|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Molvi Estates Ltd (2016) 1 ΑΑΔ 2717, ECLI:CY:AD:2016:D537
Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. και Άλλοι (Αρ. 3) (2005) 1 ΑΑΔ 1255
Γεωργίου Ανδρέας ν. Τράπεζας Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. και Άλλων (2005) 1 ΑΑΔ 1523
Λουκαΐδου-Θεοφάνους Λίζα ν. Λεωνίδα Γεωργίου και Άλλου (2016) 1 ΑΑΔ 473, ECLI:CY:AD:2016:A103
Aspis Liberty Life Insurance Public Co. Ltd ν. Λεονώρας άλλως Νόρας Σιακατίδου (2011) 1 ΑΑΔ 1816
(1996) 1 ΑΑΔ 1154
8 Νοεμβρίου, 1996
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
OCEAN CORPORATION LTD,
Ενάγοντες,
v.
NOVOROSSIJSKRYBPROM COMPANY LIMITED (ΑΡ. 2),
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 181/96)
Ναυτοδικείο— Διάταγμα αναστολής διατάγματος ακύρωσης ενδιάμεσου διατάγματος — Ενδιάμεσα διατάγματα, δεν πρέπει να αποτελούν τροχοπέδη στην περαιτέρω εξέλιξη της υπόθεσης — Σημασία προηγούμενης απόφασης του Δικαστηρίου ότι στερείται δικαιοδοσίας και τον ισοζυγίου ευκολίας.
Ο συνήγορος των εναγόντων, υπέβαλε προφορική αίτηση αναστολής ακύρωσης διατάγματος το οποίο εκδόθηκε προηγουμένως προς όφελός τους, με σκοπό να παραμείνει σε ισχύ μέχρι το πέρας έφεσης που θα καταχωρούσαν για να αμφισβητήσουν την ορθότητα της διάλυσης του πρώτου διατάγματος.
Αποφασίστηκε ότι:
(1) Κατά την έκδοση διαταγμάτων αναστολής ακύρωσης ενδιάμεσων διαταγμάτων δεν πρέπει να παραγνωρίζεται πως είναι επιθυμητό ότι οι αποφάσεις σε ενδιάμεσες διαδικασίες να μη αποτελούν τροχοπέδη στην περαιτέρω εξέλιξη της υπόθεσης.
(2) Η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι στερείται δικαιοδοσίας στο κύριο ζήτημα της έκδοσης διατάγματος αποτελεί, όσο και αν υπόκειται σε έλεγχο κατ' έφεση, ένα ακόμη παράγοντα δισταγμού προκειμένου να διατηρήσει σε ισχύ το διάταγμα που διαλύθηκε.
H αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Erinfod Properties Ltd v. Cheshire Country Council [1974] 2 All E.R. 448.
Αίτηση.
Προφορική αίτηση στην Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 181/96 (Νικολάου, Δ.) δυνάμει του Κανονισμού 203 του περί Δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου Διαδικαστικού Κανονισμού για την έκδοση νέου διατάγματος για: αναστολή της διάλυσης του προηγούμενου διατάγματος μέχρι το πέρας της έφεσης, την οποία οι ενάγοντες θα καταχωρούσαν για να αμφισβητήσουν την ορθότητα της διάλυσης του πρώτου διατάγματος.
Ε Μοντάνιος, για τους Αιτητές - Ενάγοντες.
Ν. Ιωάννoυ για Γ. Χριστοδούλου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με απόφαση που εξέδωσα λίγο ενωρίτερα σήμερα, διέλυσα προσωρινό διάταγμα το οποίο είχα εκδώσει υπέρ των εναγόντων σε μονομερή αίτησή τους. Μετά την απαγγελία της απόφασης ο συνήγορος των εναγόντων υπέβαλε αμέσως προφορική αίτηση δυνάμει του Κανονισμού 203 του περί Δικαιοδοσίας Ναυτοδικείου Διαδικαστικού Κανονισμού για την έκδοση νέου διατάγματος αρμοσμένου προκειμένου να ανασταλεί η διάλυση του προηγούμενου διατάγματος μέχρι το πέρας έφεσης την οποία οι ενάγοντες προτίθενται να καταχωρήσουν για να αμφισβητήσουν την ορθότητα της διάλυσης του πρώτου διατάγματος. Ο συνηγόρος των εναγόντων με παρέπεμψε στην απόφαση του δικαστή Megarry στην υπόθεση Erinfortf Properties Ltd v. Cheshire County Council [1974] 2 All ER 448 αναφορικά με τη δυνατότητα έκδοσης τέτοιων ανασταλτικής φύσης διαταγμάτων.
Η διαφύλαξη του δικαιώματος έφεσης με τη διατήρηση του αντικειμένου αποτελεί βέβαια μείζον ζήτημα προς το οποίο το Δικαστήριο δεν παραμένει αδιάφορο. Με εκλαμβανόμενη ως δεδομένη τη δικαιοδοτική δυνατότητα έκδοσης τέτοιων διαταγμάτων την οποία υποστηρίζει η εν λόγω απόφαση, χωρίς όμως να αποφαίνομαι επ' αυτής οριστικά, το Δικαστήριο οφείλει ακολούθως να εξετάσει το κατά πόσο συντρέχουν λόγοι και είναι δίκαιο να εκδοθεί τέτοιο διάταγμα. Το που κλίνει η πλάστιγγα σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι πάντοτε εύκολο να το διακρίνει κανείς. Στην εν λόγω απόφαση του ο δικαστής Megarry φαίνεται να θεωρεί πως η έκδοση τέτοιου διατάγματος δικαιολογείται ως σχεδόν ζήτημα ρουτίνας με εξαίρεση μόνο όπου συντρέχουν ειδικοί λόγοι. Κατονομάζει δύο. Ο ένας είναι όπου η αίτηση δεν ενέχει σοβαρότητα και ο άλλος είναι όπου το ισοζύγιο ευκολίας δεν θα καθιστούσε σκόπιμη την έκδοση. Αυτή η τόσο ευρεία προσέγγιση δεν με βρίσκει σύμφωνο.
Κατά τη γνώμη μου η έκδοση τέτοιου είδους διαταγμάτων δεν πρέπει να παραγνωρίζει πως είναι επιθυμητό οι αποφάσεις σε ενδιάμεσες διαδικασίες να μην αποτελούν τροχοπέδη στην περαιτέρω εξέλιξη της υπόθεσης. Έπειτα θα μπορούσε να λεχθεί ότι η κατάληξή μου στο κύριο ζήτημα πως το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοτικής δυνατότητας να εκδώσει διάταγμα δυνάμει του Άρθρου 30 στις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, αποτελεί, όσο και αν αυτή η κατάληξη υπόκειται σε έλεγχο κατόπιν έφεσης, ένα ακόμα παράγοντα γιατί το Δικαστήριο θα πρέπει να είναι διστακτικό προκειμένου να διατηρήσει σε ισχύ το διάταγμα που διαλύθηκε. Πέρα όμως και ανεξάρτητα από αυτά, έχω την άποψη ότι στην προκείμενη περίπτωση το ισοζύγιο ευκολίας δεν κλίνει υπέρ των εναγόντων. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να οδηγήσει στην απόρριψη της αίτησης.
Η αίτηση για την έκδοση διατάγματος με το οποίο να αναστέλλεται η διάλυση του προσωρινού διατάγματος ημερομηνίας 4 Οκτωβρίου 1996 μέχρις ότου διεκπεραιωθεί έφεση που προτίθενται να καταχωρήσουν οι ενάγοντες απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.