CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(2002) 1 ΑΑΔ 435

ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 93/2001.

1. Διευθύντριας Γραφείου Ευημερίας,
2. 'Αγγελου Λοϊζου,

 

 

3. Ηρώς Ομήρου Δημητριάδη, Στέγη Ηλικιωμένων «Ζεστή Φωλιά» Πολέμι,
4. Μαρίνα Μιχαήλ Γερολεμή εκ Πάφου,

27 Μαρτίου, 2002.

Οι λόγοι για τους οποίους έχει χορηγηθεί η άδεια για καταχώριση της παρούσας αίτησης φαίνονται στο πιο κάτω απόσπασμα της απόφασης μου:

Το θέμα της επίδοσης διέπεται από το άρθρο 4(1) του περί Διαχείρισης της Περιουσίας Ανίκανων Προσώπων Νόμου του 1996 (Ν 23(Ι)/96) σύμφωνα με το οποίο η αίτηση επιδίδεται στο ανίκανο πρόσωπο και σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο κρίνεται αναγκαίο από το αρμόδιο δικαστήριο.

Είναι αυτονόητο ότι η επίδοση μιας δικαστικής διαδικασίας έχει ένα και μοναδικό σκοπό. Να ενημερώσει το πρόσωπο προς το οποίο γίνεται η επίδοση για την ύπαρξη της διαδικασίας και να του δώσει την ευκαιρία να λάβει τα δέοντα μέτρα για την υπεράσπιση των νόμιμων δικαιωμάτων του. Στην παρούσα υπόθεση το Πρωτόδικο Δικαστήριο είχε ενώπιον του το πιο πάνω ιατρικό πιστοποιητικό. Εν όψει του περιεχομένου του είναι αμφίβολο κατά πόσο το ανίκανο πρόσωπο ήταν σε θέση να αξιολογήσει την κατάσταση και να λάβει μέτρα για την υπεράσπιση των νομίμων δικαιωμάτων του. Είναι για αυτό το λόγο που το άρθρο 4(1) του Νόμου 23(Ι)/(96 προβλέπει «η αίτηση επιδίδεται στο ανίκανο πρόσωπο και σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο κρίνεται αναγκαίο από το Δικαστήριο».

Λαμβάνω υπόψη ότι σκοπός του Νόμου είναι η προστασία των οικονομικών συμφερόντων των ανίκανων προσώπων. Πρόσθετα λαμβάνω υπόψη τους σκοπούς για τους οποίους διενεργείται μια επίδοση σε συνάρτηση με τους σκοπούς του άρθρου 4(1) του Νόμου 23(Ι)/96 όπως αυτοί αποκαλύπτονται από το λεκτικό του. Θεωρώ ότι ο σύνδεσμος «και» στο άρθρο 4(1) του Νόμου έχει σωρευτικό ή αθροιστικό νόημα (βλ. Strouds΄ Judicial Dictionary, Fourth ed., σελ. 131: "and" has generally a cumulative sense, requiring the fulfilment of all the conditions that it joins together"). Κρίνω, επομένως, ότι η επίδοση και σε άλλο πρόσωπο είναι επιτακτική. Διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου υφίσταται μόνο ως προς τα πρόσωπα στα οποία θα γίνει η επίδοση. Εδώ πρόκειται για διαδικασία διορισμού διαχειριστή της περιουσίας ανίκανου προσώπου. Ο Νόμος περιέχει πρόνοια για την επίδοση στο ανίκανο πρόσωπο και σε άλλο πρόσωπο. Ερμηνεία του Νόμου με τρόπο που να θεωρείται ικανοποιητική η επίδοση μόνο στο ανίκανο πρόσωπο θα οδηγούσε σε παράλογα αποτελέσματα. Τέτοια ερμηνεία πρέπει να αποφεύγεται όπου είναι δυνατό να ερμηνευθεί ο Νόμος με τρόπο που οδηγεί σε εύλογη και λειτουργήσιμη εφαρμογή του (βλ. Kyriakides v. Republic (1979) 3 C.L.R. 86). Υπό το φως της πιο πάνω ερμηνείας κρίνω ότι η επίδοση δεν συνάδει με τις πρόνοιες του άρθρου 4(1). Στην απουσία έγκυρης επίδοσης έχει παραβιασθεί το άρθρο 4(1) του Νόμου καθώς και οι κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης οι οποίοι διασφαλίζουν το δικαίωμα ακρόασης του διαδίκου. Για το λόγο αυτό πρέπει να χορηγηθεί το επίδικο διάταγμα.

Υπάρχει και άλλος λόγος για τον οποίο η επίδοση δεν ήταν έγκυρη. Η μονομερής αίτηση επιδόθηκε στο ανίκανο πρόσωπο μετά από οδηγίες του Δικαστηρίου. Από το κείμενο της (παρατίθεται στις σελ. 3-4, πιο πάνω) προκύπτει ότι το ανίκανο πρόσωπο δεν εκαλείτο ευθέως να εμφανισθεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Επιδόθηκε ένα έγγραφο με συγκεκριμένα αιτήματα και με την πληροφόρηση ότι «ορίστηκε για ακρόαση την 10.3.2000» χωρίς αναφορά στην ώρα της ακρόασης. 'Εχει νομολογηθεί ότι μονομερής αίτηση η οποία επιδίδεται μετά από οδηγίες του Δικαστηρίου μετατρέπεται σε αίτηση δια κλήσεως (βλ. Μαρκιτανή ν. Μουτζούρη, Πολιτική Έφεση 10606/20.6.2000 και Κώστας Σμυρνιός, Αίτηση 6/2000/28.1.2000). Επομένως πρέπει το έγγραφο/αίτηση που επιδίδεται να καλεί το πρόσωπο στο οποίο γίνεται η επίδοση να εμφανισθεί ενώπιον του Δικαστηρίου - όπως συμβαίνει και στην περίτπωση της αίτησης δια κλήσεως - στον χρόνο και ώρα που αναφέρεται στην αίτηση. Όπως έχει ήδη υποδειχθεί το έγγραφο που επιδόθηκε στο ανίκανο πρόσωπο δεν το καλούσε να εμφανισθεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Κρίνω, επομένως, πως η επίδοση δεν ήταν έγκυρη και για αυτό το λόγο.

Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση εγκρίνεται. Εκδίδεται διάταγμα ως η αίτηση. Καμιά διαταγή για έξοδα.