Ημερομηνία: 25 Φεβρουαρίου, 2003.

Γ. Μ. Πικής, Π.

ΠΙΚΗΣ, Π: Η εφεσίβλητη «Ασπίς Πρόνοια Ασφαλιστική Εταιρεία» ενήγαγε τον εφεσείοντα 1, για την επιστροφή χρημάτων που του καταβλήθηκαν από αυτή χωρίς να του οφείλονται, και τους εφεσείοντες 2 και 3 ως εγγυητές των υποχρεώσεων του. Η διαφορά προέκυψε, μαζί και το αγώγιμο δικαίωμα το οποίο διεκδικεί η εφεσίβλητη, από την μεταξύ της και του εφεσείοντος 1 συμφωνία πρακτόρευσης από το δεύτερο, των συμφερόντων της ενεργούντα ως ασφαλειομεσίτη. Οι μεταξύ τους δοσοληψίες στο πλαίσιο της συμφωνηθείσας συνεργασίας απέληξαν, κατά την εφεσίβλητη, στην παροχή στον εφεσείοντα 1, ποσού £13.492,24 λιρών πέραν του ό,τι εδικαιούτο. Απαίτηση της εφεσίβλητης, είναι η επιστροφή των χρημάτων αυτών την οποία προώθησε με την αγωγή της εναντίον του εφεσείοντος 1, και των εγγυητών.

Με επιστολή του δικηγόρου των εφεσειόντων ζητήθηκαν από την εφεσίβλητη περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες των ισχυρισμών που γίνονται στην παράγραφο 7, της απάντησης και υπεράσπισης^. συγκεκριμένα ζητήθηκε από αυτούς να «διευκρινίσουν τις ημερομηνίες, το ποσό και τον λόγο της κάθε πίστωσης ή χρέωσης ή οποιασδήποτε άλλης κίνησης στους αναφερόμενους λογαριασμούς.» Το αίτημα υποβλήθηκε παρά το γεγονός ότι σε προγενέστερο στάδιο στις 30.3.2001, ο δικηγόρος της εφεσίβλητης παρέδωσε στους δικηγόρους των εφεσειόντων, μετά από αίτημά τους, όλα τα στοιχεία που είχε στη διάθεσή του σχετικά με την υπόθεση, περιλαμβανομένης και της κατάστασης των δύο λογαριασμών στους οποίους γίνεται αναφορά στην παράγραφο 7.

Η εφεσίβλητη αντέστη στο αίτημα^. η ένστασή της θεμελιώνεται σε δύο ενόρκους δηλώσεις, μία προερχόμενη από το διευθυντή του λογιστηρίου της εταιρείας και η δεύτερη από το δικηγόρο της εφεσίβλητης τον κ. Παπαθεοδώρου. Και στις δύο γίνεται αναφορά στα παρασχεθέντα προς τους εφεσείοντες στοιχεία που περιλάμβαναν όλες τις λεπτομέρειες των λογαριασμών που αναφέρονται στην παράγραφο 7.

Μετά την υποβολή της αίτησης και της ένστασης ο λογιστής της εφεσίβλητης κατέθεσε και ενόρκως τα στοιχεία τα οποία είχαν παρασχεθεί νωρίτερα στους εφεσείοντες από το δικηγόρο της εφεσίβλητης. Οι εφεσείοντες και πάλι δεν ικανοποιήθηκαν από τις λεπτομέρειες και επέμεναν στο αίτημά τους^. κυρίως γιατί οι λεπτομέρειες δεν δόθηκαν με τον πρέποντα τρόπο δηλαδή στοιχειοθετημένες εν είδει δικογράφου. Το Δικαστήριο έκρινε διαφορετικά. Αποφάσισε ότι οι λεπτομέρειες που δόθηκαν παρείχαν, σε συνδυασμό με τα δικόγραφα, όλα τα αναγκαία για την προετοιμασία των εφεσειόντων στην αντιμετώπιση της υπόθεσης της εφεσίβλητης.

Η απόφαση εφεσιβλήθηκε. Προς υποστήριξη της έφεσής τους οι εφεσείοντες πρόβαλαν ανάλογη επιχειρηματολογία μ΄ εκείνη που ανέπτυξαν, χωρίς επιτυχία, ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Στήριξαν τη θέση τους στις πρόνοιες της Δ.19, θ.6, και θ.7, των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Υπέβαλαν ότι οι λεπτομέρειες που παρέχονται υπέχουν θέση ισχυρισμών δικογράφου^. οπόταν επιβάλλεται η παράθεσή τους κατά τον ίδιο τρόπο και με την ίδια αυστηρότητα ως η στοιχειοθέτηση ισχυρισμών σε δικόγραφα. Προς τούτο έκαμαν αναφορά στην ερμηνεία των παλαιών Αγγλικών Θεσμών, στους οποίους θεμελιώνεται η Δ.19, θ.6 και θ.7, και την ακολουθητέα πρακτική όπως αποτυπώνονται στο Annual Practice (1958), p.460^. επίσης παραπέμπουν στο σύγγραμμα Bullen and Leake and Jacob΄s - Precedents of Pleadings Twelfth Ed. σ. 119, στο οποίο παρατίθεται ο υποδειγματικός τύπος παροχής λεπτομερειών. Ούτε οι Κυπριακοί αλλά ούτε και οι Αγγλικοί θεσμοί δεν προσδιορίζουν τον τύπο με τον οποίο παρέχονται οι λεπτομέρειες. Το πρότυπο που διαγράφεται στο πιο πάνω σύγγραμμα, είναι όντως καθοδηγητικό^. δεν αποτελεί όμως θεσμοθετημένο τύπο παροχής περαιτέρω και καλύτερων λεπτομερειών.

Η μόνη Κυπριακή απόφαση στην οποία έγινε αναφορά σε σχέση με τα επίδικα θέματα είναι η Χριστοδούλου ν. Χρ. Μαρνέρος & Σία Λτδ (1997)1 Α.Α.Δ. 718. Δεν συνιστούσε άμεσα αντικείμενο της απόφασης εκείνης ο τύπος παροχής περαιτέρω και καλύτερων λεπτομερειών. Μόνο έμμεσα ρίχνεται φως στο επίδικο θέμα στο βαθμό που γίνεται αναφορά στη λεπτομερή, όπως χαρακτηρίζεται κατάσταση αναφορικά με τα εργατικά που ήταν το θέμα αναζήτησης λεπτομερειών στην υπόθεση εκείνη, που είχε παρασχεθεί με την επιστολή του δικηγόρου των καθ΄ ων η αίτηση και τη σύναψη των δύο τιμολογίων τα οποία την υποστήριζαν. Το Δικαστήριο έκρινε τις δοθείσες με την επιστολή λεπτομέρειες ικανοποιητικές, χωρίς να θέσει οποιοδήποτε ερωτηματικό για το μέσο και τον τρόπο με τον οποίο δόθηκαν. Το ίδιο έκρινε και το πρωτόδικο Δικαστήριο σ΄ αυτή την υπόθεση. Για την παροχή περαιτέρω και καλύτερων λεπτομερειών δεν απαιτείται η τροποποίηση του δικογράφου προς το οποίο συνάπτονται. Εφόσον παρέχονται οι ζητούμενες λεπτομέρειες, δεσμεύουν, άσχετα με τον τύπο με τον οποίο παρέχονται από το διάδικο που τις δίνει. To κριτήριο για την εκπλήρωση της υποχρέωσης παροχής λεπτομερειών είναι η επάρκεια τους και όχι ο τύπος με τον οποίο παρέχονται. Το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε τις λεπτομέρειες που δόθηκαν επαρκείς. Συμφωνούμε.