ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1997) 1 ΑΑΔ 1002

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 9634.

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΝΙΚΗΤΑ, ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΚΑΛΛΗ, Δ.Δ.

Μεταξύ:

Φαίδωνα Χριστοδούλου, από τον Αστρομερίτη,

Εφεσείοντο ς-Εναγομένου

και

Χρίστου Μεταξάκη, από την Αγλαντζιά,

Εφεσίβλητο υ-Ενάγοντος.

_________________

12 Σεπτεμβρίου, 1997.

Ο Εφεσείων παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.

Για τον Εφεσίβλητο: Χρ. Χρυσάνθου.

________________

ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει

ο Δικαστής Π. Καλλής.

_________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΚΑΛΛΗΣ, Δ: Η παρούσα έφεση στρέφεται κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερ. 29.1.96, με την οποία είχε επιδικασθεί όπως ο εφεσείων πληρώσει το ποσό των £120.- πλέον τόκους και έξοδα.

Οι λόγοι της έφεσης έχουν ως πιο κάτω:

"1. Δεν ήταν όλοι οι μάρτυρες στο δικαστήριο.

2. ΄Ελλειψη μαρτυρίας.

3. Δεν δέχομαι την Απόφαση ημερ. 29.1.1996".

Η ειδοποίηση έφεσης συνοδεύεται και από έγγραφο στο οποίο ο εφεσείων - όπως το έχει θέσει - "εξηγεί ένα περίπου πως έχει η όλη υπόθεση". Τονίζεται ότι το έγγραφο αυτό δεν συνδέεται με τους λόγους της έφεσης.

Πριν δοθεί ο λόγος στον εφεσείοντα ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσίβλητου υπέβαλε προδικαστική ένσταση. Υποστήριξε ότι δεν υπάρχουν λόγοι έφεσης γιατί σ΄ αυτούς, όπως διατυπώνονται, δεν προβάλλονται ούτε νομικοί ούτε πραγματικοί λόγοι για να αποφασισθούν από το δικαστήριο.

Επειδή ο εφεσείων χειρίζεται την υπόθεση αυτοπροσώπως ο Πρόεδρος του Εφετείου του εξήγησε πως έχει η νομική πλευρά που σχετίζεται με τους λόγους της έφεσης και την αιτιολογία τους. Στη συνέχεια του ζητήθηκε να καθορίσει τη θέση του επί τις ενστάσεως του εφεσίβλητου. Δεν υπήρξε οποιαδήποτε ανταπόκριση εκ μέρους του. Επέμενε να θέσει ενώπιον μας τη θέση του επί της ουσίας της υποθέσεως του όπως την αντιλαμβανόταν ο ίδιος. Δεν ζήτησε να του δοθεί η ευκαιρία να επιδιώξει τροποποίηση των λογων της έφεσης ή ακόμη να διορίσει δικηγόρο αν ήθελε.

Το ζήτημα το οποίο έχει εγερθεί από τον εφεσίβλητο διέπεται από την Δ.35 Θ.4 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών σύμφωνα με τον οποίο οι λόγοι έφεσης πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένοι. Συστατικά στοιχεία του λόγου έφεσης είναι - όπως έχει νομολογηθεί - η βάση της έφεσης η οποία συνίσταται από τον προσδιορισμό των λόγων που καθιστούν την εκκαλούμενη απόφαση τρωτή και η αιτιολογία που υποστηλώνει τη βάση της έφεσης. Ειδοποίηση έφεσης η οποία δεν στοιχειοθετείται από έγκυρο λόγο ή λόγους έφεσης είναι θνησιγενής. Η έφεση δεν είναι έγκυρη όταν δεν αιτιολογούνται οι λόγοι έφεσης και όταν εκφράζονται με ασαφή και γενικό τρόπο (Βλ. Allan v. Billy, Πολιτική 'Εφεση 8055/16.3.94, Christoudias Beverages v. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Πολιτική ΄Εφεση 8251/16.1.95, Τύμβιος κ.α. ν. Λιβέρα (1991) 1 Α.Α.Δ. 615, I.B.S. v. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Πολιτική ΄Εφεση 8068/28.5.93).

΄Εχουμε παραθέσει πιο πάνω τους λόγους της έφεσης. ΄Εχουμε την άποψη πως η ειδοποίηση έφεσης δεν στοιχειοθετείται από έγκυρο λόγο ή λόγους έφεσης, επειδή δεν προσδιορίζει με σαφή τρόπο τους λόγους που καθιστούν την εκκαλούμενη απόφαση τρωτή. Περαιτέρω οι λόγοι της έφεσης δεν είναι αιτιολογημένοι. Ακολουθεί πως δεν υπάρχει ενώπιον μας έγκυρη έφεση. Η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

 

 

 

 

 

 

 

Δ.

 

 

 

 

Δ.

 

 

 

 

Δ.

 

 

 

 

/ΕΑΠ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο