Β) Την ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΙΑΤΑΤΤΟΝ τους διευθυντές της εταιρείας Z & N PIRERAS LTD να πράξουν ΑΜΕΣΩΣ οτιδήποτε είναι απαραίτητο και αναγκαίο για το έμβασμα στον Sulejic Nenad το 1/4 των χρημάτων που βρίσκονται κατατεθειμένα στους λογαριασμούς 001-33-054-799, 001-34-049-871, 001-34-049-888, 001-34-051-157.

"ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ όπως η εγγραφείσα απόφαση του Δεύτερου Κοινοτικού Δικαστηρίου του Βελιγραδίου, ημερ. 9.7.98, η οποία εγγράφηκε στην Κύπρο κατόπιν διατάγματος του Δικαστηρίου ημερ. 27.4.99, εκτελεσθεί με την πληρωμή προς τον αιτητή Sulejic Nenad, μεταξύ άλλων περιουσιακών στοιχείων, και του 1/4 των χρημάτων που βρίσκονται κατατεθειμένα στη Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ, στους λογαριασμούς 001-33-054-799, 001-34-049-871, 001-34-049-888, 001-34-051-157, οι οποίοι ανήκουν στην εταιρεία Z AND N PIRERAS LTD.

ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ όπως οι αρμόδιες αρχές, τόσο της υπό αναφορά Λαϊκής Τράπεζας, όσο και της εταιρείας Ζ ΑND N PIRERAS LTD προβούν σε όλες τις αναγκαίες διευθετήσεις για την ΑΜΕΣΗ πληρωμή στον αιτητή Sulejic Nenad, κατ'εκτέλεση της απόφασης, του 1/4 των χρημάτων που βρίσκονται κατατεθειμένα στη Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ, στους λογαριασμούς 001-33-054-799, 001-34-049-871, 001-34-049-888, 001-34-051-157, οι οποίοι ανήκουν στην εταιρεία Ζ AND N PIRERAS LTD."

1. Δεν παρέχεται εξουσία για την έκδοση οδηγιών προς εκτέλεση της απόφασης που ενεγράφη ή διαταγής για πληρωμή όπως αυτή που εκδόθηκε στο πλαίσιο της Νομοθεσίας της Κύπρου. Η εξουσία του Επαρχιακού Δικαστηρίου εξαντλείται με την απόφαση του για εγγραφή της αλλοδαπής απόφασης. Οι αιτητές επικαλέστηκαν τα άρθρα 22,23 και 26 του Ν. 179/86 και επισήμαναν ιδιαίτερα την πρόνοια σύμφωνα με την οποία "η διαδικασία της αναγνωρίσεως και εκτελέσεως της αποφάσεως θα διέπεται από το δίκαιο του Συμβαλλόμενου Μέρους στην επικράτεια του οποίου ζητείται να αναγνωρισθεί και εκτελεσθεί η απόφαση". ΄Οπως εισηγούνται, με βάση την Κυπριακή Νομοθεσία, μια απόφαση, εφόσον αναγνωριστεί και εγγραφεί, καθίσταται αμέσως εκτελεστή, αλλά με τους τρόπους εκτέλεσης που περιοριστικά προβλέπονται από τον Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ.6. Τρόπος εκτέλεσης για την έκδοση διαταγής πληρωμής, όπως προτείνουν, δεν προβλέπεται. Προσθέτουν πως η επίκληση των Περί Αλλοδαπών Αποφάσεων (Αμοιβαία Εκτέλεση) Κανονισμών δεν προσθέτει οτιδήποτε στην υπόθεση του Nenad. Ο Περί Αλλοδαπών Αποφάσεων Νόμος, Κεφ. 10 στον οποίο υπόκεινται και οι ίδιοι οι Θεσμοί, δεν προβλέπει οτιδήποτε για αίτηση προς εκτέλεση. Εν πάση περιπτώσει, το Κεφ.10 αφορά μόνο σε αποφάσεις Αγγλικών Δικαστηρίων.

2. Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, η απόφαση του Γιουγκοσλαβικού Δικαστηρίου αφορά σε περιουσιακά στοιχεία του αποβιώσαντα Zivorat. Εν τούτοις, το Δικαστήριο διέταξε την πληρωμή χρημάτων που δεν ανήκουν στον Zivorat αλλά στην Εταιρεία, στην οποία ο Zivorat είναι μέτοχος. Επίσης, το Διάταγμα ημερoμηνίας 12.5.99 είναι αντίθετο προς την απόφαση του Γιουγκοσλαβικού Δικαστηρίου διότι ουδέποτε αυτό διέταξε την Εταιρεία ή την Τράπεζα να πληρώσουν οποιοδήποτε ποσό στον Nenad. Οι επίδικοι λογαριασμοί ανήκουν όχι στον Zivorat αλλά στην Εταιρεία και αν ο Nenad εισπράξει τις $250.000 που αποτελούν το 1/4 των λογαριασμών που αναφέρονται, θα εξακολουθήσει να δικαιούται στο 1/4 της Εταιρείας, αφού η απόφαση του Γιουγκοσλαβικού Δικαστηρίου, σύμφωνα και με το διάταγμα εγγραφής της ημερ. 27.4.99, περιλαμβάνει και τις μετοχές της Εταιρείας. Επιπλέον, η Εταιρεία έχει υποχρεώσεις και η πληρωμή τέτοιου ποσού στον Νenad θα επαγόταν την απαλλαγή του από αυτές τις υποχρεώσεις.

3. Η Τράπεζα συνδέεται με συμβατική σχέση με την Εταιρεία. Η Εταιρεία είναι πελάτης της Τράπεζας και η Τράπεζα έχει συμβατική υποχρέωση πληρωμής σ'αυτή του ποσού των λογαριασμών. Πληρωμή του ποσού αυτού σε τρίτους και όχι στους πελάτες της Τράπεζας θα σήμαινε διάρρηξη της συμβατικής σχέσης και θα εξέθετε την Τράπεζα έναντι των πελατών της αφού η οφειλή της προς αυτούς θα εξακολουθούσε να υφίσταται. Η Τράπεζα, όπως και η Εταιρεία, δεν ήταν μέρη στις διαδικασίες που προηγήθηκαν και δεν είχε εκδοθεί οποιαδήποτε απόφαση εναντίον τους. Ακόμα και στην περίπτωση που ο ίδιος ο καταθέτης ήθελε να αποσύρει χρήματα που βρίσκονταν σε λογαριασμό του, δεν θα μπορούσε να το επιτύχει με την υποβολή αίτησης στο Δικαστήριο για την έκδοση διαταγής προς πληρωμή. Η απόφαση του Γιουγκοσλαβικού Δικαστηρίου, εκτός του ότι δεν αναφερόταν στην Εταιρεία και στην Τράπεζα, ήταν απλώς αναγνωριστική δικαιωμάτων και δεν περιείχε διαταγή για πληρωμή ποσού ή έστω επιδίκαση ποσού υπέρ και εναντίον οποιουδήποτε.