ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ

ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33 ΤΟΥ 1964

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ SARKISASVILI KAHA ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ

ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 1 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΑΡ. 7 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ, ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΡΘΡΟ 11 ΠΑΡ.2 ΚΑΙ 7, ΑΡΘΡΟ 13 ΠΑΡ. 1 ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟ

6(1)/2000 ΑΡΘΡΟ 7 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4 ΚΑΙ 6, 8 ΠΑΡ. 1 ΚΑΙ 18 ΠΑΡ. 6 ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 13 ΚΑΙ 14 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ

ΑΡΘΡΟ 3(α) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 164(1)/2001

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ SARKISASVILI KAHA ΑΠΟ ΤΗΝ

5/10/2004 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ

ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΠΑΦΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΝ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΑΦΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5/10/2004 ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ

Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΧΕΙ ΑΝΑΣΤΑΛΕΙ.

ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΕΙΣΗΛΘΕ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΣΤΙΣ 28/9/2004 ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΗΛΘΕ ΣΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΕΡΟΣ. ΣΤΙΣ 5/10/2004 ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΦΟΥ ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑΚΟ ΕΛΕΓΧΟ, ΟΠΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΤΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 14 ΤΟΥ ΚΕΦ. 105. Η ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ 15/10/2004. ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΜΕΡΑ, ΣΤΙΣ 14/10/2004, Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΥΠΕΒΑΛΕ ΕΓΓΡΑΦΩΣ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΑΣΥΛΟΥ. Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΠΕΛΑΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ.

Με την παρούσα αίτηση για την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus για να αφεθεί ελεύθερος, ο αιτητής ισχυρίζεται ότι,

Με σχετική προδικαστική ένσταση οι καθ'ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η ορθότητα της κράτησης του αιτητή δεν μπορεί να ελεγχθεί με ένταλμα Habeas Corpus γιατί το ερώτημα εμπίπτει μέσα στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και υπόκειται σε έλεγχο σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 146 του Συντάγματος.

Είχα εξετάσει παρόμοιο θέμα στην υπόθεση Soharab Hossain Khan (Αίτηση 44/2004 της 18/3/2004) στην οποία κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η νομιμότητα της κράτησης του αιτητή μπορούσε να εξετασθεί μέσα στα πλαίσια της έκδοσης εντάλματος Habeas Corpus και αφού έκρινα ότι εφόσον ο αιτητής μετά την έκδοση διατάγματος κράτησης και απέλασης είχε υποβάλει αίτηση για την παραχώρηση διεθνούς προστασίας (ασύλου), θα έπρεπε να αφεθεί ελεύθερος σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 7(4)(α) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (αρ. 6(Ι)/2000). Η ίδια προσέγγιση είχε υιοθετηθεί σε δύο άλλες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (Βλ. Muhammed Hassan, Αίτηση 24/2004 της 12/3/2004 και Bilal Ahmed, Αίτηση 22/2004 της 18/3/2004).

Όμως μια διαφορετική προσέγγιση υιοθετήθηκε σε αριθμό άλλων υποθέσεων στις οποίες κρίθηκε ότι η νομιμότητα του διατάγματος κράτησης και απέλασης εκφεύγει της δικαιοδοσίας του εντάλματος Habeas Corpus και εμπίπτει στην αποκλειστική δικαιοδοσία του άρθρου 146 του Συντάγματος. (Βλ. Ali Sharif, Αίτηση 23/2004 της 12/3/2004, Mohammed Saad Elnajar, Αίτηση 26/2004 της 18/3/2004, Elena Bondar, Αίτηση 160/2004 της 15/10/2004 και Jamil Ahmed, Αίτηση 151/2004 της 22/10/2004).

Μέσα από μια προσεκτική εξέταση του θέματος έχω καταλήξει στην απόφαση να διαφοροποιήσω την προηγούμενη θέση μου και να αποδεχθώ τη θέση της ευπαίδευτης συνηγόρου των καθ'ων η αίτηση ως ορθή. Η κράτηση του αιτητή για σκοπούς απέλασης δεν εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου (που θα μπορούσε να εξετασθεί μέσα στα πλαίσια της έκδοσης εντάλματος Habeas Corpus), αλλά μέσα στα πλαίσια της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου όπως αυτή καθορίζεται με το άρθρο 146 του Συντάγματος. (Βλ. Πολιτίδης ν. Αστυνομίας, Αίτηση 112/99 της 25/8/99 και Valentina Popa ν. Δημοκρατίας, Αίτηση 7/2000 της 14/1/2000). Εφόσο δε η νομιμότητα του διατάγματος κράτησης εμπίπτει μέσα στη δικαιοδοσία που έχει καθιερωθεί με το άρθρο 146.1 του Συντάγματος, το Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να προβεί σε δικαστικό έλεγχο της νομιμότητας του διατάγματος κράτησης.