|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 1 ΑΑΔ 1430
31 Ιουλίου, 1998
[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ Α. ΚΑΚΟΥΡΗ
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ
ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 7/7/98 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΣΤΟ
ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΝΤΙΜΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ κ. Γ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 324/98.
ΜΕΤΑΞΥ:
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΔΩΝ,
Αιτητή,
ΚΑΙ
ΤΑΣΟΥ Α. ΚΑΚΟΥΡΗ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Αίτηση Αρ. 71/98)
Προνομιακά Εντάλματα — Certiorari — Αίτηση για χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari για ακύρωση προσωρινού διατάγματος εκδοθέντος σε μονομερή αίτηση, με το οποίο ο αιτητής εμποδιζόταν να αποξενώσει την ακίνητη του περιουσία μέχρι τελικής εκδίκασης της αίτησης Φοροεισπράκτορα, δυνάμει του Άρθρου 9(1) του περί Εισπράξεως Φόρων Νόμου, 1962 (Ν. 31/62) — Κρίθηκε ότι υπήρχε εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο θέμα και συνέτρεχαν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Το προσωρινό διάταγμα εκδόθηκε στις 7.7.98 με ισχύ μέχρι 21.7.98. Για άγνωστους λόγους η ημερομηνία 21.7.98 αντικαταστάθηκε στο πρακτικό με την ημερομηνία 1.9.98. Η αίτηση στην οποία εκδόθηκε το προσωρινό διάταγμα είχε καταχωρηθεί στις 30.6.98, και αφορούσε την καταβολή ποσού £30.930 από τον αιτητή. Το ποσό αυτό αντιπροσώπευε φόρους που όφειλε για την είσπραξη του οποίου εκδόθηκε ένταλμα του Υπουργού Οικονομικών.
Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής επιδιώκει τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari για ακύρωση του πιο πάνω προσωρινού διατάγματος, επικαλούμενος μεταξύ άλλων λόγους υπέρβασης εξουσίας και/ή έλλειψης δικαιοδοσίας λόγω ορισμού του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος ως επιστρεπτέου και/ή για επίδοση σχεδόν 2 μήνες μετά την έκδοσή του, ήτοι την 1.9.98. Επίσης ότι το διάταγμα ήταν γενικό, αόριστο και καταπιεστικό κατά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και/ή καθ' υπέρβαση εξουσίας, αφού συνιστούσε παράβαση του Άρθρου 5(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στο στάδιο της χορήγησης άδειας για καταχώρηση προνομιακού εντάλματος, ο αιτητής πρέπει να ικανοποιήσει το δικαστήριο ότι έχει "εκ πρώτης όψεως υπόθεση και/ή ότι υπάρχει συζητήσιμο ζήτημα".
2. Στην παρούσα υπόθεση υπάρχει συζητήσιμο θέμα το οποίο δικαιολογεί τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
3. Ωστόσο, η ύπαρξη συζητήσιμου θέματος δεν αρκεί από μόνη της για να δοθεί η αναγκαία άδεια. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και/ή διαδικασία έφεσης, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, παραχωρείται άδεια. Στην κρινόμενη περίπτωση το εναλλακτικό μέσο είναι ενδεχομένως εκείνο της αίτησης δυνάμει της Δ.48, θ.8(4) ή ένστασης δυνάμει του Άρθρου 9(3) του Κεφ. 6. Ωστόσο η ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου συνδέεται άμεσα και απόλυτα με μερικούς από τους νομικούς λόγους της αίτησης και τελική κρίση για την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου ίσως να προδίκαζε την κρίση του Δικαστηρίου αναφορικά με εκείνους τους λόγους. Με βάση τα στοιχεία που βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου συντρέχουν οι εξαιρετικές περιστάσεις. Αυτές συνίστανται στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μέχρι την ημέρα που ορίστηκε για να ακουστούν οι αιτητές και στο γεγονός της αλλαγής της ημερομηνίας που ήταν επιστρεπτέο το διάταγμα χωρίς να υπάρχει σχετικό πρακτικό για τους λόγους που οδήγησαν στην αλλαγή.
Η αίτηση επιτρέπεται.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Resola (Cyprus) Ltd. v. Χρίστου (1998) 1 A.A.Δ. 598,
Stavros Hotel Appartments Ltd. κ.ά. (Aρ. 1) (1994) 1 A.A.Δ. 389,
B.P. Cyprus Ltd. (1996) 1(B) A.A.Δ. 861,
Παπαχρυσοστόμου v. Σιδερά (1992) 1 Α.Α.Δ. 379,
Kolocassides v. Republic (1965) 3 C.L.R. 542,
Ikaria Appartments Ltd. (1995) 1 A.A.Δ. 1114,
Ανθίμου (1989) 1 Α.Α.Δ. 641,
Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41.
Aίτηση.
Aίτηση με την οποία ο αιτητής ζητά άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari αναφορικά με το προσωρινό διάταγμα του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Aμμοχώστου ημερομηνίας 7.7.98 στην Aίτηση με αρ. 324/98.
Στ. Αμερικάνος, για τον Aιτητή.
Cur. adv. vult.
KAΛΛHΣ, Δ.: Στις 30.6.98 ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων καταχώρισε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου αίτηση Φοροεισπράκτορα, δυνάμει του άρθρου 9(1) του περί Εισπράξεως Φόρων Νόμου, 1962 (Ν. 31/62) σε σχέση με την καταβολή του ποσού των £30.930 από τον αιτητή που αντιπροσώπευε φόρους που όφειλε και για την είσπραξη του οποίου εκδόθηκε ένταλμα του Υπουργού Οικονομικών.
Ταυτόχρονα καταχώρισε και μονομερή αίτηση για "διάταγμα του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στον καθ' ου η αίτηση από του να πωλήσει, υποθηκεύσει, μεταβιβάσει, διαθέσει και/ή καθ' οιονδήποτε τρόπο αποξενώσει την ακίνητη περιουσία που είναι εγγεγραμμένη επ' ονόματι του στην επαρχία Αμμοχώστου μέχρι τελικής εκδίκασης της παρούσης αιτήσεως".
Η αίτηση βασιζόταν στα άρθρα 5, 7 και 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, στο άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, 1960 (Ν 14/60) και στην Δ.48 θ.1 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών. Υποστηριζόταν από ένορκη δήλωση Ανώτερου Λειτουργού Είσπραξης Φόρων του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, σύμφωνα με την οποία:
"(1) Η απαίτηση του Διευθυντή είναι για οφειλή φόρων £53.125,90 πλέον τόκους και έξοδα.
(2) Ο Διευθυντής έχει καλή βάση αγωγής και καλή νομική υπόθεση εναντίον του καθ' ου η αίτηση.
(3) Ο καθ' ου η αίτηση κατέχει και/ή είναι εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του κτήματος με αρ. εγγραφής 512 στην Αγία Νάπα, η εκτιμημένη αξία του οποίου δεν υπερβαίνει "του ποσού που οφείλεται ως φόρος υπό του καθ' ου η αίτηση".
(4) Ο καθ' ου η αίτηση προτίθεται να πωλήσει και/ή αποξενώσει το πιο πάνω κτήμα του και σε τέτοια περίπτωση ο αιτητής θα εμποδισθεί από του να ικανοποιήσει την υπέρ αυτού τυχόν εκδοθησομένην απόφαση.
(5) Είναι επείγον να δοθεί το διάταγμα διότι ο καθ' ου η αίτηση προτίθεται να πωλήσει και/ή μεταβιβάσει σε τρίτο και/ή αποξενώσει την ρηθείσαν περιουσίαν."
Την 7.7.98 Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου εξέδωσε το αιτηθέν διάταγμα. Παραθέτω το κείμενο του σχετικού πρακτικού (Τεκ. 2):
"Δικαστήριο: Έχω εξετάσει την Αίτηση και την ένορκο δήλωση που την υποστηρίζει. Από τα γεγονότα που αναφέρονται στην ένορκο δήλωση δικαιολογείται η παραχώρηση του αιτούμενου διατάγματος.
Εκδίδεται διάταγμα ως η παράγραφος Α της Αίτησης με ισχύ μέχρι 21.7.98.
Το διάταγμα ορίζεται επιστρεπτέο στις 1.9.98.
Τα έξοδα της Αίτησης επιφυλάσσονται."
Όπως φαίνεται στο πιο πάνω πρακτικό - Τεκ. 2 - η ημερομηνία 21.7.98 αντικαταστάθηκε με την ημερομηνία 1.9.98 - άγνωστο για ποιούς λόγους.
Με την αίτηση που καταχωρήθηκε στις 28.7.98 ο αιτητής επιδιώκει:
1. Τη χορήγηση άδειας για "να καταχωρηθεί αίτηση για έκδοση διατάγματος Certiorari" για ακύρωση του πιο πάνω προσωρινού διατάγματος, ημερ. 7.7.98.
2. Όπως δοθούν οι δέουσες και συνεπακόλουθες οδηγίες.
3. Όπως κάθε διαδικασία ανασταλεί μέχρι να εκδικαστεί η παρούσα αίτηση ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του δικαστηρίου.
Οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η ακύρωση του προσωρινού διατάγματος έχουν ως εξής:
"1. Το Δικαστήριο λανθασμένα και/ή καθ' υπέρβαση της εξουσίας του και/ή έλλειψη δικαιοδοσίας εξέδωσε το εν λόγω διάταγμα στην απουσία μαρτυρίας για το κατ' επείγον της αιτήσεως για την παροχή αυτής της θεραπείας κατά παράβαση του άρθρου 9(1) του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 και του άρθρου 32(1) του Περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60.
2. Το Δικαστήριο λανθασμένα και/ή καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας και/ή έλλειψη δικαιοδοσίας εξέδωσε προσωρινό διάταγμα με βάση κλήση πληρωμής φορολογίας και όχι στα πλαίσια 'αγωγής' σύμφωνα με το άρθρο 5 του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6.
3. Το Δικαστήριο ενώ εστερείτο δικαιοδοσίας και/ή καθ' υπέρβαση της εξουσίας του εξέδωσε διάταγμα στα πλαίσια της ως άνω αίτησης 324/98 ενώ η διαδικασία εισπράξεως των φόρων είχε ανασταλεί σύμφωνα με το άρθρο 37(2) του περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεων Φόρων Νόμου από την 2/7/98 ημερομηνία καταχώρησης της προσφυγής 536/98 η οποία προηγείτο της ημερομηνίας κατά την οποία εκδόθηκε το εν λόγω διάταγμα.
4. Το Δικαστήριο εσφαλμένα και/ή χωρίς να λάβει υπόψιν τις αρχές της σχετικής νομολογίας εξέδωσε το εν λόγω διάταγμα σύμφωνα με αίτηση η οποία στερείτο παντελώς νομικής βάσης και/ή βασιζόταν στο άρθρο 32 του Περί Δικαστηρίων Νόμου, 14/60.
5. Το Δικαστήριο καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας παρέλειψε να λάβει υπόψιν του το άρθρο 9(3) του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 ορίζοντας το εκδοθέν την 7/7/98 προσωρινό διάταγμα επιστρεπτέον και/ή για επίδοση σχεδόν 2 μήνες από την έκδοση του, ήτοι την 1/9/98.
6. Το διάταγμα που εξέδωσε το Δικαστήριο είναι γενικό, αόριστο και καταπιεστικό κατά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και/ή καθ' υπέρβαση εξουσίας αφού συνιστά παράβαση του άρθρου 5(3) του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6."
Σε σχέση με τον πρώτο λόγο ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή έκαμε αναφορά στην Resola (Cyprus) Ltd v. Χρίστου, Πολιτική Έφεση 9610/31.3.98, στην οποία κρίθηκε ότι "το επείγον για την παροχή θεραπείας αποτελεί δικαιοδοτικό όρο. Μόνο εφόσο καταδεικνύεται το κατεπείγον του αιτήματος, δικαιολογείται, όλως εξαιρετικά, η άσκηση δικαστικής εξουσίας στην απουσία του εναγομένου. Μόνο τότε μπορεί να συγχωρεθεί η παρέκκλιση από το θεμελιώδη κανόνα της δικαιοσύνης, να ακούσει και τα δύο μέρη πριν εκφέρει κρίση." Έκαμε, επίσης, αναφορά στην Re Stavros Hotel Appartments Ltd (1994) 1 Α.Α.Δ. 389 και στην In Re B.P. Cyprus Ltd, Αίτηση 143/96/1.8.96, στις οποίες διαπιστώθηκε ότι το υπαρκτό του επείγοντος αποτελεί προϋπόθεση για την επίκληση της δικαιοδοσίας κάτω από το άρθρο 9 του Κεφ. 6.
Προς υποστήριξη του λόγου 2 έκαμε αναφορά στο άρθρο 5(1) του Κεφ. 6, στα άρθρα 2 και 32 του Νόμου 14/60, στη Δ.1 θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, στο άρθρο 9 του περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμου του 1978 και στην Παπαχρυσοστόμου ν. Σιδερά (1992) 1 Α.Α.Δ. 379.
Ο λόγος 3 υποστηρίχθηκε από την Kolocassides v. Republic (1965) 3 C.L.R. 542.
Σε σχέση με τον λόγο 5 ο ευπαίδευτος συνήγορος έκαμε αναφορά στην B.P. Cyprus Ltd (πιο πάνω) στην οποία κρίθηκε ότι "στοιχειοθετείται εκ πρώτης όψεως υπόθεση σε σχέση με τον ορισμό, ως ημερομηνίας επιστροφής του διατάγματος τις 26.8.96, ένα μήνα μετά την έκδοση του". Παρέπεμψε επίσης στην Ikaria Appartments Ltd (1995) 1 Α.Α.Δ. 1114, στην οποία κρίθηκε ότι "διάταγμα που εκδίδεται δυνάμει των άρθρων 4(1) και 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6, εκπνέει ή παύει να έχει ισχύ κατά το τέλος της ημέρας που είναι επιστρεπτέο και ο αιτητής πρέπει να αποταθεί στο Δικαστήριο για παράταση του προτού αυτό εκπνεύσει.".
Προς υποστήριξη του λόγου 6 έκαμε αναφορά στην In Re Γεωργίου Ανθίμου (1989) 1 Α.Α.Δ. 641.
Σ' αυτό το στάδιο - της χορήγησης άδειας για καταχώρηση προνομιακού εντάλματος - ο αιτητής πρέπει να ικανοποιήσει το δικαστήριο ότι έχει "εκ πρώτης όψεως υπόθεση και/ή ότι υπάρχει συζητήσιμο ζήτημα".
Αφού εξέτασα τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση, σε συνάρτηση με τους νομικούς λόγους που υποστηρίζουν την αίτηση και τη σχετική νομολογία, έχω την άποψη, πως υπάρχει συζητήσιμο θέμα το οποίο δικαιολογεί τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Ωστόσο, όπως έχει νομολογηθεί, αυτό δεν είναι αρκετό από μόνο του για να δοθεί η αναγκαία άδεια. Όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και/ή διαδικασία έφεσης, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις, παραχωρείται άδεια (Βλ. Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, 48). Στην κρινόμενη περίπτωση το εναλλακτικό μέσο είναι ενδεχομένως εκείνο της αίτησης δυνάμει της Δ.48 θ.8(4) ή ένστασης δυνάμει του άρθρου 9(3) του Κεφ. 6. Ωστόσο η ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου συνδέεται άμεσα και απόλυτα με μερικούς από τους νομικούς λόγους της αίτησης και τελική κρίση μου για την ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου ίσως να προδίκαζε την κρίση μου αναφορικά με εκείνους τους λόγους. Περαιτέρω: Όπως τουλάχιστο εμφανίζεται τώρα το θέμα, με βάσει τα στοιχεία που βρίσκονται ενώπιον μου, συντρέχουν οι εξαιρετικές περιστάσεις. Αυτές συνίστανται στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μέχρι την ημέρα που ορίστηκε για να ακουστούν οι αιτητές και στο γεγονός της αλλαγής της ημερομηνίας που ήταν επιστρεπτέο το διάταγμα χωρίς να υπάρχει σχετικό πρακτικό για τους λόγους που οδήγησαν στην αλλαγή (Βλ. B.P. Cyprus Ltd και Ikaria Appartments Ltd (πιο πάνω)).
Η αίτηση εγκρίνεται. Παρέχεται άδεια για την καταχώριση αίτησης για την έκδοση εντάλματος της φύσης Certiorari. Η αίτηση να καταχωριστεί μέσα σε δεκαπέντε ημέρες και να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 7 Σεπτεμβρίου, 1998 στις 8.45 π.μ. Ένσταση σ' αυτή θα μπορεί να καταχωριστεί μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την επίδοσή της.
Η ισχύς του προσωρινού διατάγματος που αποτελεί το αντικείμενο της διαδικασίας αναστέλλεται μέχρι την καταχώριση της αίτησης και εφόσον αυτή καταχωριστεί, μέσα στο χρόνο που προσδιορίστηκε, μέχρι την αποπεράτωσή της.
Η διαδικασία στο Επαρχιακό Δικαστήριο σε σχέση με το προσβαλλόμενο διάταγμα αναστέλλεται για την ίδια περίοδο.
H αίτηση επιτρέπεται.