|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1761
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 11542)
25 Οκτωβρίου, 2004
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΠΙΤΤΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
UNIGOODS TRADING COMPANY LTD,
Εφεσιβλήτων.
________________________
Χρ. Κληρίδης, για τον Εφεσείοντα.
Αλ. Τσιρίδης, για τους Εφεσίβλητους.
________________________
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Ε. Παπαδοπούλου.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Στις 21/11/2000 εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας απόφαση υπέρ των εφεσιβλήτων - εναγόντων και εναντίον του εφεσείοντος - εναγομένου, λόγω παράλειψης του τελευταίου να καταχωρίσει εμφάνιση στο νομότυπα επιδοθέν στις 21/9/2000 ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα. Πρόκειται για κανονική απόφαση, ο παραμερισμός της οποίας μπορεί να επιτευχθεί μόνο στη βάση της Δ.17, θ.10, των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Δεκατέσσερις, περίπου, μήνες αργότερα, στις 11/2/2002, ο εφεσείων ζήτησε από το Δικαστήριο τον παραμερισμό της απόφασης. Η αίτησή του απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα την καταχώριση της παρούσας έφεσης, με την οποία ζητείται η ακύρωση της απόφασης, για τους εξής λόγους:-
«Λόγος ΄Εφεσης 1.
Το Δικαστήριο λανθασμένα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Εναγόμενος απέτυχε να αποδείξει εκ πρώτης όψεως καλή υπεράσπιση.
Λόγος ΄Εφεσης 2.
Το Δικαστήριο λανθασμένα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ισχυρισμοί του Εναγόμενου δεν αληθεύουν και συνεπώς λανθασμένα θεώρησε ότι ο Εναγόμενος δεν έχει εκ πρώτης όψεως καλή υπεράσπιση.
Λόγος ΄Εφεσης 3.
Η απόφαση του Δικαστηρίου να απορρίψει την αίτηση του Εναγομένου είναι λανθασμένη καθότι δεν εξέτασε κατά πόσο οι Ενάγοντες είχαν αποδείξει αρχικώς πλήρως την απαίτηση τους.
Λόγος ΄Εφεσης 4.
Το Δικαστήριο λανθασμένα θεώρησε ότι η συμπεριφορά του Εναγόμενου όσον αφορά την αντιμετώπιση της διαδικασίας προσλαμβάνει μορφή καταφρόνησης της διαδικασίας και των δικαιωμάτων του αντιδίκου.»
Ο εφεσείων, την παράλειψή του να εμφανισθεί στη διαδικασία, την απέδωσε σε ατυχή γεγονότα, ξένα με το ενδιαφέρον του για την υπόθεση. Αμέσως, με την επίδοση σ' αυτόν της αγωγής, υπέγραψε σχετική εξουσιοδότηση. κακή, όμως, συνεννόηση των υπαλλήλων του γραφείου του συνηγόρου του δεν επέτρεψε την καταχώριση του σημειώματος, προφανώς λόγω απώλειας της εξουσιοδότησης. Υπέγραψε νέα εξουσιοδότηση, η οποία και πάλι, λόγω κακής συνεννόησης, δεν καταχωρήθηκε. Στις 5/3/2001 ο συνήγορός του, επ' ευκαιρία εμφάνισής του στο δικαστήριο σε άλλη αγωγή, διαπίστωσε την παράλειψη και έδρασε αμέσως. Απέστειλε, την ίδια μέρα, σημείωμα εμφάνισης, το οποίο, όμως, επεστράφη από το Πρωτοκολλητείο στο τέλος Μαρτίου, με την ενημέρωση ότι είχε ήδη εκδοθεί απόφαση. Ζητήθηκαν τα πρακτικά, για σκοπούς υποβολής αίτησης παραμερισμού, την οποία και καταχώρισε στις 28/6/2001. Η αίτηση αυτή, λόγω μη έγκαιρης εμφάνισης του συνηγόρου, απορρίφθηκε στις 21/12/2001. Ακολούθησε νέα, στις 11/2/2002, και είναι αυτή για την οποία παραπονείται ότι κακώς απορρίφθηκε.
Η αγωγή των εφεσιβλήτων αφορούσε διεκδίκηση ποσού £26.566,00, το οποίο ο εφεσείων εισέπραξε από χρήματα της εταιρείας, όντας ένας από τους Διοικητικούς Συμβούλους και Διευθυντής της.
Ο εφεσείων, προκειμένου να καταδείξει ότι έχει καλή υπεράσπιση, επικαλείται προφορική συμφωνία με την εταιρεία και τον κυριότερο μέτοχό της, στη βάση της οποίας εδικαιούτο να εισπράξει τα αξιούμενα από τους εφεσίβλητους ποσά, για να συμπληρώνεται ο μισθός του, που ήταν περίπου £13.000,00, και άλλα έξοδα που είχε ως Διευθυντής. ΄Ο,τι εισέπραξε, ισχυρίζεται το εισέπραξε νόμιμα, ως αντάλλαγμα μισθών και εξόδων.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, εξετάζοντας τη θέση του εφεσείοντα, κατέληξε ως εξής:-
«Αναμφίβολα αν αληθεύουν οι ισχυρισμοί του ότι δεν οφείλει οποιοδήποτε ποσό αυτό θα ήταν μία καλή υπεράσπιση. ... Θα ήταν αναμενόμενο και αποτελεί υποχρέωση του αιτητή με βάση το βάρος που φέρει, να παραθέσει λεπτομέρειες σχετικά με τα ποσά που εισέπραττε και τα έξοδα που αυτά κάλυπταν, ούτως ώστε να δώσει επαρκή στήριξη στους ισχυρισμούς του και να καλύψει, στο βαθμό που χρειάζεται για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, τη θέση του περί ύπαρξης προφορικής συμφωνίας και είσπραξης από τον ίδιο χρημάτων από τους ενάγοντες με βάση αυτή τη συμφωνία. Ακόμα και η αναφορά του στο ύψος του καθαρού μισθού του καλύπτεται από αοριστία.»
Εισηγείται ο εφεσείων ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα κατέληξε ότι δεν καταδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπεράσπιση, καθότι λανθασμένα, στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας, θεώρησε ότι δεν αληθεύουν οι ισχυρισμοί του, όπως επίσης και ότι απαιτείτο να δοθούν λεπτομέρειες της εκδοχής του.
Η αναφορά του Δικαστηρίου ότι «... αν αληθεύουν οι ισχυρισμοί του ότι δεν οφείλει οποιοδήποτε ποσό αυτό θα ήταν μία καλή υπεράσπιση», δεν αποτελεί αξιολόγηση της μαρτυρίας και απόρριψη του ισχυρισμού. Το Δικαστήριο, στη συνέχεια, αναζήτησε στοιχεία, που να υποστήριζαν αυτό τον ισχυρισμό. δεν υπήρχαν και απέρριψε την ύπαρξη συζητήσιμης υπόθεσης.
Η κατάληξη επίσης - ότι ο αιτητής (εφεσείων) δεν έχει δώσει «επαρκή στήριξη στους ισχυρισμούς του» - είναι ορθή. Σίγουρα δεν απαιτείτο ο εφεσείων να αποδείξει τον ισχυρισμό του για προφορική συμφωνία, αφού αυτό είναι ζήτημα της δίκης. Απαιτείτο, όμως, να θέσει στη διάθεση του Δικαστηρίου στοιχεία, που να υποστήριζαν τη θέση του ότι τα ποσά εισπράχθηκαν για να συμπληρωθεί ο μισθός του. Δεν αρκούσε αναφορά ότι, τα όποια ποσά εισέπραξε, τα εισέπραξε για να συμπληρώνει το ποσό των £13.000,00, χωρίς περαιτέρω στοιχεία.
Για τον παράγοντα της αιτιολόγησης της οποιασδήποτε καθυστέρησης εναγομένου να αποταθεί στο δικαστήριο, στην υπόθεση Mine & Quarry Serv. Ltd ν. Γεωργίου (1993) 1 Α.Α.Δ. 26, επισημαίνεται ότι:- (σελ. 30)
«Η ανεξήγητη αργοπορία είναι παράγων που ασκεί έντονα αρνητική επίδραση κατά του διαδίκου που παρέλειψε να κινηθεί με την πρώτη δυνατή ευκαιρία για να διεκδικήσει το δικαίωμα να ξανανοίξει την υπόθεση του.»
Σ' ό,τι αφορά το ζήτημα της καθυστέρησης, το Δικαστήριο κατέληξε ως εξής:-
«Ενώ ο αιτητής πληροφορήθηκε τον Μάρτιο του 2001 ότι εκδόθηκε εναντίον του απόφαση, καταχώρισε την πρώτη αίτηση παραμερισμού τρεις και πλέον μήνες μετά. Η δικαιολογία που έδωσε δεν κρίνεται ικανοποιητική. Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί ανέμενε την ετοιμασία οποιωνδήποτε πρακτικών. Ούτε δόθηκαν επαρκή στοιχεία για την αναγκαιότητα ετοιμασίας των πρακτικών αυτών. Το ζήτημα όμως δεν παρέμεινε μέχρι εδώ. Η πρώτη αυτή αίτηση απορρίφθηκε λόγω παράλειψης του δικηγόρου του αιτητή να εμφανιστεί. Μετά την απόρριψη της παρήλθαν ακόμα δύο μήνες μέχρις ότου καταχωρηθεί η παρούσα αίτηση. Δεν δόθηκε καμία δικαιολογία γι' αυτή την καθυστέρηση. Εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί ότι η παρούσα αίτηση αποτελεί ουσιαστικά αντιγραφή της αίτησης που απορρίφθηκε. ΄Ηταν δυνατό να καταχωρηθεί αμέσως μετά την απόρριψη της αρχικής.
Η συμπεριφορά του αιτητή δεν μπορεί και δεν πρέπει να κριθεί αποσπασματικά. Τα γεγονότα που καλύπτουν την εκ μέρους του αντιμετώπιση της εναντίον του διαδικασίας κρινόμενα στο σύνολο τους, σωρευτικά, καταδεικνύουν ότι αυτός επέδειξε κατά συρροή αδιαφορία η οποία, υπό τις συνθήκες, προσλαμβάνει μορφή καταφρόνησης της δικαστικής διαδικασίας και των δικαιωμάτων του αντιδίκου.»
Ούτε στα πιο πάνω διαπιστώνουμε λάθος εκτίμηση. Διαφορετική αντιμετώπιση θα είχε ως αποτέλεσμα η πορεία της δικαστικής διαδικασίας να χαράσσεται ανάλογα με τη διάθεση του εναγομένου, χωρίς καμιά βεβαιότητα για το χρόνο διεκπεραίωσης των δικαστικών υποθέσεων και τη διάγνωση των δικαιωμάτων του ενάγοντα.
Ο τρίτος λόγος έφεσης, με τον οποίο διατυπώνει το παράπονο ότι οι εφεσίβλητοι δεν απέδειξαν πλήρως την απαίτησή τους, δεν μπορεί να συσχετισθεί με τις ανάγκες της αίτησης παραμερισμού και δε θα μας απασχολήσει.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Γ. Νικολάου, Δ.
Ρ. Γαβριηλίδης, Δ.
Ε. Παπαδοπούλου, Δ.
/ΜΠ