ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1998) 1 ΑΑΔ 92

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 9709.

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΝΙΚΗΤΑ, ΚΑΛΛΗ, ΗΛΙΑΔΗ, Δ.Δ.

Μεταξύ:

1. EVAND PROMOTIONS LTD,

2. Ανδρέα Πάπαδου,

3. Κώστα Πάπαδου,

4. Αγγελικής Πάπαδου άλλως ΄Αντζης Λουπέσκου,

5. Ικαρία Απάρτμεντς Λτδ,

Εφεσειόντων-Εναγομένων

και

FRANK RUTMAN,

Εφεσιβλήτου-Ενάγοντα

_________________

21 Ιανουαρίου, 1998.

Για τους Εφεσείοντες: Κ. Ταλαρίδης με Χρ. Μίτσιγγα.

Για τον Εφεσίβλητο : Κ. Δημητριάδης.

_________________

ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει

ο Δικαστής Π. Καλλής.

__________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Με αίτηση τους ημερ. 10.1.1995 οι εφεσείοντες-εναγόμενοι ζήτησαν διάταγμα του Δικαστηρίου "αποκλείον και/ή παρεμποδίζον τους δικηγόρους Ιωάννη Μαυρονικόλα και Κώστα Δημητριάδη και το δικηγορικό γραφείο Μαυρονικόλα-Δημητριάδη & Σία από του να αντιπροσωπεύουν τον καθ΄ ου η αίτηση και/ή ενεργούν ως δικηγόροι στην υπό τον άνω τίτλο και αριθμό αγωγή". Ο λόγος αποκλεισμού εστιαζόταν στο προβαλλόμενο σε σχετική ένορκη γεγονός ότι οι δικηγόροι του εφεσιβλήτου-ενάγοντα είχαν ενεργήσει εις το παρελθόν ως δικηγόροι των εφεσειόντων-εναγομένων 1 και 2 και έγιναν "κτήτορες εμπιστευτικών πληροφοριών τις οποίες χρησιμοποίησαν εναντίον των εναγομένων στην έγερση της παρούσας αγωγής και θα τις χρησιμοποιήσουν περαιτέρω στον όλο χειρισμό της αγωγής αυτής".

Με την ένορκη δήλωση τους που συνόδευε της ένσταση τους οι εφεσίβλητοι-ενάγοντες ισχυρίσθηκαν, με την μορφή προδικαστικής ένστασης, ότι η πιο πάνω αίτηση "δεν μπορεί να προχωρήσει γιατί είναι νομικά αστήρικτη και το Δικαστήριο δεν έχει τέτοια εξουσία ή αρμοδιότητα".

Το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού άκουσε τις θέσεις των μερών έκαμε δεκτή την προδικαστική ένσταση και απέρριψε την αίτηση.

Με την παρούσα έφεση επιδιώκεται ο παραμερισμός της πρωτόδικης απόφασης. Δεν θα μας απασχολήσουν οι λόγοι έφεσης. ΄Εχουμε, για τους λόγους που ακολουθούν, καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εκκαλούμενη απόφαση δεν θα μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο έφεσης. Τονίζουμε ότι το κατά πόσο η πρωτόδικη απόφαση είναι εφέσιμη είναι ζήτημα που άπτεται της δικαιοδοσίας του Εφετείου. Επομένως μπορεί να εγερθεί αυτεπάγγελτα από το ίδιο το Εφετείο και αν ακόμη δεν είχε εγερθεί στο πρωτόδικο δικαστήριο ή στην ειδοποίηση έφεσης, επειδή το ζήτημα της δικαιοδοσίας αποτελεί ζήτημα δημόσιας τάξης (Βλ. Παναγιώτου ν. Χ" Κυριάκου (1991) 1 Α.Α.Δ. 362, Koupepa v. Republic (1968) 3 C.L.R. 496).

Στην Evand Promotions Ltd κ.α. ν. Rutman, Πολιτική ΄Εφεση 9397/23.12.97 με την έφεση επιδιωκόταν ο παραμερισμός πρωτόδικης απόφασης με την οποία είχε απορριφθεί αίτηση των εφεσειόντων επειδή υποβλήθηκε από δικηγόρους που δεν ήταν εξουσιοδοτημένοι να τους εκπροσωπήσουν. Το Εφετείο απέρριψε την έφεση μετά που είχε διαπιστώσει ότι η εκκαλούμενη απόφαση δεν μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο έφεσης.

 

 

 

Το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση του Πική, Π., δίνει πολύ παραστατικά το λόγο (ratio) της απόφασης:

"Δικαίωμα έφεσης, κατά αποφάσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου, παρέχεται από τις διατάξεις του άρθρου 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν 14/60 - ο Νόμος). Η έννοια του όρου 'απόφαση' στο πλαίσιο του νόμου καθορίστηκε σε αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Σημαίνει, αποφάσεις ενδιάμεσες ή τελικές καθοριστικές για τα δικαιώματα των διαδίκων. Μόνο αποφάσεις που ενέχουν αυτό το στοιχείο είναι εφέσιμες (Βλ. Χάσικος κ.α. ν. Χαραλαμπίδη (1990) 1 Α.Α.Δ. 389, Apak Agro v. Union des Cooperatives (Αρ. 1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 1166 και Πάφος Στόουν Σ. Εστέιτσ Λτδ και ΄Αλλοι ν. Ευθυμίου Βαλαωρίτη και ΄Αλλου, Πολ. 'Εφεση 9263, ημερ. 25.2.1997).

Στην Χάσικος αποφασίστηκε ότι, απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου, απορριπτική αιτήματος για την έκδοση συνοπτικής απόφασης, δεν είναι εφέσιμη. Αφήνει τα δικαιώματα των διαδίκων άθικτα και δεν δημιουργεί δεδικασμένο για οποιοδήποτε επίδικο θέμα. Με το ίδιο πνεύμα κρίθηκε στην Agro ότι αποφάσεις σχετικές με το παραδεκτό μαρτυρίας δεν υπόκεινται σε έφεση.

Η δευτεροβάθμια δικαιοδοσία δεν έχει ως λόγο την επιτήρηση της πορείας ή της εξέλιξης της δίκης αλλά των αποτελεσμάτων της καθοριστικών για τα δικαιώματα των διαδίκων. Ενδιάμεσες αποφάσεις, μη καθοριστικές αφ΄ εαυτών για το δικαίωμα των διαδίκων, εφόσον επηρεάζουν το αποτέλεσμα μπορεί να αναθεωρηθούν στο πλαίσιο της έφεσης κατά της τελικής απόφασης του Δικαστηρίου."

Στη Χάσικος (πιο πάνω) τονίσθηκε ότι η έννοια του όρου "απόφαση" είναι συνυφασμένη με την αποστολή της δικαστικής λειτουργίας για επίλυση των επιδίκων θεμάτων (Βλ. και Παπακόκκινου ν. Δήμου Πάφου, Πολιτική ΄Εφεση 9095/30.9.97). Στην κρινόμενη υπόθεση η εκκαλούμενη απόφαση δεν έχει επιλύσει οποιοδήποτε από τα επίδικα θέματα της αγωγής. Δεν είναι καθοριστική για τα δικαιώματα των διαδίκων. Διαπιστώνουμε, επομένως, ότι δεν μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο έφεσης.

 

 

 

 

 

 

Η έφεση απορρίπτεται. Ενόψει του ότι ο λόγος απόρριψης της έφεσης δεν έχει εγερθεί από τον εφεσίβλητο δεν εκδίδουμε διαταγή για τα έξοδα.

 

 

 

 

 

 

 

Δ.

 

 

 

 

Δ.

 

 

 

 

Δ.

 

 

 

/ΕΑΠ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο