|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ.8877
ΕΝΩΠΙΟΝ: Σ. ΝΙΚΗΤΑ, Π. ΑΡΤΕΜΗ, Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, ΔΔ.
Μεταξύ:
Αγαθοκλής Παναγιώτη Κόκκινου,
Εφεσείοντος-ενάγοντος,< /P>
- και -
Χριστόδουλου Νικολαϊδη,
Εφεσίβλητου-εναγόμενου.
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
26.4.96ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για τον εφεσείοντα: κ. Ε. Κορακίδη
Για τον εφεσίβλητο: κ. Α. Δημητριάδης με κ. Δ. Δημητριάδη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Π. Αρτέμης, Δ.
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.:
Ο εφεσείων προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση, μετην οποία απορρίφθηκε η αγωγή του για αποζημιώσεις £2.000 για παράβαση σύμβασης πώλησης σπόρων άνυδρου ανανά.
Η εκδοχή του εφεσείοντα-ενάγοντα, ο οποίος είναι γεωργός, ήταν ότι επισκέφθηκε το κατάστημα του εφεσίβλητου-ενάγοντα και ζήτησε όπως αγοράσει σπόρο άνυδρου ανανά για να φυτέψει στο χωράδι του. Ο εφεσίβλητος του παρέδωσε δύο σφραγισμένα πακέτα σπόρου, τα οποία πλήρωσε και ακολούθως φύτεψε στο χωράφι του. Όταν όμως βλάστησαν, αντιλήφθηκε ότι ήταν αγγουριές αντί ανανάδες. Λόγω του ότι οι αγγουριές δεν μπορούσαν να ευδοκιμήσουν άνυδρες, ο εφεσείοντας ισχυρίστηκε με μαρτυρία, την οποία παρουσίασε στο Δικαστήριο, ότι υπέστη ζημιά £2.000 για έξοδα ετοιμασίας και καλλιέργειας του χωραφιού, έξοδα λιπασμάτων και σποράς, καθώς και απώλεια εισοδήματος από τους καρπούς των ανανάδων που θα παράγονταν.
Η εκδοχή του εφεσίβλητου ήταν αντίθετη. Στη μαρτυρία του αυτός είχε αναφέρει ότι συνάντησε τον εφεσείοντα στην έξοδο του καταστήματος του κατά τη στιγμή που αναχωρούσε, ο οποίο και του ανέφερε ότι ήθελε να αγοράσει σπόρους άνυδρων ανανάδων. Ο εφεσίβλητος του είπε ότι οι σπόροι βρίσκονταν στο στάντ κοντά στην είσοδο και θα μπορούσε να πάρει απ΄εκεί, το οποίο ο εφεσείοντα προφανώς έπραξε. Στη συνέχει υπάρχει μαρτυρία της συζύγου του εφεσίβλητου που βρισκόταν στο κατάστημα, σύμφωνα με την οποία ο εφεσείοντας της ανέφερε ότι επήρε ήδη δύο πακέτα σπόρου ανανάδων, των οποίων η τιμή ως αναγράφετο στο πακέτο ήταν £2,90 έκαστο. Η μάρτυς αυτή ανέφερε ότι δεν είδε τα πακέτα και απλώς εισέπραξε το ποσό των £5,80.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού ανέλυσε τη μαρτυρία απέρριψε την εκδοχή του εφεσείοντα και βρήκε ότι τα γεγονότα συνέβησαν όπως τα περιέγραψε ο εφεσίβλητος και η σύζυγος του. Παρόλον ότι απέρριψε την αγωγή, το Δικαστήριο προχώρησε για να εξετάσει το θέμα των αποζημιώσεων, καταλήγοντας και σε αυτό ότι δεν απεδείχθη η ζημιά που απαιτούσε ο εφεσείοντας και απεφάσισε ότι θα εδικαιούτο μόνο σε £5,00 ονομαστικές αποζημιώσεις.
Εναντίον της πιο πάνω απόφαση ο εφεσείοντας καταχώρησε την παρούσα έφεση.
Ο πρώτος λόγος έφεσης αφορά τα ευρήματα του Δικαστή και ζητείται από το Εφετείο να τα ανατρέψει, γιατί λανθασμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο δέχθηκε την εκδοχή του εφεσίβλητου, παρόλον ότι δεν εδεχθη μέρος της μαρτυρίας του ως ερχόμενο σε αντίθεση με την υπεράσπιση του. Εκτός του ότι αυτός ο λόγος είναι γενικός και αόριστος, είναι προφανές ότι στην ουσία εκείνο που εννοούσε το Δικαστήριο στη σελ.7 της απόφασης του είναι ότι οι σπόροι που επήρε ο εφεσείοντας δεν μπορούσε να ήταν σπόροι ανανά αφού όταν βλάστησαν φάνηκε ότι ήσαν αγγουριές.
Οι λόγοι για τους οποίους το Εφετείο επεμβαίνει σε ευρήματα γεγονόταν και αξιοπιστία μαρτύρων είναι επαρκώς νομολογημένοι και καταλήγουν στο ότι το Εφετείο δεν επεμβαίνει, εκτός όπου προφανώς τα ευρήματα δεν δικαιολογούνται από τη μαρτυρία, η όπου υπάρχει προανές σφάλμα στη κρίση του Δικαστηρίου επί τούτων ή επί της αξιοπιστίας μαρτύρων. (Δέστε, inter alia, Νικολάου κ.α ν. Γεωργίου, Π.Ε. 8197, ημερ. 1.12.93 και Καθητζιώτης ν. Manocas Transport Co. Ltd., Π.Ε. 8106, ημερ. 3.12.93). Στην παρούσα περίπτωση βρίσκουμε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ή δικαιολογία που να μας επιτρέπει να επέμβουμε στα ευρήματα αυτά, καθόσο ήταν εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου Δικαστήριου να καταλήξει στα συμπεράσματα που κατέληξε.
Ο δεύτερος λόγος, στον οποίο βασίζει την έφεση του ο εφεσείοντας είναι ότι το Δικαστήριο παρέλειψε να κάμει ευρήματα επί των γεγονότων της διαφοράς των διαδίκων και συγκεκριμένα:
"(α) Ποιά η συμφωνία πώλησης;
(β) Τι ήταν το αντικείμενο της πώλησης;
(γ) Αν παρεδόθη στον ενάγοντα το αντικείμενο της πώλησης;
(δ) Ποιό ήταν το περιεχόμενο του κλειστού φακέλου που παρεδόθη στον ενάγοντα;"
Είναι φανερό από την κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί γιατί στην ουσία το Δικαστήριο έκαμε όλα αυτά τα ευρήματα. Η συμφωνία και το αντικείμενο της πώλησης, όπως βρήκε το Δικαστήριο, ήταν για πώληση σπόρων άνυδρου ανανά και υπό τις συνθήκες που αναφέραμε πιο πάνω, όπως τις βρήκε το Δικαστήριο, τελικά ο εφεσείοντας, προφανώς από δικό του λάθος, πήρε φακέλους που περιείχαν σπόρους αγγουριάς. Παρόλον ότι το θέμα δεν εγείρεται με τους λόγους έφεσης, εντούτοις το
επιχείρημα του εφεσείοντα ότι το Δικαστήριο έπρεπε να βρει ότι τα πακέτα σπόρου που αγόρεασε ο εφεσείοντας είχαν την επιγραφή "ΑΝΑΝΑS", ενώ περιείχαν σπόρους αγγουριάς, δεν μπορεί παρά να απορριφθεί γιατί δεν υπήρχε τέτοια μαρτυρία ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου που να του επιτρέπει να καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, μια και είχε απορρίψει την εκδοχή του εφεσείοντα.
Τέλος, ο συνήγορος του εφεσείοντα έκαμε αναφορά και στο άρθρο 16 του Περί Πωλήσεως Αγαθών Νόμου, Κεφ.267, που αφορά την καταλληλότητα αγαθών για το σκοπό που αγοράζονται, καθώς και την ποιότητα τους. Δεν μπορούμε όμως να δούμε πώς υπεισέρχεται το άρθρο αυτό στην παρούσα περίπτώση, όπου ο αγοραστής ζήτησε ρητά συγκεκριμένα αγαθά και όπου περαιτέρω ο ίδιος προσωπικά επέλεξε και αγόρασε τα αγαθά αυτά απ΄εκείνα που εκτίθονταν στο κατάστημα του εφεσίβλητου.
Ο τρίτος λόγος της έφεσης είναι γενικός και αόριστος και δεν μπορεί να αποτελέσει νόμιμο λόγο έφεσης.
Εν όψει της πιο πάνω κατάληξης μας δεν τίθεται θέμα εξέτασης αποζημιώσεων. Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του εφεσείοντα.
Δ.
Δ.
Δ.
/Χ.Π.