡΑΦΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΚΗ ΤΟΥ ΔΗΛΩΣΗ (CHAIN GULF TRENDS V. ΛΑΪΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ (1997) 1 Α.Α.Δ. 1168), ΗΤΑΝ ΠΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΗΣ 22/11/96 ΑΠΟ ΤΟΝ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ, ΓΝΩΡΙΖΕ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΤΕΡΜΑΤΙΣΕΙ ΣΤΙΣ 21/9/98 Ο ΙΔΙΟΣ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ. ΌΛΑ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΝ ΚΑΘΙΣΤΟΥΣΑΝ ΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΟΡΚΙΣΤΕΙ ΘΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΤΟΥ ΔΗΛΩΣΗΣ. (ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ν. ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ (1997) 1 Α.Α.Δ. 782). Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ.
(II) Η ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
ΟΙ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΕΣ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΔΕΝ ΠΡΟΕΒΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΓΙΑΤΙ, ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ, ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΙΤΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΥΛΟΓΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΓΕΡΘΗΚΕ ΠΡΩΤΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΘΕΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΩΣ ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ.
(III) ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΒΑΛΑΝ ΣΟΒΑΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ ΕΔΙΚΑΙΟΥΝΤΟ ΣΕ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ.
Η ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ Β΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΩΣ ΕΓΓΥΗΤΗ, ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΟΤΙ Ο Β΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΔΕΝ ΕΓΓΥΗΘΗΚΕ ΤΟΝ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ (ΠΡΩΤΟΦΕΙΛΕΤΗ) ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΓΓΥΗΣΗ.
Ο Α΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΠΑΡΑΔΕΧΘΗΚΕ ΟΤΙ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΤΗΣ 19/9/94 ΚΑΙ 22/11/96, ΕΝΩ Ο Β΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ 19/9/94 ΩΣ ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ 22/11/96 ΗΤΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΨΕΥΔΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ/Η ΔΟΛΟΥ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ.
Ο Β΄ ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΟΤΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ 19/9/94 ΩΣ ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ 22/11/96 ΗΤΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΨΕΥΔΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑ/Η ΔΟΛΟΥ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ.
ΟΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΩΝ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΟΥΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ. ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΓΙΑΤΙ Η ΔΙΑΖΕΥΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΔΥΟ ΕΚΔΟΧΩΝ (ΤΗΣ ΜΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΔΟΛΟΥ Η ΨΕΥΔΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ) ΔΕΝ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΝ ΠΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ. ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΘΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΔΟΛΙΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Η ΨΕΥΔΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ. ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΥΠΟΒΟΛΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΓΙΑ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΨΕΥΔΕΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ Β΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ Α΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ, ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΟΡΘΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ Α΄ ΚΑΙ ΤΟΥ Β΄ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ.
Η ΕΦΕΣΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΩΝ.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.