|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 1 ΑΑΔ 1253
17 Ιουνίου, 1998
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ
ΠΙΣΣΟΥΡΙΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΕΦΕΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΗΜΕΡ. 28.4.98 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΣΤΗΝ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 2063/94,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 35 ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ 20 ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ.
(Αίτηση Αρ. 43/98)
Έξοδα — Αίτηση για παροχή άδειας για καταχώρηση έφεσης σε σχέση με τη διαταγή του Δικαστηρίου ως προς τα έξοδα — Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, Δ.35, θ.20.
Έξοδα — Ο βασικός παράγων που διέπει την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για την επιδίκαση των εξόδων είναι το αποτέλεσμα της δίκης — Δεν είναι παραδεκτή η αποστέρηση των εξόδων του επιτυχόντα διαδίκου χωρίς αποχρώντα λόγο.
Παρά την απόρριψη της αγωγής των εναγόντων εναντίον του εναγόμενου-αιτητή, λόγω αναξιόπιστης και ανεπαρκούς μαρτυρίας, το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν επιδίκασε τα έξοδα υπέρ του, σημειώνοντας πως έλαβε υπόψη "τα περιστατικά της υπόθεσης".
Ο αιτητής ζήτησε άδεια για καταχώρηση έφεσης σε σχέση με τη διαταγή του Δικαστηρίου ως προς τα έξοδα. Ο δικηγόρος του ισχυρίσθηκε ότι η εκδοθείσα διαταγή για τα έξοδα συνιστούσε κακή άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για τον επιμερισμό των εξόδων της δίκης, διότι δε συνέτρεχε κανείς λόγος για τη στέρηση του αιτητή από τα έξοδά του.
Ο αιτητής υπέβαλε και αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρησης της έφεσης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δικαιολογείται η παροχή άδειας για την καταχώρηση έφεσης κατά της διαταγής των εξόδων. Το κείμενο της απόφασης δεν περιέχει οτιδήποτε που θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί ότι αποτέλεσε την αιτία για την κατάληξη στην οποία άχθηκε το Δικαστήριο.
2. Η έφεση μπορεί να καταχωρηθεί μέσα σε 14 ημέρες.
Η αίτηση επιτυγχάνει.
Aναφερόμενη υπόθεση:
Θρασυβούλου v. Arto Estates Ltd (1993) 1 Α.Α.Δ. 12.
Aίτηση.
Aίτηση απο τον επιτυχόντα ενάγοντα για παροχή άδειας για καταχώρηση έφεσης αναφορικά με τη διαταγή του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακος που δόθηκε στις 28 Απριλίου, 1998 (Αγωγή Αρ. 2063/94) ως προς τα έξοδα.
Γ. Γεωργιάδης και Αλ. Ιωαννίδης, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Το πρωτόδικο δικαστήριο δικαίωσε τον αιτητή και απέρριψε την αγωγή που ασκήθηκε εναντίον του. Είχε καταλήξει συναφώς πως η μαρτυρία που προσάχθηκε από τους ενάγοντες ήταν αναξιόπιστη και ανεπαρκής. Εντούτοις δεν επιδίκασε έξοδα υπέρ του αιτητή. Έχοντας υπόψη, όπως σημειώνει, "τα περιστατικά της υπόθεσης".
Ο αιτητής ζητά άδεια για την καταχώριση έφεσης σε σχέση με τη διαταγή του δικαστηρίου ως προς τα έξοδα. Το ζήτημα ρυθμίζεται από την Δ.35, θ.20 στην οποία περιέχονται οι προϋποθέσεις για την παροχή τέτοιας άδειας. Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή επικαλέσθηκε την υπόθεση Θρασυβούλου v. Arto Estates Ltd (1993) 1 Α.Α.Δ. 12. Πράγματι και εκεί το πρωτόδικο δικαστήριο στέρησε τον επιτυχόντα διάδικο από τα έξοδα και πάλιν σημειώνοντας πως έλαβε υπόψη "... όλα τα περιστατικά της υπόθεσης". Χορηγήθηκε άδεια για την καταχώριση έφεσης και η έφεση τελικά πέτυχε. Ανετράπη η πρωτόδικη διαταγή και επιδικάσθηκαν έξοδα υπέρ του επιτυχόντα διαδίκου αφού κρίθηκε πως η εξουσία του δικαστηρίου δεν είχε ασκηθεί με τρόπο δικαστικό. Δεν ήταν αιτιολογημένη και κρίθηκε ασύννομο να στερηθεί επιτυχών διάδικος από τα έξοδά του χωρίς αποχρώντα λόγο.
Έχουμε ικανοποιηθεί πως δικαιολογείται η παροχή άδειας για την καταχώριση έφεσης. Δεν θα επεκταθούμε σε οριστικές διαπιστώσεις ή συμπεράσματα για να μην προκαταλάβουμε ζητήματα που ενδεχομένως θα συζητηθούν στο πλαίσιο της έφεσης που θα ασκηθεί. Σημειώνουμε πως δεν μπορέσαμε να δούμε, οτιδήποτε στο κείμενο της πρωτόδικης απόφασης που θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί ότι αποτέλεσε την αιτία για την κατάληξη στην οποία άχθηκε το δικαστήριο.
Υποβλήθηκε και αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρισης της έφεσης αλλά δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να εξετάσουμε τέτοιο θέμα χωριστά. Η έφεση μπορεί να καταχωρισθεί μέσα σε 14 ημέρες.
H αίτηση επιτυγχάνει.