Merck & Co. Inc. κ.ά. ν. Medochemie Ltd. (1998) 1 ΑΑΔ 2184

Πολιτική Δικονομία — Αναστολή διαδικασίας — Διακριτική ευχέρεια — Ο περί Δικαστηρίων Νόμος του 1960 (N. 14/60), Άρθρο 47 — Ο περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικός Κανονισμός Δ.35, θ.18 — Αναστολή διαδικασίας σε αγωγή για παραβίαση προνομίου Eυρεσιτεχνίας μέχρι την τελική εκδίκαση διοικητικής προσφυγής για ακύρωση εγγραφής του εν λόγω προνομίου ευρεσιτεχνίας — H αναστολή κρίθηκε εσφαλμένη και ακυρώθηκε κατ' έφεση.

Οι εφεσίβλητοι, εναγόμενοι σε αγωγή των εφεσειόντων-εναγόντων για ισχυριζόμενη παραβίαση Κυπριακού Προνομίου Ευρεσιτεχνίας, καταχώρησαν αίτηση για αναστολή της διαδικασίας και/ή της εκδίκασης της αγωγής μέχρι την εκδίκαση και/ή έκδοση τελεσίδικης απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο στην προσφυγή που καταχώρησαν επιδιώκοντας την ακύρωση απόφασης που αφορούσε την εγγραφή και έκδοση του πιο πάνω πιστοποιητικού Ευρεσιτεχνίας στο όνομα των εφεσειόντων αρ.1.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο, με ενδιάμεση απόφασή του, αποδέχθηκε την αίτηση με το σκεπτικό ότι "η απόφαση στην προσφυγή αν αυτή πετύχει θα καθορίσει τελεσίδικα την αγωγή ενώ σε περίπτωση αποτυχίας της θα περιορίσει τα μέγιστα τα επίδικα θέματα που εγείρονται με την υπεράσπιση".

Στην έφεση αποφασίστηκε ότι:

1. Η εγγενής εξουσία του Δικαστηρίου να διατάσσει την αναστολή της διαδικασίας ή της εκδίκασης εκκρεμούσας αγωγής ασκείται με φειδώ και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Η κρατούσα πρακτική είναι ότι οι αγωγές δεν πρέπει να αναστέλλονται εκτός αν συντρέχουν λόγοι οι οποίοι πέρα από κάθε λογική αμφιβολία καθιστούν αναγκαία την αναστολή.

2. Ο τρόπος προσέγγισης του θέματος από το πρωτόδικο Δικαστήριο βρίσκεται σε αντίθεση με την πάγια νομολογία η οποία υπάρχει επί του θέματος.

3. Το ενδεχόμενο επηρεασμού των δικαιωμάτων των διαδίκων στην παρούσα υπόθεση από το οποιοδήποτε αποτέλεσμα στην προσφυγή είναι απομακρυσμένο.

Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα, τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση, υπέρ των εφεσειόντων.

Aναφερόμενες υποθέσεις:

Municipality of Limassol v. Archbishop of Cyprus Chrysostomos a.o. (1981) 1 C.L.R. 445,

Παπακόκκινου κ.ά. v. Γενικές Ασφάλειες Κύπρου (1997) 1(B) A.A.Δ. 692,

Χατζηιωσήφ v. Πετρίχου (1998) 1 A.A.Δ. 364.

Έφεση.

Έφεση από τους ενάγοντες κατά της ενδιάμεσης απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Mιχαηλίδου, E.Δ.), που δόθηκε στις 9 Oκτωβρίου, 1997 (Aρ. Aγωγής 4310/96), με την οποία διατάχθηκε αναστολή της εκδίκασης της αγωγής μέχρι την τελική εκδίκαση της προσφυγής με αρ. 592/96.

Α. Δημητριάδης, για τους Eφεσείοντες.

Κ. Κακουλλή, για τους Eφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι εφεσείοντες είναι οι ενάγοντες στην αγωγή αρ. 4310/96 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με την οποία αξιώνουν από τους εφεσίβλητους αποζημιώσεις και άλλες θεραπείες για ισχυριζόμενη προσβολή ή παραβίαση του Κυπριακού Προνομίου Ευρεσιτεχνίας αρ. 1813 το οποίο βασίζεται στο Προνόμιο Ευρεσιτεχνίας του Ηνωμένου Βασιλείου με αριθμό 351918 που βασίζεται στο Ευρωπαϊκό Προνόμιο Ευρεσιτεχνίας με αριθμό ΕΡΟ 351918.

Οι εφεσίβλητοι με την προσφυγή αρ. 592/96 επιδιώκουν την ακύρωση της διοικητικής πράξης του Εφόρου Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας που αφορούσε την εγγραφή στο Μητρώο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας και έκδοση του πιο πάνω πιστοποιητικού Ευρεσιτεχνίας με αριθμό 1813 στο όνομα των εφεσειόντων αρ. 1 οι οποίοι είναι και το ενδιαφερόμενο μέρος στην προσφυγή.

Οι εφεσίβλητοι κατεχώρησαν αίτηση για αναστολή της διαδικασίας και/ή της εκδίκασης της αγωγής 4310/96 μέχρι την εκδίκαση και/ή έκδοση τελεσίδικης απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο στην προσφυγή με αρ. 592/96.

Κατόπιν ακροάσεως, το αίτημα για αναστολή της διαδικασίας έγινε δεκτό. Το πρωτόδικο δικαστήριο με ενδιάμεση απόφασή του ημερομηνίας 9.10.97 διέταξε αναστολή της εκδίκασης της αγωγής αρ. 4310/96 μέχρι τελικής εκδίκασης της προσφυγής με αρ. 592/96.

Το σκεπτικό της απόφασης συνοψίζεται στην πιο κάτω περικοπή της προσβαλλόμενης απόφασης:

"Κρίνω ότι η απόφαση στην προσφυγή αν αυτή πετύχει θα καθορίσει τελεσίδικα την Αγωγή ενώ σε περίπτωση αποτυχίας της θα περιορίσει τα μέγιστα τα επίδικα θέματα που εγείρονται με την υπεράσπιση. Ότι η καθυστέρηση των τεσσάρων μηνών που επεδείχθη στην καταχώρηση της αίτησης δεν είναι καθοριστική ούτε τόσο μεγάλη που να ληφθεί σοβαρά υπόψη για άρνηση παραχώρησης του αιτήματος και τούτο σε συνάρτηση με την ήδη διαπιστωθείσα καθυστέρηση συμπλήρωσης των εγγράφων προτάσεων και υποβολής αιτήματος ορισμού εκ μέρους των Εναγόντων.

Το δικαίωμα του Ενάγοντα να τύχει δίκαιης δίκης μέσα σε εύλογο χρόνο δυνάμει του άρθρου 30.3 του Συντάγματος δεν παραγνωρίζεται. Συνεκτιμώντας όμως όλα τα πιο πάνω σε συνδυασμό με την ύπαρξη δεσμευτικού διατάγματος του Δικαστηρίου που κατοχυρώνει τα δικαιώματα των Εναγόντων κατά την εκκρεμοδικία με οδηγούν στο να καταλήξω ότι συγκεκριμένη χρονική αναστολή της διαδικασίας δεν πλήττει ανεπανόρθωτα τα δικαιώματα των Εναγόντων. Η εκδίκαση της Προσφυγής που σημειωτέον συνιστά διαδικασία άνευ μαρτυρίας δεν διαφαίνεται από την πρακτική που ακολουθείται στο Ανώτατο Δικαστήριο ότι θα καθυστερήσει για πολύ.

Από την άλλη συμφωνώ με την κα Κακουλλή ότι αντίθετα αν προηγηθεί η εκδίκαση της Αγωγής η Εναγόμενη εταιρεία θα στερηθεί της κύριας υπεράσπισης της εφόσο το Δικαστήριο δεν θα έχει δικαιοδοσία να εξετάσει τα εγειρόμενα εκεί θέματα.

Σημειώνω ακόμα ότι δέχομαι ότι τυχόν εκδίκαση της Αγωγής θα οδηγήσει σε σπατάλη δικαστικού χρόνου και χρήματος εφόσον είναι εύκολα προδιαγραφόμενο το ενδεχόμενο αναμονής της έκβασης της προσφυγής για επαναπροσδιορισμό της παραπέρα πορείας των διαδίκων (π.χ. αίτηση αναστολής εκτέλεσης σε περίπτωση καταχώρησης έφεσης εναντίον της πρωτόδικης απόφασης σε συνδυασμό και με τυχόν εκκρεμοδικία της Προσφυγής κ.λ.π.).

Σημειώνω επιπρόσθετα ότι οι θεραπείες που αξιώνονται με την Αγωγή είναι κατά κύριο λόγο η έκδοση Διαταγμάτων."

Η εγγενής εξουσία του Δικαστηρίου να διατάσσει την αναστολή της διαδικασίας ή της εκδίκασης εκκρεμούσας αγωγής εξασκείται με φειδώ και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Βλ. Halsbury's Laws of England, 4η έκδ., τόμος 47, σελ. 323. Η κρατούσα πρακτική είναι ότι οι αγωγές δεν πρέπει να αναστέλλονται εκτός αν συντρέχουν λόγοι οι οποίοι πέρα από κάθε λογική αμφιβολία καθιστούν αναγκαία την αναστολή. Βλ. The Municipality of Limassol v. Archbishop of Cyprus Chrysostomos and Another (1981) 1 C.L.R. 445 στη σελίδα 452.

Στην Παπακόκκινου κ.ά. ν. Γενικές Ασφάλειες Κύπρου (1997) 1(B) A.A.Δ. 692 αναφέρεται:

"Κατ' αρχήν, σύμφωνα με το άρθρο 47 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, αναστολή χωρεί σε σχέση μόνο με την εκτέλεση απόφασης όχι με τη συνέχιση της εξέλιξης της μη συμπληρωθείσας διαδικασίας. Το ίδιο, καθώς νομολογήθηκε, είναι το αποτέλεσμα και δυνάμει του κ. 18 της Δ.35: βλ. Fotiou and another v. Petrolina Ltd (1984) 1 C.L.R. 708. In re E.S. (an infant) (1986) 1 C.L.R. 119 και Aftomata Eleourgia Lythrodonta Ltd v. Holy Monastery of Mahera (1986) 1 C.L.R. 524. Η αναφορά στον εν λόγω κανονισμό σε "....stay of .... proceedings under the decision appealed from .... " δεν αποβλέπει στην αναστολή της ευρύτερης διαδικασίας από την οποία προέκυψε ενδιάμεση απόφαση αλλά μόνο της διαδικασίας που εκπορεύεται αυτοτελώς από απόφαση της οποίας σκοπείται η ικανοποίηση: παραδείγματα προσφέρονται από τον Πική, Δ. (όπως ήταν τότε) στην In re E.S. (an infant) (ανωτέρω)."

Βλ. επίσης Αντζολέττα Χ"Ιωσήφ ν. Άννας Πετρίχου (1998) 1 A.A.Δ. 364.

Ο τρόπος με τον οποίο η πρωτόδικος Δικαστής προσέγγισε το θέμα για να καταλήξει στην απόφαση για αναστολή κάθε περαιτέρω διαδικασίας στην αγωγή μέχρι την τελική εκδίκαση της προσφυγής υπ' αριθμ. 592/96 βρίσκεται σε αντίθεση προς την πάγια νομολογία η οποία υπάρχει επί του θέματος.

Στην προκείμενη περίπτωση δεν είχαν καταδειχθεί λόγοι οι οποίοι πέρα από κάθε λογική αμφιβολία καθιστούσαν αναγκαία την αναστολή. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η πρωτόδικος δικαστής ότι "η απόφαση στην προσφυγή αν αυτή πετύχει θα καθορίσει τελεσίδικα την αγωγή ενώ σε περίπτωση αποτυχίας της θα περιορίσει τα μέγιστα τα επίδικα θέματα που εγείρονται με την υπεράσπιση" είναι εσφαλμένο. Το ενδεχόμενο επηρεασμού των δικαιωμάτων των διαδίκων στην παρούσα υπόθεση από το οποιοδήποτε αποτέλεσμα στην προσφυγή είναι απομακρυσμένο.

Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Τα έξοδα, τόσο πρωτόδικα όσο και έφεσης, να είναι υπέρ των εφεσειόντων.

Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα, τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση, υπέρ των εφεσειόντων.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία