ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2003) 1 ΑΑΔ 1148
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αίτηση αρ. 75/2003)
8 Σεπτεμβρίου, 2003
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
Αναφορικά με το Άρθρο 155.4 του Συντάγματος και τα άρθρα 3, 9, 11 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου αρ. 33/64 και τα άρθρα 144 και 146 του Συντάγματος,
-και-
Αναφορικά με την Αίτηση του Αριστόδημου Χριστοδουλίδη από τη Λάρνακα και τώρα κρατούμενου στις Κεντρικές Φυλακές για έκδοση εντάλματος της φύσεως Μandamus,
-και-
Αναφορικά με τα άρθρα 11, 30, 33, 35, 53(4), 152 και 158 του Συντάγματος, άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τα άρθρα 2, 3, 5 του Ν.14/60.
-και-
Αναφορικά με την απόφαση ημερομηνίας 7/3/2001 του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας στην Ποινική Υπόθεση 32
706/2000.----------------------
Για τον Αιτητή: Σ. Αγγελίδης μαζί με Β. Χριστοδουλίδου (κα)
-------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής επιδιώκει την έκδοση εντάλματος mandamus με το οποίο να διατάσσεται ο Διευθυντής Κεντρικών Φυλακών να αποφασίσει για τη μείωση της ποινής του αιτητή κρίνοντας κατά πόσο επέδειξε καλή διαγωγή και εργατικότητα. Με την παρούσα αίτηση ζητά την παραχώρηση άδειας προς καταχώρηση σχετικής αίτησης.
Συνοπτικά τα γεγονότα που συνθέτουν την παρούσα περίπτωση είναι ως εξής:
Ο αιτητής καταδικάστηκε στις 7.3.2001 σε φυλάκιση 4½ χρόνων από το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας. Με βάση την καταδικαστικήν απόφαση ο αιτητής θα απολυθεί στις 4.9.2005.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ασκώντας τα συνταγματικά του δικαιώματα απένειμε στον αιτητή χάρη του Ό της ποινής του. ΄Ετσι η ποινή του μειώθηκε σε 3 χρόνια, 4 μήνες και 15 μέρες.
Σύμφωνα με το άρθρο 12(1) του περί Φυλακών Νόμου αρ. 62(1)/96 ο αιτητής δύναται να εξασφαλίσει περαιτέρω μείωση της ποινής του, όπως αναφέρεται στο σχετικό πίνακα του νόμου, αν επιδείξει καλήν διαγωγή και εργατικότητα. Την απόφαση για μείωση της ποινής ασκεί ο Διευθυντής των Φυλακών δυνάμει του άρθρου 12(5) του νόμου όταν ο αιτητής εκτίσει ολόκληρο το μέρος της ποινής για το οποίο δεν δύναται να εξασφαλίσει περαιτέρω μείωση.
Ο Διευθυντής των Φυλακών απεφάσισε, ερμηνεύοντας το άρθρο 14 του νόμου, ότι η τελευταία ημέρα της λήξης της ποινής του αιτητή για την οποία δεν δικαιούται άλλης μείωσης ήταν η 17.10.2003. Την ημερομηνία αυτή ο Διευθυντής θα αποφασίσει δυνάμει του άρθρου 12(1) αν δικαιούται τη μείωση ο αιτητής.
Ο αιτητής, ερμηνεύοντας διαφορετικά το άρθρο του νόμου και τον Πίνακα, εισηγείται ότι η τελευταία ημερομηνία ήταν η 29.8.2003. Θεωρεί ως εκ τούτου την κράτησή του ως αντισυνταγματική και παράνομη, αφού έπρεπε να αποφυλακισθεί στις 29.8.2003 εάν ο Διευθυντής απεφάσιζε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για μείωση της ποινής του αιτητή, οπότε και θα ήταν υπόχρεος να τον απολύσει.
Τα πιο πάνω αποτελούν στην ουσία και τους νομικούς λόγους που βασίζεται η παρούσα αίτηση του αιτητή.
΄Εθεσα από την αρχή της ακροαματικής διαδικασίας τη θέση μου και ζήτησα τις απόψεις του ευπαιδεύτου δικηγόρου του αιτητή αν η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου επιτρέπει την έκδοση προνομιακού εντάλματος (πλην του Habeas Corpus) για αναθεώρηση πράξης, παράλειψης ή απόφασης μη δικαστικής αρχής. Αν χωρεί δηλαδή η έκδοση προνομιακού εντάλματος εναντίον διοικητικών αρχών. Ο δικηγόρος του αιτητή επέμενε ότι είναι δυνατό να εκδοθεί προνομιακό ένταλμα κατά μη δικαστικής αρχής, παραπέμποντας με σε νομολογία και ιδιαίτερα στην
Andreas Kanaris (1985) 1 C.L.R. 173 και Savvides (1979) 1 C.L.R. 323. ΄Εχω μελετήσει τις πιο πάνω αποφάσεις και δεν είναι δυνατό να εξαχθεί θετικό συμπέρασμα απ΄ αυτές ότι χωρεί η έκδοση προνομιακού εντάλματος εναντίον μη δικαστικής αρχής. Πράξεις ή παραλείψεις οργάνων του κράτους, μη δικαστικών, ελέγχονται ή αναθεωρούνται με βάση το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος το οποίο έδωσε αποκλειστική δικαιοδοσία στο Συνταγματικό Δικαστήριο.Στην υπόθεση Χλόη Κυριακίδου (1997) 1 Α.Α.Δ.
1459 που αφορούσε την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση του προνομιακού εντάλματος Mandamus εναντίον του Διευθυντή του Κτηματολογίου να παραδώσει στην αιτήτρια πιστοποιητικά εγγραφής αναφορικά με διαίρεση ακίνητης ιδιοκτησίας της, ο Νικολάου Δ. στη σελίδα 1462 ανέφερε τα εξής:«Εγείρεται κατ΄ αρχήν για εξέταση το κατά πόσο το ζήτημα εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου. Διότι αν η απάντηση είναι αρνητική, δεν παρέχεται δικαιοδοσία δυνάμει του ΄Αρθρου 155.4 του Συντάγματος για την έκδοση προνομιακού εντάλματος ενόψει του απόλυτου διαχωρισμού με την αναθεωρητική δικαιοδοσία δυνάμει του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος: βλ. Ηoly See of Kitium v. Municipal Council of Limassol 1 R.S.C.C. 15
Στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση
Emilios A. Frangos v. Medical Disciplinary Board and others (1983) 1 C.L.R. 256 αποφασίσθηκε ότι η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου με βάση το ΄Αρθρο 155.4 του Συντάγματος καλύπτει δικαστικές διαδικασίες και σκοπεύει την αναθεώρηση με το προνομιακό ένταλμα, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα κατώτερα Δικαστήρια λειτουργούν εντός της δικαιοδοσίας τους και ασκούν τις εξουσίες τους σύμφωνα με το νόμο. Βασική δε προϋπόθεση για άσκηση της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων δυνάμει του ΄Αρθρου 155.4 του Συντάγματος είναι όπως η επίδικη, υπό αναθεώρηση, απόφαση να προέρχεται από δικαστική διαδικασία. Δεν χωρεί αναθεώρηση, με προνομιακό ένταλμα, μη δικαστικής απόφασης και ιδιαίτερα οποιασδήποτε διοικητικής απόφασης ενόψει του περιορισμού που θέτει το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος.Από τα γεγονότα και περιστατικά όπως έχουν εκτεθεί πιο πάνω η πράξη ή η παράλειψη του Διευθυντή Φυλακών για την οποία ζητείται αναθεώρηση σαφώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι προέρχεται από δικαστικήν διαδικασία, πράγμα που και ο ίδιος ο δικηγόρος του αιτητή έχει παραδεχθεί.
Καταλήγω, κατά συνέπεια, ότι το τεθέν ζήτημα δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία δυνάμει του ΄Αρθρου 155.4 του Συντάγματος για έκδοση προνομιακού εντάλματος.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Μ. Κρονίδης, Δ.
/
ΕΣ
/Επσ