Μετά από άδεια του Δικαστηρίου ο αιτητής καταχώρισε αίτηση για έκδοση εντάλματος certiorari για την ακύρωση εντάλματος φυλάκισης που εκδόθηκε εναντίον του στις 3.11.1994 από δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου στην αίτηση 254/93 με βάση τον περί Εισπράξεως Φόρων Νόμο 31/62.

Ο αιτητής επικαλείται: (α) έκδηλο νομικό λάθος και/ή πλάνη περί τα γεγονότα, (β) παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης και του άρθρου 9 του νόμου 31/62.

Τα γεγονότα προς υποστήριξη της αίτησης όπως αυτά εκτίθενται στην ένορκη δήλωση του αιτητή και στα δικαστικά έγγραφα που παρουσιάστηκαν, συνοπτικά είναι τα ακόλουθα:

Κατόπιν αιτήσεως (αρ. αίτησης 254/93) η οποία υποβλήθηκε με βάση τον περί Εισπράξεως των Φόρων Νόμο 31/62 το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου στις 13.10.1993 εξέδωσε διάταγμα εναντίον του αιτητή για πληρωμή ποσού £2277,85 πλέον τόκους και έξοδα. Στην περίπτωση παράλειψης του αιτητή να πληρώσει το πιο πάνω ποσό, το δικαστήριο εξουσιοδότησε την έκδοση εντάλματος εκτέλεσης της κινητής και ακίνητης περιουσίας του αιτητή για την κατάσχεση και πώληση τέτοιου μέρους της κινητής περιουσίας του που να ικανοποιεί την εξόφληση του ποσού για το οποίο εκδόθηκε το διάταγμα και/ή οποιουδήποτε οφειλομένου υπολοίπου.

Στις 17.6.1994 κατόπιν μονομερούς αίτησης του αιτητή το δικαστήριο ανέστειλε προσωρινά την εκτέλεση των αποφάσεων και γενικώς όλων των δικαστικών μέτρων που εκκρεμούσαν κατά της περιουσίας ή του προσώπου του αιτητή. Το προσωρινό διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο στις 12.9.1994. Κατά την εν λόγω ημερομηνία η εκπρόσωπος του διευθυντή εισπράξεως φόρων η οποία συμμετέσχε στη διαδικασία πρόβαλε ένσταση στη συνέχιση της ισχύος του διατάγματος και η αίτηση αναβλήθηκε για ακρόαση.

Κατόπιν αιτήσεως πτωχεύσεως του αιτητή με αρ. 15/94 το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου στις 22.2.1995 εξέδωσε διάταγμα παραλαβής της περιουσίας του και διόρισε τον Επίσημο Παραλήπτη ως παραλήπτη της περιουσίας του. Κατά την ακρόαση της αίτησης συμμετέσχε και ο Διευθυντής Εσωτερικών Προσόδων διά εκπροσώπου.

Στις 26.10.1994 ο υπεύθυνος για την είσπραξη φόρων της Επαρχίας Αμμοχώστου στο πλαίσιο της αίτησης 254/93 υπέβαλε γραπτή ένορκη δήλωση με την οποία ζητούσε τη φυλάκιση του αιτητή επειδή, όπως δήλωσε, ο αιτητής δεν είχε ακίνητη περιουσία το δε ένταλμα για κατάσχεση της κινητής του περιουσίας επιστράφηκε ανεκτέλεστο για το λόγο ότι δεν βρέθηκε κινητή περιουσία υποκείμενη σε κατάσχεση. Δηλώθηκε επίσης ότι ο αιτητής είχε πληρώσει ΛΚ762 έναντι του χρέους του και παρέμενε απλήρωτο το υπόλοιπο του φόρου πλέον τόκοι και έξοδα υπολογιζόμενα στις ΛΚ2096,77. Το δικαστήριο ενεργώντας με βάση την προαναφερθείσα ένορκη δήλωση του υπεύθυνου είσπραξης φόρων εξέδωσε στις 3.11.1994 ένταλμα φυλάκισης του αιτητή για χρονικό διάστημα έξι μηνών εκτός αν πληρωνόταν το ποσό των ΛΚ2096,77.

Υποστηρίχθηκε ότι η έκδοση του εντάλματος φυλακίσεως του αιτητή έγινε υπό συνθήκας συνιστώσας παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης καθώς και των προνοιών του άρθρου 9 του περί Εισπράξεως των Φόρων Νόμου του 1962 (Ν. 31/62). Συγκεκριμένα αναφέρθηκε ότι η εξουσία του δικαστηρίου για έκδοση εντάλματος φυλακίσεως εναντίον υπερήμερου οφειλέτη με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 9(4) του Νόμου 31/62 είναι δυνητική και ως τέτοια εμπίπτει στη διακριτική εξουσία του δικαστηρίου η οποία ασκείται με βάση τα γεγονότα που αφορούν τη συγκεκριμένη υπόθεση. Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα της έκδοσης εντάλματος φυλακίσεως εξετάστηκε από το δικαστήριο στη βάση ένορκης δήλωσης λειτουργού του γραφείου εισπράξεως φόρων η οποία αποτέλεσε και το μοναδικό έρεισμα της απόφασης του δικαστηρίου για την έκδοση του εντάλματος φυλακίσεως. Η εξέταση έγινε στην απουσία του αιτητή ο οποίος δεν ειδοποιήθηκε για να παρίσταται στη διαδικασία. Αυτή η κατάσταση πραγμάτων συνιστά κατά την εισήγηση του συνηγόρου του αιτητή παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης.

Η μη παροχή στον επηρεαζόμενο της ευκαιρίας να ακουστεί όταν η φύση της διαδικασίας αναγνωρίζει στον επηρεαζόμενο αυτό το δικαίωμα όντως συνιστά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης. Παρόλο ότι το άρθρο 9(4) του νόμου στη βάση του οποίου εκδόθηκε το ένταλμα φυλακίσεως δεν προβλέπει ο,τιδήποτε περί ειδοποίησης του επηρεαζομένου να παρίσταται στη διαδικασία εντούτοις λόγω των σοβαρών συνεπειών που προκαλεί η έκδοση του εντάλματος φυλακίσεως στο πρόσωπο του επηρεαζομένου αυτός θα έπρεπε να είχε κληθεί για να παραστεί στη διαδικασία έτσι ώστε η έρευνα να ήταν συνολική και πλήρης.

Το ένταλμα φυλάκισης που εκδόθηκε στις 3.11.94 περιέχεται σε έντυπο γραμμένο στην αγγλική γλώσσα η οποία δεν είναι μια από τις επίσημες γλώσσες της Δημοκρατίας, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Η διατύπωση του εντάλματος φυλάκισης σε γλώσσα άλλη από εκείνη που προβλέπεται ως επίσημη από το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας συνιστά λόγο ακυρότητας. Βλ. In re Κωστάκης Σιάτης, Αίτηση 42/97 - 4.4.97.

Η αίτηση εγκρίνεται. Εκδίδεται ένταλμα Certiorari με το οποίο ακυρώνεται το ένταλμα φυλακίσεως που εκδόθηκε στις 3.11.94 στην αίτηση 254/93 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου εναντίον του αιτητή.

Καμιά διαταγή για έξοδα.

Α. Κραμβής,

Δ.

ΑΦ.