|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2002) 1 ΑΑΔ 1762
14 Νοεμβρίου, 2002
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΦΙΛΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
Εφεσείων-Εναγόμενος Αρ. 1,
ν.
1. ΑΝΔΡΕΑ ΙΑΚΩΒΟΥ,
Εφεσιβλήτου-Ενάγοντα,
2. ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΛΛΩΣ ΛΑΔΑ,
Εφεσιβλήτου-Εναγομένου Αρ. 2.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11182)
Ευρήματα Δικαστηρίου ― Ευρήματα πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με την απόδοση ευθύνης σε τροχαίο ατύχημα ― Αποτελούσαν απόρροια ορθής ανάλυσης και αξιολόγησης της μαρτυρίας και δεν τεκμηριώθηκε λόγος επέμβασης του Εφετείου προς ανατροπή τους.
Η υπόθεση αυτή αφορά τη σύγκρουση μεταξύ τριών αυτοκινήτων επί της Λεωφόρου Αρχ. Μακαρίου Γ΄ στη Λάρνακα. Τα αυτοκίνητα αυτά ήταν (α) το υπ' αριθμό QL458 του α΄ εφεσίβλητου που είχε σταθμεύσει στην αριστερή πλευρά του δρόμου σε σχέση με κατεύθυνση προς Δεκέλεια για να αγοράσει τσιγάρα από περίπτερο στη δεξιά πλευρά του δρόμου (β) το υπ' αριθμό UH603 του β΄ εφεσίβλητου που βρισκόταν σταθμευμένο στην αριστερή πλευρά του δρόμου σε σχέση με την πορεία του εφεσείοντος και (γ) το αυτοκίνητο του εφεσείοντος που ερχόταν από Δεκέλεια προς Λάρνακα. Ο εφεσείων υποστήριξε πως το αυτοκίνητο UH603 του ανέκοψε το δρόμο με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με αυτό, το δικό του όχημα να καταλήξει στη δεξιά πλευρά του δρόμου σε σχέση με την πορεία του και τελικά να κτυπήσει πάνω στο σταθμευμένο όχημα QL458 του α΄ εφεσίβλητου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η σύγκρουση οφειλόταν αποκλειστικά στην αμέλεια του εφεσείοντος ο οποίος αφού κτύπησε αρχικά στο αριστερό οπίσθιο μέρος του οχήματος UH603 του β΄ εφεσίβλητου που βρισκόταν σταθμευμένο στην αριστερή πλευρά του δρόμου σε σχέση με την πορεία του εφεσείοντος, ακολούθως κτύπησε στο όχημα QL458 του α΄ εφεσίβλητου που βρισκόταν σταθμευμένο στη δεξιά πλευρά του δρόμου σε σχέση με την πορεία του. Το πρωτόδικο Δικαστήριο βρήκε επίσης ότι ο οδηγός του UH603 τη στιγμή της σύγκρουσης βρισκόταν μέσα στο περίπτερο.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση. Οι λόγοι έφεσης στρέφονται εναντίον των διαφόρων ευρημάτων του πρωτόδικου Δικαστηρίου και βασίζονται στην κατ' ισχυρισμό λανθασμένη αξιολόγηση της μαρτυρίας που είχε προσκομιστεί.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν έχουν υποδειχθεί λόγοι που θα δικαιολογούσαν την επέμβασή του. Η πρωτόδικη απόφαση περιέχει μια ανάλυση της μαρτυρίας που συνοδεύεται από τη σχετική αιτιολογία που υπαγόρευε την αποδοχή της εκδοχής του β΄ εφεσιβλήτου.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χαραλάμπους ν. Βασιλείου (1996) 1 Α.Α.Δ. 1355,
Αθανασίου v. Loizias and Sons Contracting and Building (Overseas) Ltd (1993) 2 A.A.Δ. 529,
Katsiamalis v. Republic (1980) 2 C.L.R. 107.
Έφεση.
Έφεση από τον εναγόμενο 1 κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας που δόθηκε στις 6/9/01 (Αρ. Αγωγής 4860/98) με την οποία βρέθηκε αποκλειστικά υπεύθυνος για τη σύγκρουση του οχήματος το οποίο οδηγούσε με το σταθμευμένο όχημα του ενάγοντα, απέρριψε την εισήγησή του ότι η σύγκρουση οφειλόταν στην αμέλεια του εναγόμενου 2 ο οποίος του απέκοψε το δρόμο και επιδίκασε υπέρ του ενάγοντα το συμφωνηθέν ποσό των £1.000 ως αποζημιώσεις.
Γ. Λουκαΐδης, για τον Εφεσείοντα.
Π. Χ" Παναγιώτου για Α. Μαθηκολώνη, για τον Εφεσίβλητο 1.
Μιχ. Μιχαήλ για Γ. Κολοκασίδη, για τον Εφεσίβλητο 2.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Τ. Ηλιάδη.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης με την οποία είχε βρεθεί αποκλειστικά υπεύθυνος για τη σύγκρουση του οχήματος που οδηγούσε με το σταθμευμένο όχημα του α΄ εφεσιβλήτου. Το συνολικό ποσό των αποζημιώσεων συμφωνήθηκε σε £1.000. Ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι το ατύχημα δεν οφειλόταν στη δική του αμέλεια αλλά στην αμέλεια του β΄ εφεσιβλήτου που του απέκοψε το δρόμο.
(α) Τα γεγονότα και η πρωτόδικη απόφαση
Σύμφωνα με τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ο α΄ εφεσίβλητος είχε σταθμεύσει το υπ' αριθμό QL 458 όχημα του στην αριστερή πλευρά του δρόμου της Λεωφόρου Αρχ. Μακαρίου Γ΄ σε σχέση με κατεύθυνση προς Δεκέλεια για να αγοράσει τσιγάρα από το περίπτερο "Λιμανάκι", που βρισκόταν στη δεξιά πλευρά του δρόμου σε σχέση με την πορεία του. Η κόρη του που τον συνόδευε πήγε στο περίπτερο για να αγοράσει τσιγάρα και αυτός παρέμεινε στο όχημα του.
Ο εφεσείων που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση ισχυρίστηκε ότι κατευθυνόταν από Δεκέλεια προς Λάρνακα με μια ταχύτητα γύρω στα 50 μαω, όταν από 10 μέτρα είδε το όχημα του β΄ εφεσιβλήτου UH 603 που κατευθυνόταν από Λάρνακα προς Δεκέλεια, να ακολουθεί μια διαγώνια κλίση για να πάρει τη δεξιά πλευρά του δρόμου σε σχέση με την πορεία του εφεσείοντος, αποκόπτοντας έτσι την πορεία του εφεσείοντος. Ο εφεσείων ελάττωσε την ταχύτητα του και εφάρμοσε φρένα χωρίς να κατορθώσει να αποφύγει τη σύγκρουση. Αφού συγκρούστηκε με το όχημα που του απέκοψε το δρόμο, το δικό του όχημα κατέληξε στη δεξιά πλευρά του δρόμου σε σχέση με την πορεία του και τελικά κτύπησε πάνω στο σταθμευμένο όχημα QL 458 του α΄ εφεσιβλήτου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η σύγκρουση οφειλόταν αποκλειστικά στην αμέλεια του εφεσείοντος, ο οποίος αφού κτύπησε αρχικά στο αριστερό οπίσθιο μέρος του οχήματος UH 603 του β΄ εφεσιβλήτου που βρισκόταν σταθμευμένο στην αριστερή πλευρά του δρόμου σε σχέση με την πορεία του εφεσείοντος, ακολούθως κτύπησε στο όχημα QL 458 του α΄ εφεσιβλήτου που βρισκόταν σταθμευμένο στη δεξιά πλευρά του δρόμου σε σχέση με την πορεία του. Το πρωτόδικο Δικαστήριο βρήκε επίσης ότι ο οδηγός του UH 603 τη στιγμή της σύγκρουσης βρισκόταν μέσα στο περίπτερο.
(β) Οι λόγοι της έφεσης
Με διάφορους λόγους που βασίζονται στην κατ' ισχυρισμό λανθασμένη αξιολόγηση της μαρτυρίας που είχε παρουσιαστεί, ο εφεσείων προσβάλλει τα διάφορα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Μεταξύ άλλων ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι
(i) Ο β΄ εφεσίβλητος δεν μπορούσε να βρισκόταν κατά την ώρα της σύγκρουσης μέσα στο περίπτερο αφού μία μάρτυς είδε μερικά λεπτά μετά από τη σύγκρουση το όχημα του β΄ εφεσιβλήτου να οδηγείται μπροστά - πίσω,
(ii) Το πρωτόδικο Δικαστήριο αξιολόγησε επιλεκτικά μόνο τη μαρτυρία δύο μαρτύρων,
(iii) Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε σε ευρήματα που είναι αντίθετα με την υπεράσπιση του β΄ εφεσιβλήτου,
(iv) Το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα απέρριψε την εκδοχή του α΄ εφεσιβλήτου και τον βρήκε αποκλειστικά ένοχο αμέλειας, όπως επίσης και ότι
(v) Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε σε συμπέρασμα ότι η πορεία του εφεσείοντος απεκόπηκε από ένα μαύρο ταξί, χωρίς ο ισχυρισμός αυτός να συμπεριλαμβάνεται στην Έκθεση Υπεράσπισης του β΄ εφεσιβλήτου.
Αναφορικά με τους λόγους που αναφέρονται στην αξιολόγηση της μαρτυρίας που παρουσιάζεται πρωτόδικα έχει επανειλημμένα τονισθεί ότι τα πρωτόδικα Δικαστήρια έχουν καθήκο να εξετάζουν το σύνολο της μαρτυρίας που προσκομίζεται, και ακολούθως να προβαίνουν σε ευρήματα πάνω στα βασικά εκείνα σημεία που αμφισβητούνται από τους διαδίκους. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας αποτελεί καθήκον του πρωτόδικου Δικαστηρίου που έχει την ευχέρεια να ακούει τους μάρτυρες να καταθέτουν προφορικά και να προβαίνει στις κατάλληλες εκτιμήσεις (βλ. Χαραλάμπους ν. Βασιλείου (1996) 1 Α.Α.Δ. 1355). Το Εφετείο έχει τη διακριτική ευχέρεια να επέμβει όταν το πρωτόδικο Δικαστήριο παραλείπει να προβεί σε ένα συγκεκριμένο εύρημα αναφορικά με ένα ουσιώδες θέμα (Αθανασίου ν. Loizias and Sons Contracting and Building (Overseas) Ltd (1993) 2 Α.Α.Δ. 529), όπως επίσης και όταν ένα συμπέρασμα ως προς την αποδοχή της μαρτυρίας ενός μάρτυρος δεν ήταν εύλογα επιτρεπτό (Katsiamalis v. Republic (1980) 2 C.L.R. 107).
Στην παρούσα περίπτωση έχουμε εξετάσει τις εισηγήσεις που υποβλήθηκαν εκ μέρους του εφεσείοντος και έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Η εξέταση της μαρτυρίας που προσφέρθηκε σε σχέση με την ανάλυση και την αξιολόγηση της από το πρωτόδικο Δικαστήριο δείχνει ότι δεν έχουν υποδειχθεί λόγοι που θα δικαιολογούσαν την επέμβαση μας. Η πρωτόδικη απόφαση περιέχει μια ανάλυση της μαρτυρίας που συνοδεύεται από τη σχετική αιτιολογία που υπαγόρευσε την αποδοχή της εκδοχής του β΄ εφεσιβλήτου. Οι μικροδιαφορές που υποδείχθηκαν από τον εφεσείοντα στη μαρτυρία των διαφόρων μαρτύρων, δεν αγγίζουν ουσιώδη σημεία που θα μπορούσαν να καταστήσουν την πρωτόδικη απόφαση ως επισφαλή. Ο εφεσείων απέτυχε να αποδείξει ότι συντρέχουν λόγοι που θα δικαιολογούσαν την επέμβαση μας.
Ο εφεσείων ισχυρίζεται επίσης ότι ο β΄ εφεσίβλητος προέβαλε με την Έκθεση Υπεράσπισης του πλήρη άγνοια για το ατύχημα, χωρίς να προβάλει συγκεκριμένο ισχυρισμό ότι η πορεία του α΄ εφεσιβλήτου απεκόπηκε από ένα μαύρο ταξί. Έτσι η αποδοχή εκ μέρους του Δικαστηρίου ότι η πορεία του οχήματος του α΄ εφεσιβλήτου απεκόπηκε από ένα μαύρο ταξί παραβιάζει την αρχή ότι η υπόθεση θα πρέπει να τροχιοδρομείται στη βάση των έγγραφων προτάσεων. Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το πρωτόδικο Δικαστήριο με σχετική ενδιάμεση απόφαση του αποφάσισε να μην αποδεχθεί κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας τη σχετική μαρτυρία, αφού ο ισχυρισμός αυτός δεν καλυπτόταν από τα δικόγραφα. Η ίδια γραμμή υιοθετήθηκε αργότερα και στη σχετική απόφαση όπου δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στον ισχυρισμό ότι ένα μαύρο ταξί ανάγκασε τον εφεσείοντα να παρεκκλίνει από την πορεία του και να επιπέσει πρώτα στο όχημα του β΄ εφεσιβλήτου και αργότερα στο όχημα του α΄ εφεσιβλήτου.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.