ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1998) 1 ΑΑΔ 1985

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΝΟΜΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΡ. 325

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΠΙΚΗ, Π., ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ, ΝΙΚΗΤΑ, ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΑΡΤΕΜΗ,

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗ,

ΚΡΟΝΙΔΗ, ΗΛΙΑΔΗ, ΚΡΑΜΒΗ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ/στών

Νικήτας Μικρού, από τη Λεμεσό,

Αιτητής

- και -

Μυροφόρα Κ. Χρ. Κωνσταντινίδου, από τη Λεμεσό,

Καθ' ης η Αίτηση

------------------------

27 Οκτωβρίου, 1998

Για τον Αιτητή: Χρ. Αδάμου και Α. Παναγιωτίδου (κα) εκ μέρους

Α. Νεοκλέους.

Για την Καθ' ης η Αίτηση: Α. Γιωρκάτζης.

------------------------

Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.Μ. Πικής, Π.

------------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΠΙΚΗΣ, Π.: Δυνάμει των προνοιών του ΄Αρθρου 144 του Συντάγματος, το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού, παρέπεμψε* το ακόλουθο συνταγματικό ζήτημα προς επίλυση:-

Κατά πόσο οι πρόνοιες του ΄Αρθρου 3(1)(β)(ιι) του περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμου του 1990, (Ν. 23/90), (ο «Νόμος»), όπως τροποποιήθηκε από το ΄Αρθρο 3 του Ν. 33(Ι)/96, αντίκεινται προς τις διατάξεις του ΄Αρθρου 111.2.-Α(β) του Συντάγματος, όπως τροποποιήθηκε με τον περί της Πρώτης Τροποποίησης του Συντάγματος Νόμο του 1989, (Ν. 95/89).

Το ΄Αρθρο 3 του Νόμου, όπως έχει αναμορφωθεί, προβλέπει:-

«3. - (1) Τα Οικογενειακά Δικαστήρια συγκρο-τούνται:

(α) Σε δίκη για διαζύγιο από τρεις δικαστές, όπως προβλέπεται στην υποπαράγραφο (α) της παραγράφου 2(Α) του ΄Αρθρου 111 του Συντάγματος.

(β) Σε δίκη για θέματα που πηγάζουν από τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων -

(ι) Σε περίπτωση που η διαφορά δεν υπερβαίνει τις 50.000 λίρες, από ένα μη κληρικό δικαστή του Οικογενειακού Δικαστηρίου.

(ιι) σε περίπτωση που η διαφορά υπερβαίνει τις 50.000 λίρες, από τον Πρόεδρο και ένα μη κληρικό δικαστή του Οικογενειακού Δικαστηρίου, ο οποίος έχει τουλάχιστον τετραετή υπηρεσία στο Οικογενειακό Δικαστήριο.».

(γ) σε κάθε άλλη δίκη από ένα μη κληρικό δικαστή του Οικογενειακού Δικαστηρίου.

(2) Σε περίπτωση που η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αποδέχεται ο διοριζόμενος από αυτή κληρικός Πρόεδρος του Οικογενειακού Δικαστηρίου να προεδρεύει και στις δίκες για τη λύση πολιτικών γάμων ή ο κληρικός Πρόεδρος αρνείται να προεδρεύει και στις δίκες για τη λύση πολιτικών γάμων, το Ανώτατο Δικαστήριο διορίζει και Πρόεδρο του Οικογενειακού Δικαστηρίου ο οποίος θα προεδρεύει σε δίκες για τη λύση πολιτικών γάμων.»

Το ΄Αρθρο 111.2.-Α του Συντάγματος, στο οποίο περιλαμβάνεται η διάταξη, προς την οποία, κατ' ισχυρισμό, οι πρόνοιες του ΄Αρθρου 3(1)(β)(ιι) του Νόμου προσκρούουν, ορίζει:-

«2. - Α. Παν ζήτημα των ανηκόντων εις την ελληνικήν ορθόδοξον Εκκλησίαν, σχέσιν έχον προς το διαζύγιον, τον χωρισμόν από κοίτης και τραπέζης ή την συνοίκησιν των συζύγων ή τας οικογενειακάς σχέσεις διαγιγνώσκεται υπό οικογενειακών δικαστηρίων έκαστον των οποίων σύγκειται:

(α) Εις την περί διαζυγίου δίκην εκ τριών δικαστών, ο είς των οποίων είναι αξιωματούχος κληρικός, νομομαθής διοριζόμενος υπό της ελληνικής ορθοδόξου Εκκλησίας και προεδρεύει τούτου, οι δε έτεροι δύο επιλέγονται μεταξύ νομομαθών ανωτάτου επαγγελματικού και ηθικού επιπέδου ανηκόντων εις την ελληνικήν ορθόδοξον Εκκλησίαν, και διορίζονται υπό του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Εις ην περίπτωσιν δεν διορίζεται αξιωματούχος κληρικός ως ανωτέρω, το Ανώτατον Δικαστήριον διορίζει και τον Πρόεδρον του Δικαστηρίου.

(β) Εις πάσαν άλλην δίκην εξ' ενός δικαστού ως νόμος θέλει ορίσει.»

Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι το ΄Αρθρο 3 του Νόμου κάμνει πρόνοια για διαφορετική σύνθεση του Οικογενειακού Δικαστηρίου σε δίκες άλλες από δίκες διαζυγίου, ανάλογα με το αντικείμενο της διαδικασίας. Η διάκριση, η οποία γίνεται, έρχεται σε αντίθεση με τις ρητές διατάξεις της παραγράφου 2.-Α(β) του ΄Αρθρου 111 του Συντάγματος, η οποία ορίζει ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο, σε κάθε δίκη άλλη από δίκη διαζυγίου, απαρτίζεται από ένα δικαστή.

Ανάλυση του ΄Αρθρου 3(1)(β)(ιι) του Νόμου αποκαλύπτει ότι γίνεται πρόνοια για:-

(α) Τη συγκρότηση του Οικογενειακού Δικαστηρίου, σε δίκη άλλη από δίκη διαζυγίου, από περισσότερους του ενός δικαστές.

(β) Την απαρέγκλιτη συμμετοχή του Προέδρου στη σύνθεση του Δικαστηρίου. και

(γ) Την κατοχή προσόντων από το δεύτερο μέλος του Δικαστηρίου, άγνωστων στο Σύνταγμα.

Αντιπαραβολή των προνοιών του ΄Αρθρου 3(1)(β)(ιι) με τις διατάξεις του ΄Αρθρου 111.2.-Α(β) αποκαλύπτει ότι αυτές είναι αντίθετες και ασύμφωνες με τις διατάξεις του Συντάγματος.

Στη Republic v. Kafkaris and Others (1988) 2 C.L.R. 130, (απόφαση Ολομέλειας, εκδόθηκε από το Λοΐζου, Π.), αποφασίστηκε ότι η συγκρότηση δικαστηρίου από δικαστές, κατέχοντες θέση άλλη από την προβλεπόμενη από το νόμο, καθιστά τη σύνθεσή του κακή και, παρεπόμενα, αποστερεί το Δικαστήριο δικαιοδοσίας να επιληφθεί θέματος, το οποίο ανάγεται στη δικαιοδοσία του. Κατά μείζονα λόγο, η συγκρότηση του Οικογενειακού Δικαστηρίου, κατ' αντίθεση προς τις διατάξεις του Συντάγματος, καθιστά τη σύνθεσή του κακή, επαγόμενη, στην προκείμενη περίπτωση, την αποστέρησή του δικαιοδοσίας να επιληφθεί της ενώπιόν του υπόθεσης.

 

 

Π.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

/ΜΠ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο