|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 1 ΑΑΔ 997
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 9681
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΝΙΚΗΤΑ, ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΚΑΛΛΗ ΔΔ
Αναφορικά με τον περί Εταιρειών Νόμο Κεφ. 113
- και -
Αναφορικά με την Εταιρεία New Cosmopolitan Restaurant Ltd.
(υπό εκκαθάριση)
- και -
Αναφορικά με τον Κυπριακό Οργανισμό Τουρισμού
----------------------
Ημερομηνία:
11 Σεπτεμβρίου, 1997Για την εφεσείουσα: Χρ. Τριανταφυλλίδης και Ρ. Χαραλάμπους
Για τον εφεσίβλητο: Α. Πασχαλίδης
-----------------------
- Την απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Σ. Νικήτας -
--------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Σόλων Νικήτας, Δ.: Η αιτήτρια, New Cosmopolitan Restaurant Ltd., είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης. Στις 23/2/89 τέθηκε υπό εκκαθάριση. Εκκαθαριστής της διορίστηκε κάποιος Χρ. Ιακωβίδης από τη Λεμεσό. Προηγουμένως, την 1/2/88, ο εφεσίβλητος οργανισμός κατέθεσε στο Τμήμα Εφόρου Εταιρειών και Επισήμου Παραλήπτη επαλήθευση χρέους για ποσό £13.443,75, η οποία έγινε δεκτή. Το ποσό αυτό εισπράχθηκε από την εφεσείουσα για λογαριασμό του εφεσιβλήτου δυνάμει των διατάξεων του άρθρ. 14 του περί Κέντρων Αναψυχής Νόμου του 1985 (αρ. 29/85). Παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις του πιστωτή, ο εκκαθαριστής παρέλειψε να εξοφλήσει την οφειλή. Με αποτέλεσμα ο πρώτος να καταφύγει στη δικαιοσύνη ζητώντας, εκτός από διάταγμα αντικατάστασης του εκκαθαριστή και διάταγμα για την απόδοση του παραπάνω ποσού στον Οργανισμό.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, καθοδηγούμενο από την κυπριακή και αγγλική νομολογία που αναφέρει, καθώς και συγγράμματα που καθορίζουν το πλαίσιο και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες λειτουργεί ο θεσμός του καταπιστεύματος, διαπίστωσε ότι (1) το επίδικο ποσό προήλθε από τη χρέωση ποσοστού 3% στους λογαριασμούς των πελατών της αιτήτριας, που επιβλήθηκαν με βάση την παραπάνω νομοθετική διάταξη. (2) το ποσό αυτό, που είχε συσσωρευθεί από το σύνολο των λογαριασμών των πελατών, εισπράχθηκε από την αιτήτρια πριν την έκδοση διατάγματος διάλυσης της. και (3) κατά τον κρίσιμο χρόνο το είχε στην κατοχή της και υπό την ιδιότητα της ως καταπιστευματοδόχου του εφεσιβλήτου.
Μετά τις διαπιστώσεις αυτές, που αποτέλεσαν τα στηρίγματα της κρίσης του, το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι:
"....η υπό εκκαθάριση εταιρεία έχει στην κατοχή της το ποσό των £13.444,75 σεντ πριν την έκδοση του διατάγματος διάλυσης της δυνάμει του άρθρου 14 του Νόμου 29/85. Κατά συνέπεια ο Κ.Ο.Τ. ως δικαιούχος (beneficiary) έχει προτεραιότητα (priority) έναντι των άλλων δανειστών της εταιρείας.
Κατά συνέπεια έχουμε καταλήξει όπως ακυρώσουμε την απόφαση του εκκαθαριστή ότι ο Κ.Ο.Τ. δεν είναι προνομιούχος πιστωτής και εκδίδεται διάταγμα όπως πληρωθεί προνομιακά το ποσό των £13.443,75 σεντ (επαληθευθέν χρέος) από τον εκκαθαριστή στον Κυπριακό Οργανισμό Τουρισμού."
Aς σημειωθεί ότι το δικαστήριο έκρινε πως δεν αποδείχθηκε κανένας λόγος που θα δικαιολογούσε την ικανοποίηση του πρώτου αιτήματος για αντικατάσταση του εκκαθαριστή, το οποίο και απέρριψε.
Το πρώτο θέμα που ανέπτυξε ο δικηγόρος της εφεσείουσας, που αποτελεί το αντικείμενο του πρώτου λόγου έφεσης, είναι πως δεν υπήρχε μαρτυρία που να στηρίζει το εύρημα ότι το επίδικο ποσό είχε εισπραχθεί προτού διαταχθεί η διάλυση της εφεσείουσας. Ωστόσο όλο το υλικό που τέθηκε υπόψη του δικαστηρίου μόνο αυτό το συμπέρασμα υποστήριζε. Ο εκκαθαριστής αμφισβήτησε μόνο ότι ο εφεσίβλητος ήταν, σύμφωνα με το νόμο, προνομιούχος πιστωτής. Γιαυτό άλλωστε αρνήθηκε να ικανοποιήσει την απαίτηση.
Το κύριο όμως θέμα που πρόβαλε ο κ. Τριανταφυλλίδης ήταν η έλλειψη μαρτυρίας αναφορικά με το εύρημα ότι η εφεσείουσα είχε στην κατοχή της το παραπάνω ποσό κατά τον κρίσιμο χρόνο, που αποτελεί την προϋπόθεση για την απόδοση του στο δικαιούχο. Κατά τη συζήτηση υποδείξαμε πως το εφετήριο δε φαίνεται να περιέχει τέτοιο λόγο έφεσης, αλλά ο συνήγορος επέμεινε πως εγείρεται με τον πρώτο λόγο. Παραθέτουμε το ουσιαστικό του μέρος για να φανεί πως δεν καλύπτεται το θέμα για το οποίο επιχειρηματολόγησε ο δικηγόρος της εφεσείουσας:
"Το εκδικάσαν Δικαστήριο λανθασμένα κατέληξε εις το συμπέρασμα ότι το ποσόν των ΛΚ13.443,75 σεντ εισεπράχθη από την υπό εκκαθάριση Εταιρεία πριν την έκδοση του Διατάγματος διάλυσης της ως αντιπρόσωπος και καταπιστευματοδόχος του Κ.Ο.Τ και κατά συνέπεια ο Κ.Ο.Τ ως δικαιούχος έχει προτεραιότητα (priority) έναντι των άλλων δανειστών της Εταιρείας........"
Λόγος μη περιεχόμενος στο δικόγραφο της έφεσης δεν αποτελεί επίδικο θέμα της και κατά συνέπεια δεν μπορεί να εξεταστεί: Α.Ε. 1682 Χ"Μιτσή ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Γεροσκήπου, ημερ. 17/1/97 και Π.Ε. 9183 D. Nicolaou & Sons v. Χατζηαντώνη κ.α., ημερ. 11/3/97. Το μοναδικό πλαίσιο συζήτησης παρέχει το εφετήριο: Κάκουλλου ν. Ποχουζούρη κ.α. (Αρ. 1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 1143 και Π.Ε. 9054 Mairoza Estates Ltd. v. The Performing Rights Society Ltd., ημερ. 8/1/97. Αυτός είναι ο θεμελιώδης δικονομικός κανόνας της εφετειακής δίκης και η τυχόν χαλάρωση του θα αλλοίωνε τη φύση της δικαιοδοσίας του Εφετείου, ενώ παράλληλα θα ζημίωνε την αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης.
Η έφεση είναι απορριπτέα και για τον πρόσθετο λόγο ότι, όπως προκύπτει από την πρωτόδικη απόφαση και τα άλλα στοιχεία του φακέλου, το θέμα της κατοχής των χρημάτων προβάλλεται για πρώτη φορά κατ' έφεση. Δεν είχε επισημανθεί ή αποφασισθεί πρωτόδικα. Επομένως δεν μπορεί να μας απασχολήσει: Π.Ε. 7768 Εύρηκα Λτδ. ν. Unilever, ημερ. 23/2/94.
Η έφεση απορρίπτεται. Με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας που θα πληρωθούν από την περιουσία της υπό εκκαθάριση εταιρείας.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΚΑΣ