|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 1 ΑΑΔ 328
15 Μαρτίου, 2000
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
Ντiνοσ Μιχαηλιδησ,
Εφεσείων-Εναγόμενος,
v.
Χρηστου Πουργουριδη,
Εφεσιβλήτου-Ενάγοντα.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 10529)
Μαρτυρία ― Ενώπιον του Εφετείου ― Προϋποθέσεις παραχώρησης άδειας προσαγωγής μαρτυρίας ενώπιον του Εφετείου.
Ο εφεσίβλητος-ενάγων καταχώρησε αγωγή για ισχυριζόμενη δυσφήμηση του από τον εφεσείοντα-εναγόμενο και εξασφάλισε την έκδοση παρεμπίπτοντος απαγορευτικού διατάγματος εναντίον του. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε την συνέχιση της ισχύος του εν λόγω διατάγματος. Απαγορεύθηκε στον εφεσείοντα να επαναλαμβάνει, εκκρεμούσας της αγωγής, ισχυρισμούς σε σχέση με θέματα που εξειδικεύθηκαν.
Με την έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης. Αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας είναι η αίτηση του εφεσείοντος για άδεια προσκόμισης μαρτυρίας η οποία, όπως εισηγήθηκε θα αφορά σε δηλώσεις στις οποίες προέβη ο εφεσίβλητος μετά την έκδοση της εφεσιβαλλόμενης απόφασης, στο πλαίσιο ομιλίας του στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το αίτημα δεν αναφέρεται σε μαρτυρία προς απόδειξη γεγονότος υπαρκτού κατά τη διάρκεια της πρωτόδικης διαδικασίας, το οποίο, συνεπώς, θα ήταν δυνατό να διαδραματίσει ρόλο κατά την κρίση ως προς την έκδοση ή μη του απαγορευτικού διατάγματος, που είναι το αμφισβητούμενο με την έφεση.
2. Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην Pernell κ.ά. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, απορρίφθηκε παρόμοιο αίτημα και επισημάνθηκε ότι: α) το θέμα διέπεται από το Άρθρο 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, το οποίο ισχύει τόσο στις πολιτικές όσο και τις ποινικές υποθέσεις, β) στην περίπτωση ποινικής δίκης προσαγωγή τέτοιας μαρτυρίας θα παραβίαζε το Άρθρο 12.2 του Συντάγματος και γ) η κατάθεση μαρτυρίας, κατ' έφεση, στις εξαιρετικές περιπτώσεις που είναι παραδεκτή, έχει ως λόγο την πλήρωση κενού κατά τη δίκη και την πιθανολόγηση των επιπτώσεων στην απόφαση του πρωτόδικου Δικαστή.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Paraskevas v. Mouzoura (1973) 1 C.L.R. 88,
Pavlidou a.o. v. Yerolemou a.ο. (1982) 1 C.L.R. 912,
Trifonides v. Alpan (Taki Βros) (1987) 1 C.L.R. 479,
Mobil Oil v. Ellinas a.ο. (1987) 1 C.L.R. 1,
Hjisoteriou v. Director of Lands and Surveys (1983) 1 C.L.R. 567,
Ανδρέου v. Psaras Shipping Agencies Ltd (1996) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1379,
Blachin v. Αριστείδου (1997) 1 (Α) Α.Α.Δ. 195,
Church of Scientology v. Johnson - Smith [1972] 1 All E.R. 378,
Pepper v. Hart [1993] 1 All E.R. 42,
Prebble v. Television N.Z. Ltd [1994] 3 All E.R. 407,
John v. Pernell κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 177.
Αίτηση.
Αίτηση από τον εφεσείοντα με την οποία υποβλήθηκε αίτημα για την προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας ενώπιον του Εφετείου.
Γ. Λεωνίδου με Κ. Κακουλλή για Γ. Κακογιάννη, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.
Σ. Φασουλιώτης, για τον Εφεσίβλητο-Καθ' ου η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος-ενάγων είναι μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Ο εφεσείων-εναγόμενος ήταν Υπουργός Εσωτερικών. Ο εφεσίβλητος διεκδικεί αποζημιώσεις και απαγορευτικό διάταγμα σε σχέση με κατ' ισχυρισμόν δυσφήμιση του από τον εφεσείοντα. Το πρωτόδικο δικαστήριο αφού άκουσε τη μαρτυρία των διαδίκων και τις αγορεύσεις των δικηγόρων τους, αποφάσισε τη συνέχιση της ισχύος παρεμπίπτοντος απαγορευτικού διατάγματος που είχε εξ αρχής εκδοθεί μετά από μονομερή αίτηση. Απαγορεύθηκε στον εφεσείοντα να επαναλαμβάνει, εκκρεμούσας της αγωγής, ισχυρισμούς σε σχέση με θέματα που εξειδικεύθηκαν.
Με την έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης για σειρά λόγων. Δεν θα χρειαστεί να τους παραθέσουμε για τους σκοπούς του θέματος που μας απασχολεί. Αντικείμενο της τωρινής διαδικασίας είναι η αίτηση του εφεσείοντα για προσαγωγή μαρτυρίας στο εφετείο. Η μαρτυρία, όπως εισηγείται, θα αφορά σε δηλώσεις στις οποίες προέβη ο εφεσίβλητος μετά την έκδοση της εφεσιβαλλόμενης απόφασης, στο πλαίσιο ομιλίας του στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Θα δείξει ότι ο εφεσίβλητος επανέλαβε ψευδολογίες που είχε και στο παρελθόν δημοσιοποιήσει και ότι εμφάνισε τον εφεσείοντα να είχε καταφύγει σε ασύστολα ψεύδη και συκοφαντίες που καταγράφηκαν στην πρωτόδικη απόφαση και να είναι "ψεύτης και συκοφάντης με δικαστική απόφαση". Ενώ δεν είχε παρέλθει ακόμα η προθεσμία για άσκηση έφεσης και, πάντως, δεν είχε τέτοιο περιεχόμενο η πρωτόδικη απόφαση στην οποία αναφερόταν.
Κατά τη συζήτηση έγινε εκτεταμένη αναφορά στις αρχές που διέπουν την παροχή άδειας για προσαγωγή μαρτυρίας στο εφετείο με παραπομπή στις υποθέσεις Savvas Paraskevas v. Despina Mouzoura (1973) 1 C.L.R. 88, Pavlidou and Another v. Yerolemou and Others (1982) 1 C.L.R. 912, Trifonides v. Alpan (Taki Βros) (1987) 1 C.L.R. 479, Mobil Oil v. Ellinas & Others (1987) 1 C.L.R. 1, Hjisoteriou v. Director of Lands and Surveys (1983) 1 C.L.R. 567, Φύτος Ανδρέου v. Psaras Shipping Agencies Ltd (1996) 1(B) A.A.Δ. 1379, Oleg Blachin v. Χρ. Αριστείδου (1997) 1(Α) Α.Α.Δ. 195 και στο Annual Practice 1962, Τόμος 1, σελ. 1673 κ.επ. Επίσης στη σημασία που μπορεί να προσδοθεί στη συμπεριφορά του ενάγοντα κατά την εξέταση αιτήματος του για τέτοιας μορφής απαγορευτικό διάταγμα, με παραπομπή στο Nelson's Law of Injunctions 2η έκδοση, σελ. 122. Τελικά, στη δυνατότητα οποιασδήποτε δικαστικής παρέμβασης σε σχέση με δηλώσεις βουλευτών ενώπιον της Βουλής με παραπομπή στις υποθέσεις Church of Scientology v. Johnson - Smith [1972] 1 All E.R. 378, Pepper v. Hart [1993] 1 All E.R. 42 και Prebble v. Television N.Z. Ltd [1994] 3 All ER 407.
Έχει διαφύγει της προσοχής των ευπαιδεύτων συνηγόρων το ότι εδώ συζητούμε για συμπεριφορά που εκδηλώθηκε μετά την έκδοση της απόφασης που εφεσιβάλλεται. Το αίτημα, δηλαδή, δεν αναφέρεται σε μαρτυρία προς απόδειξη γεγονότος υπαρκτού κατά τη διάρκεια της πρωτόδικης διαδικασίας το οποίο, συνεπώς, θα ήταν δυνατό να διαδραματίσει ρόλο κατά την κρίση ως προς την έκδοση ή μή του απαγορευτικού διατάγματος, που είναι το αμφισβητούμενο με την έφεση. Δεν αναφέρθηκαν, επομένως, στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Jeffrey Michael John Pernell κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ.1) (1998) 2 Α.Α.Δ. 177. Επιδιώχθηκε εκεί η προσαγωγή μαρτυρίας στο εφετείο για ομολογία των εφεσειόντων, μετά την καταδίκη τους από το Κακουργιοδικείο, πως διέπραξαν την ανθρωποκτονία και τα άλλα εγκλήματα για τα οποία είχαν βρεθεί ένοχοι. Το αίτημα απορρίφθηκε. Αναλύθηκε σε βάθος η νομολογία πάνω στο θέμα και εκείνο που πρέπει να τονίσουμε εδώ είναι την αναφορά στο άρθρο 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν. 14/60) σε σχέση με το πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου γενικά και την ταυτόχρονη αναφορά και σε πολιτικές εφέσεις. Επισημάνθηκε πως στην περίπτωση της ποινικής δίκης προσαγωγή τέτοιας μαρτυρίας θα παραβίαζε το άρθρο 12.2. του Συντάγματος αλλά προτάχθηκαν τα πιο κάτω, στη σελ. 187 της απόφασης που εξέδωσε ο Πικής Π":
"Η προσαγωγή μαρτυρίας, που δεν υφίστατο κατά το χρόνο διεξαγωγής της δίκης, είναι, εξ αντικειμένου, άσχετη με το αποτέλεσμα της δίκης. Τέτοια μαρτυρία δε θα μπορούσε να επηρεάσει την κρίση της κατηγορίας και τη διαπίστωση της ποινικής ευθύνης του κατηγορουμένου. Επίσης, δεν μπορεί να συσχετισθεί προς τα επίδικα θέματα της έφεσης, που έχουν ως άξονα τη δίκη και το αποτέλεσμά της. Σκοπός της έφεσης είναι η θεώρηση της ορθότητας της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Όπως και στην Αγγλία, έτσι και στην Κύπρο, το Εφετείο δεν αποτελεί το δικαστικό βάθρο για την κρίση της κατηγορίας. Μαρτυρία, η οποία προκύπτει μετά τη δίκη, εξ αντικειμένου, δε θα μπορούσε να επηρεάσει το αποτέλεσμα της, εφόσο ήταν αδύνατη η προσαγωγή της ενώπιον του ποινικού δικασηρίου που έκρινε την ποινική ευθύνη του κατηγορουμένου. Αντίθετα, μαρτυρία, η οποία υπήρχε αλλά δεν προσκομίστηκε, θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στο αποτέλεσμα, αν προσαγόταν στη δίκη. Η σημασία της έγκειται στην αποστέρηση του πρωτόδικου δικαστηρίου της ευκαιρίας να την ακούσει και να τη συνεκτιμήσει στη διαμόρφωση της κρίσης του. Η κατάθεση μαρτυρίας, κατ' έφεση, στις εξαιρετικές περιπτώσεις που είναι παραδεκτή, έχει ως λόγο την πλήρωση κενού κατά τη δίκη και την πιθανολόγηση των επιπτώσεων στην απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου. Ο ρόλος του εφετείου, σ' εκείνη την περίπτωση, περιορίζεται στην αποτίμηση των επιπτώσεων που θα μπορούσε να έχει στην ετυμηγορία του πρωτόδικου δικαστηρίου η προσαγωγή της μαρτυρίας ενώπιόν του."
Αυτά τέμνουν το θέμα και στην περίπτωσή μας, και στη βάση τους, ως ισχυόντων και σε έφεση όπως η παρούσα, απορρίπτουμε την αίτηση, με έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.