ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Για τους αιτητές: κ. Σ. Δράκος.

__________

Στις 22.6.2000 εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στην αίτηση υπ΄αρ. 133/99, διάταγμα διάλυσης της αιτήτριας εταιρείας. Σε προγενέστερο στάδιο, στις 18.11.1999, είχε απορριφθεί αίτηση για αναστολή της διαδικασίας. Εναντίον της απόρριψης της αίτησης αναστολής ασκήθηκε έφεση.

Στις 22.6.2000, μια μέρα δηλαδή πριν από την ακρόαση της αίτησης για διάλυση, καταχωρήθηκε αίτηση με την οποία αξιωνόταν βάσει του άρθρου 215 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, αναστολή της διαδικασίας, λόγω καταχώρησης έφεσης εναντίον της πιο πάνω ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου.

Υποβλήθηκε αίτημα για αναβολή της συνέχισης της ακρόασης, καθώς και αίτημα να προηγηθεί η εκδίκαση της αίτησης για αναστολή της διαδικασίας. Το Δικαστήριο έκρινε και τα δύο αιτήματα εντελώς αδικαιολόγητα, ανεδαφικά και αστήρικτα και συνέχισε την ακρόαση της αίτησης, εκδίδοντας τελικά διάταγμα διάλυσης της εταιρείας.

Με την παρούσα αίτηση αξιώνεται η έκδοση προνομιακού εντάλματος (certiorari) για ακύρωση του διατάγματος διάλυσης της εταιρείας, καθώς και διάταγμα (prohibition) που να απαγορεύει την εκτέλεση του ίδιου διατάγματος. Αξιώνεται τέλος αναστολή εκτέλεσης του διατάγματος, μέχρι πλήρους εκδίκασης της παρούσας αίτησης.

Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την παρούσα αίτηση πολύ λίγα στοιχεία εκτίθενται. Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι η ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 18.11.1999, εναντίον της οποίας καταχωρήθηκε έφεση, αναφέρεται απλώς.

Κατά την ακρόαση της παρούσας αίτησης τέθηκε υπ΄όψιν του ευπαίδευτου συνήγορου της αιτήτριας η πρόσφατη απόφαση Αναφορικά με το Σταύρο Μεστάνα, Π.Ε. 9906, ημερ. 22.9.2000, στην οποία αποφασίστηκε ότι στις περιπτώσεις που το ένδικο μέσο της έφεσης είναι διαθέσιμο, δεν αρκεί να καταδεικνύεται συζητήσιμο ζήτημα, αλλά θα πρέπει να προβάλλεται και η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων. Εξηγήθηκε ότι, όπως επισημαίνεται στην πιο πάνω απόφαση, σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να αποδεικνύεται πως υπάρχουν επαρκείς ειδικές περιστάσεις που καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από το συνήθη κανόνα.

Ο κ. Δράκος αφού ανέφερε ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο ο διευθυντής της αιτήτριας εταιρείας αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας, υποστήριξε ότι η επιλογή των ένδικων μέσων είναι δικαίωμα των διαδίκων. Κατέληξε δε ότι, αφού το θέμα αφορά θέμα δικαιοδοσίας, μια και το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας δεν είχε το δικαίωμα να αγνοήσει την αίτηση για αναστολή, αλλά μπορούσε είτε να την απορρίψει, είτε να την αναβάλει, θα πρέπει να εκδοθεί το αιτούμενο προνομιακό ένταλμα.

Το θέμα της χορήγησης άδειας παρά την ύπαρξη δυνατότητας άσκησης έφεσης στην περίπτωση αμφισβήτησης της δικαιοδοτικής βάσης της κρινόμενης απόφασης, εξετάστηκε εντελώς πρόσφατα στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση της Hellenger Trading Ltd, Αίτηση Αρ. 94/2000, ημερ. 30.11.2000. Ο Κωνσταντινίδης, Δ., ύστερα από ενδελεχή ανάλυση της νομολογίας, τόσο της κυπριακής, όσο και της αγγλικής, κατέληξε ότι ενώ η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας δεν αποκλείει τη διεκδίκηση προνομιακού εντάλματος, αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να το δικαιολογούν. Εφ΄ όσον παρέχεται η δυνατότητα άσκησης έφεσης και η δι΄ αυτής δυνατότητα παροχής πλήρους θεραπείας, η αίτηση που απευθύνεται στο κατάλοιπο εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δεν δικαιολογείται.

Πέραν τούτου, τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης είναι χαρακτηριστικά. Η ενδιάμεση απόφαση που εκδόθηκε στις 18.11.1999, εφεσιβλήθηκε την 1.12.1999. Η ακρόαση της αίτησης για διάλυση της αιτήτριας εταιρείας άρχισε στις 15.2.2000, αλλά η αίτηση για αναστολή της διαδικασίας δεν καταχωρήθηκε παρά στις 21.6.2000, μια μέρα πριν την έκδοση του διατάγματος διάλυσης. Στη συνέχεια η προθεσμία καταχώρησης της έφεσης αφέθηκε να παρέλθει, για να καταχωρηθεί, πεντέμιση μήνες μετά την έκδοση του διατάγματος, η παρούσα αίτηση.

Η αίτηση απορρίπτεται.

Φρ. Νικολαΐδης

Δ.

/ΜΔ