|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 1 ΑΑΔ 1224
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
(Αρ. Αίτησης 88/2003)
26 Σεπτεμβρίου, 2003
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ANGELITO JULIANO,
ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ BLOCK 10
ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ, ΛΕΥΚΩΣΙΑ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΛΕΥΚΩΣΙΑ,
Καθ'ων η αίτηση.
Γ. Ερωτοκρίτου, για τον Αιτητή.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού
Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.
: Ο αιτητής εργαζόταν στην Κύπρο ως εργάτης στην εταιρεία CHAPO LTD με άδεια εργασίας που ίσχυε μέχρι τις 21/9/2001. Στις 9/8/2001 συνελήφθηκε βάσει δικαστικού εντάλματος για τον τραυματισμό ενός Αιγύπτιου εργάτη και εναντίον του καταχωρήθηκε η υπ' αριθμό 18181/01 ποινική υπόθεση. Στις 21/9/2001 ο αιτητής υπέβαλε μέσω του δικηγόρου του παράπονο στο Γενικό Εισαγγελέα για ισχυριζόμενη κακομεταχείριση του στις 9/8/2001 από αστυνομικά όργανα κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής ανακρίσεων, που οδήγησε στην καταχώριση της ποινικής υπόθεσης 18181/01. Ο Γενικός Εισαγγελέας διόρισε προς τούτο Ποινικό Ανακριτή για την εξέταση των παραπόνων του αιτητή. Δεν έχουν δοθεί οποιαδήποτε στοιχεία ως προς το αποτέλεσμα των ενεργειών του Ποινικού Ανακριτή. Στις 26/11/2001 καταχωρήθηκε αναστολή δίωξης στην πιο πάνω υπόθεση υπό τον όρο ότι ο αιτητής θα εγκατέλειπε οικειοθελώς την Κύπρο. Επειδή ο αιτητής παρέλειψε να αναχωρήσει από την Κύπρο, κατόπιν οδηγιών του Γενικού Εισαγγελέα καταχωρήθηκαν εναντίον του οι ποινικές υποθέσεις 33691/2001 και 33692/2001.Η ποινική υπόθεση 33691/01 που αφορούσε κατηγορίες (i) τραυματισμού, (ii) μεταφοράς μαχαιριού και (iii) οπλοφορίας προς διέγερση τρόμου, εκδικάστηκε στις 6/8/2003 και αφού ο αιτητής βρέθηκε ένοχος καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός μηνός σε κάθε κατηγορία. Οι ποινές θα συνέτρεχαν και ο αιτητής εξέτισε κανονικά την ποινή φυλάκισης του ενός μηνός. Η ποινική υπόθεση 33692/2001 ήταν ορισμένη μέσα στο Σεπτέμβριο του 2003 για ακρόαση. Δεν έχουν παρασχεθεί άλλα στοιχεία ως προς την πορεία της υπόθεσης.
Μετά την καταδίκη του στην υπόθεση 33691/2001, ο αιτητής κατέστη απαγορευμένος μετανάστης και στις 3/9/2003 η Διευθύντρια του Τμήματος Αλλοδαπών και Μετανάστευσης διέταξε, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου (Κεφ. 105), όπως ο αιτητής παραμείνει υπό κράτηση μέχρι να απελαθεί στις Φιλιππίνες.
Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus για να αφεθεί ελεύθερος, αφού, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, η κράτηση του "είναι παράνομη, αδικαιολόγητη, αποτελεί δε παράβαση και κατάχρηση εξουσίας, είναι αντίθετη με το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εμποδίζει τη δίκαιη απονομή της δικαιοσύνης, τη Διεθνή Σύμβαση περί Πολιτικών Δικαιωμάτων, του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων".
Ανεξάρτητα από τους πιο πάνω γενικούς και αόριστους ισχυρισμούς η αίτηση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία και τούτο γιατί το Ανώτατο Δικαστήριο στην παρούσα περίπτωση δεν έχει δικαιοδοσία να εξετάσει τους ισχυρισμούς του αιτητή.
Ο αιτητής, ως αποτέλεσμα της καταδίκης του στην ποινική υπόθεση 33691/2001, κατέστη απαγορευμένος μετανάστης και εναντίον του εκδόθηκε διάταγμα σύλληψης και απέλασης σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κεφ. 105. Έχει νομολογιακά αποφασισθεί ότι θέματα που αφορούν τη σύλληψη και κράτηση ενός αλλοδαπού εμπίπτουν στη σφαίρα του δημόσιου δικαίου και όχι στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου, εξυπακούεται δε ότι η αμφισβήτηση της εγκυρότητας ενός διατάγματος σύλληψης και απέλασης έπρεπε να προσβάλλεται μέσα στα πλαίσια της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου και όχι με την καταχώριση αίτησης για την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus. (Βλ. Πολιτίδης, Αίτηση υπ' αρ. 112/99, της 25/8/99, Ropa, Αίτηση υπ' αρ. 7/00, της 14/1/2000 και Gamini Kumara Wijeratne, Αίτηση υπ' αρ. 133/01, της 13/12/2001).
Όπως έχει τονισθεί από το Δικαστή Νικολαΐδη στην αίτηση Harischandra (αρ. 60/2002 της 26/7/2002)
,"Το ένταλμα habeas corpus αποτελεί θεραπεία που χορηγείται δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος. Η εξουσία για χορήγηση διαταγμάτων δυνάμει του Άρθρου αυτού καλύπτει τα ζητήματα εκείνα που δεν εμπίπτουν εντός της δικαιοδοσίας που δημιουργεί το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος. (
Ramadan v. Electricity Authority of Cyprus and Another 1 R.S.C.C. 49 και Vassiliou & Another v. Disciplinary Committees (1979) 1 C.L.R. 46)."
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ