|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 1 ΑΑΔ 381
20 Μαρτίου, 2003
(ημερομηνία κυκλοφορίας 15/4/03)
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΜΑΡΙΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
ν.
ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΥΛΩΝΑ (ΑΡ. 1),
Εφεσίβλητης-Καθ' ης η αίτηση.
(Έφεση Αρ. 155)
Σύμφυτη εξουσία του Δικαστηρίου ― Δεν παρέχεται σύμφυτη εξουσία στο Δικαστήριο για αναθεώρηση εκδοθείσας διαταγής του, για το λόγο ότι αυτή βασίζεται σε εσφαλμένο υπόβαθρο.
Έφεση ― Επίδοση περιγραμμάτων αγορεύσεων ― Τεκμηριώνεται με την απαιτούμενη βεβαίωση η οποία προβλέπεται από τον Κ. 9(α) του περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996.
Στις 27 Φεβρουαρίου, 2003, το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο διέταξε την εκ νέου επίδοση του περιγράμματος αγόρευσης του εφεσείοντος και παρέτεινε το χρόνο κατά 15 ημέρες για την υποβολή του περιγράμματος αγόρευσης της εφεσίβλητης. Η εφεσίβλητη καταχώρησε το περίγραμμα αγόρευσής της στις 19 Μαρτίου 2003.
Στις 3 Μαρτίου, 2003, ο εφεσείων υπέβαλε αίτηση ζητώντας την αναθεώρηση και, συνακόλουθα την ακύρωση των οδηγιών του Δικαστηρίου της 27ης Φεβρουαρίου, 2003 και γενικά την παραγνώριση οποιουδήποτε περιγράμματος ήθελε καταχωριστεί κατ' επίκληση των δοθεισών οδηγιών, την επίσπευση της δίκης καθώς και τον αποκλεισμό της εφεσίβλητης από του να ακουστεί κατά τη δίκη.
Η εφεσίβλητη έφερε ένσταση στην αίτηση του εφεσείοντος.
Ο εφεσείων επικαλέσθηκε, πρωτίστως, τις σύμφυτες εξουσίες του Δικαστηρίου προς υποστήριξη των αιτημάτων του.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν παρέχεται σύμφυτη δικαιοδοσία στο Δικαστήριο να προβαίνει σε αναθεώρηση εκδοθείσας διαταγής του, για το λόγο ότι αυτή βασίζεται σε εσφαλμένο υπόβαθρο.
2. Στην προκείμενη περίπτωση: (α) στη δημιουργία αβεβαιότητας για τη γενόμενη επίδοση συνέβαλε και η παράλειψη του αιτητή να συμμορφωθεί με τις πρόνοιες του Κ.9(α) του σχετικού Διαδικαστικού Κανονισμού και (β) δεν έχει καταδειχθεί ότι το σφάλμα, ως προς τα γεγονότα που περιβάλλουν την επίδοση, εκπορεύεται από ηθελημένη προσπάθεια της εφεσίβλητης να παραπλανήσει το Δικαστήριο. Εξ άλλου ο αποκλεισμός της εφεσίβλητης να ακουστεί, κάτω από τις συνθήκες της παρούσας υπόθεσης, θα ήταν αντινομικός προς αυτή τούτη τη δικαιοσύνη.
Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Δ/ντής των Φυλακών ν. Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217.
Αίτηση.
Αίτηση από τον εφεσείοντα-αιτητή εναντίον της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λάρνακας, Υπόθεση Αρ. 4/00, με την οποία διατάχθηκε η εκ νέου επίδοση του περιγράμματος αγόρευσής του στη δικηγόρο της εφεσίβλητης και αναβολή της ακρόασης της έφεσης για τις 3/4/03.
Δ. Ιεροδιακόνου, για τον Εφεσείοντα - Αιτητή.
Τ. Άνιφτου, για την Εφεσίβλητη - Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Πρόεδρος Γ.Μ. Πικής.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Στις 6 Σεπτεμβρίου, 2002, το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο διέταξε την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων, στο πλαίσιο του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996.
Ο εφεσείων καταχώρισε περίγραμμα αγόρευσης στις 17 Οκτωβρίου, 2002, όχι όμως η εφεσίβλητη. Η έφεση ορίστηκε για ακρόαση στις 27 Φεβρουαρίου, 2003, γεγονός που, ως προκύπτει, περιήλθε σε γνώση της εφεσίβλητης.
Κατά την ορισθείσα ημερομηνία, εμφανίστηκε η δικηγόρος της εφεσίβλητης και έθεσε υπόψη του Δικαστηρίου ότι δεν πήρε το περίγραμμα αγόρευσης του εφεσείοντος και, για το λόγο αυτό, δεν υπέβαλε το δικό της περίγραμμα. Για το ότι καταχωρίστηκε στο Δικαστήριο περίγραμμα από την άλλη πλευρά, το πληροφορήθηκε από το Πρωτοκολλητείο κατά την ημέρα της δίκης. Η κ. Ιεροδιακόνου έθεσε υπόψη του Δικαστηρίου ότι το περίγραμμα του εφεσείοντος επιδόθηκε στην άλλη πλευρά στις 17 Οκτωβρίου, 2002. Δεν κατατέθηκαν όμως από τον ιδιώτη επιδότη, ο οποίος προέβη στην επίδοση, τα προβλεπόμενα από τον Κ.9(α) του περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 2) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996 έγγραφα, ούτε η ένορκη δήλωση, βεβαιωτική του γεγονότος.
Η εφεσίβλητη ζήτησε την αναβολή της υπόθεσης, και, παράλληλα, παράταση του χρόνου για την υποβολή του περιγράμματός της. Το Δικαστήριο επεσήμανε ότι, στην απουσία της απαιτούμενης από τον Κ.9(α) βεβαίωσης, δεν τεκμηριώνεται η επίδοση. οπόταν διέταξε την εκ νέου επίδοση του περιγράμματος και παρέτεινε το χρόνο κατά 15 ημέρες για την υποβολή του περιγράμματος της εφεσίβλητης. Η ακρόαση της έφεσης αναβλήθηκε για τις 3 Απριλίου, 2003.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, έγινε εκ νέου επίδοση του περιγράμματος του εφεσείοντος, μετά την οποία καταχωρίστηκε, στις 19 Μαρτίου, 2003, το περίγραμμα αγόρευσης της εφεσίβλητης.
Στις 3 Μαρτίου, 2003, ο εφεσείων υπέβαλε αίτηση, υποστηριζόμενη και από την ένορκη ομολογία του ιδιώτη επιδότη Κούλλη Ξενή, εξαιτούμενος σειρά θεραπειών, σχετιζομένων με το γεγονός ότι έγινε επίδοση του περιγράμματός του, πράγμα το οποίο ηθελημένα αποκρύφτηκε από την άλλη πλευρά και που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ή χωρίς συνέπειες. Κατ' ουσίαν, ζητείται η αναθεώρηση και, συνακόλουθα, η ακύρωση των οδηγιών του Δικαστηρίου της 27ης Φεβρουαρίου, 2003, για την εκ νέου επίδοση του περιγράμματος και, γενικά, η παραγνώριση οποιουδήποτε περιγράμματος ήθελε καταχωριστεί κατ' επίκληση των δοθεισών οδηγιών, η επίσπευση της δίκης, καθώς και ο αποκλεισμός της εφεσίβλητης από του να ακουστεί κατά τη δίκη.
Σύμφωνα με τον κ. Ξενή, η επίδοση έγινε στην ίδια την εφεσίβλητη, η οποία υπηρετεί στο γραφείο των δικηγόρων που την εκπροσωπούν (διεύθυνση επίδοσης).
Η εφεσίβλητη έφερε ένσταση στην αίτηση του εφεσείοντος. Σε ένορκη ομολογία της, εξηγεί ότι και το γραφείο, στο οποίο υπηρετεί, χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες του κ. Ξενή, ο οποίος καθημερινά τους παραδίνει πληθώρα εγγράφων που αφορούν το γραφείο τους και συνεργάτες τους. Δεν αποκλείει να έγινε η επίδοση, πλην η προσοχή της δε στράφηκε στο συγκεκριμένο έγγραφο. Πιθανολογεί ότι, λόγω σφάλματος, το περίγραμμα δεν κατατέθηκε στο φάκελο της υπόθεσης, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να μην έχει καταστεί δυνατός ο εντοπισμός του. Αρνείται, η εφεσίβλητη, οποιαδήποτε απόπειρα απόκρυψης γεγονότος ή παραπλάνησης του Δικαστηρίου, προς το σκοπό προσπορισμού οφέλους.
Ο εφεσείων επικαλέστηκε, πρωτίστως, τις σύμφυτες εξουσίες του Δικαστηρίου, προς υποστήριξη των αιτημάτων του, χωρίς καμιά αναφορά στη νομολογία που τείνει να διαφωτίσει ως προς το περιεχόμενο ή το εύρος τους.
Σύμφυτες είναι οι εξουσίες που έχει κάθε δικαστήριο, απαραίτητες για τη λειτουργία του ως φορέας της δικαιοσύνης. Όπως αναφέρεται στη Δ/ντής των Φυλακών ν. Τζεννάρο Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217, 222:-
«Η δικαιοδοσία για την παρεμπόδιση, περιστολή, απόρριψη ή αναστολή διαδικασίας που συνιστά κατάχρηση των δικαιοδοσιών του Δικαστηρίου, εκπηγάζει από την ίδια τη φύση της δικαστικής λειτουργίας που έχει ως λόγο το δίκαιο και μέσο τους μηχανισμούς που προάγουν την κατίσχυσή του.»
Δε φαίνεται να παρέχεται σύμφυτη δικαιοδοσία στο Δικαστήριο να προβαίνει σε αναθεώρηση εκδοθείσας διαταγής του, για το λόγο ότι αυτή βασίζεται σε εσφαλμένο υπόβαθρο. Ό,τι θα μπορούσε να εξεταστεί, ενδεχομένως σε τέτοια περίπτωση, θα ήταν η πιθανή τροποποίηση του διατάγματος, ενόψει νέων γεγονότων, τα οποία περιήλθαν σε γνώση του αιτούντος. Δε θα επεκταθούμε στο θέμα, εφόσον, στην προκείμενη περίπτωση -
(α) στη δημιουργία αβεβαιότητας για τη γενόμενη επίδοση συνέβαλε και η παράλειψη του αιτητή να συμμορφωθεί με τις πρόνοιες του Κ.9(α) του σχετικού Διαδικαστικού Κανονισμού· και
(β) δεν έχει καταδειχθεί ότι το σφάλμα, ως προς τα γεγονότα που περιβάλλουν την επίδοση, εκπορεύεται από ηθελημένη προσπάθεια της εφεσίβλητης να παραπλανήσει το Δικαστήριο.
Η συμμόρφωση της εφεσίβλητης, άλλωστε, με τις οδηγίες του Δικαστηρίου της 27ης Φεβρουαρίου, 2003, με την καταχώριση του περιγράμματος μέσα σε συντετμημένη χρονική περίοδο, συνάδει με την πρόθεσή της να υπερασπιστεί την υπόθεση. Να αποκλειστεί, κάτω από αυτές τις συνθήκες, από του να ακουστεί, θα ήταν αντινομικό προς αυτή τούτη τη δικαιοσύνη.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.