CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(1998) 1 ΑΑΔ 2375

ΠΙΚΗΣ, Π.: Η εφεσείουσα εταιρεία (η εφεσείουσα) κατασκευάζει σφουγγάρια για οικιακή χρήση γνωστά ως "φλόκκοι". Διατηρεί για το σκοπό αυτό εργοστάσιο στο οποίο εργοδοτεί αριθμό υπαλλήλων. Μια από τις υπαλλήλους ήταν η εφεσίβλητη, επιφορτισμένη με το χειρισμό μηχανής γνωστής ως "τάχυπακ" η οποία εχρησιμοποιείτο για τη συσκευασία των φλόκκων. Η λειτουργία της μηχανής περιγράφεται στο ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου.

Σύμφωνα με τα ευρήματα του Δικαστηρίου, που στο σημείο αυτό δεν αμφισβητούνται, σε τακτά χρονικά διαστήματα η χειρίστρια της μηχανής ήταν αναγκασμένη να επεμβαίνει χειρωνακτικά για να αραιώνει το συσκευαζόμενο υλικό. Χωρίς την παρέμβαση αυτή η συσσώρευση των φλόκκων θα προκαλούσε εμπλοκή στη μηχανή και ανακοπή της λειτουργίας της. Η δυσλειτουργία της μηχανής οφειλόταν όπως διαπιστώνει το δικαστήριο στο γεγονός ότι ".... η ταχύτητα τροφοδοσίας δεν ήταν ανάλογη με την ταχύτητα των κοπτήρων". Το αραίωμα μπορούσε να επιτευχθεί με ένα από δύο τρόπους. Με τη διακοπή της λειτουργίας της μηχανής, με το πάτημα κουμπιού από τη χειρίστρια ή με την παρέμβαση της χειρίστριας ενώ λειτουργούσε η μηχανή. Στη δεύτερη περίπτωση το εγχείρημα εγκυμονούσε κινδύνους εμφανείς στη χειρίστρια λόγω του ενδεχομένου παγίδευσης του χεριού της κάτω από τους κοπτήρες.

Ως αποτέλεσμα του ατυχήματος η εφεσίβλητη τραυματίστηκε σοβαρά. Υπέστη εγκαύματα στο δεξιό χέρι τα οποία προκάλεσαν τη νέκρωση του δέρματος της ραχιαίας και παλαμιαίας χώρας και τραύματα στους υποκείμενους τένοντες και οστά. Εγκαύματα προκλήθηκαν στο δεύτερο, τρίτο και τέταρτο δάκτυλο του δεξιού χεριού. Συνεπεία του τραυματισμού της εφεσίβλητης περιορίστηκε η κινητικότητα των δακτύλων της με συνακόλουθο την αδυναμία εκτέλεσης λεπτών κινήσεων, απωλέσθηκε η αισθητικότητα στην περιοχή των εγκαυμάτων και παραμορφώθηκαν τα δάκτυλα. Ουλή στην αριστερή λαγόνια χώρα σημάδεψε το χέρι της. Η δυσχέρεια στην εκτέλεση λεπτών κινήσεων περιόρισε σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες της εφεσείουσας, δεξιόχειρος, για την εκτέλεση χειρωνακτικής εργασίας. Ο τραυματισμός της επίσης άφησε, όπως διαπιστώνει το δικαστήριο, ".... γραμμωτές ουλές στη ραχιαία επιφάνεια δείκτου και μέσου δακτύλου καθώς και στην τελική φάλαγγα του τετάρτου δακτύλου, υπερχρωματική η ραχιαία επιφάνεια της πρώτης φάλαγγας του δείκτη και μέσου δακτύλου και η παλαμιαία επιφάνεια της μέσης φάλαγγας. Επίσης διαπιστώθηκε ότι κατά τη σύγκλιση των δακτύλων στην παλάμη παραμένει ένα εκατοστό και το μεσαίο δάκτυλο δύο εκατοστά λόγω δυσκαμψίας των αρθρώσεων των δακτύλων.".

Η εφεσίβλητη υποβλήθηκε κατ΄ αρχή σε χειρουργικό καθαρισμό και αργότερα σε χειρουργική επέμβαση για σύγκλιση των τραυμάτων. Προς τούτο λήφθηκε δέρμα από την αριστερά πρόσθια λαγόνια χώρα. Εμεινε ως εσωτερικός ασθενής στο νοσοκομείο για τρεις περίπου εβδομάδες. Μετά την έξοδό της παρακολουθείτο ως εξωτερικός ασθενής. Με την πάροδο του χρόνου ο πόνος από τα τραύματα έγινε έντονος. Χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος του κρημνού, όπως διαπιστώνει το δικαστήριο, προς αποκατάσταση της αισθητικότητας των δακτύλων και για τον περιορισμό της δυσμορφίας. Τόσο η αισθητικότητα όσο και η κινητικότητα των δακτύλων αποκαταστάθηκε μερικώς^. η αισθητικότητα σε βαθμό 50% και η κινητικότητα πέραν του 50%. Ενυπάρχει ο κίνδυνος τα τραύματα που υπέστη η εφεσείουσα να υποτροπιάσουν στο μέλλον. Το βέβαιο είναι ότι η εφεσίβλητη πρέπει να αποφεύγει βαριά χειρωνακτική εργασία γεγονός που υποδηλώνει τον περιορισμό των δυνατοτήτων της για εργασία. Το δικαστήριο καθόρισε τις γενικές αποζημιώσεις σε £10000 επιδικάζοντας υπέρ της εφεσίβλητης το 80% του ποσού αυτού ως αποζημιώσεις πλέον £432, το 80% της συμφωνηθείσας ειδικής ζημιάς. Στην απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου γίνεται αναφορά στην ανοδική τάση στις αποζημιώσεις για προσωπικές βλάβες και υπογραμμίζεται η ευαισθησία που επιδεικνύεται για τον ανθρώπινο πόνο που αντανακλάται στα ποσά των αποζημιώσεων που επιδικάζονται. (Βλ. Paraskevaides (Overseas) Ltd v. Christofis (1982) 1 CLR 789, Χριστοφόρου ν. Χαραλάμπους κ.α. (1993) 1 ΑΑΔ 560, ΚΕΑΝ ΛΤΔ ν. Ανδρέου (1994) 1 ΑΑΔ 553, Μαυροπετρή ν. Λουκά (1995) 1 ΑΑΔ 66.)

Η εφεσείουσα υποστήριξε ότι εφόσον ο κίνδυνος ήταν εμφανής και η εφεσίβλητη ήταν εκπαιδευμένη στη χρήση της μηχανής η απερίσκεπτη πράξη της ήταν ο πρόξενος του τραυματισμού της. Δεν αμφισβητείται ότι η λειτουργία της μηχανής είχε ατέλειες όπως πρέπει να χαρακτηριστεί η περιοδική συμφόρηση του συσκευαζόμενου υλικού και η αποτελμάτωση της λειτουργίας της. Οι κοπτήρες της μηχανής αποτελούσαν όπως σωστά διαπιστώθηκε επικίνδυνο μέρος μηχανήματος εργοστασίου το οποίο έπρεπε να είχε περιφραχθεί με προφυλακτήρα. Η παράλειψη της εφεσείουσας συνιστούσε παράλειψη καθήκοντος το οποίο επιβάλλει ο νόμος για την οποία φέρει ευθύνη προς την εφεσίβλητη. Οι κίνδυνοι για την ασφάλεια της χειρίστριας της μηχανής από τους κοπτήρες ήταν ενόψει και του συστήματος εργασίας εμφανείς και ανάλογο το καθήκον του εργοδότη να τους εξουδετερώσει με την εγκατάσταση προφυλακτήρα. Παράλειψε ο εργοδότης να εκπληρώσει το καθήκον του για την εγκατάσταση ασφαλούς συστήματος εργασίας και το καθήκον του να παράσχει στον εργοδοτούμενο ασφαλή μέσα εργασίας. Οι παραλείψεις αυτές συνιστούν παραβιάσεις του καθήκοντος επιμέλειας του εργοδότη (εφεσείουσας) προς τον εργοδοτούμενο (εφεσίβλητη). Ορθά κρίθηκε η εφεσείουσα υπόλογη να αποζημιώσει την εφεσίβλητη για παράβαση νομικού καθήκοντος και αμέλεια. Το σύστημα εργασίας ειδικά σε ότι αφορά τον χειρισμό της μηχανής αφίστατο του καθήκοντος του εργοδότη να εξασφαλίσει ασφαλές σύστημα εργασίας^- τέτοιο που θα μπορούσε να παράσχει στον εργοδοτούμενο ασφάλεια έναντι προβλεπτών κινδύνων που θα μπορούσε να προκύψουν κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Οι οδηγίες του εργοδότη για την άνευ διακοπής λειτουργία της μηχανής παρά την επαναληπτική απόφραξή της σε συνδυασμό με το προβλεπτό του κινδύνου από την παρέμβαση της χειρίστριας να αραιώνει τους φλόκκους συνδέουν άμεσα τον τραυματισμό της εφεσίβλητης με τις παραβάσεις της εφεσείουσας. Υπό το φως αυτών των διαπιστώσεων το εύρημα του δικαστηρίου ότι η εφεσείουσα παρέλειψε να εκπληρώσει το νομικό καθήκον που επιβάλλει ο περί Εργοστασίων Νόμος, Κεφ. 134 και το καθήκον του εργοδότη προς τον εργοδοτούμενο να του παράσχει ασφαλή μέσα και να του εξασφαλίσει ασφαλές σύστημα εργασίας κρίνεται δικαιολογημένο. (Βλ. μεταξύ άλλων Tziellas v. The Ship "Nadalena H" (1982) 1 CLR 807, Cyprus Palestine Plantations v. Leandrou (1982) 1 CLR 880, United Brick Works Ltd v. Ευαγγέλου (1992) 1 ΑΑΔ 123.)

Το προεξάρχον στοιχείο στον καθορισμό των αποζημιώσεων είναι ο περιορισμός των δυνατοτήτων της εφεσίβλητης για εργασία θέμα μεγάλης σημασίας λαμβανομένης υπόψη της ηλικίας της. Η αδυναμία της θα είναι αισθητή στην εκτέλεση κάθε χειρωνακτικής εργασίας ενώ βαριά χειρωνακτική εργασία αποκλείεται. Λαμβανομένης υπόψη της ηλικίας της εφεσίβλητης, τριάντα-δύο ετών κατά το χρόνο του δυστυχήματος, και των δεινών που υπέστη ως αποτέλεσμα του τραυματισμού της, των δυσχερειών που αντιμετώπισε και θα αντιμετωπίσει σ΄ όλη της τη ζωή είμαστε της γνώμης ότι το ποσό των £10000, γενικές αποζημιώσεις το οποίο της αποδόθηκε συνιστά δίκαιη αποζημίωση. Εν πάση περιπτώσει δεν έχουμε πεισθεί ότι ο καθορισμός των αποζημιώσεων που συνιστά κατά πρώτο λόγο ευθύνη του πρωτόδικου δικαστηρίου αφίσταται του μέτρου σε βαθμό που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την επέμβασή μας.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Π.