"16. - (1) Απόφαση του Δικαστηρίου υπόκειται σε έφεση με την έκθεση Υπομνήματος. Έφεση χωρεί μόνο αναφορικά με νομικά σημεία. Διάδικος ο οποίος επιθυμεί να εφεσιβάλει απόφαση του Δικαστηρίου, εξαιτείται την έκθεση Υπομνήματος, με την κατάθεση αίτησης εντός 21 ημερών από την έκδοση της απόφασης που εφεσιβάλλεται. Στην αίτηση προσδιορίζονται το νομικό σημείο ή σημεία τα οποία τίθενται προς κρίση και το υπόβαθρο γεγονότων στο οποίο στηρίζονται.

(2) Εντός 14 ημερών από τη λήψη της αίτησης ο Πρόεδρος ή ο Δικαστής, ως η περίπτωση, που υπέγραψε την εφεσιβαλλόμενη απόφαση, συντάσσει Υπόμνημα προς το Ανώτατο Δικαστήριο στο οποίο προσδιορίζονται το νομικό σημείο ή σημεία τα οποία εγείρονται προς απόφαση καθώς και το πραγματικό τους υπόβαθρο.

Το Υπόμνημα πρέπει να είναι σύμφωνο και να περιέχει τις λεπτομέρειες που προβλέπονται στον Τύπο 5.

(3) Ο καταρτισμός του Υπομνήματος γνωστοποιείται αμελλητί στον εφεσείοντα ο οποίος υποχρεούται όπως το παραλάβει και το καταχωρίσει στο Ανώτατο Δικαστήριο εντός 7 ημερών καταβάλλοντας προς τούτο και τα σχετικά τέλη.

(4) Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφασίζει τα νομικά σημεία τα οποία τίθενται στο Υπόμνημα και επιστρέφει την υπόθεση στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών μαζί με την απόφασή του."

"Με βάση τα πραγματικά γεγονότα και τις περιστάσεις που περιβάλλουν την υπό κρίση υπόθεση, όπως έχουν εκτεθεί ανωτέρω και υπό το φως των προνοιών του Δικονομικού Κανόνα 9(4) του περί Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών Διαδικαστικού Κανονισμού του 1999, ορθά άσκησε το Δικαστήριο τη διακριτική του εξουσία και δικαιολογημένα απέρριψε την αίτηση;"

"Η απουσία του Αιτητή κρίθηκε ως αδικαιολόγητη διότι είχε αρκετό χρόνο από τις 6/4/99 που απεστάλει η ειδοποίηση για ακρόαση από το Πρωτοκολλητείο, να φροντίσει να είναι παρών διά να προβεί σε απόδειξη της υπόθεσης του.

Πρέπει να σημειωθεί ότι εάν ο Αιτητής ήταν παρών στις 9/6/99, σύμφωνα με τον Δικονομικό Κανόνα 9(4) του Περί Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών του Διαδικαστικού Κανονισμού του 1999, θα προχωρούσε σε ακρόαση ερήμην του Καθ΄ ου η Αίτηση, ήτοι σε απόδειξη και θα εκδίδετο απόφαση εις βάρος του Καθ΄ ου η Αίτηση. Από το Δικαστήριο κρίθηκε πως υπό τις περιστάσεις ήταν ορθό και δίκαιο το ανάλογο μέτρο να εφαρμόζετο και για τον Αιτητή, ο οποίος απουσίαζε αδικαιολόγητα. Επί του θέματος ο πιο πάνω Δικονομικός Κανόνας προνοεί τα ακόλουθα:

"9(4) Σε περίπτωση που διάδικος παραλείπει να εμφανιστεί κατά την ημερομηνία ακρόασης, εάν αυτός είναι ο αιτητής, το Δικαστήριο μπορεί να απορρίψει την υπόθεση ή να την αναβάλει σε μελλοντική ημερομηνία εφόσον κρίνει ότι αυτό επιβάλλει το συμφέρον απονομής της δικαιοσύνης. Εάν ο παραλείπων είναι ο καθ΄ ου η αίτηση, το Δικαστήριο μπορεί να προχωρήσει στην ακρόαση της υπόθεσης στην απουσία του ή να την αναβάλει σε μελλοντική ημερομηνία εφόσον κρίνει ότι αυτό επιβάλλει το συμφέρον της απονομής της δικαιοσύνης. Σε εκατέρα των περιπτώσεων το Δικαστήριο μπορεί να εκδώσει την αρμόζουσα διαταγή ως προς τα έξοδα."

Το Δικαστήριο με βάση τις πρόνοιες του πιο πάνω Δικονομικού Κανόνα έκρινε ότι η συμπεριφορά του Αιτητή ήταν απαράδεκτη και ότι εκτός από αδιαφορία για την υπόθεση του συνιστούσε μεταξύ άλλων και ασέβεια προς το Δικαστήριο και κατέληξε στην απόρριψη της αίτησης."

(β) η απόρριψη της Αίτησης χωρίς πρώτα να απορριφθεί το αίτημα για αναβολή ώστε να ξαναδοθεί ο λόγος στον εμφανιζόμενο για τον αιτητή.