|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 1 ΑΑΔ 1
9 Ιανουαρίου, 1996
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 154.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ
ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, ΑΡΘΡΟ 19 ΤΟΥ
Ν. 14/60, ΚΕΦ. 6, ΑΡΘΡΟ 9 ΚΑΙ Δ.59 Κ.3 ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ
ΘΕΣΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ,
ΚΑΙ
αναφορικα με την αιτηση του τζενναρο περελλα
(αρ. 1) για αδεια να καταχωρησει αΙΤηση για εκδοση
ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ
ΤΖΕΝΝΑΡΟ ΠΕΡΕΛΛΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΞΕΔΩΣΕ ΣΤΙΣ 18/7/95 Ο
ΕΝΤΙΜΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΛΕΜΕΣΟΥ Κ. Μ. ΦΩΤΙΟΥ.
(Αίτηση Αρ. 137/95)
Προνομιακά εντάλματα — Certiorari — Καταχώριση δεύτερης αίτησης έκδοσης φυγόδικου μετά από ακύρωση εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε στο πλαίσιο της πρώτης — Κύρος της δεύτερης αίτησης.
Κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας — Καταχώριση δεύτερης αίτησης έκδοσης μετά την ακύρωση εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε στην πρώτη—Αυτόματη παύση ισχύος της πρώτης μετά την ακύρωση του εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε στο πλαίσιο της — Ύπαρξη μόνο μίας διαδικασίας, αποκλείει κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας— Ενέργειες των καθ' ων η αίτηση ώστε ο αιτητής να μη βρεθεί ενώπιον δύο διαδικασιών—Αποκλείει κατάχρηση διαδικασίας.
Οι καθ' ων η αίτηση, ζήτησαν με αίτηση τους ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού την έκδοση του αιτητή στις Ιταλικές αρχές και στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας πέτυχαν ένταλμα σύλληψης του.
Ο αιτητής, ζήτησε ακύρωση του εντάλματος σύλληψης του με ένταλμα certiorari, αφού προηγουμένως εξασφάλισε την άδεια του Δικαστηρίου, με το επιχείρημα ότι εκκρεμούσε σε άλλο Δικαστήριο παρόμοια αίτηση και συνεπώς το προσβαλλόμενο ένταλμα εκδόθηκε κατά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας αφού είχε να αντιμετωπίσει δύο παρόμοιες δικαστικές διαδικασίες. Ο δικηγόρος του αιτητή είχε ενημερωθεί από το Γενικό Εισαγγελέα ότι θεωρούσε την πρώτη αίτηση σαν μη υπάρχουσα.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση επιχειρηματολόγησε ότι δεν εκκρεμούσαν δύο παρόμοιες διαδικασίες αφού η πρώτη είχε ουσιαστικά παύσει αυτόματα να υφίσταται όταν ακυρώθηκε το ένταλμα σύλληψης που είχε εκδοθεί στο πλαίσιο της και συνεπώς η υπό κρίση αίτηση ήταν αβάσιμη.
Αποφασίστηκε, ότι:
(1) Η καταχώριση της δεύτερης αίτησης έκδοσης του αιτητή, δεν συνιστούσε κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας αφού η πρώτη είχε ουσιαστικά παύσει αυτόματα μετά την ακύρωση του εντάλματος σύλληψης του που είχε εκδοθεί στο πλαίσιο της.
(2) Και αν ακόμη η πρώτη αίτηση έκδοσης ήταν εν ζωή, η καταχώριση της δεύτερης δεν αποτελούσε κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας, αφού οι καθ' ων η αίτηση δεν είχαν κατά νου να αντιμετωπίσει ο αιτητής δύο διαδικασίες και έκαμαν ό,τι ήταν δυνατό για να μη βρεθεί ενώπιον τέτοιου ενδεχομένου.
Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.
Αίτηση.
Αίτηση για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση προνομιακού διατάγματος certiorari, αναφορικά με την απόφαση/ένταλμα συλλήψεως του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Φωτίου, Α.Ε.Δ.) ημερομηνίας 18/7/95.
Χρ. Πουργουρίδης, για τον Αιτητή.
Ε. Λοϊζίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την αίτηση αυτή που καταχωρήθηκε μετά από άδεια που δόθηκε από το Δικαστήριο, ο αιτητής ζητά όπως με ένταλμα Certiorari το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώσει την απόφαση-ένταλμα σύλληψης του, το οποίο εκδόθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, στις 18/7/95 από τον Ανώτερο Επαρχιακό Δικαστή κ. Μ. Φωτίου.
Η υπόθεση του αιτητή Τζεννάρο Περέλλα από την Ιταλία, έχει μακρύ ιστορικό και τα γεγονότα όπως εμφαίνονται στις ένορκες δηλώσεις που υποστηρίζουν την αίτηση και την ένσταση, είναι σε συντομία τα εξής:
Στις 2/12/1993 οι Ιταλικές αρχές ζήτησαν τη σύλληψη για σκοπούς έκδοσης του φυγόδικου Τζεννάρο Περέλλα. Ο Περέλλα συνελήφθη στις 4/12/1993 με προσωρινό ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από τον Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας.
Στις 22/12/1993 η Ιταλική Πρεσβεία ενημέρωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως ότι έφτασαν όλα τα έγγραφα σχετικά με την έκδοση του εν λόγω φυγόδικου και ότι είχε ετοιμαστεί η σχετική αίτηση-ρηματική διακοίνωση, ημερομηνίας 21/12/93. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, έχοντας υπόψη του την πιο πάνω πληροφορία, εξέδωσε την εξουσιοδότηση του για έναρξη της διαδικασίας έκδοσης την ίδια ημερομηνία, δηλαδή 22/12/1993, αφού η αίτηση λήφθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών και τη Νομική Υπηρεσία.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας αφού άκουσε την αίτηση έκδοσης αποφάσισε στις 9/2/1994 να εκδώσει διάταγμα έκδοσης του φυγόδικου στην Ιταλία. Ο φυγόδικος την 15/2/1994 καταχώρισε την αίτηση 24/94 για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus το οποίο εκδόθηκε την 10/5/1994 και ο φυγόδικος αφέθηκε ελεύθερος. Η απόφαση αυτή εφεσιβλήθηκε (Έφεση 9173) αλλά η έφεση απορρίφθηκε.
Οι καθ' ων η αίτηση εξασφάλισαν από το Δικαστή κ. Α. Ιωαννίδη του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, με βάση δεύτερη εξουσιοδότηση του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, νέο ένταλμα σύλληψης αφού άκουσαν τον τότε Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Στυλιανίδη, να αναφέρει στην απόφαση του ότι ο φυγόδικος θα αφήνετο ελεύθερος.
Όταν ο φυγόδικος βγήκε από την αίθουσα του Δικαστηρίου, συ-νελήφθηκε με βάση το νέο ένταλμα σύλληψης, ημερομηνίας 10/5/1994. Την επόμενη ημέρα, ο φυγόδικος παρουσιάστηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και άρχισε η αίτηση έκδοσης 1/94. Την ίδια ημερομηνία ο αιτητής αποτάθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο για να του παρασχεθεί άδεια να καταχωρίσει αίτηση για ένταλμα Certiorari. Η άδεια δεν δόθηκε αλλά τελικά η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου με απόφαση της ημερομηνίας 18/7/1995 (Έφεση 9169), εξέδωσε ένταλμα Certiorari και ακύρωσε το ένταλμα σύλληψης του αιτητή.
Ο δικηγόρος του φυγόδικου την ίδια ημέρα, 18/7/1995, μετά την έκδοση του Certiorari στην έφεση 9169, έστειλε επιστολή προς το Γενικό Εισαγγελέα στην οποία ανέφερε ότι μετά την έκδοση του εντάλματος Certiorari ο αιτητής είναι ελεύθερος και ότι προτίθεται να αναχωρήσει την ίδια ημέρα και ώρα 15.30 για Βιέννη με την πτήση AUA388. Ζητούσε από το Γενικό Εισαγγελέα να δώσει οδηγίες για την άμεση επιστροφή του διαβατηρίου του αιτητή από την Αστυνομία στην οποία παραδόθηκε μετά από απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην αίτηση 1/94.
Με σκοπό την αποφυγή της διαφυγής του αιτητή, οι καθ' ων η αίτηση αναζήτησαν τον αιτητή και αφού είχαν πληροφορίες ότι αυτός βρισκόταν στη Λεμεσό, εξασφάλισαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού ένταλμα σύλληψης εναντίον του την 18/7/1995 και ώρα 4 μ.μ.. Ο αιτητής ανεβρέθη και συνελήφθη η ώρα 8 μ.μ. της ίδιας ημέρας, στη Λεμεσό.
Την επομένη της σύλληψης του αιτητή, δηλαδή την 19/7/1995 και προτού αυτός παρουσιαστεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και αρχίσει η αίτηση έκδοσης 14/95, αποστάληκε από τη Νομική Υπηρεσία στο δικηγόρο του επιστολή με την οποία πληροφορείτο ότι ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας θεωρούσε ότι, παρόλο ότι με την ακύρωση του εντάλματος σύλληψης που αποτελούσε τη βάση της αίτησης 1/94 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η αίτηση αυτή είχε παύσει αυτόματα να υφίσταται, εντούτοις θα προχωρούσε εκ του περισσού με διαδικασία διακοπής της εν λόγω διαδικασίας.
Σε απάντηση της επιστολής αυτής ο δικηγόρος του φυγόδικου απάντησε με τέλεφαξ ότι δεν συμφωνεί με τη διακοπή της αίτησης 1/94 και ότι δεν θα παραστεί στο Δικαστήριο την 20/7/1995 για να καταστεί δυνατή η απόσυρση της.
Την ίδια ημέρα, δηλαδή την 19/7/1995 ο αιτητής καταχώρισε αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο με την οποία ζητούσε άδεια του Δικαστηρίου για καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari για τη μεταφορά και παρουσίαση στο Ανώτατο Δικαστήριο του εντάλματος σύλληψης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ημερομηνίας 18/7/1995 που εξεδόθη από τον Ανώτερο Επαρχιακό Δικαστή κ. Μ. Φωτίου, με σκοπό την ακύρωση του. Στις 27/7/1995 το Δικαστήριο του έδωσε άδεια για καταχώρηση αίτησης Certiorari.
Στις 8/8/1995 ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα αίτηση.
Κατά τη διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ο αιτητής αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση. Την 18/9/1995 ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας καταχώρισε επιστολή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με την οποία απέσυρε την αίτηση 1/94. Την 26/9/1995 ο δικηγόρος του αιτητή έφερε ένσταση στην απόσυρση της διαδικασίας στην αίτηση 1/94 και ζήτησε αναβολή στην υπόθεση. Την 19/10/1995 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας απέρριψε την αίτηση 1/94.
Ο δικηγόρος του αιτητή κατά την ακρόαση της παρούσας αίτησης περιορίστηκε στο λόγο ότι ενώ εκκρεμούσε διαδικασία έκδοσης του αιτητή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με αριθμό 1/94, καταχωρίθηκε νέα αίτηση έκδοσης στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, υπ' αριθμό 14/95 και εκδόθηκε το προσβαλλόμενο ένταλμα σύλληψης το οποίο δεν έπρεπε να εκδοθεί γιατί συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας.
Οι καθ' ων η αίτηση με την ένσταση τους πρόβαλαν αριθμό ενστάσεων σχετικά με την εγκυρότητα της υπό κρίση αίτησης. Αλλά, περιορίστηκαν μόνο σε ένα λόγο, τον εξής: Δεν υπάρχει έγκυρη αίτηση καθότι δεν καταχωρίθηκαν ένορκες δηλώσεις που να υποστηρίζουν την παρούσα αίτηση, ούτε και επιδόθηκαν στους καθ' ων η αίτηση οι ένορκες δηλώσεις. Επίσης, δεν επιδόθηκε στους καθ' ων η αίτηση η άδεια για καταχώρηση της παρούσας αίτησης.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι έδωσε οδηγίες στο Πρωτοκολλητείο Λευκωσίας για την επίδοση των ενόρκων δηλώσεων και της άδειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την καταχώρηση της παρούσας αίτησης, αλλά λόγω παρεξηγήσεως δεν επιδόθηκαν στην άλλη πλευρά.
Θα αντιπαρέλθω του θέματος ότι δεν υπάρχει έγκυρη αίτηση ενώπιον του Δικαστηρίου, διότι φαίνεται ότι αυτό οφείλεται σε παρεξήγηση. Θα υπεισέλθω στην ουσία της παρούσας αίτησης.
Ο δικηγόρος του αιτητή επιχειρηματολόγησε ότι η διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού στην αίτηση 14/95, συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας, καθότι εκκρεμούσε διαδικασία έκδοσης στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού υπ' αριθμό 1/94. Δηλαδή, βρίσκονταν εν ζωή δύο διαδικασίες και το ένταλμα σύλληψης του αιτητή που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού για να αρχίσει η διαδικασία έκδοσης στην αίτηση 14/95, πάσχει και πρέπει να ακυρωθεί.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ισχυρίστηκε ότι το ένταλμα σύλληψης του οποίου επιδιώκεται η ακύρωση, δεν είναι καθοριστικό για την τύχη της έκδοσης του αιτητή, ούτε του αποστερεί οποιαδήποτε δικαιώματα και ο αιτητής δεν δικαιούται στο υπό κρίση ένταλμα. Όταν άρχισε η διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ο δικηγόρος του αιτητή είχε ενημερωθεί με επιστολή από το Γενικό Εισαγγελέα ότι θεώρησαν ότι δεν υπάρχει πλέον η διαδικασία 1/94. Οι καθ' ων η αίτηση έκαναν ότι ήταν δυνατό για να μην βρεθεί ο κατηγορούμενος ενώπιον δύο διαδικασιών.
Έχω εξετάσει προσεκτικά τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών. Συμφωνώ με τη θέση των καθ' ων η αίτηση ότι με την ακύρωση του εντάλματος σύλληψης που αποτελούσε τη βάση της αίτησης 1/94 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η αίτηση αυτή είχε παύσει αυτόματα να υφίσταται και ότι η διαδικασία διακοπής εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα ήταν εκ του περισσού. Κατά συνέπεια δεν υπήρχαν ταυτόχρονα δύο διαδικασίες για το ίδιο θέμα ενώπιον των Δικαστηρίων εναντίον του αιτητή.
Ανεξάρτητα όμως από το πιο πάνω, εάν θεωρηθεί ότι όταν καταχωρίθηκε η αίτηση έκδοσης ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού υπήρχε εν ζωή η αίτηση 1/94 εναντίον του αιτητή, αυτό δεν αποτελούσε κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας καθότι οι καθ' ων η αίτηση δεν είχαν κατά νου να αντιμετωπίσει ο αιτητής δύο διαδικασίες για το ίδιο θέμα. Όπως φαίνεται από το ιστορικό το οποίο ανέφερα πιο πάνω, οι καθ' ων η αίτηση έκαναν ότι ήταν δυνατό για να μην βρεθεί ο αιτητής ενώπιον δύο διαδικασιών. Εάν δε θεωρηθεί ότι η αίτηση έκδοσης ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας υπ' αριθμό 1/94 ήταν εν ζωή, τότε αυτό συνιστά απλώς τεχνικότητα. Η ουσία είναι ότι όπως ανέφερα πιο πάνω οι καθ' ων η αίτηση έκαναν ότι ήταν δυνατό για να μην βρεθεί ο αιτητής ενώπιον δύο διαδικασιών.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.