|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 1 ΑΑΔ 1002
30 Νοεμβρίου, 1995
[ΠΙΚΗΣ, Πρόεδρος]
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΟΔΥΣΣΕΑ,
Ενάγων,
ν.
YELLOW ROSE SHIPPING COMPANY LIMITED,
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 90/94).
Εταιρείες — Ξεχωριστή νομική προσωπικότητα — Συμφωνία με πρόσωπα που έγιναν αργότερα διευθυντές εταιρείας — Δεσμευτικότητα της συμφωνίας ως προς την εταιρεία.
Συμβάσεις — Σύμβαση με πρόσωπα που έγιναν αργότερα διευθυντές εταιρείας — Δεσμευτικότητα της σύμβασης ως προς την εταιρεία.
Ο ενάγων, επιχειρηματίας εξ Αθηνών, καταχώρησε αγωγή εναντίον της εναγόμενης εταιρείας αξιώνοντας (α) αναγνωριστική απόφαση ότι δικαιούται να εγγραφεί ιδιοκτήτης του 7,5% του πλοίου της εναγομένης εταιρείας "WINNER", (β) διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει την εναγομένη εταιρεία να εγγράψει επ' ονόματί του στο Κυπριακό Νηολόγιο εφτάμισυ από τα εκατό μερίδια του πλοίου, (γ) απόδοση λογαριασμών της διαχείρισης του πλοίου από 1.4.1988 μέχρι της απόφασης και (δ) απόφαση για οποιοδήποτε ποσό εφαίνετο ότι ο ενάγων εδικαιούτο με βάση τους λογαριασμούς.
Στην έκθεση απαιτήσεώς του, ο ενάγων δεν εξέθεσε λόγον αγωγής εναντίον της εναγομένης εταιρείας, ούτε δικαιολόγησε τις ζητούμενες θεραπείες. Δεν πρόβαλε οποιονδήποτε ισχυρισμό ότι συμβλήθηκε με την εταιρεία, ή ότι η εταιρεία ανάλαβε υποχρεώσεις τρίτων. Ισχυρίστηκε ότι τα πρόσωπα με τα οποία συνεβλήθηκε για την αγορά του 7,5% των μεριδίων στο πλοίο, έγιναν σε μεταγενεστερο στάδιο ιδιοκτήτες του.
Αποφασίστηκε, ότι:
(1) Καμιά συμφωνία έγινε μεταξύ του ενάγοντα και οποιουδήποτε άλλου προσώπου για την αγορά μετοχών στην εναγόμενη εταιρεία ή στο πλοίο "WINNER", όπως και καμιά συμφωνία έγινε μεταξύ του και της εταιρείας.
(2) Οι απαιτήσεις του ενάγοντα αναφορικά με την απόκτηση μεριδίου σε πλοίο, εντάσσονταν στο πλαίσιο διαφορών του οι οποίες βρίσκονταν έξω από το πλαίσιο της αντιδικίας του με την εναγόμενη εταιρεία.
Η αγωγή απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παπαγεωργίου ν. Κλάππα (1991) 1 Α.Α.Δ. 24,
"Sevegep" Ltd v. United Sea Transport (1989) 1(E) Α.Α.Δ. 729.
Αγωγή Ναυτοδικείου.
Αγωγή Ναυτοδικείου με την οποία ο ενάγων ζητά αναγνωριστική απόφαση ότι είναι ο δικαιούμενος να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης 7.5% του πλοίου "Winner", διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει τους εναγόμενους να εγγράφουν στο όνομα του ενάγοντα στο νηολόγιο 7,5% μερίδια του επίδικου πλοίου, απόδοση λογαριασμών από τους εναγόμενους της διαχείρισης του επίδικου πλοίου από 1/4/88 μέχρι της απόφασης, τόκους και έξοδα.
Α. Θεοφίλου, για τον Ενάγοντα.
Α. Χαβιαράς, για τους Εναγόμενους.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Ο ενάγων είναι επιχειρηματίας εξ Αθηνών και οι εναγόμενοι, κυπριακή εταιρεία, ιδιοκτήτες του πλοίου "Winner". To Κεφάλαιο της εταιρείας υποδιαιρείται σε εκατό μετοχές, ενενήντα εννέα από τις οποίες ανήκουν στην εταιρεία Dalvena Investments Inc., και μία στην Ihtertrusting Company Limited (βλ. Τεκμήριο 3). Η εταιρεία συστήθηκε στις 30.1.1988. Ως διευθυντές της εταιρείας υπηρέτησαν, από την ίδρυσή της, η Ασπασία Χρίστου ΜΙΝΗ και η Δήμητρα Χρίστου ΜΙΝΗ, από 30.1.88 μέχρι 12.9.94, και από την ημερομηνία εκείνη ο Δημήτριος Α. Σφήκας και η Βέρα Σφήκα (βλ. Τεκμήριο 6).
Με την αγωγή του, ο ενάγων αξιώνει εναντίον των εναγομέ νων τις ακόλουθες θεραπείες:
"Ά) Αναγνωριστικήν απόφασιν ότι είναι ο δικαιούμενος να εγγραφεί ως ιδιοκτήτης 7.5% του ως άνω πλοίου των Εναγομένων WINNER, υπό Κυπριακή Σημαία.
Β) Διάταγμα, του Δικαστηρίου διατάσσον τους Εναγόμενους να εγγράψουν επ' ονόματι του Ενάγοντος στο Κυπριακό Νηολόγιο Εφτάμισυ από τα εκατό μερίδια του πλοίου των WINNER.
Γ) Απόδοση λογαριασμών από τους Εναγόμενους της διαχείρισης του πλοίου WINNER από 1/4/1988 μέχρι της αποφάσεως.
Δ) Απόφασιν δι' οιαδήποτε ποσά φανεί ότι ο Ενάγων δικαιούται με βάση τους αποδοθησόμενους λογαριασμούς.
Ε) Τόκους.
ΣΤ) Έξοδα.".
Το αγώγιμο δικαίωμα στο οποίο θεμελιώνεται η αγωγή του ενάγοντα, και προς το οποίο συσχετίζονται οι επιδιωκόμενες θεραπείες, στοιχειοθετείται στην παράγραφο 4 της Αναφοράς (Έκθεση Απαιτήσεως), η οποία ορίζει:
"4. Κατά ή περί τον Μάρτιο 1988, στον Πειραιά, ο ενάγων συνεφώνησε μετά των κ.κ. Πατρονικόλα, Σφήκα και Κολιτσίδα, πάντων εξ Ελλάδος να συμμετάσχει με ποσόν 75.000 δολλαρίων ΗΠΑ που τους κατέβαλε, στην αγορά του πλοίου WINNER σε ποσοστό 7,5%, του υπολοίπου συμφωνηθέντος ότι ανήκει στην Εναγόμενη Εταιρεία, η οποία, ως του ελέχθη, ήτο υπό σύστασιν.".
Η απαίτηση δεν εκθέτει λόγο αγωγής εναντίον των εναγομένων ούτε δικαιολογεί την παροχή των θεραπειών που επικαλούνται. Είναι θεμελιωμένο ότι η Έκθεση Απαιτήσεως συνιστά το μέσο για τη στοιχειοθέτηση του αγώγιμου δικαιώματος στο οποίο στηρίζει την απαίτησή του ο ενάγων [βλ. Παπαγεωργίου ν.Κλάππα (1991) 1 Α.Α.Δ. 24, και "Sevegep"Ltd v. United Sea Transport (1989) 1(E) Α.Α.Δ., 729].
Η απαίτηση του ενάγοντα έχει ως λόγο συμφωνία γενόμενη με ταξύ του, αφενός, και των τριών προσώπων τα οποία κατονομάζονται, τους κ.κ. Σφήκα, Πατρονικόλα και Κολιτσίδα, αφετέρου, για την απόκτηση μεριδίου 7,5% στο πλοίο Winner, και την παράβαση της από τους αντισυμβαλλομένους. Παραβίαση αυτής της συμφωνίας δε συνθέτει αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων και δε δικαιολογεί την παροχή των θεραπειών τις οποίες επιζητούν. Δεν προβάλλεται οποιοσδήποτε ισχυρισμός ότι η εταιρεία συνεβλήθη με τον ενάγοντα ή ότι έγιναν δεκτές εκ μέρους της υποχρεώσεις που αναλήφθηκαν από οποιουσδήποτε τρίτους. Κατά το χρόνο συνομολόγησης της συμφωνίας που προσδιορίζεται στην παράγραφο 4 της Αναφοράς, η εναγόμενη εταιρεία υφίστατο, και οι αξιωματούχοι της ήταν άλλοι από τα πρόσωπα με τα οποία κατ' ισχυρισμό συνεβλήθη ο ενάγων.
Είναι η θέση του ενάγοντα ότι η παράγραφος 5 της Αναφοράς πληρώνει το κενό στην παράγραφο 4 και συνδέει τους εναγομένους με τη συμφωνία που επικαλείται. Προβάλλεται, κατά πρώτον, ο ισχυρισμός ότι τα τρία πρόσωπα με τα οποία συνεβλήθη ο ενάγων, κατέστησαν σε μεταγενέστερο στάδιο ιδιοκτήτες του πλοίου Winner. Ο ισχυρισμός αυτός δε στοιχειοθετεί αφεαυτού υπόθεση εναντίον των εναγομένων. Συναρτάται όμως (ο ισχυρισμός αυτός) και με δεύτερο ισχυρισμό ο οποίος διατυπώνεται στην παράγραφο 5, ότι, σε μεταγενέστερο στάδιο, ένας από τους τρεις αντισυμβαλλομένους, ο κ. Πατρονικόλας,"... επαρουσίασε στον Ενάγοντα κατάσταση κερδών του πλοίου για την περίοδο λήγουσα 31/12/1989 και του επλήρωσε εκ μέρους των Εναγομένων το δικό του μερίδιο σ' αυτά τα κέρδη.". Ούτε ο ισχυρισμός αυτός δεν προάγει την υπόθεση του ενάγοντα ώστε να στοιχειοθετείται αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων. Ο ισολογισμός ο οποίος κατετέθη (Τεκμήριο 8) δεν αποκαλύπτει οποιοδήποτε στοιχείο το οποίο να επιμαρτυρεί ότι ο ενάγων υπήρξε ή είναι μέτοχος της πλοιοκτήτριας εταιρείας ή ότι έχει μερίδιο στηνιδιοκτησία του πλοίου. Το γεγονός ότι τα τρία πρόσωπα με τα οποία ο ενάγων κατ' ισχυρισμό συνεβλήθη είναι άμεσα ή έμμεσα μέτοχοι στην εναγόμενη εταιρεία ή έχουν μερίδιο στο πλοίο, όπως κατέθεσε ο κ. Σφήκας, δε στοιχειοθετεί υπόθεση εναντίον των εναγομένων. Η εναγομενη εταιρεία έχει υπόσταση (νομικό πρόσωπο)διάφορη και ανεξάρτητη από εκείνη των μετόχων.
Στη μαρτυρία του ενώπιον του Δικαστηρίου, ο ενάγων ανέτρεψε το βάθρο της αγωγής του, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι η συμφωνία στην οποία προήλθε ήταν μόνο με ένα από τα τρία προ-σωπα τα οποία κατονομάζει ως αντισυμβαλλομένους στην παράγραφο 4 της Αναφοράς, τον κ. Σφήκα, και ότι οι άλλοι δύο με τους οποίους κατ' ισχυρισμόν συνεβλήθη ήταν απλώς παρόντες.
Αυτή δεν είναι η μόνη αντίφαση στην εκδοχή που πρόβαλε ο ενάγων αναφορικά με την απόκτηση μεριδίου (7,5%) στο πλοίο Winner. Σε εξώδικη δήλωση και πρόσκληση - γνωστή ως "Εξώδικο" - την οποία ο ενάγων εξέδωσε στην Ελλάδα, αναγομένη στη δικαιοδοσία "...Παντός Αρμοδίου Δικαστηρίου" που απηύθυνε στον κ. Ηλία Πατρονικόλα, συνεργάτη και συνεταίρο του για πολλά χρόνια σε τεχνικές και κατασκευαστικές επιχειρήσεις, ζήτησε απ' αυτόν λογαριασμούς για τα χρήματα τα οποία από κοινού τοποθέτησαν για την αγορά εταιρικών μεριδίων σε πλοιοκτήτρια εταιρεία. Το "εξώδικο" κοινοποιήθηκε και στη Dalnave Navigation Inc., εταιρεία διαχείρισης πλοίων, της οποίας ο κ. Σφήκας είναι άμεσα ή έμμεσα ο κύριος μέτοχος και ο διευθυντής· προφανώς τη ναυτιλιακή εταιρεία στην οποία αναφέρεται το "Εξώδικο". Το περιεχόμενο του "Εξώδικου" περιορίζει τη διαφορά του ενάγοντα αναφορικά με την απόκτηση μεριδίου σε πλοίο μεταξύ του και του κ. Πατρονικόλα. Το ίδιο προκύπτει και από την ειδοποίηση που απέστειλε (13.1.94) ο δικηγόρος του στην Κύπρο στους εναγομένους, στην οποία αναφέρει ότι η επένδυση των 75 χιλιάδων Δολλαρίων Αμερικής έγινε μέσω του κ. Πατρονικόλα. Στην ίδια επιστολή, το μερίδιο το οποίο ισχυρίζεται ότι συμφώνησε να αποκτήσει, ανέρχεται σε 2,75% και όχι σε 7,5%, όπως καθορίζεται στην αγωγή του.
Η μόνη μαρτυρία η οποία τείνει να συνδέσει τον κ. Σφήκα με τον ενάγοντα, είναι η επιταγή που δόθηκε από την εταιρεία Dalnave Navigation Inc., προς όφελος του ενάγοντα για ποσό 55 χιλιάδων Δολλαρίων Αμερικής. Ο ενάγων ισχυρίστηκε ότι το ποσό αυτό του καταβλήθηκε έναντι των μεριδίων του για τα κέρδη του πλοίου το 1989, τα οποία φαίνονται στον ισολογισμό του ιδίου έτους, που του παρέδωσε ο κ. Πατρονικόλας. Ο κ. Σφήκας κατέθεσε ότι η επιταγή αυτή εκδόθηκε προς όφελος του ενάγοντα, κατά παράκληση του κ. Πατρονικόλα. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι δεν είχε καμιά σχέση με τον ενάγοντα ο οποίος του είναι άγνωστος. Τον ισχυρισμό αυτό υποστήριξε στη μαρτυρία του και ο κ. Πατρονικόλας, ο οποίος κατέθεσε ότι η επιταγή αυτή εκδόθηκε από τον κ. Σφήκα στο όνομα του ενάγοντα κατά παράκλησή του για να διευκολύνει τον ενάγοντα στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στην περιοχή του Κόλπου. Ο δικηγόρος του ενάγοντα, στην τελική του αγόρευση, υπέβαλε ότι ο ισχυρισμός αυτός του κ. Πατρονικόλα δεν μπορεί εύκολα να συμβιβαστεί με το τεταμένο πλέγμα των σχέσεων ενάγοντα και Πατρονικόλα που επικρατούσε τον Οκτώβριο του 1991 όταν δόθηκε η επιταγή. Είναι όμως παραδεκτό από τον ενάγοντα ότι η επιταγή δεν του ενεχειρίσθηκε από τον κ. Σφήκα αλλά από τον κ. Πατρονικόλα. Ο ισχυρισμός του ενάγοντα, ότι το ποσό των 55 χιλιάδων Δολλαρίων Αμερικής του δόθηκε έναντι του μεριδίου του για τα κέρδη των εναγομένων το 1989, δεν ευρίσκει κανένα έρεισμα στον ισολογισμό της εταιρείας του χρόνου εκείνου ούτε σε οποιοδήποτε έγγραφο το οποίο κατετέθη ενώπιον του Δικαστηρίου.
Οι διαφορές του ενάγοντα με τον κ. Πατρονικόλα δεν περιορίζονται στο "Εξώδικο" το οποίο εξέδωσε ο ενάγων προς τον κ. Πατρονικόλα, αλλά επεκτείνονται και στο "Εξώδικο" το οποίο εξέδωσε ο κ. Πατρονικόλας προς τον ενάγοντα στις 7.1.92. Οι διαφορές ενάγοντα και Πατρονικόλα καλύπτουν, όπως προκύπτει, όλο το φάσμα της μακρόχρονης επιχειρηματικής τους συνεργασίας.
Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι για τους λόγους που εξηγούνται στην απόφαση, η Αναφορά του ενάγοντα δε στοιχειοθετεί αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των εναγομένων και για το λόγο αυτό είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Η απόφαση του Δικαστηρίου υπόκειται σε έφεση· επομένως κρίνω ορθό όπως προβώ στα ευρήματα εκείνα τα οποία είναι απαραίτητα για την επίλυση της διαφοράς, στην περίπτωση που ήθελε κριθεί ότι στοιχειοθετείται υπόθεση εναντίον των εναγομένων:
(α) Ευρίσκω ότι ο ενάγων δε συνήψε συμφωνία με τον κ. Σφήκα προσωπικά, ή υπό οποιαδήποτε αντιπροσωπευτική ιδιότητα, για την απόκτηση μετοχών στην εναγόμενη εταιρεία ή στο πλοίο Winner. Καμιά συμφωνία δεν έγινε ή προέκυψε μεταξύ του ενάγοντα και της εναγόμενης εταιρείας.
(β) Οι διεκδικήσεις του ενάγοντα αναφορικά με την απόκτηση μεριδίου σε πλοίο, εντάσσονται στο πλαίσιο των διαφορών του με τον κ. Πατρονικόλα, οι οποίες βρίσκονται έξω από το πλαίσιο της αντιδικίας μεταξύ ενάγοντα και εναγόμενης εταιρείας.
(γ) Δεν κρίνω ορθό να προβώ σε οποιαδήποτε ευρήματα σε σχέση με τις διαφορές μεταξύ ενάγοντα και Πατρονικόλα ή να προβώ σε οποιαδήποτε εκτίμηση της αξιοπιστίας των ισχυρισμών τους σε σχέση με αυτές.
Η αγωγή απορρίπτεται με έξοδα.
Η αγωγή απορρίπτεται με έξοδα.