|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 1 ΑΑΔ 363
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 34/97
.ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 155(4) και 30 του Συντάγματος της
Κυπριακής Δημοκρατίας και το άρθρο 3 του Περί Απονομής
της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου αρ. 33/1964.
και
Αναφορικά με την Αίτηση των ΑΤΕΛΙΕ ΕΠΙΠΛΩΝ "LA QUALITE"
ΚΩΣΤΑΣ ΑΣΠΡΟΣ ΛΤΔ, από τη Λεμεσό, κατόπιν άδειας για
καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακών διαταγμάτων
CERTIORARI και/ή PROHIBITION.
και
Αναφορικά με τον Περί Εταιρειών Νόμο Κεφ. 113 άρθρο 209, το
άρθρο 19 του Περι Δικαστηρίων Νόμου 14/60 και τη συμφυή εξουσία
και πρακτική του Δικαστηρίου.
και
Αναφορικά με το διάταγμα ημερομηνίας 20.2.1997 στην Αίτηση
Εταιρ. αρ. 286/96 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, δυνάμει
του οποίου διατάσσεται όπως οι Αιτητές τεθούν υπό εκκαθάριση
και η επίσημη παραλήπτρια διορίζεται ως προσωρινή εκκαθαρίστρια
της περιουσίας των Αιτητών.
___________________
11 Απριλίου, 1997
.Για τον Αιτητή: Α. Αβραάμ.
Για τον Επίσημο Παραλήπτη: Σπ. Κόκκινος.
Για τον Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Σ. Χ" Χριστοφή.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 20.2.97 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, με μονομελή σύνθεση, χορήγησε διάταγμα ("το επίδικο διάταγμα") εκκαθαρίσεως της αιτήτριας εταιρείας. Η αίτηση για εκκαθάριση της αιτήτριας εταιρείας καταχωρήθηκε από τον Διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων στις 29.7.96. Επιδόθηκε στην αιτήτρια εταιρεία την 1.11.96 και ορίσθηκε για απόδειξη την 20.2.1997. Η αιτήτρια εταιρεία δεν εμφανίσθηκε στις 20.2.97, και το δικαστήριο αφού άκουσε σχετική μαρτυρία, προχώρησε στην έκδοση του επίδικου διατάγματος.
Με απόφαση μου ημερ. 6.3.97 χορήγησα άδεια για καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari που να ακυρώνει το πιο πάνω διάταγμα. Με την παρούσα αίτηση επιδιώκεται, ανάμεσα σ΄ άλλα, η έκδοση εντάλματος Certiorari "για μετάθεση της υπόθεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση" του πιο πάνω διατάγματος.
Το διάταγμα, με το οποίο είχε χορηγηθεί η πιο πάνω άδεια, επιδόθηκε στον Διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στον Επίσημο Παραλήπτη και στον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Δεν έχει καταχωρηθεί οποιαδήποτε ένσταση. Ο εκπρόσωπος του Γραφείου του Επίσημου Παραλήπτη δήλωσε ενώπιον μου ότι το πληρωμένο - μετοχικό - κεφάλαιο της εταιρείας είναι £10,000.- Δέχθηκε, επίσης, ότι το επίδικο διάταγμα έχει εκδοθεί από Δικαστήριο το οποίο δεν είχε αρμοδιότητα να το εκδώσει.
Ο εκπρόσωπος του Διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων δήλωσε ότι σαν πιστωτές τους εκπροσωπεί ο Επίσημος Παραλήπτης.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας εταιρείας επανέλαβε τη θέση την οποία είχε προβάλει στο στάδιο χορήγησης της άδειας, την παραθέτω:
Η αιτήτρια εταιρεία διατείνεται ότι το επίδικο διάταγμα έχει εκδοθεί "καθ΄ υπέρβαση της δικαιοδοσίας και/ή εξουσίας" του πρωτόδικου δικαστηρίου επειδή το μετοχικό της κεφάλαιο ανέρχεται σε Λ.Κ.10,000 και δυνάμει του άρθρου 209 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, αρμόδιο δικαστήριο για να επιληφθεί αίτησης εκκαθάρισης εταιρείας με μετοχικό κεφάλαιο πέραν των Λ.Κ.5,000 είναι Δικαστήριο το οποίο πρέπει να απαρτίζεται από τουλάχιστον δύο Δικαστές εκ των οποίων ο ένας να είναι Πρόεδρος
Επαρχιακού Δικαστηρίου.Λαμβάνω υπόψη μου το λεκτικό του πιο πάνω άρθρου 209(1) του Κεφ. 113. ΄Εχω την άποψη ότι η αρμοδιότητα για έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης εταιρείας, της οποίας το πληρωμένο μετοχικό κεφάλαιο υπερβαίνει τις £5,000, ανήκει σε δικαστήριο το οποίο αποτελείται από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου της επαρχίας στην οποία βρίσκεται το εγγεγραμμένο γραφείο της υπό διάλυση εταιρείας, και από ένα ή δύο μέλη του ιδίου Δικαστηρίου.
Είναι παραδεκτό ότι το πληρωμένο - μετοχικό - κεφάλαιο της αιτήτριας εταιρείας είναι της τάξεως των £10,000 και ότι το επίδικο διάταγμα έχει εκδοθεί από δικαστήριο με μονομελή σύνθεση. Εντάλματα της φύσεως Certiorari εκδίδονται λόγω υπέρβασης ή έλλειψης δικαιοδοσίας (Βλ. Re Codal Synto Ltd. (1992) 1 Α.Α.Δ. 786, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 136, Re Χαράλαμπος Χαραλάμπους, Αίτηση 47/94/18.5.94, Supreme Court Practice 1988, σελ. 794)
.Σύμφωνα με τη νομολογία το δικαστήριο δεν μπορεί να κρίνει υπόθεση που το επίδικο θέμα της υπερβαίνει την εκ του Νόμου καθορισμένη δικαιοδοσία του (Βλ. Βίκτωρος ν. Χριστοδούλου, Πολιτική ΄Εφεση 9042/11.10.96). Στην κρινόμενη περίπτωση ο Νόμος έχει εναποθέσει την άσκηση της σχετικής αρμοδιότητας σε Δικαστήριο με διμελή ή τριμελή σύνθεση. Ακολουθεί πως στην παρούσα υπόθεση το δικαστήριο με μονομελή σύνθεση δεν είχε δικαιοδοσία έκδοσης διατάγματος εκκαθάρισης εταιρείας της οποίας το πληρωμένο μετοχικό κεφάλαιο - όπως είναι εδώ η περίπτωση - υπερβαίνει τις £5,000.
Για το λόγο αυτό εκδίδεται ένταλμα Certiorari. Το επίδικο διάταγμα ακυρώνεται.
Πρέπει να προσθέσω ότι έχω εξετάσει κατά πόσο ήταν δυνατή η ανάληψη δικαιοδοσίας από δικαστήριο με μονομελή σύνθεση εν όψει των προνοιών του άρθρου 22 (4) (α) (αα) και (ββ) του περί Δικαστηρίων Νόμου, 1960 (Ν 14/60, όπως έχει τροποποιηθεί). Είναι η κατάληξη μου ότι οι πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου 209 του Κεφ. 113 δεν επηρεάζονται από τις πρόνοιες του άρθρου 22 του Νόμου 14/60. Ο τελευταίος αποτελεί νόμο ο οποίος διέπει γενικώς το ζήτημα της καθ΄ ύλην δικαιοδοσίας των Επαρχιακών Δικαστηρίων. ΄Εχει θεσπισθεί μετά από τη θέσπιση του ΄Αρθρου 209 του Κεφ. 113 το οποίο διέπει ειδικώς το ζήτημα της δικαιοδοσίας. Αποτελεί γενική αρχή η οποία εφαρμόζεται κατά την ερμηνεία νόμων ότι ένας προγενέστερος ειδικός νόμος δεν καταργείται από ένα μεταγενέστερο γενικό νόμο εκτός αν η κατάργηση γίνεται με ρητή αναφορά ή εξ αναγκαίου συμπεράσματος (Βλ. Hinis v. Police (1963) 1 C.L.R. 14). Τέτοια περίπτωση δεν συντρέχει στην παρούσα περίπτωση.
Εκδίδεται διάταγμα ως ανωτέρω. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.