Είναι νομολογημένο ότι η έκδοση εντάλματος έρευνας συνιστά δικαστική απόφαση και ως εκ τούτου ένα τέτοιο ένταλμα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αιτήματος για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος. Σχετικές επί του προκειμένου είναι οι αποφάσεις Πολυκάρπου (1991) 1 Α.Α.Δ. 207, όπου υιοθετήθηκε και η Αγγλική απόφαση στην I.R.C. v. Rossminster Ltd (1980) 1 All E.R. 80, Έλληνας ν. Δημοκρατίας (1989) 1 Α.Α.Δ. 17, Σύνδεσμος για την Πρόληψη της Βίας στα Γήπεδα κ.λ.π. (1996) 1 Α.Α.Δ. 171 και Ροδοθέου (1996) 1 Α.Α.Δ. 1043.

Επειδή στην Κύπρο δεν έγιναν κανονισμοί που να διέπουν το θέμα των προνομιακών ενταλμάτων, σύμφωνα με τη νομολογία, τα Κυπριακά Δικαστήρια ακολουθούν και εφαρμόζουν διαδικασία ανάλογη με εκείνη που εφαρμοζόταν από το Ανώτατο Δικαστήριο στην Αγγλία πριν την ανεξαρτησία. (Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17, Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ.5) (1997) 1 Α.Α.Δ. 1319, Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ.3) (1997) 1 Α.Α.Δ. 973, Γιάγκου, Αίτηση Αρ. 46/98, ημερ. 18.6.98).

Σύμφωνα με τους κανονισμούς και την πρακτική αυτή που ακολουθείται, η αίτηση για άδεια πρέπει να υποστηρίζεται από «έκθεση» στην οποία να αναφέρεται το όνομα και η περιγραφή του αιτητή, η θεραπεία που ζητείται, καθώς και οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η θεραπεία. Όπως νομολογήθηκε στην υπόθεση Umber Industrial Co. Ltd (1991) A.Α.Δ. 731, η «έκθεση» πρέπει να καταχωρείται πριν γίνει η ένορκη δήλωση που επιβεβαιώνει τα γεγονότα που εκτίθενται σε αυτή (βλ. και New Marathon Tours Ltd, Aίτηση Αρ.. 21/99, ημερ. 3.3.99) o τύπος δε της «έκθεσης» είναι εκείνος που περιέχεται στον Atkin΄s Court Forms, 2η Έκδοση, Τόμος 14, σελ. 75, Τύπος 22 και Chitty & Jacob΄s Queen΄s Bench Forms, 20^η Έκδοση, σελ. 1007-1008.

Στην απόφαση μου στην υπόθεση Angeo & Co. Ltd. (Αρ.1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 374, ανέφερα τα ακόλουθα σχετικά επί του προκειμένου, τα οποία και επαναλαμβάνω:

Θα μπορούσε ίσως να υποστηριχθεί ότι οι παράγραφοι 10 και 11 στην ένορκη δήλωση του Γιάννη Γερολέμου και 9 και 10 της Ιωάννας Γερολέμου δίδονται τέτοιοι λόγοι. Έστω και αν θα μπορούσαν αυτοί να θεωρηθούν λόγοι και όχι επιχειρήματα, τούτο δεν είναι αρκετό για να διασώσει την αίτηση, αφού όπως προκύπτει από τη νομολογία, οι λόγοι στους οποίους βασίζεται το αίτημα για ακύρωση πρέπει να περιέχονται στην έκθεση που κατατίθεται και συνοδεύει την αίτηση και όχι στην ένορκη δήλωση.

Υπάρχει όμως και ακόμη ένας λόγος που πρέπει να οδηγήσει σε απόρριψη της αίτησης. Σύμφωνα με τους Αγγλικούς Κανονισμούς που ακολουθούνται στην Κύπρο και σύμφωνα με την Κυπριακή νομολογία, στην αίτηση πρέπει να επισυνάπτονται όλα τα σχετικά έγγραφα και, συγκεκριμένα, η απόφαση ή το διάταγμα ή το ένταλμα του οποίου επιδιώκεται η ακύρωση. Όπως αποφασίστηκε στην In re Aeroporos & Others (1988) 1 C.L.R. 302, η επισύναψη πιστοποιημένων αντιγράφων των ενταλμάτων ερεύνης αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της αίτησης. Η Ο.59 r.8 των Αγγλικών Θεσμών αναφέρει ότι πριν την ακρόαση της αίτησης για ακύρωση απόφασης πρέπει να έχει καταχωρηθεί «a copy thereof verified by affidavit" και όπως λέχθηκε και στην In re Aeroporos & Others (πιο πάνω) «the production of the judicial warrants and their verification is a prerequisite for the valid exercise of the powers vested in the Court to review judicial acts by way of Certiorari"

Στην παρούσα περίπτωση το τι έχει επισυναφθεί στην αίτηση είναι ένα, όπως φαίνεται, φωτοστατικό αντίγραφο του εντάλματος έρευνας καθώς και της ένορκης δήλωσης του αστυφύλακα βάσει της οποίας εκδόθηκε το ένταλμα. Τα φωτοστατικά αυτά αντίγραφα δεν ικανοποιούν την αναγκαιότητα ύπαρξης πιστοποιημένων αντιγράφων και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε και γι΄αυτό το λόγο να δοθεί η αιτούμενη άδεια.

Κάτω από το φως των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.