|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 1 ΑΑΔ 1519
22 Σεπτεμβρίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στές]
(Πολιτική Έφεση Aρ. 9794)
1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΑΣΟΥ,
2. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΔΑΜΟΥ,
3. ΔΗΜΟΣ ΖΕΜΠΑΣΙΗ, ΩΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΙ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ,
Ή
1. XAMΠHΣ ΠAΠANTΩNIOY,
2. NIKOΣ X"HΛIA ΣΩKPATOYΣ,
3. KYPIAKOΣ AΔAMOY ΠAΠAKYPIAKOY ΩΣ
KΛHPONOMOI,
Εφεσείοντες- Ενάγοντες,
ν.
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ,
Εφεσιβλήτου - Καθ' ου η αίτηση.
(Πολιτική Έφεση Aρ. 9877)
ΩΣ ETPOΠOΠOIHΘH ME ΔIATAΓMA TOY ΔIKAΣTHPIOY
HMEP. 8.10.1996
CHRIS JOANNOU LTD,
Eφεσείουσα,
ν.
1. DOLEGO ESTATES LTD (ΠPΩHN
MELITA MANUFACTURERS LTD)
2. KYPIAKOY AΛΛΩΣ KOYΛΛH ΣTYΛIANOY,
Eφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Aρ. 9977)
EΠI TOIΣ AΦOPΩΣI TO MIXAΛH ΘEOΦANOYΣ,
Eφεσείων,
ν.
APIΦ ANOYAP ΔIAXEIPIΣTH THΣ ΠEPIOYΣIAΣ TOY ΠTΩXEYΣANTOΣ MIXAHΛ ΘEOΦANOYΣ, ΔIA TOY ANTIΠPOΣΩΠOY TOY ΛAPH BPAXIMH,
Eφεσιβλήτου.
(Πολιτικές Eφέσεις Aρ. 9794, 9877, 9977)
Έφεση — Aιτήσεις για επαναφορά εφέσεων που απορρίφθηκαν δυνάμει της Δ.35, θ.13 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, λόγω μη καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης — Δεν παρέχεται στο Εφετείο δικαιοδοσία επαναφοράς της, εκτός σε περιπτώσεις όπου η άρνηση επαναφοράς θα παραβίαζε το δικαίωμα που κατοχυρώνεται από το Άρθρο 30.3(β) του Συντάγματος — Διάδικος δεν μπορεί, κατά κανόνα, να επιτυγχάνει την παράταση των προθεσμιών ή την αναγέννηση δικαστικών διαδικασιών, προβάλλοντας το λάθος, αμέλεια ή παράλειψη του δικηγόρου του.
Το θέμα το οποίο εγείρεται και στις τρεις αιτήσεις αφορά την εξουσία για επαναφορά εφέσεων που απορρίφθηκαν λόγω παράλειψης καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης.
Στην έφεση 9794 η μη ανταπόκριση αποδίδεται σε αμέλεια των δικηγόρων, στην έφεση 9877 η παράλειψη καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης αποδίδεται σε ασθένεια του δικηγόρου που χειρίστηκε την υπόθεση πρωτοδίκως και στην έφεση 9977 στο γεγονός ότι ο αιτητής ήταν κάτοικος του εξωτερικού και δεν κατέστη δυνατή η επικοινωνία μαζί του ώστε να ληφθούν σχετικές οδηγίες. Η τελευταία έφεση αφορούσε διαδικασία πτώχευσης και τα σημεία που εγείρονταν στους λόγους έφεσης ήταν νομικά.
Η θέση των καθ' ων η αίτηση ήταν και στις τρεις υποθέσεις πως δε θα είχαν ένσταση αν από τα γεγονότα ήταν δυνατή η επαναφορά.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι παρούσες περιπτώσεις διακρίνονται από εκείνες που η παράταση του χρόνου για την υποβολή περιγράμματος αγόρευσης υποβάλλεται ενώ η έφεση ευρίσκεται εν ζωή. Στις πρώτες περιπτώσεις, το αντικείμενο είναι η αναβίωση τελειωθείσας έφεσης, εξ ου και ο λόγος για επαναφορά τους στη ζωή. Αυτό μπορεί να επιτραπεί μόνο εφόσο προβλέπεται από τους θεσμούς και μέσα στα πλαίσια που ορίζουν. Οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας δεν παρέχουν ευθέως τέτοια εξουσία, ούτε γίνεται πρόνοια για την επαναφορά απορριφθείσας έφεσης από το Διαδικαστικό Κανονισμό.
2. Οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, που υφίσταντο κατά την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπόκεινται κατά την εφαρμογή τους σε εναρμονισμό προς το Σύνταγμα. Η προσαρμογή αυτή περιορίζει την εξουσία για επαναφορά έφεσης, η οποία απορρίπτεται βάσει της Δ.35, θ.13 των Θεσμών, στις περιπτώσεις όπου η επαναφορά έχει ως λόγο τη διασφάλιση του δικαιώματος του διαδίκου που κατοχυρώνεται από το Άρθρο 30.3(β) του Συντάγματος. Στις παρούσες περιπτώσεις το δικαίωμα αυτό εξασφαλίστηκε στους εφεσείοντες.
Οι αιτήσεις απορρίπτονται με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Cyprus Import Corporation Ltd. v. Σενεκή (1998) 1 A.A.Δ. 1108,
Τουβλοποιεία Παλαικύθρου Γίγας Λτδ. v. Ουστά (Αρ.1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 109,
Τουβλοποιεία Παλαικύθρου Γίγας Λτδ. v. Ουστά (Αρ.2) (1994) 1 Α.Α.Δ 262,
Βαρδιάνος v. Richards (1998) 1 A.A.Δ. 698.
Aιτήσεις.
Aιτήσεις από τους εφεσείοντες για επαναφορά των εφέσεων με αρ. 9794, 9877 και 9977 που απορρίφθηκαν δυνάμει της Δ.35, θ.13 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, λόγω παράλειψης καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης.
Μ. Βασιλείου, για τους Eφεσείοντες-Aιτητές στην Π.E. 9794.
Ι. Κυριακίδου, για τους Eφεσίβλητους - Kαθ' ων η αίτηση.
Π. Ιακωβίδης, για τους Eφεσείοντες - Aιτητές στην Π.Ε. 9877.
Λέαντρ. Παπαφιλίππου, για τους Eφεσίβλητους - Kαθ' ων η αίτηση.
Θ. Σπανού, για τον Eφεσείοντα - Aιτητή στην Π.E. 9977.
Λ. Bραχίμης, για τους Eφεσίβλητους - Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Ακούσαμε τις τρεις αιτήσεις μαζί γιατί εγείρεται σε όλες θέμα ως προς την εξουσία για επαναφορά εφέσεων που απορρίφθηκαν λόγω παράλειψης καταχώρισης περιγράμματος αγόρευσης. Ήταν και στις τρεις υποθέσεις η θέση των καθ' ων η αίτηση πως δεν θα είχαν ένσταση αν από τα γεγονότα ήταν δυνατή η επαναφορά. Με αναφορά όμως στη νομολογία μας, υποστήριξαν πως δεν είναι δυνατή.
Στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Cyprus Import Corporation Ltd v. Σενεκή Κώστα, (1998) 1 A.A.Δ. 1108, με δοσμένη την ανυπαρξία στους θεσμούς περί Πολιτικής Δικονομίας πρόνοιας για εξουσία επαναφοράς στην περίπτωση, συνοψίστηκε η νομολογία και οριοθετήθηκαν οι δυνατότητες που παρέχονται. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα:
"Oι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης της Δ.35, η οποία, στο βαθμό που δεν είναι ασυμβίβαστη με τις πρόνοιες του Διαδικαστικού Κανονισμού, διατηρεί την ισχύ της, δεν παρέχουν εξουσία για επαναφορά έφεσης η οποία απορρίπτεται.
Στην Τουβλ. Γίγας Λτδ. ν. Ουστά (Αρ.1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 109, υποδείξαμε ότι οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης της Δ.35, όπως ήταν διαρθρωμένη κατά την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας, υπόκεινται σε προσαρμογή κατά την εφαρμογή τους, ώστε να εναρμονίζονται προς το Σύνταγμα. Και υποδείξαμε:- (σελ. 113)
"Η προσαρμογή αυτή περιορίζει την εξουσία για επαναφορά έφεσης η οποία απορρίπτεται βάσει της Δ.35, θ.13 στις περιπτώσεις που η επαναφορά έχει ως λόγο τη διασφάλιση του δικαιώματος του διαδίκου που κατοχυρώνει το Άρθρο 30.3.(β) του Συντάγματος. Αυτό είναι το θεμέλιο της δικαιοδοσίας μας και μέσα σ' αυτό το πλαίσιο θα εξετάσουμε το εγερθέν θέμα."
Το δικαίωμα, το οποίο κατοχυρώνει το Άρθρο 30.3(β) του Συντάγματος, αποβλέπει στη διασφάλιση πρέπουσας ευκαιρίας στο διάδικο να προβάλει τους ισχυρισμούς του ενώπιον του δικαστηρίου και την παροχή σ' αυτό επαρκούς χρόνου για την προπαρασκευή της υπόθεσής του. Απολήγει στην κατοχύρωση δικαιώματος για την παροχή λογικής ευκαιρίας στο διάδικο να θέσει την υπόθεσή του ενώπιον του δικαστηρίου. Στην προκείμενη περίπτωση, εξασφαλίστηκε το δικαίωμα αυτό στην εφεσείουσα.
Μόνο όπου λόγοι πέραν της θελήσεως του διαδίκου εμποδίζουν την άσκηση του δικαιώματος αυτού εγείρεται θέμα επαναφοράς της έφεσης, γιατί, σ' εκείνη την περίπτωση, τεκμαίρεται ότι ο διάδικος στερήθηκε της ευκαιρίας να παρουσιάσει την υπόθεσή του. Αυτό δε συμβαίνει εκεί όπου η μη άσκηση του δικαιώματος οφείλεται σε αδιαφορία, αμέλεια, ή σφάλμα του. Διαφωτιστική για τις προϋποθέσεις που πρέπει να ικανοποιηθούν για επαναφορά της υπόθεσης, βάσει των αρχών που τέθηκαν στην Τουβλ. Γίγας Λτδ. ν. Ουστά (Αρ. 1), (ανωτέρω), είναι και η απόφαση ως προς την αντιμετώπιση της ουσίας του ζητήματος στην ίδια υπόθεση - Τουβλ. Γίγας Λτδ ν. Ουστά (Αρ. 2) (1994) 1 Α.Α.Δ. 262.
Οι αρχές στην Τουβλ. Γίγας Λτδ ν. Ουστά (Αρ. 1) (ανωτέρω), έτυχαν εφαρμογής στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στη Βαρδιάνος ν. Richards (1998) 1 A.A.Δ. 698. Το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση του Εφετείου, που δόθηκε από το Δικαστή Νικήτα, χαρακτηρίζει το πλαίσιο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας για επαναφορά της έφεσης: (σελ. 704).
"Ο διάδικος δεν μπορεί, κατά κανόνα, να προβάλλει το λάθος, αμέλεια ή παράλειψη του δικηγόρου του για να πετυχαίνει την παράταση προθεσμιών ή την αναγέννηση δικαστικών διαδικασιών. Θα αποτελούσε ένα εύσχημο τρόπο υπερφαλάγγισης των δικονομικών διατάξεων. Από τη συμμόρφωση προς τα χρονοδιαγράμματα αυτά εξαρτάται η απρόσκοπτη απονομή της δικαιοσύνης και συνακόλουθα το κύρος της. Μας ενισχύουν σε αυτή τη θέση, τα λεχθέντα στην υπόθεση Grand Metropolitan Nominee (No.2) Co Ltd v. Evans, The Times Law Reports, May 15, 1992:
'The Court should not be astute to find excuses for such failure since obedience to orders of the court is the foundation on which its authority is founded.'
Τα στοιχεία για την Πολιτική Έφεση 9794.
Οι οδηγίες για την καταχώριση περιγράμματος αγόρευσης δόθηκαν στις 27.5.97. Η προθεσμία έληξε στις 11.7.97 και η έφεση απερρίφθη την 1.8.97. Με την ένορκο δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, η μή ανταπόκριση αποδίδεται σε αμέλεια των δικηγόρων οι οποίοι ανέμεναν να καταστούν δυνατές συναντήσεις και διαπραγματεύσεις με κυβερνητικούς παράγοντες προς εξώδικη διευθέτηση.
Τα στοιχεία για την Πολιτική Έφεση 9877.
Οι οδηγίες για την καταχώριση περιγράμματος αγόρευσης δόθηκαν στις 29.10.97 και μετά από έγκριση αίτησης για παράταση, η προθεσμία έληξε στις 8.1.98. Η έφεση απορρίφθηκε στις 4.2.98. Αποδίδεται η παράλειψη καταχώρισης περιγράμματος αγόρευσης σε ασθένεια του κ. Μ. Μοντάνιου που ήταν ο δικηγόρος που χειρίστηκε την υπόθεση πρωτοδίκως. Επισημαίνουν επ' αυτού οι καθ' ων η αίτηση πως πρωτοδίκως εμφανίστηκε για τους αιτητές και ο κ. Γρ. Λεοντίου. Τέθηκε συναφώς ενώπιόν μας ιατρικό πιστοποιητικό σύμφωνα με το οποίο ο κ. Μοντάνιος είχε παραμείνει στο σπίτι του ως τις 12.12.97. Χρειάστηκαν όμως περίπου δυο μήνες από τα μέσα Νοεμβρίου 1997 οσότου μπορέσει να αναλάβει πλήρως τα καθήκοντά του. Στο μεταξύ συσσωρεύθηκε όγκος εργασίας και ετοίμασε δεύτερη αίτηση για παράταση. Όταν μπόρεσε να συμπληρώσει και το περίγραμμα της αγόρευσής του διαπίστωσε πως η έφεση είχε απορριφθεί.
Τα στοιχεία για την Πολιτική Έφεση 9977.
Οι οδηγίες για την καταχώριση περιγράμματος αγόρευσης δόθηκαν στις 16.12.97. Η προθεσμία έληξε στις 30.1.98 και η έφεση απορρίφθηκε στις 4.2.98. Αποδίδεται η μη ανταπόκριση στο γεγονός ότι ο αιτητής ήταν κάτοικος εξωτερικού. Σύμφωνα με την ένορκο δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση, δεν κατέστη δυνατή η έγκαιρη επικοινωνία μαζί του ώστε να ληφθούν σχετικές οδηγίες. Ας σημειωθεί πως η έφεση αφορούσε σε διαδικασία πτώχευσης και πως ήταν νομικά τα σημεία που εγείρονταν στους λόγους έφεσης.
Εκδήλως δεν παρέχεται δυνατότητα για επαναφορά των πιο πάνω εφέσεων. Όσα προβάλλονται θα μπορούσαν να συνυπολογιστούν κατά την άσκηση διακριτικής εξουσίας εφόσον υποβαλλόταν αίτημα για παράταση της προθεσμίας πριν την απόρριψη των εφέσεων. Η διαφορά επισημάνθηκε στην πιο πάνω υπόθεση:
"Οι αιτητές επικαλέστηκαν την απόφαση του Δικαστηρίου στη Δήμος Στροβόλου ν. Γιασεμίδου και Άλλων, Αναθεωρητική Έφεση 1481, 12/3/97 - (βλ., επίσης, Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου, κ.ά., Α.Ε. 2207, 2208, 20/6/97 και Άλκης Χ. Χατζηκυριάκος (Μπισκότα Φρου-Φρου) Λτδ ν. Τerzian Trading House Ltd., Π.Ε. 9833, 22/1/98), στην οποία εγκρίθηκε αίτημα για την παράταση του χρόνου για την υποβολή περιγράμματος αγόρευσης εφεσείοντος, το οποίο υποβλήθηκε μετά την εκπνοή του χρόνου αλλά πριν την απόρριψη της έφεσης, βάσει του Κ.13(ε) του Διαδικαστικού Κανονισμού. Διαπιστώσαμε, για τους λόγους που εξηγούνται στην απόφαση εκείνη, ότι παρέχεται η δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας και μετά την εκπνοή του χρόνου, εφόσον η έφεση δεν έχει απορριφθεί.
Και στην προκείμενη περίπτωση, αν υποβαλλόταν αίτημα για την παράταση του χρόνου μετά την 1η Απριλίου και πριν την απόρριψη της έφεσης, θα παρεχόταν, ανάλογα με τα γεγονότα, η ευχέρεια έγκρισής του. Διακρίνεται η περίπτωση της παράτασης του χρόνου για την υποβολή περιγράμματος σε αίτημα που υποβάλλεται ενώ η έφεση ευρίσκεται εν ζωή, από εκείνη όπου το διάβημα γίνεται μετά την απόρριψη της έφεσης. Στη δεύτερη περίπτωση, το αντικείμενο είναι η αναβίωση τελειωθείσας έφεσης, εξ ου και ο λόγος για επαναφορά της στη ζωή. Αυτό μπορεί να επιτραπεί μόνο εφόσο προβλέπεται από τους θεσμούς και μέσα στα πλαίσια που ορίζουν. Οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας δεν παρέχουν ευθέως τέτοια εξουσία, ούτε γίνεται πρόνοια για την επαναφορά απορριφθείσας έφεσης από το Διαδικαστικό Κανονισμό."
Οι αιτήσεις απορρίπτονται με έξοδα.
Οι αιτήσεις απορρίπτονται με έξοδα.