ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1998) 1 ΑΑΔ 2088

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 92/98

 

Αναφορικά με την αίτηση του Νίκου Ευαγγέλου από Λευκωσία

και τώρα στις Κεντρικές Φυλακές, για έκδοση

εντάλματος Habeas Corpus

και

Αναφορικά με την υπ' αριθμό 8547/95 Ποινική Υπόθεση

του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας και

του Διευθυντή των Κεντρικών Φυλακών

-----------------------------------

13 Νοεμβρίου 1998

Ο αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.

Για τους Καθ'ων η αίτηση: κα Κλεόπα.

--------------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(α) Τα γεγονότα

Ο αιτητής καταδικάστηκε στις 15/9/98 σε φυλάκιση 12 μηνών αφού βρέθηκε ένοχος μετά από ακροαματική διαδικασία σε κατηγορία απόσπασης περιουσίας με ψευδείς παραστάσεις κατά παράβαση των άρθρων 297 και 298 του Κεφ. 154. Την ίδια μέρα ο καταδικασθείς καταχώρησε έφεση εναντίον της πιο πάνω απόφασης. Δεκαπέντε μέρες αργότερα και πιο συγκεκριμένα στις 30/9/98, ο αιτητής καταχώρησε αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus ad Subjiciendum με το οποίο ζητά την ακύρωση της απόφασης φυλάκισης του και/ή την αναστολή του διατάγματος φυλάκισης. Προς υποστήριξη της πιο πάνω αίτησης ο αιτητής με την ένορκη δήλωση που έχει καταχωρήσει παραθέτει 28 λόγους για τους οποίους ζητά την απελευθέρωση του.

(β) Η νομική πλευρά

Οπως έχει αναφερθεί στην υπόθεση In Re Aeroporos (1988) 1 C.L.R. 302 η διαδικασία έκδοσης εντάλματος Habeas Corpus ad subjiciendum διέπεται από τους Αγγλικούς Δικονομικούς Κανόνες που είναι η Διαταγή 54, θεσμός 1 των Rules of the Supreme Court in England. (Ιδε The Supreme Court Practice V.1 835 που αντιστοιχεί στη Διαταγή 59, θεσμό 14 των παλαιών Rules of the Supreme Court in England. (The Annual Practice 1956). Ιδε επίσης Halsbury's Laws of England, 3rd Edition, V. 11, para 64).

Η ύπαρξη υπαλλακτικής θεραπείας ως λόγου που εμποδίζει την καταχώριση για την έκδοση ενός προνομιακού εντάλματος διαφέρει ανάλογα με τη φύση του.

Το ένταλμα Habeas Corpus ad subjiciendum σε αντίθεση με άλλα εντάλματα, είναι ένα προνομιακό ένταλμα που έχει το χαρακτήρα μιας ασυνήθιστης θεραπείας. Επειδή το ένταλμα εκδίδεται δικαιωματικά (as of right) όταν ο αιτητής αποδείξει το παράνομο της κράτησης του, η ύπαρξη μιας υπαλλακτικής θεραπείας μπορεί να λεχθεί ότι αποστερεί από τον αιτητή το δικαίωμα να ζητήσει την έκδοση του εντάλματος. Οπως αναφέρεται στο Annual Practice 1958 V.1 1735 και στο Supreme Court Practice 1979 V.1 835,

"It is a writ of right and granted ex debito justitiae, but not as of course and may be refused where another remedy lies whereby the validity of the restraint can be effectively questioned."

(Ιδε Halsbury's Laws of England, 4th Ed., Vol. 11, para. 1455 και Annander v. Annander (1982) 1 C.L.R. 479).

Μέσα στα πιο πάνω πλαίσια τα Δικαστήρια αρνήθηκαν την έκδοση εντάλματος όταν μια διαδικασία έφεσης προσφερόταν ως μια καταλληλότερη θεραπεία, (R. v. Commanding Officer of Morn Hill Camp., Ex Parte Ferguson (1917) 1 K.B. 176), και τούτο γιατί τα Δικαστήρια επιδιώκουν έντονα τη συμπλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας σε ποινικές υποθέσεις και την έκδοση τελεσίδικων αποφάσεων. Ομως σε εξαιρετικές περιπτώσεις όπως π.χ. όταν το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να εξετάσει την υπόθεση, το ένταλμα μπορεί να εκδοθεί. (Middlessex Sheriff's Case (1840) 11 A and E 273).

Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής έχει καταχωρήσει ήδη έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης. Η καταχώριση της έφεσης είναι αποδεκτή από τον αιτητή. Ο ίδιος το παραδέχεται στην ένορκη του δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, τονίζοντας μάλιστα ότι "η επιτυχία κατά την εκδίκασιν της εφέσεως είναι αρκετά μεγάλη κατά πιθανότητα τροποποίησης της καταδίκης". Οι λόγοι που προβάλλονται για την απελευθέρωση του αιτητή συμπεριλαμβάνουν μεταξύ άλλων ισχυρισμούς ότι υπάρχουν αντιφάσεις μεταξύ της γραπτής και προφορικής μαρτυρίας, ότι δόθηκαν συνεχείς αναβολές, ότι υπήρξε άνιση μεταχείριση μεταξύ του αιτητή και του συγκατηγορούμενου του, ότι δεν του δόθηκαν έγκαιρα οι καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και ότι υπήρχαν συνεχείς παρεμβολές από το Δικαστήριο κατά τη διάρκεια της κατάθεσης των μαρτύρων κατηγορίας με αποτέλεσμα να μην ακουσθεί η πραγματική αλήθεια.

Ολοι οι λόγοι που προβάλλονται μπορεί να εξεταστούν μέσα στα πλαίσια της έφεσης που εκκρεμεί προς εκδίκαση. Ο αιτητής δεν μπορεί να επιζητεί την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus ad subjiciendum για την απελευθέρωση του και ταυτόχρονα να επιδιώκει την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης με τη διαδικασία της έφεσης. Η αίτηση δεν μπορεί να προχωρήσει και απορρίπτεται.

 

 

 

Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

Δ.

 

 

/ΔΓ

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο