ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1997) 1 ΑΑΔ 1755
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Έφεση Αρ. 9212
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΠΙΚΗ, Π., ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ, ΚΡΑΜΒΗ, ΔΔ.Μάριου Φιλίππου, από τη Λευκωσία
Εφεσείοντα -καθ΄ου η αίτηση
- ν -
Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Παλλουριώτισσας
Εφεσίβλητη ς-αιτήτριας
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 22.12.1997ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
:Για τον εφεσείοντα : Ε. Βραχίμη.
Για τους εφεσίβλητους: Π. Αγγελίδης.
- - - - - -
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΙΚΗΣ, Π.: Ο εφεσείων διατάχθηκε, βάσει του άρθρου 91 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, να προβεί στην αποπληρωμή του χρέους του προς τους εφεσίβλητους με μηνιαίες δόσεις £30. Η οφειλή καθορίστηκε "με βάση διαιτητική απόφαση", όπως τη χαρακτηρίζει το πρωτόδικο Δικαστήριο, που εκδόθηκε βάσει του περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμου του 1985 (Ν.22/85, Ν.68/87) και η οποία "με τη δέουσα διαδικασία ενεγράφη ως απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με σχετική διαταγή ημερομηνίας 17.4.1991". Το εξ αποφάσεως χρέος ανέρχεται σε £4.880, πλέον τόκος 9% από 1.1.1990.
Στο φάκελο της υπόθεσης υπάρχουν όλα τα στοιχεία που καταμαρτυρούν την έκδοση της απόφασης βάσει του Ν.22/85 και την εγγραφή της στο Επαρχιακό Δικαστήριο. Η απόφαση προσβάλλεται, κατά πρώτο λόγο, γιατί το γεγονός της εγγραφής της δεν επιμαρτυρείται στην ένορκη δήλωση συνοδευτική της αίτησης για την εξέταση των μέσων του χρεώστη και τη διαπίστωση των δυνατοτήτων του προς αποπληρωμή του χρέους με δόσεις. Όντως, στην ένορκη δήλωση, συνοδευτική της αίτησης, δεν γίνεται αναφορά στην εγγραφή, εκτός στο βαθμό που εξυπακούεται από την μνεία που γίνεται στο γεγονός ότι εκδόθηκε "ριτ", νοείται ένταλμα κινητών. Εφόσον ελλείπει το βάθρο στο οποίο στηρίζεται η αίτηση, που συνίσταται στην ύπαρξη απόφασης δυνάμενης να τύχει εκτέλεσης, η αίτηση έπρεπε να είχε απορριφθεί σύμφωνα με τη δικηγόρο του εφεσείοντα, ως ανυπόστατη. Εάν κριθεί ότι η θέση αυτή δεν ευσταθεί συντρέχει, υπέβαλε η δικηγόρος του εφεσείοντα, δεύτερος λόγος που δικαιολογεί τον παραμερισμό της, συναρτόμενος με το ακροσφαλές του ευρήματος ότι ο εφεσείων είχε, πρόσθετα προς το μισθό του, μηνιαίες απολαβές £50 από υπερωριακή εργασία.
Η λύση του πρώτου ζητήματος συσχετίζεται με τη στοιχειοθέτηση αίτησης για την αποπληρωμή χρέους με δόσεις. Το διαδικαστικό μέτρο για την υποβολή αίτησης προς αποπληρωμή χρέους με δόσεις προβλέπεται στη Δ.48 θ.1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Πρόκειται, για ιδιόμορφη πρόνοια των Κυπριακών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας η οποία δεν έχει αντίστοιχο στους Αγγλικούς θεσμούς. Προβλέπει:
"48. 1. Every application to the Registrar shall be in writing stating the nature of the request made and referring to the specific section of the Law or to the specific Rule of Court upon which it is founded. If the application relies on any facts which do not appear in the Court books or records, it shall be supported by affidavit."
Όπως ρητά ορίζεται, ανάγκη για τη στοιχειοθέτηση της αίτησης με ένορκη δήλωση παρίσταται μόνο στην περίπτωση που ο αιτητής επικαλείται γεγονότα τα οποία δεν εμφαίνονται στα μητρώα ή τα πρακτικά του Δικαστηρίου (books or records). Στην προκειμένη περίπτωση το γεγονός της εγγραφής της απόφασης καταφαίνεται από τα πρακτικά του Δικαστηρίου συνεπώς, μπορούσε να γίνει αναφορά σ΄ αυτά και το Δικαστήριο να τα σημειώσει ανεξάρτητα από τη μη έκθεσή τους στην ένορκη ομολογία. Δεν θα επεκταθούμε στα γεγονότα τα οποία μπορεί να αποτελέσουν το αντικείμενο ένορκης δήλωσης σε αιτήσεις για την αποπληρωμή χρέους με δόσεις. Θέλουμε να επισημάνουμε ότι η διαδικασία για τον προσδιορισμό των μέσων του εξ αποφάσεως χρεώστη, βάσει του Μέρους ΙΧ του Κεφ. 6, έχει εξεταστικό χαρακτήρα και εστιάζεται στη διαπίστωση των πόρων και μέσων του χρεώστη. (Βλ
. Πατσαλοσαββής ν. Διευθ. Τμ. Εσ. Προσ. (1989) 1 Α.Α.Δ.(Ε) 45, Φλαγκοφάς ν. Αταλέζα Λτδ (1989) 1 Α.Α.Δ.(Ε) 686 και Gesico Photographic v. J.K. Video (1991) 1 Α.Α.Δ. 134).Το γεγονός της εγγραφής της απόφασης υποδηλώνεται και από την αναφορά στην ένορκη δήλωση στην έκδοση εντάλματος κινητών.
Η εισήγηση του εφεσείοντα ότι η αίτηση ήταν ανυπόστατη κρίνεται ανεδαφική.
Και ο δεύτερος λόγος της έφεσης στερείται ερείσματος. Το εύρημα, ότι ο εφεσείων είχε εισόδημα £50 το μήνα από υπερωριακή εργασία, συναρτάται κατά κύριο λόγο, με τη μαρτυρία του ίδιου του εφεσείοντα ότι εκτελούσε περιοδικά τέτοια εργασία, το συσχετισμό των εσόδων με τα έξοδα του ιδίου και της οικογένειάς του και το συμπέρασμα που θα μπορούσε να εξαχθεί από αυτή τη μαρτυρία. Το εύρημα του Δικαστηρίου, υπό το φως του συνόλου της ενώπιόν του μαρτυρίας, κρίνεται εύλογο. Δεν παρέχεται πεδίο για επέμβαση.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Π.
Δ.
Δ.
/ΧΤΘ