|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 1 ΑΑΔ 1461
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
Αγωγή Ναυτ. 55/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.
Μεταξύ
:CYPRUS TRADING CORPORATION LTD. από τη Λευκωσία
Εναγόντων
- και -
1. ΖΙΜ ΙSRAEL NAVIGATION CO. LTD., από το Ισραήλ
2. Του πλοίου "ZIM IBERIA", από το Ισραήλ
Εναγομένων
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 14 Σεπτεμβρίου, 1998.ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24/10/97
Για τους αιτητές-εναγομένους 1: Μ. Μοντάνιος με Γρ. Λεοντίου.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση-ενάγοντες: Κ. Κακουλλή (κα) για Γ. Κακογιάννη.
- - - - - -
E N Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι ενάγοντες στις 17.4.1997 καταχώρησαν αγωγή εναντίον αμφοτέρων των εναγομένων και ζητούν αλληλέγγυα απ΄ αυτούς τα ακόλουθα:-
"(α) Το ποσό των Δολλαρίων ΗΠΑ 327.500 και/ή το ισάξιο τους σε Λίρες Κύπρου που αντιπροσωπεύει την αξία φορτίου από 1396 χαρτόνια τσιγάρων Marlboro το οποίο φορτώθηκε στο Εναγόμενο πλοίο Zim Iberia για μεταφορά του από το λιμάνι SAVANNAH (ΗΠΑ) στο λιμάνι Λεμεσού, δυνάμει της φορτωτικής με αρ. 51235 ημερομηνίας 24.4.96 για λογαριασμό και/ή προς όφελος των Εναγόντων και που προτού φτάσει στο λιμάνι της Λεμεσού μεταφορτώθηκε στο πλοίο Zim Odessa, το οποίο δεν παραλήφθηκε και/ή το οποίο απωλέσθηκε και/ή κλάπηκε και/ή υπέστη ζημιά,
(β) Το ποσό των Λ.Κ.2.620 που αποτελεί το ναύλο που πλήρωσαν οι Ενάγοντες στους Εναγόμενους 1 για τη μεταφορά του φορτίου και/ή για τη μεταφορά δύο εμπορευματοκιβωτίων που περιείχαν 1396 χαρτόνια τσιγάρων Marlboro που παραλήφθηκαν κενά για το οποίο ναύλο οι Ενάγοντες δεν έλαβαν οποιοδήποτε αντάλλαγμα και/ή αντιπαροχή και/ή η αντιπαροχή των Εναγομένων 1 απέτυχε,
(γ) Το ποσό των Λ.Κ.1.430,73 που αποτελεί το ναύλο που πλήρωσαν οι Ενάγοντες για να εισάξουν άλλη ποσότητα τσιγάρων προς αντικατάσταση του απωλεσθέντος και/ή κλαπέντος και/ή μη παραληφθέντος φορτίου τσιγάρων αεροπορικώς, πλέον το ποσό των Λ.Κ.916 που αποτελεί τους δασμούς επί του πιο πάνω ναύλου και το οποίο αποτελεί επακόλουθη ζημιά και/ή απώλεια (consequential loss and/or damage), για τους πιο κάτω λόγους:
(i) για παράβαση συμφωνίας μεταφοράς και/ή καθήκοντος για επίδειξη επιμέλειας και/ή συμβατικής υποχρέωσης ως θεματοφύλακες και/ή ως μεταφορείς και/ή άλλως από τους Εναγομένους 1 και/ή 2 και/ή των αντιπροσώπων και/ή των υπηρετών τους και/ή διαφορετικά. και/ή εξαιτίας αμέλειας και/ή λόγω της παράλειψης των Εναγομένων 1 και/ή 2 και/ή των υπηρετών και/ή των αντιπροσώπων τους να επιδείξουν πριν και/ή κατά τη φόρτωση και/ή πριν και/ή κατά την έναρξη και/ή κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Εναγόμενου πλοίου Zim Iberia και/ή του πλοίου Zim Odessa, τη δέουσα επιμέλεια, φροντίδα ή προσοχή στην τοποθέτηση και/ή στοίβαση του φορτίου σε εμπορευματοκιβώτια και/ή στην εξασφάλιση ικανοποιητικής σφράγισης και/ή φρούρησης και/ή προστασίας και/ή ασφάλειας των εμπορευματοκιβωτίων και/ή στην επαναφόρτωση τούτων και των εντός αυτών ευρισκομένων τσιγάρων και/ή σε τρόπο ώστε να εξασφαλίσουν την ασφαλή φόρτωση, μεταφορά, εκφόρτωση, μεταφόρτωση, μεταφορά (στο νέο πλοίο) και επανεκφόρτωση του φορτίου σε τρόπο ώστε να εξασφαλισθεί η ασφαλής μεταφορά και παράδοση του χωρίς την οποιαδήποτε απώλεια λόγω μη εξουσιοδοτημένης και/ή μη επιτρεπομένης διάρρηξης των σφραγίδων και/ή κλειδαριών των εμπορευματοκιβωτίων και/ή της κλοπής μεγάλου αριθμού τσιγάρων, και/ή
(ii) για ιδιοποίηση (CONVERSION) του αναφερθέντος φορτίου και/ή για κατακράτηση τούτου και/ή άλλως.".
Με μονομερή αίτησή τους, της ίδιας ημερομηνίας, οι ενάγοντες ζήτησαν τα εξής διατάγματα:-
"(α) Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να δίδεται άδεια για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται στην παρούσα στους Καθ΄ ων η Αίτηση 1 στη διεύθυνση τους στο Ισραήλ η οποία είναι: 7-9 Pal Yam Boulevard, Haifa, Israel.
(β) Διάταγμα του Δικαστηρίου που να επιτρέπει την υποκατάστατη επίδοση της ειδοποίησης του εν λόγω Κλητηρίου Εντάλματος μεταφρασμένη στην Αγγλική γλώσσα στους πιο πάνω Καθ΄ ων η Αίτηση 1 εκτός δικαιοδοσίας με την αποστολή της με διπλοσυστημένη επιστολή στην πιο πάνω διεύθυνση τους και/ή με επίδοση της στην Κυπριακή Εταιρεία SHOHAM CYPRUS LTD (η οποία τους αντιπροσωπεύει στην Κύπρο) στο κεντρικό γραφείο της στη Λεμεσό Λεωφόρο Ρούσβελτ, αρ. 77, Λεμεσός.
(γ) Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να καθορίζεται ότι εάν οι Καθ΄ ων η Αίτηση 1 δεν καταχωρίσουν εμφάνιση εντός 30 ημερών (ή άλλου χρονικού διαστήματος που θα καθορίσει το Δικαστήριο) από την επίδοση της ειδοποίησης του Κλητηρίου Εντάλματος, γνωστοποίηση οποιασδήποτε μεταγνέστερης Αίτησης στην Αγωγή μπορεί να γίνεται με την ανάρτηση της στον πίνακα ειδοποιήσεων του Δικαστηρίου για 5 μέρες.".
Η μονομερής αίτηση, συνοδεύετο από ένορκη δήλωση της Ιφιγένειας Φιερού, υπαλλήλου των εναγόντων. Με βάση το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης το Δικαστήριο εξέδωσε τα αιτούμενα διατάγματα στις 21.4.97.
Στις 27.6.97 οι εναγόμενοι αρ. 1 διά του δικηγόρου τους καταχώρησαν εμφάνιση υπό αίρεση και στις 24.10.97 υπέβαλαν αίτηση διά κλήσεως με την οποία ζητούσαν ακύρωση του διατάγματος για υποκατάστατο επίδοση της 21.4.97. Συγκεκριμένα με την αίτησή τους αυτή οι εναγόμενοι αρ. 1 ζητούν:-
"(α) Διάταγμα που να ακυρώνει το Διάταγμα του Δικαστηρίου που εδόθη στις 21/4/1997 με το οποίο χορηγήθηκε στους Ενάγοντες άδεια να επιδόσουν εκτός δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος στην πιο πάνω Αγωγή και υποκατάστατη επίδοση στην Κυπριακή εταιρεία Shoham (Cyprus) Ltd., στη Λεμεσό.
(β) Διάταγμα που να ακυρώνει την έκδοση του κλητηρίου εντάλματος και της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος στην πιο πάνω Αγωγή.
(γ) Διάταγμα που να ακυρώνει την επίδοση της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος στην πιο πάνω Αγωγή.
(δ) Διάταγμα που να αναστέλλει την πιο πάνω Αγωγή.".
Η αίτηση αυτή των εναγομένων αρ. 1, η οποία αποτελεί το εξεταζόμενο ζήτημα στην παρούσα διαδικασία, συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του Χριστάκη Παπαβασιλείου, διευθύνοντα συμβούλου της εταιρείας Shoham (Cyprus) Ltd., που είναι οι αντιπρόσωποι τους. Επισυνάφθηκε δε στην αίτηση και η φορτωτική, ημερ. 24.4.96 που φέρει το χαρακτηρισμό "Second Original".
Οι ενάγοντες καταχώρησαν στις 18.12.97 γραπτή ένσταση στην αίτηση που συνοδεύεται από ένορκη δήλωση της Ιφιγένειας Φιερού.
Τα γεγονότα της υπόθεσης και η προκύψασα διαφορά είναι τα ακόλουθα:-
Δυνάμει φορτωτικής ημερομηνίας 24.4.96 φορτώθηκαν στο εναγόμενο αρ. 2 πλοίο στο λιμάνι SAVANNAH των Η.Π.Α. τρία εμπορευματοκιβώτια τα οποία περιείχαν 2,350 χαρτόνια με τσιγάρα Marlboro, συνολικής αξίας 459.425 δολλαρίων Αμερικής. Το εναγόμενο αρ. 2 πλοίο μετέφερε τα εμπορευματοκιβώτια στο λιμάνι της Χάιφα όπου και εκφορτώθηκαν και ακολούθως μεταφορτώθηκαν στο πλοίο "Zim Odessa" το οποίο έφτασε στο λιμάνι Λεμεσού στις 27.5.96. Κατά την άφιξη του πλοίου και την εκφόρτωση των εμπορευματοκιβωτίων διαπιστώθηκε ότι οι σφραγίδες που ήταν στα εμπορευματοκιβώτια, παρόλο που ήταν άθικτες, έφεραν διαφορετικούς αριθμούς από αυτούς που αναφέρονται στο σχετικό κατάλογο (Container Discharging List). Στη συνέχεια όταν ανοίχθηκαν τα εμπορευματοκιβώτια, στην παρουσία τελωνειακού λειτουργού, αποκαλύφθηκε ότι τα δύο απ΄ αυτά ήταν εντελώς κενά. Έτσι απωλέσθηκαν και δεν παραδόθηκαν στους ενάγοντες 1,396 χαρτόνια, αξίας 327.500 δολλαρίων Αμερικής.
Με την αίτηση τους οι αιτητές-εναγόμενοι αρ. 1 ζητούν ακύρωση του διατάγματος για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και της επίδοσης του κλητηρίου εντάλματος. Διαζευκτικά, ζητούν αναστολή εκδίκασης της αγωγής. Η νομική και πραγματική βάση στην οποία στηρίζουν τα αιτήματα τους οι εναγόμενοι αρ. 1 καταγράφονται στην αίτηση, στην ένορκη δήλωση που την συνοδεύει και στο τεκμήριο 1 που επισυνάφθηκε σ΄ αυτή.
Όσον αφορά το πρώτο σκέλος των αιτημάτων της αίτησης, δηλαδή τα ζητούμενα διατάγματα (α)(β)(γ) είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι οι ενάγοντες-καθ΄ων η αίτηση δεν αποκάλυψαν όλα τα γεγονότα της υπόθεσης. Η τοιαύτη απόκρυψη, αν και μη σκόπιμη όπως ανέφερε ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών, ήταν ζωτικής φύσεως και με βάση τη νομολογία επιφέρει την ακύρωση του διατάγματος. Περαιτέρω, ισχυρίζονται οι αιτητές, το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης με βάση την οποία εκδόθηκε το διάταγμα για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, δεν ήταν αρκετό για να
δικαιολογήσει την επιτυχία της αίτησης τους γιατί αυτή δεν αποκαλύπτει εκ πρώτης όψεως καλή βάση.Είναι κοινώς αποδεκτό ότι έχουν εκδοθεί τρία πρωτότυπα (original) της φορτωτικής. Το "first original" το οποίο επισύναψαν οι ενάγοντες στην αίτησή τους για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας ως Τεκμήριο Α και το "second original" το οποίο επισύναψαν οι αιτητές-εναγόμενοι αρ. 1 στην υπό εκδίκαση αίτηση, ως Τεκμήριο 1. Το Τεκμήριο 1 είναι το έγγραφο της φορτωτικής που χρησιμοποίησαν οι εναγόμενοι αρ. 1 για να παραλάβουν τα εμπορευματοκιβώτια. Κατά ανεξήγητο λόγο ενώ το εμπρόσθιο μέρος των δύο τεκμηρίων συμπίπτει απόλυτα, το οπίσθιο μέρος όπου αναφέρονται οι όροι, δεν συμπίπτει σε ουσιώδη σημεία. Κατ΄ αρχή το Τεκμήριο Α περιέχει 25 όρους ενώ το Τεκμήριο 1 περιέχει 27 όρους.
Είναι η εισήγηση του συνηγόρου των αιτητών ότι το Τεκμήριο Α είχε καταστεί άκυρο και κατά συνέπεια η όλη διαδικασία έκδοσης του διατάγματος για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας πρέπει να ακυρωθεί γιατί στηρίχθηκε ακριβώς πάνω σε ακυρωθέν έγγραφο. Τόσο στο Τεκμήριο Α όσο και στο Τεκμήριο 1 στο εμπρόσθιο μέρος τους αναφέρεται ότι όταν το ένα πρωτότυπο από τα τρία της φορτωτικής εκτελεστεί (accomplished) τότε τα άλλα δύο καθίστανται άκυρα. Αναφέρονται συγκεκριμένα τα εξής:-
"IN WITNESS whereof the Master or Agent of the said vessel has signed the number of original Bills of Lading stated below. All of this tenor and date, one of which being accomplished, the others to stand void.
No. OF ORIGINAL B/L ISSUED, 3."
Είναι καθιερωμένος κανόνας ότι μια φορτωτική είναι εκ πρώτης όψεως απόδειξη της ύπαρξης της συμφωνίας μεταξύ των μερών. Ποιά είναι η συμφωνία μεταξύ των μερών είναι το κύριο θέμα της ουσίας της υπόθεσης. Γι΄ αυτή θα αποφασίσει το Δικαστήριο στο τέλος της ημέρας μετά τη συμπλήρωση της ακροαματικής δίκης.
Σήμερα, με την παρούσα διαδικασία, ζητείται ουσιαστικά από το Δικαστήριο να αποφασίσει ποιά από τις δύο φορτωτικές ισχύει και κατά συνέπεια προκαταβολικά να εκφέρει γνώμη για τη συμφωνία μεταξύ των μερών που οδήγησε στην έκδοση της φορτωτικής.Η αναφορά και στα δύο πρωτότυπα της φορτωτικής που είναι στο φάκελο της υπόθεσης ότι, η εκτέλεση της μιας απ΄ αυτές καθιστά τις άλλες άκυρες, αναφέρεται στην ισχύ της φορτωτικής ως τίτλου με τον οποίο είναι δυνατό να διεκδικηθούν τα εμπορεύματα. Η εκτέλεση της μιας απ΄ αυτές απογυμνώνει τις άλλες από τη δυνατότητα χρησιμοποίησης τους ως τίτλου διεκδίκησης των εμπορευμάτων (Βλέπε:
CARVER - Carriage by Sea, 12η Έκδοση, Τόμος 2, σελ. 919-920). Δεν καθίστανται όμως άκυρες οι άλλες πρωτότυπες φορτωτικές όσον αφορά την αποδεικτική τους αξία σε σχέση με την πραγματική συμφωνία μεταξύ των μερών.Το επιχείρημα του συνηγόρου των εναγομένων αρ. 1-αιτητών στο πιο πάνω σημείο κρίνεται ανεδαφικό και απορρίπτεται.
Οι ενάγοντες έχοντας στην κατοχή τους τη φορτωτική που φέρεται ως πρώτο πρωτότυπο (first original) το έθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου, ως Τεκμήριο Α, και με βάση το περιεχόμενό του, ζήτησαν την επίδοση της αγωγής εκτός δικαιοδοσίας. Η ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση των εναγόντων για επίδοση της αγωγής εκτός δικαιοδοσίας στηρίζετο σ΄ αυτή τη φορτωτική.
Είναι θεμελιωμένο ότι διάδικος ο οποίος επιδιώκει με μονομερή αίτηση τη χορήγηση θεραπείας, πρέπει να προβεί σε πλήρη αποκάλυψη των γεγονότων τα οποία επενεργούν στην άσκηση των εξουσιών του Δικαστηρίου για την παροχή θεραπείας. Η αρχή αυτή συναρτάται με την καλή πίστη η οποία πρέπει να επιδεικνύεται οποτεδήποτε επιδιώκεται η θεραπεία στην απουσία του διαδίκου (Βλέπε:
Amathus Navigation Co. Ltd. v. Concort Express Liners and Others (1993) 1 AAΔ 1030 και Demstar Ltd. v. Zim Israel Navigation Co. Ltd., Aγωγή Ναυτοδικείου αρ. 157/90, ημερ. 30.5.96).Το στοιχείο της εξαπάτησης δεν αποτελεί προϋπόθεση για ακύρωση του διατάγματος (Βλέπε:
The Andrian (1984) 1 All E.R. 1126 (C.A.) και Stavros Hotel Apartments Limited v. Χριστοφόρου, Πολιτική Έφεση 8181, ημερ. 23.3.95). Στην παρούσα υπόθεση δεν τίθεται θέμα "εξαπάτησης" ή "κακής πίστης", όπως τέθηκε από τους εναγομένους. Αυτό που τέθηκε ήταν η μη αποκάλυψη γεγονότων, ουσιώδους σημασίας κατ΄ αυτούς, για την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου. Και σύμφωνα με τους εναγομένους δεν τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου η φορτωτική που χαρακτηρίζεται ως "second original" και που στην πραγματικότητα βρίσκετο στα χέρια τους (εναγομένους) καθώς και το περιεχόμενο του που σε καίρια σημεία διαφέρει από τη φορτωτική με το χαρακτηριστικό "first original" που έθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου.Στην παρούσα υπόθεση όμως δεν τίθεται θέμα μη αποκάλυψης γεγονότων εξ αντικειμένου ουσιώδους σημασίας. Οι ενάγοντες είχαν εις χείρας τους τη φορτωτική την οποία και επισύναψαν στην αίτησή τους. Σ΄ αυτή τη φορτωτική, η οποία εκ πρώτης όψεως απεδείκνυε τη συμφωνία των μερών που ισχυρίζονται, έχουν βασίσει την αγωγή τους νομότυπα. Εάν άλλη είναι η συμφωνία των μερών, όπως ισχυρίζονται οι εναγόμενοι αρ. 1-αιτητές, τούτο είναι θέμα ουσίας στο οποίο το Δικαστήριο θα αποφασίσει στο τέλος της ημέρας, κατά την εκδίκαση της αγωγής. Κατά συνέπεια η μη αποκάλυψη των όρων της φορτωτικής, Τεκμήριο 1, δεν μπορεί να ανατρέψει τη βάση του εκδοθέντος διατάγματος.
Άλλος λόγος για τον οποίο οι εναγόμενοι αρ. 1 ζητούν την ακύρωση του διατάγματος για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας είναι ο ισχυρισμός ότι η ένορκη δήλωση δεν τεκμηριώνει τις προϋποθέσεις που θέτει ο Κανονισμός 24 των Θεσμών Ναυτοδικείου. Στήριξαν δε την εισήγηση τους ότι δεν αποδεικνύεται η βάση της αγωγής και ανέφεραν ότι ο όρος 12 της φορτωτικής απαλλάσσει τον μεταφορέα από την ευθύνη της απώλειας των εμπορευμάτων. Δεν συμμερίζομαι την άποψη του δικηγόρου των εναγομένων αρ. 1. Η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση των εναγόντων περιέχει όλα τα στοιχεία και αποτελεί μαρτυρία που τεκμηριώνει την προϋπόθεση που θέτει ο Κανονισμός 24 ότι δηλαδή οι ενάγοντες πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν καλή βάση αγωγής. Η τελευταία παράγραφος της ένορκης δήλωσης που αναφέρεται σε ειλικρινή πίστη της ενόρκως δηλούσας ότι υπάρχει καλή βάση αγωγής είναι εκ του περισσού εφ΄ όσον οι προηγούμενες 12 παράγραφοι τεκμηριώνουν τους ισχυρισμούς των εναγόντων ότι έχουν καλή βάση αγωγής. Όσον αφορά τον όρο 12 της φορτωτικής υπάρχουν διϊστάμενες απόψεις μεταξύ των μερών ως προς την ερμηνεία του. Αυτό όμως αποτελεί καθαρά θέμα ουσίας και δεν μπορεί να αποφασιστεί στο στάδιο αυτό.
Ο τελευταίος λόγος για τον οποίο ζητείται η ανατροπή του διατάγματος για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας είναι ότι το Δικαστήριο της Κύπρου δεν είναι το κατάλληλο "forum" για την εκδίκαση της αγωγής.
Οι προϋποθέσεις για την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου έχουν τεθεί τόσο από την Αγγλική νομολογία όσο και την Κυπριακή. (Βλέπε:
The Eleftheria (1969) 2 All E.R. 641 και Amathus Navigation (πιο πάνω)).Εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου είναι ότι, εφ΄ όσον υπάρχει η φορτωτική "second original" η οποία δίδει δικαιοδοσία στα Δικαστήρια του Ισραήλ και εφ΄ όσον η ισχυριζόμενη κλοπή των εμπορευμάτων έγινε στο Ισραήλ, όπου και οι μάρτυρες γι΄ αυτό το γεγονός, κατάλληλο "forum" για εκδίκαση της Αγωγής είναι το Ισραήλ. Η εισήγηση αυτή, όπως την αντιλαμβάνομαι, βασίζεται σε υποθετική εκ των προτέρων διαπίστωση ότι η πραγματική συμφωνία των μερών είναι αυτή που εκφράζεται στο
Τεκμήριο 1 (φορτωτική "second original"). Το θέμα όμως αυτό θα είναι το κυρίως ζητούμενο κατά την εκδίκαση της αγωγής. Σ΄ αυτό το στάδιο είναι αδύνατο να αποφασιστεί. Δεν θα επαναλάβω όσα ανέφερα προηγούμενα επί του θέματος. Η εισήγηση αυτή είναι ανεδαφική.Είναι γεγονός και αποδεκτό και από τις δύο πλευρές, ότι η κλοπή των εμπορευμάτων έγινε στο Ισραήλ, στο οποίο κατοικούν ορισμένοι μάρτυρες. Άλλοι όμως τόσοι μάρτυρες, ίσως και περισσότεροι κατοικούν στην Κύπρο. Πέραν αυτού οι ενάγοντες αρ. 1 είναι εταιρεία εγγεγραμμένη στην Κύπρο, η μαρτυρία για τη διαφορά μεταξύ των διαδίκων κατά το πλείστο είναι στην Κύπρο, τα έγγραφα που αφορούν την εκφόρτωση των εμπορευμάτων βρίσκονται στην Κύπρο και στην περίπτωση που υποχρεωθούν να μεταβούν στο Ισραήλ και προσκομίσουν εκεί τους μάρτυρες τους και τα αποδεικτικά για την υπόθεση τους στοιχεία, έγγραφα κ.λπ. θα υποστούν υπέμετρα έξοδα απ΄ ότι θα υποστούν οι εναγόμενοι.
Δεν έχω πεισθεί ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που θέτει η νομολογία όσον αφορά το "forum convenie
ns".Κατά συνέπεια και το δεύτερο σκέλος της αίτησης για αναστολή της διαδικασίας πρέπει να απορριφθεί.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η αίτηση των εναγομένων αρ. 1 απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των εναγόντων.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ