ΕΝΩΠΙΟΝ: ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, ΚΑΛΛΗ, Δ.Δ.

ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Στην παρούσα υπόθεση η αιτήτρια αξίωνε ανάκτηση κατοχής καταστήματος από τους καθ΄ων η αίτηση, θέσμιους ενοικιαστές του υποστατικού, για χρήση από το σύζυγό της. Οι καθ΄ων η αίτηση ενοικιάζουν μέρος του καταστήματος το οποίο και χρησιμοποιούν ως αποθήκη. Το ακίνητο βρίσκεται στην οδό Σόλωνος στην παλιά Λευκωσία και φέρει μηνιαίο ενοίκιο £45.

Ο σύζυγος της αιτήτριας είναι οδοντοτεχνίτης και έχει το εργαστήριό του στο ίδιο κτίριο που βρίσκεται το επίδικο κατάστημα. Αποφάσισε να επεκτείνει το εργαστήριό του για να κατασκευάζει οδοντοστοιχίες από πορσελάνη και επειδή η κατασκευή από πορσελάνη απαιτεί απόλυτη καθαριότητα πρέπει να διεξάγεται σε χωριστό δωμάτιο. Γι΄ αυτό κρίθηκε από την αιτήτρια αναγκαία η ανάκτηση κατοχής του καταστήματος που τώρα είναι ενοικιασμένο στους καθ΄ων η αίτηση. Το δικαστήριο ύστερα από ανάλυση της μαρτυρίας κατέληξε ότι στο υφιστάμενο εργαστήριο του συζύγου της αιτήτριας υπάρχει αρκετός χώρος. Το δικαστήριο, το οποίο ας σημειωθεί επισκέφθηκε και το επίδικο υποστατικό, κατέληξε ότι η ανάγκη του συζύγου της αιτήτριας δεν ήταν επιτακτική, ενώ εύκολα μπορούσε να στεγάσει την επέκταση των εργασιών που επιθυμεί στον ίδιο χώρο του εργαστηρίου του. Σύμφωνα με τη μαρτυρία που προσκόμισε η αιτήτρια, όπως αυτή αναλύεται στην πρωτόδικη απόφαση, η επέκταση χρειάζεται 16 τ.μ., ενώ για τις εργασίες που κάνει τώρα στο εργαστήριο απαιτείται διπλάσιος χώρος. ΄Ετσι τελικά και για τους δύο κλάδους του εργαστηρίου, δηλαδή των υφισταμένων εργασιών και της σκοπούμενης επέκτασης χρειάζονται συνολικά 48 τ.μ. (32+16), ενώ όπως αναφέρθηκε στη μαρτυρία ο υφιστάμενος χώρος του συζύγου της αιτήτριας καλύπτει συνολικά 50 τ.μ. Το δικαστήριο που όπως είπαμε επισκέφθηκε το χώρο, διαπίστωσε ότι μπορούσε να γίνει εξοικονόμηση χώρου για να χωρέσουν και άλλα μηχανήματα.

Η αιτήτρια άσκησε έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης επικαλούμενη σειρά λόγων. ΄Ολοι οι λόγοι που εκτίθενται στην ειδοποίηση έφεσης ουσιαστικά συνοψίζονται στο ότι το πρωτόδικο δικαστήριο έσφαλε ως προς τα χαρακτηριστικά του ανάλογου υποστατικού που σύμφωνα με το νόμο θα πρέπει πρώτα να αναζητήσει ο ιδιοκτήτης, ενώ από την άλλη αμφισβητούνται οι διαπιστώσεις του δικαστηρίου επί της μαρτυρίας. Εξετάσαμε τους λόγους που έχουν εκτεθεί και έχουμε καταλήξει ότι η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί. Η πρώτη προϋπόθεση που θέτει το άρθρο 11 είναι η κατοχή του καταστήματος να απαιτείται λογικώς. Η φράση "απαιτείται λογικώς" ερμηνεύτηκε σε αριθμό υποθέσεων. ΄Εχει αποφασιστεί ότι η φράση προϋποθέτει την ύπαρξη ανάγκης η οποία πρέπει να είναι γνήσια υφιστάμενη ανάγκη, κάτι περισσότερο από απλή επιθυμία άνκαι κάτι κατά πολύ λιγότερη της απόλυτης ανάγκης (βλ. Yiannopoulos v. Theodoulou (1979) 1 C.L.R. 215), ενώ στην υπόθεση Andreou v. Christodoulou (1978) 1 C.L.R. 192, λέχθηκε ότι η ανάγκη θα πρέπει να είναι οριστική και άμεση.

Το πρωτόδικο δικαστήριο, που έχει και την ευθύνη της αξιολόγησης της μαρτυρίας, κατέληξε από την ενώπιόν του μαρτυρία ότι η αιτήτρια δεν απέδειξε την προϋπόθεση του νόμου για λογική απαίτηση του επίδικου καταστήματος. Αιτιολογώντας το συμπέρασμά του το δικαστήριο αναφέρει ότι φαίνεται ότι η ανάγκη του συζύγου της αιτήτριας δεν ήταν επιτακτική ή σοβαρή, αλλά αντίθετα, λαμβάνοντας υπ΄ όψη το εμβαδόν που διέθετε και το οποίο σύμφωνα με τη μαρτυρία ήταν αρκετό για να εξυπηρετήσει και την ανάγκη του για προέκταση, εύκολα μπορούσε να στεγάσει την επέκταση που επιθυμούσε στον ίδιο χώρο. Δεν βρίσκουμε οποιοδήποτε λόγο γιατί θα πρέπει να επέμβουμε στις πιο πάνω διαπιστώσεις ή συμπεράσματα του δικαστηρίου. Το δικαστήριο αξιολόγησε σωστά τη μαρτυρία και κατέληξε στο εύλογο συμπέρασμα ότι η αιτήτρια δεν απέδειξε ότι απαιτούσε εύλογα το επίδικο κατάστημα. Κανένας από τους λόγους που προβλήθηκαν από τον ευπαίδευτο συνήγορο της εφεσείουσας δεν δικαιολογεί την επέμβαση στο τελικό συμπέρασμα του δικαστηρίου. Κάτω από τις περιστάσεις η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί.

Επειδή πολύς λόγος έχει γίνει για την απόδειξη του βαθμού ταλαιπωρίας που θα υφίσταντο οι δύο πλευρές και κυρίως για τις προσπάθειες ή μη που η αιτήτρια και ο σύζυγος της έκαμαν για εξασφάλιση άλλου υποστατικού, θα πρέπει να πούμε ότι ο υπολογισμός της ταλαιπωρίας και η ζύγιση του ποίος από τις δύο πλευρές θα υποστεί τη μεγαλύτερη ταλαιπωρία από την έκδοση του διατάγματος προκύπτει και θα πρέπει να εξεταστεί μόνο στην περίπτωση που το δικαστήριο καταλήξει ότι το υποστατικό απαιτείται λογικά από τον αιτητή. Αν αποδειχθεί το εύλογο της απαίτησης τότε το δικαστήριο προχωρά και εξετάζει το ισοζύγιο ταλαιπωρίας των δύο πλευρών. Στην παρούσα υπόθεση το δικαστήριο απέρριψε την εισήγηση ότι το υποστατικό απαιτείτο λογικά και συνεπώς η ταλαιπωρία οιουδήποτε των διαδίκων ή οι προσπάθειες προς εξεύρεση άλλου υποστατικού καμιά σημασία είχαν, ή έπαιξαν ή έπρεπε να παίξουν οποιοδήποτε ρόλο στη διαμόρφωση της τελικής απόφασης του δικαστηρίου. Κάτω από τις περιστάσεις η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας-εφεσείουσας.