|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 1 ΑΑΔ 641
25 Απριλίου, 2002
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΞΕΔΟΘΗ ΤΗΝ 4.4.2002 ΠΡΟΣ ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΤΩΝ ΕΠΙΔΙΚΑΣΘΕΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΥΠ' ΑΡ. 11668/91 ΠΟΣΩΝ,
ΤΟΚΩΝ ΚΑΙ ΕΞΟΔΩΝ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΥΠ' ΑΡ. 11668/91.
ΜΕΤΑΞΥ:
1. ΙΟΥΛΙΑΣ ΜΙΚΗ ΖΕΜΠΥΛΑ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑΣ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΟΣ ΜΙΚΗ
ΖΕΜΠΥΛΑ Η ΜΙΚΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΖΕΜΠΥΛΑ Η ΜΙΧΑΗΛ Ν. ΖΕΜΠΥΛΑ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΟΣ,
2. ΑΛΚΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ,
3. ΜΑΝΟΥ Μ. ΖΕΜΠΥΛΑ,
Εναγόντων-Καθ΄ων η αίτηση,
ν.
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Εναγομένης-Αιτήτριας.
(Αίτηση Αρ. 27/2002)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Ένταλμα κατάσχεσης και εκποίησης της κινητής περιουσίας της αιτήτριας ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης προς έκδοση των πιο πάνω προνομιακών ενταλμάτων για ισχυριζόμενη πλάνη ως προς τα γεγονότα, υπέρβαση δικαιοδοσίας, δόλο και αντιφατικότητα μεταξύ του εντάλματος κινητών και διαταγμάτων μεσεγγύησης που έθιγαν άμεσα τα δικαιώματα της αιτήτριας ― Απόδειξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης και ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων που δικαιολογούσαν την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας.
Η αιτήτρια ζήτησε άδεια για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση ενταλμάτων Certiorari και Prohibition εναντίον εντάλματος κατάσχεσης και εκποίησης της κινητής της περιουσίας προς εκτέλεσιν απόφασης που εξασφάλισαν την 15.3.2001 εναντίον της οι τρεις ενάγοντες στην αγωγή υπ' αρ. 11668/91.
Η αιτήτρια καταχώρησε έφεση εναντίον της απόφασης ημερ. 15.3.2001 και αίτηση για αναστολή της απόφασης εκκρεμούσης της έφεσης.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο εξέδωσε στις 7.2.2002 απόφαση για αναστολή της εκτέλεσης της πιο πάνω απόφασης υπό την προϋπόθεση ότι η αιτήτρια εντός ενός μηνός θα προέβαινε σε κατάθεση των ποσών της απόφασης στο Δικαστήριο.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης για αναστολή, η αιτήτρια καταχώρησε την έφεση 11296 η οποία εκκρεμεί.
Εν τω μεταξύ, μεταξύ των ημερομηνιών 23.3.2001 και 14.2.2002 το Επαρχιακό Δικαστήριο εξέδωσε πέντε διατάγματα μεσεγγυήσεως προς την αιτήτρια να μην αποξενωθεί διάφορα ποσά, τα οποία υπερβαίνουν κατά πολύ το ποσό της απόφασης εναντίον της αιτήτριας στην αγωγή 11668/91.
Η αιτήτρια δεν συνεμορφώθη με τους όρους αναστολής της εκτέλεσης ημερ. 7.2.2002. Έτσι η αναστολή εκτελέσεως έπαυσε να ευρίσκεται σε ισχύ από τις 7.3.2002 και οι ενάγοντες στην αγωγή 11668/91 κατεχώρησαν ένταλμα κατάσχεσης κινητών.
Η αιτήτρια προβάλλει ως λόγους για την παραχώρηση άδειας (α) πλάνη του Δικαστηρίου ως προς τα γεγονότα και το νόμο και (β) έλλειψη εκ του νόμου δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου να διατάξει την αιτήτρια να παραβιάσει τα διατάγματα μεσεγγυήσεως που εξέδωσε το ίδιο δικαστήριο με τα οποία διετάσσετο να μη αποξενωθεί του ποσού της απόφασης με κίνδυνο να διαπράξει καταφρόνηση του δικαστηρίου και να υποχρεωθεί να πληρώσει εκ δευτέρου το ποσό της απόφασης. Η αιτήτρια υποστήριξε επίσης ότι οι ενάγοντες απέκρυψαν από το Δικαστήριο τα διατάγματα μεσεγγυήσεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέκτηκε την αίτηση για άδεια και αποφάνθηκε ότι:
1. Δυνατότητα έκδοσης των προνομιακών ενταλμάτων Certiorari και Prohibition υπάρχει μόνο όπου θίγονται δικαιώματα ή υπάρχει κίνδυνος να θιγούν.
2. Δεν χωρεί η έκδοση άδειας για καταχώρηση αίτησης προνομιακού διατάγματος αν ο αιτητής διαθέτει άλλα ένδικα μέσα. Είναι όμως δυνατό το Ανώτατο Δικαστήριο, σε σπάνιες περιπτώσεις και κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις να παραχωρήσει τέτοιαν άδεια.
3. Τα γεγονότα που περιβάλλουν την έκδοση των διαταγμάτων μεσεγγυήσεως και του εντάλματος κινητών, η φύση και το περιεχόμενό τους καθιστούν την παρούσα υπόθεση κατάλληλη για χορήγηση άδειας.
Ασκώντας τη διακριτική του εξουσία το Δικαστήριο διέταξε επίσης την αναστολή της εκτέλεσης του εντάλματος κινητών μέχρι την τελική εκδίκαση της αίτησης.
Η αίτηση έγινε δεκτή.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Christofi a.o. v. Iacovidou (1986) 1 C.L.R. 236,
Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 442,
Καρατζαφέρης (1993) 1 Α.Α.Δ. 607,
Attorney-General v. Christou (1985) 1 C.L.R. 250,
Papadopoulos (Ex Parte) (1986) 1 C.L.R. 496,
Cyems Co. Ltd (2000) 1 A.A.Δ. 1848,
Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41,
Aftomata Eleourgia v. Monastery of Machera (1986) 1 C.L.R. 524,
Αντρέα ν. Takis D. Chamboulides Ltd (1993) 1 A.A.Δ. 6,
Χ"Αλεξάνδρου (2000) 1 Α.Α.Δ. 280.
Αίτηση.
Αίτηση από την αιτήτρια για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος τύπου Certiorari που να ακυρώνει το ένταλμα κατάσχεσης και εκποίησης κινητής περιουσίας το οποίον κατεχωρήθη την 4.4.2002 προς εκτέλεσιν της αποφάσεως του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εις την αγωγήν υπ' αρ. 11668/91 και διά την έκδοσιν προνομιακού εντάλματος τύπου Prohibition που ν' απαγορεύει και/ή παρεμποδίζει την εκτέλεσιν του ως άνω εντάλματος κατάσχεσης και εκποίησης της κινητής περιουσίας της αιτήτριας καθώς και την αναστολήν της εκτέλεσης του προρηθέντος εντάλματος μέχρις ακροάσεως της παρούσης αιτήσεως ή άλλης διαταγής του Δικαστηρίου.
Κ. Μιχαηλίδης, για την Αιτήτρια.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Το αίτημα της παρούσας αίτησης είναι το ακόλουθο:-
"Η Αιτήτρια αιτείται άδειαν να καταχωρήση αίτησιν διά την έκδοσιν προνομιακού εντάλματος τύπου Certiorari που να ακυρώνη το ένταλμα κατάσχεσης και εκποίησης κινητής περιουσίας το οποίον κατεχωρήθη την 4.4.2002 προς εκτέλεσιν της αποφάσεως του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εις την αγωγήν υπ' αρ. 11668/91 και διά την έκδοσιν προνομιακού εντάλματος τύπου Prohibition που ν' απαγορεύη και/ή παρεμποδίζη την εκτέλεσιν του ως άνω εντάλματος κατάσχεσης και εκποίησης της κινητής περιουσίας της Αιτήτριας.
Και περαιτέρω η Αιτήτρια αιτείται αναστολήν της εκτελέσεως του προρηθέντος εντάλματος μέχρις ακροάσεως της παρούσης αιτήσεως ή άλλης διαταγής του Δικαστηρίου."
Για να γίνουν κατανοητά τα αιτήματα της αιτήτριας θεωρώ σκόπιμο να ανατρέξω στα γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση σε συντομία.
Την 15.3.2001 εκδόθηκε απόφαση εναντίον της αιτήτριας στην αγωγή 11668/91 και διατάχθηκε όπως πληρώσει εξ αδιαιρέτου στους τρεις ενάγοντες το ποσό των £152.198,73 με τόκο προς 8% από 29.11.1996 μέχρι εξοφλήσεως πλέον δικηγορικά έξοδα.
Η αιτήτρια καταχώρησε στις 26.4.2001 έφεση εναντίον της πιο πάνω απόφασης η οποία είναι εκκρεμής.
Λόγω της επιμονής των εναγόντων στην αγωγή 11668/91 για την πληρωμή των ποσών της απόφασης, η αιτήτρια καταχώρησε στις 15.6.2001 αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για αναστολή εκτέλεσης της πιο πάνω απόφασης εκκρεμούσης της έφεσης.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο στις 7.2.2002 εξέδωσε απόφαση για αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης υπό την προϋπόθεση ότι η αιτήτρια εντός ενός μηνός θα προέβαινε σε κατάθεση των ποσών στο Δικαστήριο. Επέτρεψε δε περαιτέρω όπως οι ενάγοντες θα μπορούσαν να παραλάβουν τα ποσά αυτά εάν έδιδαν τραπεζική εγγύηση προς επιστροφή του ποσού αν η αιτήτρια επιτύγχανε στην έφεση της.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης για αναστολή, η αιτήτρια καταχώρησε την έφεση 11296 η οποία εκκρεμεί.
Εν τω μεταξύ μεταξύ των ημερομηνιών 23.3.2001 και 14.2.2002 το Επαρχιακό Δικαστήριο σε πέντε διαφορετικές αγωγές εξέδωσε πέντε διαφορετικά διατάγματα μεσεγγυήσεως προς την αιτήτρια να μην αποξενωθεί διάφορα ποσά, τα οποία υπερβαίνουν κατά πολύ το ποσό της απόφασης εναντίον της αιτήτριας, προς όφελος των εξ αποφάσεως δανειστών, των εναγόντων στην αγωγή 11668/91 (writ of attachment).
Όλα τα ποσά μεσεγγύησης, πλην ενός ποσού £10.000 που εξ αποφάσεως χρεώστες είναι όλοι οι ενάγοντες, οφείλονται από τον ένα εκ των τριών εναγόντων, τον Άλκη Ιωαννίδη.
Όλες οι αιτήσεις μεσεγγυήσεως εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίου και τα ως άνω διατάγματα εξακολουθούν να ευρίσκονται σε ισχύ.
Λόγω της ύπαρξης των πιο πάνω διαταγμάτων μεσεγγύησης η αιτήτρια, κατόπιν συμβουλής του νομικού της συμβούλου, δεν συνεμορφώθη με τους όρους της αναστολής της εκτέλεσης, ημερ. 7.2.2002, και δεν κατέθεσε το ποσό της απόφασης στο Δικαστήριο. Έτσι η αναστολή εκτελέσεως έπαυσε να ευρίσκεται σε ισχύ από τις 7.3.2002.
Στις 4.4.2002 οι εξ αποφάσεως δανειστές - ενάγοντες στην αγωγή 11668/91 - κατεχώρησαν ένταλμα κατάσχεσης κινητών. Δικαστικός επιδότης στις 8.4.2002 μετέβη στα γραφεία της αιτήτριας για να προβεί σε εκτέλεση του εν λόγω εντάλματος κινητών.
Η αιτήτρια προβάλλει ως λόγους για την παραχώρηση άδειας (α) πλάνη του Δικαστηρίου ως προς τα γεγονότα και το νόμο κατά την έκδοση του εντάλματος κινητών και (β) έλλειψη εκ του νόμου δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου να διατάξει την αιτήτρια να παραβιάσει τα διατάγματα μεσεγγυήσεως που εξέδωσε το ίδιο δικαστήριο με τα οποία διετάσσετο να μην αποξενωθεί του ποσού της απόφασης με κίνδυνο να διαπράξει καταφρόνηση του δικαστηρίου και να υποχρεωθεί να πληρώσει εκ δευτέρου το ποσό της απόφασης. Κατά την προφορική ακρόαση ενώπιον μου ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίσθηκε δόλο εκ μέρους των εναγόντων στην αγωγή γιατί ενώ γνώριζαν για τα διατάγματα μεσεγγυήσεως τα απέκρυψαν από το Δικαστήριο. Πράγματι στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση τους για έκδοση του εντάλματος κινητών ουδέν αναφέρουν περί τούτου. Σχετική είναι η παράγραφος 17 της έκθεσης των λόγων στους οποίους βασίζεται η παρούσα αίτηση που έχει ως εξής:-
"17. Παρ' όλον ότι οι Καθ΄ ων η αίτησις ήσαν ενήμεροι των ως άνω εκδοθέντων διαταγμάτων που απαγόρευαν εις την Αιτήτριαν να πληρώση το επιδικασθέν εις την αγωγήν υπ' αρ. 11668/91 ποσόν, τόκους και έξοδα αυτοί κατεχώρησαν την 4.4.2002 το ως άνω ένταλμα κατάσχεσης και εκποίησης της περιουσίας της Αιτήτριας προς τον μοναδικόν σκοπόν όπως εκβιάσουν την πληρωμήν των ποσών αυτών που διετάχθη η Αιτήτρια να μην αποχωρισθή."
Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι εάν η έκδοση εντάλματος εκτέλεσης δικαστικής απόφασης είναι δικαστική πράξη ή διοικητική (judicial act or ministerial). Το θέμα αυτό έχει αποφασισθεί στην απόφαση της Ολομέλειας Manolis Christofi and Others v. Nina Iacovidou (1986) 1 C.L.R. 236. Νοουμένου ότι η απόφαση προέρχεται από το Δικαστήριο το οποίο έχει καθήκο να ενεργεί δικαστικά η πράξη είναι δικαστική.
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται εντάλματα της φύσεως Certiorari για ακύρωση απόφασης κατώτερου Δικαστηρίου περιλαμβάνουν υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, έκδηλη παρανομία (error of law on the face of the record), προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης και παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Με βάση την ισχύουσα νομολογία, παρέχεται δυνατότητα έκδοσης των προνομιακών ενταλμάτων Certiorari και Prohibition μόνο όπου θίγονται δικαιώματα ή υπάρχει κίνδυνος να θιγούν. (Βλέπε: Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 442 και Καρατζαφέρης (1993) 1 Α.Α.Δ. 607).
Ο δικηγόρος του αιτητή υπέβαλε ότι υπάρχει νομική πλάνη ως προς τα γεγονότα και υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, δόλος εκ μέρους των εναγόντων και εξ αποφάσεως δανειστών ως επίσης και αντιφατικότητα μεταξύ του εντάλματος κινητών και των διαταγμάτων μεσεγγύησης που θίγει άμεσα τα δικαιώματα της αιτήτριας. Υποστηρίχθηκε περαιτέρω ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις για τη χορήγηση της άδειας.
Είναι νομολογημένο ότι το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στο παρόν στάδιο στην ουσία της αίτησης. Είναι ικανοποιητικό για την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση ενταλμάτων Certiorari και Prohibition να φαίνεται στην αίτηση και στην ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για συζήτηση ώστε να δοθεί άδεια. (Βλέπε: Attorney-General of the Republic v. Panayiotis Christou (1985) 1 C.L.R. 250, Costas Papadopoulos (Ex Parte) (1986) 1 C.L.R. 496, Cyems Co. Ltd. (2000) 1 Α.Α.Δ. 1848).
Είναι καλά θεμελιωμένο από τη νομολογία ότι δεν χωρεί η έκδοση άδειας για καταχώρηση αίτησης προνομιακού διατάγματος αν ο αιτητής διαθέτει άλλα ένδικα μέσα. Είναι όμως δυνατό το Ανώτατο Δικαστήριο, σε σπάνιες περιπτώσεις και κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις να παραχωρήσει τέτοιαν άδεια (Βλ. Αναφορικά με Γεώργιο Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41). Χωρίς να εξετάσω λεπτομερώς το ενδεχόμενο τούτο, κρίνω ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις γιατί μαζί με το Certiorari ζητείται και η έκδοση Prohibition.
Τα γεγονότα που περιβάλλουν την έκδοση των διαταγμάτων μεσεγγυήσεως και του εντάλματος κινητών, η φύση και το περιεχόμενο τους, με πείθουν ότι η παρούσα υπόθεση είναι κατάλληλη περίπτωση για χορήγηση άδειας. Οι υποθέσεις Aftomata Eleourgia v. Monastery of Machera (1986) 1 C.L.R. 524, Κυριάκος Αντρέα ν. Takis D. Chamboulides Ltd. (1993) 1 A.A.Δ. 6 και Γεώργιος Χ"Αλεξάνδρου (2000) 1 Α.Α.Δ. 280, ενισχύουν την κρίση μου πως έχει αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί την περαιτέρω προώθηση της διαδικασίας. Ως εκ τούτου παρέχεται η σχετική άδεια. Δίδονται οδηγίες όπως η αιτήτρια καταχωρήσει την αίτηση της εντός 14 ημερών από σήμερα και να την επιδώσει σε πάντα ενδιαφερόμενο. Ο Πρωτοκολλητής στη συνέχεια θα την ορίσει ενώπιον μου για περαιτέρω οδηγίες.
Η αιτήτρια επιζητεί επίσης αναστολή εκτέλεσης του εντάλματος κινητών μέχρι τελικής ακρόασης της αίτησης. Η σχετική εξουσία του δικαστηρίου είναι διακριτικού χαρακτήρα. (Βλέπε: Halsbury's Laws of England, 3η Έκδοση, Τόμος 11, σελ. 72). Έχοντας υπόψη τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης και ασκώντας τη διακριτική μου εξουσία, αποφάσισα ότι είναι δίκαιο να παραχωρηθεί η αιτούμενη θεραπεία. Ως εκ τούτου αναστέλλεται η εκτέλεση του εντάλματος κινητών μέχρι την τελική εκδίκαση της αίτησης.
Η αίτηση γίνεται δεκτή.