|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 1 ΑΑΔ 1652
20 Noεμβρίου, 2003
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ
ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 1964 ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΠΟ
ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ 33/64, 35/75, 72/77, 59/81, 3/87 ΚΑΙ 158/88,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΝΟΥ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΥ,
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ TO ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΣΤΙΣ 31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 2003, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 268/03.
(Αίτηση Αρ. 117/2003)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari προς ακύρωση προσωρινού διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου εκδοθέντος με μονομερή αίτηση ― Παραχώρηση άδειας επειδή το διάταγμα ορίσθηκε ως επιστρεπτέο σε χρόνο πέραν του αναγκαίου για την επίδοση ― Υπέρβαση εξουσίας του Δικαστηρίου που παρέχεται από το Άρθρο 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας με βάση μονομερή αίτηση στις 31.10.2003 εξέδωσε, στα πλαίσια αίτησης διατροφής, προσωρινό διάταγμα με το οποίο ο αιτητής διατασσόταν να καταβάλει στην εν διαστάσει σύζυγό του, από της επίδοσης του διατάγματος το ποσό των £375 μηνιαίως. Το διάταγμα ορίστηκε στις 28.11.2003.
Ο αιτητής ζητά άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο να καταχωρήσει αίτηση για έκδοση Certiorari υποστηρίζοντας ότι το εκδοθέν διάταγμα παρέμεινε σε ισχύ για πολύ μεγαλύτερο από τον αναγκαίο χρόνο για επίδοση ειδοποίησης και παροχή δυνατότητας σ' αυτόν να εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου και να ενστεί.
Αποφασίστηκε ότι:
Υπό το φως της νομολογίας και ενόψει του γεγονότος ότι η εν διαστάσει σύζυγος του αιτητή γνωρίζει τόσο τη διεύθυνση της κατοικίας του όσο και την επαγγελματική του, το διάστημα των τεσσάρων εβδομάδων είναι πέραν του αναγκαίου χρόνου για επίδοση σχετικής ειδοποίησης. Το Δικαστήριο έχει υπερβεί την εξουσία που του παρέχεται από το Άρθρο 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 και γι' αυτό εγείρεται εκ πρώτης όψεως ζήτημα που δικαιολογεί τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Η αίτηση έγινε δεκτή.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Τράπεζα Κύπρου Λτδ (1991) 1 Α.Α.Δ. 1010.
Αίτηση.
Αίτηση από τον αιτητή για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση διατάγματος Certiorari προς ακύρωση του εκδοθέντος από το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 31/10/03, στα πλαίσια της αίτησης διατροφής υπ' αρ. 268/03 προσωρινού διατάγματος με το οποίο διατασσόταν να καταβάλλει στην εν διαστάσει σύζυγό του, από της επίδοσης του διατάγματος, το ποσό των £375 μηνιαίως, ως συνεισφορά στη διατροφή των τριών ανηλίκων τέκνων του.
Λ. Βραχίμης, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
NΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας με βάση μονομερή αίτηση στις 31.10.2003 εξέδωσε, στα πλαίσια της αίτησης διατροφής υπ΄αρ. 268/03, προσωρινό διάταγμα με το οποίο ο αιτητής διατασσόταν να καταβάλλει στην εν διαστάσει σύζυγό του, από της επίδοσης του διατάγματος, το ποσό των £375 μηνιαίως, ως συνεισφορά στη διατροφή των τριών ανήλικων τέκνων του. Το διάταγμα ορίστηκε στις 28 Νοεμβρίου, 2003.
Όπως ισχυρίζεται ο αιτητής, τόσο η διεύθυνση της οικίας του, όσο και της εργασίας του, στη Λευκωσία και Κοκκινοτριμιθιά, αντιστοίχως, ήταν γνωστές στην αντίδικό του και η επίδοση της μονομερούς αίτησης ήταν δυνατόν να επιτευχθεί εύκολα και γρήγορα.
Η παρούσα αίτηση αξιώνει την έκδοση εντάλματος Certiorari για την ακύρωση του εκδοθέντος διατάγματος. Είναι φανερό ότι πρόθεση των δικηγόρων του αιτητή ήταν η καταχώρηση αίτησης για παραχώρηση άδειας. Θα θεωρήσω, για λόγους επιείκειας, την παράλειψη ως παρατυπία και θα συνεχίσω την εξέταση της αίτησης ως να είχε καταχωρηθεί ορθά.
Ο αιτητής υποστηρίζει ότι το εκδοθέν διάταγμα παρέμεινε σε ισχύ για πολύ μεγαλύτερο από τον αναγκαίο χρόνο για επίδοση ειδοποίησης και παροχή δυνατότητας σ' αυτόν να εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου και να ενστεί.
Το άρθρο 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6, ορίζει ότι διάταγμα που εκδίδεται χωρίς ειδοποίηση δεν παραμένει σε ισχύ για χρόνο μεγαλύτερο από τον αναγκαίο για επίδοση σχετικής ειδοποίησης και για παροχή δυνατότητας σε όλους τους επηρεαζόμενους να εμφανιστούν και ενστούν.
Στην απόφαση Αναφορικά με την αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Λτδ, (1991) 1 Α.Α.Δ. 1010, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Το έργο του δικαστηρίου αναφορικά με τον καθορισμό του χρόνου που είναι «αναγκαίος» ώστε να δοθεί ο λόγος και στην άλλη πλευρά, είναι, όπως σαφώς προκύπτει από το λεκτικό του άρθρου 9(3), διαπιστωτικό. Το διάταγμα διατηρεί την ισχύ του μόνο εφόσον δεν εκτείνεται χρονικά πέραν του διαπιστωθέντος ως αναγκαίου χρόνου. Η διαπίστωση γίνεται στη βάση των στοιχείων της κάθε περίπτωσης με αναφορά στο πόσο σύντομα μπορεί να γίνει η επίδοση και πόσο σύντομα μπορεί η άλλη πλευρά να εμφανιστεί και να ενστεί. Μια τέτοια διαπίστωση είναι βέβαια το αποτέλεσμα κρίσης. Η οποία ωστόσο εντάσσεται σε στενά όρια αφού έχει ως μόνο κριτήριο το «αναγκαίο». Η διάταξη δεν επιτρέπει τον ορισμό του διατάγματος επιστρεπτέου σε ό,τι το δικαστήριο θα θεωρούσε ως εύλογο χρόνο οπότε θα επιτρεπόταν να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες, όπως το ενδεχομένως βαρύ δικαστικό πρόγραμμα σε συνάρτηση με το περιεχόμενο του διατάγματος.»
Στην παρούσα υπόθεση λόγω του ότι η εν διαστάσει σύζυγος του αιτητή γνωρίζει τόσο τη διεύθυνση κατοικίας του, όσο και την επαγγελματική του, θα έπρεπε, εν όψει και του είδους του διατάγματος που προβλέπει την καταβολή συγκεκριμένου ποσού μηνιαίως, το δικαστήριο να μεριμνήσει για τον ορισμό της μονομερούς αίτησης το συντομότερο δυνατό, ούτως ώστε να δοθεί η ευκαιρία έγκαιρης ένστασης.
Υπό το φως της νομολογίας και κάτω από τις περιστάσεις, θεωρώ το διάστημα των τεσσάρων εβδομάδων ως πέραν του αναγκαίου χρόνου και γι' αυτό κρίνω ότι εγείρεται εκ πρώτης όψεως ζήτημα που δικαιολογεί τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari.
Η παρούσα αίτηση εγκρίνεται. Αίτηση για έκδοση εντάλματος Certiorari να καταχωρηθεί μέσα σε 15 μέρες από σήμερα και να οριστεί στις 5.12.2003.
Η�αίτηση γίνεται δεκτή.