ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

1. ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ
2. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΜΠΡΟΥ ΛΤΔ

Για τους εφεσείοντες: Φρ. Αθανασιάδου για Ε. Φλουρέντζου.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Ε. Βραχίμη για Ε. Σαμούτα.

---------------------

Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου

θα δοθεί από τον Δικαστή Κωνσταντινίδη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ: Για την είσπραξη υπολοίπου εξ αποφάσεως χρέους ύψους £26.778,20 υποβλήθηκε αίτηση για μηνιαίες δόσεις. Οι πέντε εξ αποφάσεως οφειλέτες-καθ΄ ων η αίτηση αντέδρασαν υποστηρίζοντας πως δεν είχαν, οποιοιδήποτε από αυτούς, εισοδήματα που θα καθιστούσαν δυνατή την πληρωμή οποιουδήποτε ποσού. Ο πατέρας, ως άεργος πλέον και ασθενής σε βαθμό που δεν του επέτρεπε να ασκεί οποιοδήποτε επάγγελμα. Η μητέρα και οι δυο από τις θυγατέρες τους επίσης ως άεργες και ο υιός ως έχων μισθό ύψους μόνο £300, τις £250 από τις οποίες μάλιστα ήταν υποχρεωμένος να πληρώνει ως διατροφή για τα δυο ανήλικα παιδιά του. Αυτό, κατά αναίρεση του αρχικού ισχυρισμού του στην ένορκη δήλωσή του πως ούτε εκείνος είχε εισόδημα οποιουδήποτε ύψους. Η συνολική εικόνα ήταν πως όλοι οι καθ΄ ων η αίτηση, μαζί με τα πέντε παιδιά των δυο θυγατέρων και τους επίσης άεργους συζύγους τους, συντηρούνταν από επιδόματα ή κάποιες αποζημιώσεις ή από ποσό ύψους £5.000 που εισπράχθηκε από ασφάλεια ζωής.

Και ενώ η κατάστασή τους, όπως την περιέγραψαν οι ίδιοι, ήταν τραγική, πρόβαλαν, οι τρεις από αυτούς, δηλαδή ο υιός και οι δυο θυγατέρες, πως δεν τους ήταν δυνατό να εργάζονται, ο πρώτος πλήρως και συνεχώς και οι άλλοι καθόλου, επειδή ήταν υποχρεωμένοι να εμφανίζονται καθημερινά σε δικαστήρια για υποθέσεις χρεών της εταιρείας τους, επίσης εξ αποφάσεως οφελέτιδας.

Το πρωτόδικο δικαστήριο εξέτασε ξεχωριστά την κάθε περίπτωση και, για λόγους που εξήγησε, έκρινε τους οφειλέτες ανειλικρινείς. Στη βάση δε των στοιχείων που υπήρχαν θεώρησε πως οι τέσσερις από αυτούς ήταν σε θέση να καταβάλουν κάποιο ποσό. Ο υιός £150, η μητέρα £40 και οι δυο θυγατέρες ανά £50, μηνιαίως. Η περίπτωση του πατέρα διαχωρίστηκε, για άλλο λόγο. Δεν είχε αμφισβητηθεί πως προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε δεν του επέτρεπαν να εργαστεί και, στην απουσία στοιχείων για οποιοδήποτε εισόδημά του, η αίτηση εναντίον του απορρίφθηκε.

Άσκησαν έφεση η μητέρα και ο υιός. Η μητέρα, αφού το διάταγμα εκδόθηκε υπό το δεδομένο πως δεν εργαζόταν. Το πρωτόδικο δικαστήριο αφού καθοδηγήθηκε από τη νομολογία σε σχέση με τις γενικές αρχές, με ιδιαίτερη αναφορά στη Χριστάκη ή άλλως Παναγιώτου ν. Μιχαήλ (1998) 1 ΑΑΔ 422, έκρινε πως όφειλε και ήταν σε θέση, αν είχε την αναγκαία βούληση, να εξασφαλίσει εργασία με μισθό τουλάχιστον £250 με £300 μηνιαίως και πως είχε τη δυνατότητα να καταβάλλει το ποσό των £40 μηνιαίως, από μελλοντική ημερομηνία που καθορίστηκε. Κατά την εισήγηση της μητέρας λανθασμένα, αφού ήταν 54 ετών, αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και αφιέρωνε πλέον όλο το χρόνο της για τις καθημερινές ανάγκες του συζύγου, των παιδιών και των εγγονιών της.

Ο υιός, επειδή στην περίπτωσή του χρησιμοποιήθηκε ως βάση μηνιαίος μισθός £510 και, πάντως, επειδή δεν λήφθηκε υπόψη ότι κατέβαλλε το ποσό των £250 ως διατροφή για τα δυο ανήλικα παιδιά του.

Ως προς τον υιό, στερείται ερείσματος η εισήγηση πως παραγνωρίστηκε το ποσό της διατροφής που ανέφερε ότι κατέβαλλε. Η αλήθεια είναι πως ενώ δεν είχε προσκομίσει ο ίδιος αποδεικτικά, το πρωτόδικο δικαστήριο ρητά κατέγραψε πως προέβη στις εκτιμήσεις του υπό αυτό το δεδομένο. Επίσης είναι αβάσιμη, όπως τελικά αναγνωρίστηκε και ενώπιόν μας, η άποψη σε σχέση με το μηνιαίο μισθό του. Ο ίδιος δήλωνε για τους σκοπούς των κοινωνικών ασφαλίσεων, όπως κατέθεσε και αρμόδιος λειτουργός, ως μηνιαίο μισθό του το ποσό των £510 πράγμα που ανέτρεπε τον ισχυρισμό του ενώπιον του δικαστηρίου πως ο μισθός του ανερχόταν σε £300 αλλά, πολύ περισσότερο, την αρχική του θέση πως δεν είχε οποιοδήποτε εισόδημα. Οπότε ευλόγως το πρωτόδικο δικαστήριο παρέπεμψε στις Νικολάου Σοφία Βασιλείου ν. Μάριος Μακρίδης Πολ. Έφεση 11066 ημερομηνίας 19.6.02 και, κατ΄αναλογίαν, στη Νίκη Ανδρέα Ορφανίδη ν. Ανδρέα Στέλιου Ορφανίδη Πολ. Έφεση 10605 ημερομηνίας 30.11.01, σε σχέση με τη δυνατότητα αναίρεσης, προς αποκόμιση πλεονεκτήματος στο πλαίσιο δικαστικής διαδικασίας, επίσημων δηλώσεων δυνάμει των οποίων εξασφαλίστηκαν άλλα οφέλη. Υπό το φως των δεδομένων και χωρίς επιχειρήματα αναφορικά με το παράλληλο υπόβαθρο της πρωτόδικης απόφασης σε σχέση με το ποσό που θα έπρεπε να συνυπολογιστεί ως απαραίτητο για τις δικές του ανάγκες, η έφεσή του πρέπει να απορριφθεί. Σημειώνουμε πως ενώ ο ίδιος είχε αναφερθεί σε £50, το πρωτόδικο δικαστήριο έλαβε υπόψη ποσό ύψους £100. Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα.

C:\My Documents\2004\part1\11459.doc