ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1999) 1 ΑΑΔ 89
27 Ιανουαρίου, 1999
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
MARVELLOUS SHIPPING CO. S.A.,
Eνάγοντες,
v.
1. ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ "GALINA",
2. CHRISSA SHIPPING CO S.A.,
3. CYGNET SHIPPING LTD.,
4. VICTOR TSYGANKOV (AΡ. 1),
Εναγομένων.
(Aγωγή Nαυτοδικείου Aρ. 139/97)
Nαυτοδικείο — Ενδιάμεση αίτηση — Για ακύρωση διατάγματος σύλληψης πλοίου — Αμφισβητούμενα γεγονότα — Επιβάλλεται η απόδειξή τους από το διάδικο που φέρει το βάρος αποδείξεως, με μαρτυρία που πρέπει να είναι αποδεκτή δυνάμει του δικαίου της απόδειξης — Δ.48, θ.4 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Στην παρούσα υπόθεση, οι εναγόμενοι-αιτητές ζητούν την ακύρωση του διατάγματος σύλληψης του εναγομένου πλοίου, ισχυριζόμενοι ότι η ένορκη δήλωση πάνω στην οποία βασίστηκε το Δικαστήριο για την έκδοση του διατάγματος σύλληψης, υπογράφηκε στη Λεμεσό πριν την καταχώρηση της αγωγής την ίδια μέρα στο Ανώτατο Δικαστήριο στη Λευκωσία.
Αποφασίστηκε ότι:
Οι αιτητές, που είχαν το βάρος να τεκμηριώσουν την αίτησή τους με προφορική μαρτυρία, όταν οι θέσεις τους, στην ένορκη δήλωση της αίτησής τους τέθηκαν σε αμφιβολία με τους ισχυρισμούς των καθ' ων η αίτηση στην ένορκη δήλωση της ένστασης, απέτυχαν να το πράξουν. Ως εκ τούτου η αίτηση τους πρέπει να απορριφθεί.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Louis Vuitton v. Δερμοσάκ Λτδ κ.ά. (1992) 1 Α.Α.Δ. 1453,
Παπαχρυσοστόμου v. Σιδερά (1993) 1 Α.Α.Δ. 309.
Aίτηση.
Aίτηση σε Aγωγή Nαυτοδικείου, με την οποία οι ιδιοκτήτες του εναγόμενου πλοίου 1 ζητούν ακύρωση του διατάγματος σύλληψής του.
Σ. Πίττας, για τους Aιτητές-Eναγομένους.
A. Γιωρκάτζης, για τους Kαθ' ων η αίτηση-Eνάγοντες.
Cur. adv. vult.
HΛIAΔHΣ, Δ.: Στις 31/10/97 κατόπιν αίτησης που καταχωρήθηκε από την ενάγουσα εταιρεία εκδόθηκε διάταγμα σύλληψης του πλοίου Galina που βρισκόταν κατά την πιο πάνω ημερομηνία ελλιμενισμένο στο λιμάνι Λεμεσού. Με την παρούσα αίτηση το εναγόμενο πλοίο και/ή οι ιδιοκτήτες του (αιτητές) ζητούν την έκδοση διατάγματος ακύρωσης του διατάγματος σύλληψης. Σύμφωνα με το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης που έχει επισυναφθεί στην παρούσα αίτηση, η ακύρωση επιζητείται γιατί,
(α) Το διάταγμα σύλληψης της 31/10/97 έχει εκδοθεί με βάση "παράτυπη, νομικά ανεπαρκή και μη αποδεκτή μαρτυρία που έχει καταχωρηθεί εκ μέρους της ενάγουσας εταιρείας" και
(β) Δεν έχει παρουσιαστεί η απαιτούμενη μαρτυρία που θα δικαιολογούσε την έκδοση του σχετικού διατάγματος.
Ειδικότερα είναι η θέση των αιτητών ότι η ένορκη δήλωση που επισυνάφθηκε στην αίτηση για την έκδοση του διατάγματος σύλληψης είχε υπογραφεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού πριν από την καταχώριση της αγωγής στο Ανώτατο Δικαστήριο στη Λευκωσία.
Οι καθ'ων η αίτηση με την ένσταση που έχουν καταχωρίσει αρνούνται τους ισχυρισμούς των αιτητών. Σύμφωνα με ένορκη δήλωση που έχει υπογραφεί από τη δικηγόρο Εύη Χατζήπαπα και έχει επισυναφθεί στη σχετική ένσταση, η πιο πάνω είχε υπογράψει στις 31/10/97 τη σχετική ένορκη δήλωση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και την κατέθεσε στο Πρωτοκολλητείο του Ανωτάτου Δικαστηρίου μαζί με τη μονομερή αίτηση για τη σύλληψη του πλοίου "στην αγωγή ναυτοδικείου με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο που κατατέθηκε νωρίτερα".
Το βάρος της απόδειξης σε αιτήσεις το έχει ο διάδικος που προβάλλει τους ισχυρισμούς που θα δικαιολογούσαν την έκδοση του διατάγματος.
Στην παρούσα περίπτωση οι αιτητές ζητούν την ακύρωση του διατάγματος σύλληψης του πλοίου γιατί η ένορκη δήλωση πάνω στην οποία βασίστηκε το Δικαστήριο για την έκδοση του διατάγματος υπογράφτηκε στη Λεμεσό πριν από την καταχώριση της αγωγής την ίδια μέρα στο Ανώτατο Δικαστήριο στη Λευκωσία. Από το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης της ένστασης με την οποία αντικρούονται οι θέσεις των αιτητών φαίνεται ότι οι ισχυρισμοί των αιτητών τέθηκαν σε αμφιβολία. Ετσι οι αιτητές είχαν το βάρος να τεκμηριώσουν την αίτηση τους με προφορική μαρτυρία. (Ιδε Louis Vuitton v. Δερμοσάκ Λτδ και άλλης (1992) 1 Α.Α.Δ. 1453 και Παπαχρυσοστόμου ν. Σιδερά (1993) 1 A.A.Δ. 309). Οι αιτητές δεν παρουσίασαν οποιαδήποτε στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν τον ισχυρισμό τους και δεν προέβηκαν στην αντεξέταση της δικηγόρου που προέβηκε στην ένορκη δήλωση. Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους.
Οι αιτητές ισχυρίστηκαν επίστης ότι "δεν υπήρχε η απαιτούμενη μαρτυρία που να δικαιολογούσε την έκδοση του διατάγματος σύλληψης της 31/10/97". Η εισήγηση αυτή δεν συνοδεύτηκε από οποιαδήποτε στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν τον προβαλλόμενο ισχυρισμό και δεν έχω άλλη εκλογή παρά να την απορρίψω.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.