|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 1 ΑΑΔ 1140
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΦΕΣΕΙΣ ΑΡ. 11123 ΚΑΙ 11154
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗ, Δ.Δ.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 11123
2. Νίκος Αναστασίου, εκ Λάρνακος,
Εφεσείοντες-Εναγόμενοι 5 & 6
- και -
Liberty Life Insurance Ltd, εκ Λευκωσίας,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων
---------------------------
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ.
111541. Μιχάλης Κούκος, εκ Λάρνακος (νυν Θεσσαλονίκη),
2. Άννα Δανιηλάκη, εκ Λάρνακος (νυν Θεσσαλονίκη),
3. Γεώργιος Κούκου, εκ Λάρνακος,
4. Γεωργία Κούκου, εκ Λάρνακος,
Εφεσείοντες-Εναγόμενοι 1,2,3 & 4
- και -
Liberty Life Insurance Ltd, εκ Λευκωσίας,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων
---------------------------
24 Ιουλίου 2002
Πολιτική Έφεση Αρ. 11123
Για τους εφεσείοντες: Α. Δημητρίου.
Για την εφεσίβλητη: Στ. Ερωτοκρίτου.
Πολιτική Έφεση Αρ. 11154
Για τους εφεσείοντες: Α. Μυλωνάς.
Για την εφεσίβλητη: Στ. Ερωτοκρίτου.
---------------------------
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
.: Την απόφαση του Δικαστηρίουθα δώσει ο Νικολάου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Η εφεσίβλητη Liberty Life Insurance Ltd κίνησε αγωγή, αξιώνοντας εναντίον του Εναγομένου 1 ποσό βάσει εκκαθαρισμένου λογαριασμού και εναντίον των εναγομένων 2-6 ως εγγυητών. Υποβλήθηκε, δυνάμει της Δ.18, αίτηση για συνοπτική απόφαση και οι εναγόμενοι μέσω των αντίστοιχων δικηγόρων τους κατέθεσαν ένσταση. Τους εναγομένους 1-4 εκπροσώπησε ο ίδιος δικηγόρος ενώ τους εναγομένους 5 και 6 άλλος. Με απόφαση ημερ. 20 Ιουνίου 2001 το Επαρχιακό Δικαστήριο ενέκρινε την αίτηση και κατ΄ ακολουθίαν εξέδωσε απόφαση στην αγωγή ως η αξίωση.
Στις 3 Ιουλίου 2001, ήτοι δεκατρείς ημέρες αργότερα, οι εναγόμενοι 5 και 6 καταχώρισαν έφεση, με λόγους που στρέφονταν κατά της έγκρισης της αίτησης και στις 31 Ιουλίου 2001, ήτοι 41 ημέρες μετά την απόφαση, το ίδιο έπραξαν και οι εναγόμενοι 1-4. Πρόκειται για τις εφέσεις αρ. 11123 και 11154 αντιστοίχως.
Στο στάδιο της προδικασίας απασχόλησε ως πρώτο ζήτημα το κατά πόσο η έφεση των εναγομένων 1-4 ήταν εμπρόθεσμη. Οι προθεσμίες καθορίζονται στη Δ.35 θ. 2 σύμφωνα με την οποία στην περίπτωση ενδιάμεσου διατάγματος σε αγωγή και στην περίπτωση διατάγματος είτε ενδιάμεσου είτε τελικού σε διαδικασία άλλη από αγωγή, δεν επιτρέπεται η άσκηση έφεσης μετά την πάροδο 14 ημερών εκτός εάν δοθεί παράταση χρόνου. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις η προθεσμία είναι 42 ημέρες. Το ζήτημα αφορά λοιπόν την κατάταξη της δικαστικής κατάληξης σε αίτηση για συνοπτική απόφαση, αφού ανάλογη θα είναι και η προθεσμία έφεσης.
Το πώς προσσεγγίζονται τέτοια ζητήματα εξετάστηκε πρόσφατα στην Wilfrid Wortham κ.α. ν. Ντίνας Κώστα Τσίμον κ.α.
, Πολ. Έφ. αρ. 10171, ημερ. 26 Σεπτεμβρίου 2001. Κατόπιν επισταμένης αναφοράς στη νομολογία, Κυπριακή και Αγγλική, το Εφετείο με απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ. υπέδειξε την προτίμηση για την άποψη ότι η κατάταξη πρέπει να γίνεται με αναφορά στη φύση της αίτησης, δηλαδή με κριτήριο το κατά πόσο με διαφορετικό αποτέλεσμα θα συνεχιζόταν η αγωγή, και όχι με αναφορά στις συνέπειες της εκδοθείσας απόφασης ή διατάγματος. Παρατέθηκε εκτενές απόσπασμα από την ιδιαίτερα χρήσιμη White v. Brunton (1984) 2 All ER 606 σε σχέση με την οποία εξηγήθηκε ότι:«Με αναφορά στην προηγούμενη νομολογία εξηγείται πως, όπως διαμορφώθηκαν τα πράγματα, εκείνο που μετρά είναι όχι αυτή καθ΄ εαυτή η φύση του διατάγματος που εκδόθηκε αλλά η αίτηση ή η διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε. Για το συζητούμενο σκοπό, τελικό είναι το διάταγμα που εκδίδεται στο πλαίσιο αίτησης ή διαδικασίας που θα απέληγε σε τελική επίλυση του επίδικου θέματος, όποιος από τους διαδίκους και αν κέρδιζε.»
Αυτή η προσέγγιση σημαίνει εν προκειμένω πως η απόφαση σε αίτηση για συνοπτική απόφαση δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως ενδιάμεση, αφού η διαδικασία μπορεί το ίδιο να έχει ως αποτέλεσμα είτε τη διεκπεραίωση της αγωγής είτε τη συνέχισή της.
Καταλήγουμε λοιπόν ότι η έφεση των εναγομένων 1-4 ήταν εκπρόθεσμη
. και δεδομένου ότι δεν υπήρξε μέχρι τώρα παράταση χρόνου, θα πρέπει να απορριφθεί.Η έφεση αρ.11154 απορρίπτεται με έξοδα ως μη παραδεκτή.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΕΘ