|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 1 ΑΑΔ 128
8 Φεβρουαρίου, 1996
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ/Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΗΝ 3.1.96 ΕΠΙ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΗΜΕΡ. 28/12/95 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 6431/95 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΛΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑΡΗ, ΕΝΑΓΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ (SHERIFF NO. 1/96) ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 3/1/96 ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ/Η ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ.
(Αίτηση Αρ. 23/96)
Προνομιακά εντάλματα — Certiorari και prohibition —Δυνατότητα ακύρωσης απόφασης εξώσεως εκδοθείσας λόγω μη καταχώρισης σημειώματος εμφανίσεως με βάση τη Δ.17 θ. 10 των Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας, αποκλείει ακύρωση της με ένταλμα certiorari — Ισχυρισμοί για λήψη απόφασης έξωσης και εντάλματος κατοχής ακινήτου με δόλο του ιδιοκτήτη καθώς και αφηρημένοι ισχυρισμοί για έλλειψη δικαιοδοσίας, δεν ενεργοποιούν τη δικαιοδοσία τον Ανωτάτου Δικαστηρίου για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari.
Έξωση—Απόρριψη αίτησης ενοικιαστή για έκδοση εντάλματος certiorari που να ακυρώνει απόφαση έξωσης και ένταλμα κατοχής του ακινήτου για έλλειψη δικαιοδοσίας και δόλο του ιδιοκτήτη στη λήψη τους.
Ο αιτητής, ζήτησε άδεια να καταχωρίσει αίτηση για έκδοση ενταλμάτων της φύσης certiorari και prohibition, με σκοπό την ακύρωση εντάλματος ανάληψης κατοχής ακινήτου το οποίο εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Το διάταγμα εξώσεως είχε εκδοθεί στην απουσία του λόγω μη καταχώρισης σημειώματος εμφανίσεως.
Ο αιτητής, που ήταν ενοικιαστής του εν λόγω ακινήτου, εισηγήθηκεότι αρμόδιο Δικαστήριο μετά την εισαγωγή του τροποποιητικού περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1995 Ν. 102(1 )/95 ήταν το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας και όχι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Επίσης, ότι η απόφαση έξωσης και ένταλμα ανάληψης κατοχής λήφθηκαν με δόλο του ιδιοκτήτη εις βάρος του.
Αποφασίστηκε ότι:
(1) Δεν στοιχειοθετήθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση ότι το ένταλμα κατοχής εκδόθηκε καθ' υπέρβαση ή κατάχρηση αρμοδιότητας του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ούτε έκδηλη παρανομία ή παράβαση ρητής διάταξης νόμου· οι ισχυρισμοί για δόλο στη λήψη του διατάγματος έξωσης και εντάλματος κατοχής καθώς και οι αφηρημένοι και αόριστοι ισχυρισμοί περί έλλειψης δικαιοδοσίας ήταν ασύνδετοι προς αυτά.
(2) Η δυνατότητα λήψης του δικονομικού μέσου της ακύρωσης απόφασης λόγω μη καταχώρισης σημειώματος εμφανίσεως, η οποία, παρέχεται από τη Δ.17 θ. 10 των Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας αποκλείει την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου να εκδώσει το ζητηθέν προνομιακό ένταλμα.
(3) Η θέσπιση του τροποποιητικού περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1995 Ν. 102(1)/95 δε διεδραμάτιζε οποιοδήποτε ρόλο επειδή κατά την έκδοση του εντάλματος κατοχής του ακινήτου η υπόθεση του αιτητή δεν ήταν εκκρεμής.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Georghedlides v. Constantinides (1962) C.L.R. 99,
Georghallides v. Theodouiou (1962) C.L.R. 115,
Christofi and Others v. Iacovidou (1986) 1 C.L.R. 236.
Αίτηση.
Αίτηση για άδεια για υποβολή αίτησης με σκοπό την έκδοση προνομιακών διαταγμάτων certiorari και prohibition σε σχέση με την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Νικολάου, Α.Ε.Δ.) ημερ. 28/12/95 στην Αγωγή Αρ. 6431/95.
Ο Αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η αίτηση καταχωρίστηκε σήμερα και τέθηκε ενώπιον μου στις 11.30 π.μ. Της επελήφθηκα αμέσως επειδή αναφέρεται σε ένταλμα κατοχής ακινήτου που ορίστηκε να εκτελεστεί σήμερα στις 1.00 μ.μ.
Επιδιώκεται άδεια για την καταχώριση αίτησης για εντάλματα της φύσης certiorari και prohibition σε σχέση με ένταλμα κατοχής ακινήτου που εκδόθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1996 μετά από μονομερή αίτηση. Προσδιορίζονται στην αίτηση ως οι λόγοι που την υποστηρίζουν, τα ακόλουθα:
1. Η επίδικη Διαταγή και/ή απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του Άρθρου 8 του τροποποιητικού περί Ενοικιοστασίου Νόμου 102(1 )/95 σύμφωνα με το οποίον όλες οι εκκρεμούσες ενώπιον πρωτοβάθμιου δικαστηρίου διαδικασίες εξώσεως κατά την ημέρα δημοσίευσης του πιο πάνω νόμου εκδικάζονται βάσει του νόμου αυτού.
2. Το επίδικο ένταλμα ανάληψης κατοχής εκδόθηκε μετά την έναρξη της ισχύος των προνοιών του πιο πάνω νόμου 102(1)/95.
3. Αρμόδιον δικαστήριον για έκδοση του εντάλματος ανάληψης κατοχής κατά τον ουσιώδη χρόνο ήτο το δικαστήριο ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας και όχι το Επαρχιακόν Δικαστήριον Λευκωσίας".
Η αίτηση συνοδεύθηκε από ένορκη δήλωση του αιτητή στην οποία παρατίθενται τα γεγονότα, κυρίως η εξέλιξη της αγωγής 6431/95 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας σε σχέση με την οποία εκδόθηκε το ένταλμα κατοχής. Επισυνάφθηκαν (α) το κλητήριο ένταλμα, (β) η απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 22 Σεπτεμβρίου 1995 με την οποία ο αιτητής διατάχθηκε να εκκενώσει και να παραδώσει στην ενάγουσα το ακίνητο - αντικείμενο της διαδικασίας - πάραυτα, και επιδικάστηκαν σε βάρος του αιτητή το ποσό των £700 ως καθυστερημένα ενοίκια πλέον τόκοι, το ποσό των £7 ημερησίως από την 1/8/95 και έξοδα, (γ) ειδοποίηση για την έκδοση εντάλματος κατοχής ημερομηνίας 23 Οκτωβρίου 1995, (δ) αίτηση για την έκδοση νέου εντάλματος κατοχής ημερομηνίας 28 Δεκεμβρίου 1995 με συνοδευτική ένορκη δήλωση, (ε) απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία εκδόθηκε διάταγμα κατοχής ημερομηνίας 3 Ιανουαρίου 1996 και (στ) ειδοποίηση προς τον αιτητή για την έκδοση εντάλματος κατοχής ημερομηνίας 1 Φεβρουαρίου 1996.
Ο αιτητής επιχειρηματολόγησε ενώπιον μου, επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά όσα περιέχονται στην αίτηση και στην ένορκη δήλωση του.
Με την αγωγή 6431/95, η Στ. Σταματάρη ζήτησε διάταγμα για την εκκένωση και παράδοση του υποστατικού της που κατείχε ο αιτητής ως ενοικιαστής. Σύμφωνα με την ειδική οπισθογράφηση στο κλητήριο ένταλμα, η σύμβαση ενοικίασης που είχαν συνάψει τερματίστηκε με ειδοποίηση που του απεστάλη, λόγω μή πληρωμής από αυτόν σειράς μηνιαίων ενοικίων. Επίσης, αξιώθηκαν τα καθυστερημένα ενοίκια και ποσό £7 ημερησίως από 1.8.95, ως ενδιάμεσα κέρδη. Η αγωγή επιδόθηκε στον αιτητή και στις 22 Σεπτεμβρίου 1995 εκδόθηκε διάταγμα και απόφαση εναντίον του, αφού παρέλειψε να καταχωρίσει σημείωμα εμφάνισης. Ο αιτητής πρόβαλε τον ισχυρισμό πως δεν καταχώρισε εμφάνιση ενόψει συμφωνίας την οποία είχε συνάψει με την ενάγουσα, εκκρεμούσας της αγωγής. Η ενάγουσα θα αγόραζε την επιχείρηση περιπτέρου που στεγαζόταν στο ακίνητο. Παρεπλανήθη, όπως αναφέρει, αφού η συμφωνία του ήταν πως δεν θα προωθείτο η αγωγή και θεωρεί πως, γι'αυτό το λόγο, η απόφαση της 22 Σεπτεμβρίου 1995 ήταν το αποτέλεσμα δόλου, απάτης και ψευδών παραστάσεων. Ο αιτητής καταλογίζει στη Στ. Σταματάρη υπαναχώρηση από συμφωνηθέντα και σε σχέση με τα όσα ακολούθησαν την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου στις 22 Σεπτεμβρίου 1995. Όταν του επεδόθη η ειδοποίηση για την έκδοση εντάλματος κατοχής, της κατέβαλε το ποσό των £800. Το ένταλμα "απεσύρθη" και η Στ. Σταματάρη ανέλαβε εκ νέου υποχρέωση να υλοποιήσει την αρχική συμφωνία τους. Στηρίκτηκε ξανά στη διαβεβαίωση της, για να διαπιστώσει όμως πως με νέα μονομερή αίτηση που καταχωρίστηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1995, προκλήθηκε η έκδοση του νέου εντάλματος, το οποίο αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας.
Στις 29 Δεκεμβρίου 1995 δημοσιεύθηκε ο περί Ενοικιοστασίου (Τροποποιητικός) Νόμος του 1995 [Ν.102(1)/95]. Υποστηρίζει ο αι-τητής πως ενόψει του Άρθρου 8(ε)(3) αυτου του" Νόμου, η δικαιοδοσία για την έκδοση διατάγματος κατοχής ανήκε πλέον στο Δικαστήριο Ενοικιάσεων και όχι στο Επαρχιακό Δικαστήριο. Πρόσθεσε πως, ούτως ή άλλως, η αγωγή 6431/95 ενέπιπτε εξ αρχής στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου Ενοικιάσεων αφού ήταν έκτοτε θέσμιος ενοικιαστής. Ο αιτητής δεν συγκεκριμενοποίησε αυτό τον ισχυρισμό ούτε και αναφέρθηκε σε οτιδήποτε που θα μπορούσε να τον τεκμηριώσει.
Εκδήλως δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την παραχώρηση της αιτηθείσας άδειας. Δεν έχει στοιχειοθετηθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση πως το ένταλμα κατοχής εκδόθηκε κατά "υπέρβαση και/ή κατάχρηση αρμοδιότητας του πρωτόδικου Δικαστηρίου" ή ότι υπάρχει "έκδηλη παρανομία και/ή παράβαση ρητής διάταξης Νόμου", όπως αναφέρεται στην αίτηση.
Αντικείμενο της διαδικασίας, όπως αυτό προσδιορίζεται στην αίτηση, είναι το ένταλμα κατοχής που εκδόθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1996. Όσα ισχυρίστηκε ο αιτητής σε σχέση με τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες δεν καταχώρισε σημείωμα εμφάνισης ή, ακόμα, τα γενικά και αόριστα σε σχέση με τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου προς έκδοση της απόφασης ημερομηνίας 22 Σεπτεμβρίου 1995, είναι ασύνδετα προς αυτό το αντικείμενο. Ισχύει το ίδιο και σε σχέση με τους ισχυρισμούς για υπαναχώρηση από συμφωνηθέντα μετά την έκδοση της απόφασης της 22ας Σεπτεμβρίου 1995 όπως και σε σχέση με το γεγονός ότι ο αιτητής έχει έκτοτε καταβάλει χρηματικό ποσό, και δεν υπεισέρχομαι στη διαφαινόμενη αντιγνωμία ως προς το ποιό ποσό έχει καταβληθεί. Η διαταγή του Δικαστηρίου για εκκένωση και παράδοση της κατοχής του ακινήτου δεν εξαρτήθηκε από οποιονδήποτε όρο. Ήταν ανεξάρτητη από την απόφαση ως προς τα καθυστερημένα ενοίκια ή τα ενδιάμεσα κέρδη. Ο αιτητής είχε διαταχθεί να εκκενώσει και να παραδώσει το υποστατικό πάραυτα και τίποτε από όσα ισχυρίστηκε ο αιτητής δεν επηρέασαν την ισχύ του διατάγματος. Με ισχύον το διάταγμα αυτό, δεν είναι δυνατό να τίθεται ζήτημα υπέρβασης ή κατάχρησης εξουσίας ή παρανομίας κατά την έγκριση της αίτησης για έκδοση του εντάλματος κατοχής, που είναι η κατά το νόμο συνέπεια της ύπαρξης του.
Εν πάση περιπτώσει, τα προνομιακά εντάλματα δεν είναι υποκατάστατο των δικονομικών μηχανισμών. Αντίθετα, είναι σταθερή η νομολογία πως μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις εκδίδονται όταν προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο. Οι Θεσμοί περί Πολιτικής Δικονομίας ρυθμίζουν ειδικά τη δυνατότητα παραμερισμού απόφασης που εκδίδεται λόγω παράλειψης του εναγομένου να καταχωρίσει σημείωμα εμφάνισης, (βλ. Δ.17 θ. 10).
Τελικά η θέσπιση του Νόμου 102(Ι)/95 δεν μπορεί να διαδραματίσει οποιονδήποτε ρόλο. Το Άρθρο 8 αυτού του Νόμου επέφερε τροποποίηση του Άρθρου 11 του βασικού Νόμου (Ν. 23/83), με το οποίο επιβάλλονται περιορισμοί σε σχέση με τη δυνατότητα έκδοσης από το Δικαστήριο απόφασης ή διατάγματος για την ανάκτηση της κατοχής ή την έξωση από κατοικία ή κατάστημα για το οποίο ισχύει ο Νόμος. Η παράγραφος (ε)(3) του Άρθρου 8 προβλέπει πως εκδικάζονται δυνάμει του τροποποιητικού νόμου "οι εκκρεμούσες ενώπιον του Δικαστηρίου ή άλλου πρωτοβάθμιου δικαστηρίου διαδικασίες εξώσεως", κατά την ημέρα της δημοσίευσης του. Ο Ν. 102(Ι)/95 δημοσιεύτηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1995 όταν δεν εκκρεμούσε πλέον η αγωγή με την έννοια του πιο πάνω άρθρου. Οι υποθέσεις Charts Ε. Georghallides v. Andreas Constantinides (1962) C.L.R. 99, Charts Ε. Georghallides ν Christofis Theodoulou (1962) C.L.R. 115 και Christofi and Others v. Iacovidou (1986) 1 C.L.R. 236, είναι σχετικές.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.