CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.

Η κατηγορούσα αρχή κατέθεσε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα περί της μη αναγκαιότητας διεξαγωγής προανάκρισης και ζήτησε την παραπομπή του κατηγορουμένου στο Κακουργιοδικείο δυνάμει των διατάξεων του περί Ποινικής Δικονομίας (Προσωρινές Διατάξεις) Νόμου του 1974 (Ν. 42/74 όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 44/83).

Το Επαρχιακό Δικαστήριο δέκτηκε την εισήγηση της Κατηγορούσας Αρχής πως δεν είχε εξουσία εξέτασης τέτοιου θέματος. ΄Εκρινε πως ενόψει των διατάξεων του Νόμου και της απόφασης στην υπόθεση In Re Ellinas (1988) 1 CLR 57, ενέπιπτε στη δικαιοδοσία του μόνο το κατά πόσο η μαρτυρία που αποκαλύπτεται στις καταθέσεις είναι αρκετή ώστε να δικαιολογείται η παραπομπή. Προχώρησε ένα ακόμα βήμα και με αναφορά στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Alan Ford και άλλοι, Νομικά Ερωτήματα 305 και 306, ημερομηνίας 11 Ιουλίου 1995, διατύπωσε άποψη ως προς το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούσε να εξεταστούν οι εισηγήσεις του κατηγορουμένου όταν θα διεξαχθεί η δίκη ενώπιον του Κακουργοδικείου.

Ο κατηγορούμενος επιδιώκει άδεια για καταχώρηση αίτησης για διάταγμα της φύσης certiorari προς ακύρωση της επακόλουθης παραπομπής του στο Κακουργιοδικείο και για διάταγμα mandamus με το οποίο "να υποχρεώνεται το Επαρχιακό Δικαστήριο να επιληφθεί των ενστάσεων της υπεράσπισης". Πρότεινε πως η υπόθεση In Re Ellinas (ανωτέρω), ενώ αφορούσε στο διαφορετικό ζήτημα της ύπαρξης ή μή διακριτικής εξουσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου να διατάξει τη διεξαγωγή προανάκρισης όταν ο Γενικός Εισαγγελέας, σύμφωνα με το Νόμο, καταθέτει γραπτή συγκατάθεση περί της μή αναγκαιότητας διεξαγωγής της, στην πραγματικότητα ενισχύει τη θέση του. Επειδή εξηγήθηκε σ΄αυτή πως η ανυπαρξία τέτοιας διακριτικής εξουσίας δεν σημαίνει και κατάργηση του καθήκοντος του Δικαστηρίου να εξετάσει αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για παραπομπή. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως κατέληξε η εισήγησή του, το Επαρχιακό Δικαστήριο όφειλε να ασκήσει τη συμφυή εξουσία που έχει κάθε Δικαστήριο προς καταστολή της κατάχρησης της διαδικασίας που εκδηλώθηκε με την εκ νέου δίωξή του και που απέληγε σε καταπιεστική συμπεριφορά αλλά και σε παραβίαση του συνταγματικού του δικαιώματος για δίκαιη δίκη. Επικαλέστηκε συναφώς τις υποθέσεις Conelly v. DPP (1964) 2 All E.R. 401 at 409, DPP n. Humphreys (1976) 2 All E.R. 497, R. v. Riebold (1965) 1 All E.R. 653, R. v. London Quarter Sess. (1953) 2 All E.R. 750, Alecos Constantinindes v. Vima Ltd (1983) 1 CLR 348 και Τζεννάρο Περέλλα Πολιτική ΄Εφεση 9173 ημερομηνίας 16 Μαρτίου 1995.

Αντικείμενο της προανάκρισης ή της διαδικασίας παραπομπής χωρίς τη διεξαγωγή προανάκρισης δυνάμει των Νόμων 42/74 και 44/83, είναι πράγματι η εξακρίβωση αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για παραπομπή. Δεν μπορώ να συμμεριστώ όμως την άποψη του αιτητή ως προς το ποιές μπορεί να είναι αυτές οι προϋποθέσεις. ΄Οπως ορθά σημείωσε το πρωτόδικο Δικαστήριο με αναφορά στο Νόμο αλλά και στην υπόθεση In Re Ellinas (ανωτέρω), ούτε η μια ούτε η άλλη διαδικασία συνιστούν τη δίκη του κατηγορουμένου. Εφόσον διεξάγεται προανάκριση, έργο του Δικαστηρίου είναι να κρίνει αν από τη μαρτυρία που προσάγεται, τηρουμένου του άρθρου 94 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 155, υπάρχουν επαρκείς λόγοι για παραπομπή. Το ίδιο και κατά την διαδικασία της παραπομπής χωρίς προανάκριση, αλλά στην περίπτωση εκείνη, πάνω στη βάση του περιεχομένου των καταθέσεων των μαρτύρων κατηγορίας τους οποίους προτίθεται να καλέσει η κατηγορούσα αρχή. Υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης επίδοσής τους στον κατηγορούμενο ή το δικηγόρο του και, βέβαια, της παροχής από το Γενικό Εισαγγελέα της γραπτής συγκατάθεσης του άρθρου 3(α) του Ν. 42/74.

Ορθά εισηγήθηκε ο κ. Κυπριανού ότι αρκεί για την παροχή της αιτούμενης άδειας η ύπαρξη εκ πρώτης όψεως ή συζητήσιμης υπόθεσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το Δικαστήριο μπορεί να μορφώσει μόνο εκ πρώτης όψεως γνώμη. ΄Οπως εξηγήθηκε από την Ολομέλεια στην υπόθεση In Re Kakos (1985) 1 CLR 250, δεν μπορεί να θεμελιωθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση πάνω σε νομική βάση η οποία, με δοσμένα τα στοιχεία που τη συνθέτουν, διαπιστώνεται ότι είναι λανθασμένη.