|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 1 ΑΑΔ 804
13 Δεκεμβρίου, 1994
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΑΡ. 33/64,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ (ΑΡ.2), ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Ή PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΗΝ 14.5.1992 ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΝΤΙΜΟΥ Ε.Δ. ΑΝΔΡΟΥΛΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ (ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ) ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΛΛΟΔΑΠΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΜΕ ΑΡ. 1/92 ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΤΕ Η ΑΙΤΗΣΗ ΕΙΤΕ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΙΔΟΘΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΑΙΤΗΤΗ.
(Αίτηση Aρ. 91/94)
Προνομιακά Εντάλματα — Αίτηση για έκδοση εντάλματος certiorari με το οποίο να ακυρώνεται απόφαση Επαρχιακού Δικαστή με την οποία ενέγραψε για εκτέλεση στην Κύπρο διάταγμα διατροφής Αγγλικού Δικαστηρίου, δυνάμει του περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς Εκτέλεση) Νόμου, Κεφ. 16, λόγω ισχυριζόμενης μη επίδοσης των εγγράφων της αλλοδαπής διαδικασίας στον αιτητή, έλλειψης δικαιοδοσίας του αλλοδαπού Δικαστηρίου να εκδώσει το διάταγμα διατροφής, έκδηλης παρανομίας στην εγγραφή της αλλοδαπής απόφασης και μη επίδοση οποιασδήποτε ειδοποίησης στον αιτητή για την επικείμενη εγγραφή της αλλοδαπής απόφασης — Η αίτηση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.
Στις 12.12.90 το Barnet Megistrates' Court στην Αγγλία εξέδωσε εναντίον του αιτητή διάταγμα να πληρώνει στην σύζυγό του £125 στερλίνες την εβδομάδα για την συντήρηση αυτής και των τεσσάρων ανηλίκων τέκνων τους. Το διάταγμα αυτό μεταφέρθηκε στην Κύπρο και με απόφαση Δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου ενεγράφη για σκοπούς εκτέλεσης στην Κύπρο, δυνάμει του περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς Εκτέλεση) Νόμου, Κεφ. 16. Με αίτησή του, που καταχωρίθηκε μετά από άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο αιτητής ζήτησε την έκδοση εντάλματος certiorari με το οποίο να ακυρώνεται η πιο πάνω εγγραφή του αλλοδαπού διατάγματος διατροφής για τους εξής λόγους: i) μη επίδοση στον αιτητή της αίτησης διατροφής, ii) έλλειψη δικαιοδοσίας του Αγγλικού Δικαστηρίου να εξετάσει την υπόθεση, iii) μη επίδοση οποιασδήποτε ειδοποίησης στον αιτητή ότι επρόκειτο να εγγραφεί το αγγλικό διάταγμα διατροφής δυνάμει του Κεφ. 16, και έκδηλη παρανομία στην εγγραφή του, iv) ότι η απόφαση λανθασμένα είχε εγγραφεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο, και v) ότι το Αγγλικό Δικαστήριο εσφαλμένα είχε εκδώσει το επίδικο διάταγμα διατροφής ενόψει του ότι το εισόδημα του αιτητή δεν ξεπερνούσε τις ΛΚ 70 εβδομαδιαίως και ότι με αυτό τον τρόπο είχε στερήσει τον αιτητή από τα δικαιώματά του φυσικής δικαιοσύνης. Από τα γεγονότα διαπιστώθηκε ότι η αίτηση διατροφής στο Αγγλικό Δικαστήριο είχε επιδοθεί στον αιτητή, ο οποίος είχε εμφανισθεί στο Δικαστήριο στις 10.10.90, αλλά δεν είχε λάβει μέρος στην μετέπειτα διαδικασία.
Αποφασίσθηκε ότι:
(α) Εφόσον η αίτηση είχε επιδοθεί στον αιτητή ο οποίος είχε εμφανισθεί αρχικά στο Δικαστήριο, δεν μπορούσε να τεθεί θέμα μη επίδοσης σ'αυτόν και το ότι ο ίδιος είχε επιλέξει να μην εμφανισθεί περαιτέρω στο Δικαστήριο δεν άλλαζε την κατάσταση.
(β) Το θέμα δικαιοδοσίας του Αγγλικού Δικαστηρίου ήταν θέμα που έπρεπε να είχε τεθεί στο Δικαστήριο εκείνο, και δεν μπορούσε να τεθεί στην παρούσα διαδικασία. Εξάλλου, από τα πρακτικά φαινόταν ότι το Αγγλικό Δικαστήριο είχε ασχοληθεί με το θέμα και είχε θεωρήσει ότι είχε δικαιοδοσία να επιληφθεί της αίτησης.
(γ) Η εγγραφή αλλοδαπού διατάγματος διατροφής δυνάμει του Κεφ. 16 δεν αποτελεί δικαστική διαδικασία και έτσι δεν τίθεται θέμα επίδοσης οποιασδήποτε ειδοποίησης στον επηρεαζόμενο.
(δ) Το Κυπριακό Δικαστήριο δυνάμει του περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς Εκτέλεση) Νόμου, Κεφ.16 δεν έχει αρμοδιότητα να επιληφθεί της ουσίας του αλλοδαπού διατάγματος διατροφής όταν αυτό είναι τελικό, αλλά μόνο να το εκτελέσει.
(ε) Αρμόδιο Δικαστήριο για εγγραφή αλλοδαπού διατάγματος διατροφής δυνάμει του Κεφ. 16 είναι το Επαρχιακό Δικαστήριο της επαρχίας όπου διαμένει ο Καθ'ου το διάταγμα.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Υπόθεση που αναφέρθηκε:
Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 2), (1992) 1 Α.Α.Δ. 761.
Aίτηση.
Aίτηση με την οποία ο αιτητής ζητά όπως το Δικαστήριο ακυρώσει με ένταλμα Certiorari την εγγραφή δυνάμει του περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς εκτέλεση) Nόμου, Kεφ. 16, από το Eπαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, διατάγματος διατροφής του Barnet Magistrates' Court, ημερομηνίας 12.12.90, δυνάμει του οποίου ο αιτητής διατάχθηκε να πληρώνει £125 στερλίνες την εβδομάδα από τις 14.9.90 για τη συντήρηση της συζύγου του και των τεσσάρων ανήλικων παιδιών του.
Γ. Δ. Γεωργίου, για τον Aιτητή.
Γ. Φράγκου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ών η αίτηση.
KOYPPHΣ, Δ.: Aνάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την αίτηση αυτή, που καταχωρίθηκε μετά από άδεια που δόθηκε από το Δικαστήριο, ο αιτητής ζητά όπως με ένταλμα Certiorari το Δικαστήριο ακυρώσει την εγγραφή δυνάμει του περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς Εκτέλεση) Νόμου, Κεφ. 16, από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, διατάγματος διατροφής του Barnet Magistrates' Court, ημερομηνίας 12/12/90, δυνάμει του οποίου ο αιτητής διατάχθηκε να πληρώνει £125 στερλίνες την εβδομάδα από τις 14/9/90 για τη συντήρηση της συζύγου του και των τεσσάρων ανήλικων παιδιών του.
Τα γεγονότα πάνω στα οποία βασίζεται η αίτηση αναφέρονται στην ένορκη δήλωση του αιτητή Κώστα Νικολαΐδη και σε συντομία είναι τα εξής:
Ο αιτητής είναι σύζυγος της Helen Νικολαΐδου που κατοικεί τώρα στο Λονδίνο και είναι πατέρας τεσσάρων ανήλικων παιδιών τους. Κατοικούσαν στη Λεμεσό, αλλά το 1990 η σύζυγος εγκατέλειψε τον αιτητή και ανεχώρησε και εγκαταστάθηκε στην Αγγλία. Πήρε μαζί της τα τέσσερα ανήλικα παιδιά. Στην Αγγλία εξασφάλισε δικαστικό διάταγμα διατροφής της και των παιδιών για £25 στερλίνες εβδομαδιαίως για τον καθένα από αυτούς. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι ουδέποτε του επιδόθηκε τέτοια αίτηση ή δικόγραφα και κατ' ακολουθία το διάταγμα είναι άκυρο.
Το διάταγμα του Δικαστηρίου της Αγγλίας, καταχωρίθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου για εγγραφή και εκτέλεση, με βάση το Κεφ. 16. Ο αιτητής ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία στην εγγραφή της αλλοδαπής απόφασης στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου γι' αυτό είναι η θέση του ότι η εγγραφή αυτή πρέπει ν' ακυρωθεί και/ή να κηρυχθεί ως ουδέποτε εγγραφείσα.
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται εντάλματα της φύσεως Certiorari για ακύρωση απόφασης κατώτερου Δικαστηρίου, περιλαμβάνουν υπέρβαση ή έλλειψη εξουσίας, έκδηλη παρανομία (error of law on the face of the record), προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης και παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Οι λόγοι στους οποίους ο αιτητής βασίζει την παρούσα αίτησή του, όπως αυτοί εκτίθενται στο υπόμνημα που καταχωρίθηκε, είναι οι ακόλουθοι:
"Α. Η αίτηση και τα δικόγραφα του Αγγλικού Δικαστηρίου για Οικογενειακές Υποθέσεις (IN THE MIDDLESEX AREA OF GREATER/COUNTY OF THE HERTFORD PETTY SESSIONS AREA OF BARNET) στην αίτηση / αγωγή αρ. Μ.12202, ουδέποτε επιδόθησαν στον αιτητή που ήταν πάντοτε και/ή κατά τον ουσιώδη χρόνο της πιο πάνω αίτησης μόνιμος κάτοικος Κύπρου και γι' αυτό η απόφαση και/ή το διάταγμα του πιο πάνω αλλοδαπού Δικαστηρίου που εκδόθηκε την 12.12.1990 και που επισυνάπτεται στην παρούσα διαδικασία σαν Τεκμήριο Ι είναι άκυρη και ως μηδέποτε εκδοθείσα.
Β. Το αλλοδαπό Δικαστήριο ήταν και είναι αναρμόδιο να εκδικάσει και/ή επιληφθεί αίτησης διατροφής Κυπρίου μόνιμου κατοίκου Κύπρου. Είναι γι' αυτό η θέση του αιτητή ότι αρμόδιο Δικαστήριο κατά τόπον και καθ' ύλην είναι το Οικογενειακό Δικαστήριο Πάφου όπου είναι η μόνιμη κατοικία και εργασία του αιτητή.
Γ. Η αίτηση αρ. 1/92 Ε.Δ. Πάφου με την οποία εζητείτο η εγγραφή της πιο πάνω αλλοδαπής απόφασης στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου ουδέποτε επιδόθηκε στον αιτητή και γι' αυτό του αποστερήθηκε το συνταγματικό του δικαίωμα να υπερασπισθεί ενώπιον του Ε.Δ. Πάφου και φέρει ένσταση στην εγγραφή της αλλοδαπής απόφασης.
Δ. Υπάρχει έκδηλη παρανομία στην εγγραφή της αλλοδαπής απόφασης στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου γι' αυτό είναι η θέση του αιτητή ότι πρέπει η εγγραφή αυτή να ακυρωθεί και/ή να κηρυχθεί ως ουδέποτε εγγραφείσα.
Ε. Ζητείται διάταγμα του σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να δηλούται ότι το αλλοδαπό Δικαστήριο λόγω της μη παρουσίας του αιτητή στη διαδικασία ενώπιον του δεν έλαβε υπόψη ότι το εισόδημα του αιτητή δεν ξεπερνά τις Λ.Κ.£70,- εβδομαδιαία και/ή μεγαλοποίησε τα εισοδήματα του αιτητή και ως εκ τούτου το αλλοδαπό Δικαστήριο δεν εφάρμοσε φυσική δικαιοσύνη γι' αυτό δεν μπορεί να εκτελεσθεί η απόφαση και/ή το διάταγμα αυτού στην Κύπρο.
Ζ. Ζητείται δήλωση από το σεβαστό Δικαστήριο ότι το αλλοδαπό Δικαστήριο έσφαλε και/ή επλανήθη από την σύζυγο του αιτητή και/ή δεν ετήρησε τους Νόμους της Κυπριακής Δημοκρατίας αναφορικά με την αρμοδιότητα και δικαιοδοσία και/ή δεν ετήρησε τους περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμούς των Αγγλικών Δικαστηρίων και γι' αυτό δεν είναι έγκυρη ως απόφαση και δεν μπορεί να εκτελεσθεί στην Κύπρο.
Η. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου λανθασμένα και/ή παράνομα έκδωσε ένταλμα πληρωμής εναντίον του αιτητή για ποσό από Λ.Κ.£7.913,- και/ή Λ.£9.650,- στερλίνες και γι' αυτό θα πρέπει να ακυρωθεί.".
Θα εξετάσω αναλυτικά τον καθένα από τους λόγους αυτούς:
(Α) Η αίτηση για διατροφή στο Αγγλικό Δικαστήριο δεν του είχε επιδοθεί: Όπως φαίνεται από τα έγγραφα που στάληκαν από το Barnet Magistrates' Court, που είναι το Τεκμήριο ΣΤ στην ένσταση, η αίτηση είχε επιδοθεί στον Αιτητή και αυτός παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο στις 10/10/92 όταν ήταν η υπόθεση ορισμένη. Το γεγονός ότι, για οποιοδήποτε λόγο, ο αιτητής δεν ήταν παρών ή δεν αντιπροσωπεύτηκε στη διαδικασία αυτή σε μεταγενέστερο στάδιο, δεν επηρεάζει την εγκυρότητα της διαδικασίας, ούτε και συνιστά λόγο για έκδοση εντάλματος Certiorari που να ακυρώνει την εγγραφή της αγγλικής απόφασης.
(Β) Αναρμοδιότητα του αλλοδαπού Δικαστηρίου: Το θέμα αυτό ήταν θέμα που έπρεπε να απασχολήσει το αλλοδαπό Δικαστήριο και πράγματι αυτό έγινε όπως φαίνεται από το πρακτικό του της 12/12/1990.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου είχε ενώπιόν του διάταγμα διατροφής αγγλικού Δικαστηρίου που στάληκε στη Δημοκρατία για εγγραφή και δεν είχε εξουσία να αμφισβητήσει την ορθότητά του ούτε και είχε ενώπιόν του οποιαδήποτε στοιχεία αναφορικά με τα γεγονότα της αίτησης στο αγγλικό Δικαστήριο.
Εξάλλου, στη διαδικασία αναγνώρισης διαταγμάτων το Δικαστήριο το οποίο επιλαμβάνεται τέτοιας υπόθεσης δεν εξετάζει το διάταγμα ως προς την ουσία του.
(Γ) Η "αίτηση αρ. 1/92" του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου δεν επιδόθηκε στον αιτητή: Πρώτα θα ήθελα να επισημάνω ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς Εκτέλεση) Νόμου, Κεφ. 16 (που στο εξής θα αναφέρεται ως ο "Νόμος"), με βάση τον οποίο ενεγράφη το αγγλικό διάταγμα, δεν προβλέπεται η υποβολή Αίτησης στο Δικαστήριο για την εγγραφή διατάγματος διατροφής δυνάμει του Νόμου, ούτε και γίνεται πρόνοια για επίδοση οποιουδήποτε εγγράφου εκτός στις περιπτώσεις όπου το διάταγμα είναι προσωρινό, οπότε ακολουθείται διαφορετική διαδικασία. Στην υπόθεση 1/92, το διάταγμα δεν ήταν προσωρινό και στο Νόμο δεν υπάρχει διάταξη για την επίδοση οποιωνδήποτε εγγράφων στον αιτητή, ούτως ώστε να ισχυριστεί αυτός, ότι η παράλειψη συνιστά λόγο έκδοσης εντάλματος Certiorari.
(Δ) Υπάρχει ισχυρισμός ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία στην εγγραφή του αλλοδαπού διατάγματος: Δεν αναφέρει όμως ο αιτητής ποιά είναι η έκδηλη παρανομία. Η Δικαστής που ενέγραψε το αλλοδαπό διάταγμα ενήργησε μέσα στα πλαίσια του Νόμου και δεν υπερέβη τις εξουσίες της. Αν κατά την άποψη του αιτητή, ο Νόμος πάσχει, έχει ατέλειες, ή είναι αντισυνταγματικός, αυτός δεν είναι λόγος για έκδοση εντάλματος Certiorari, δεδομένου ότι δεν υπήρξε οποιαδήποτε πλάνη περί το Νόμο ή υπέρβαση εξουσίας κατά την εφαρμογή του.
(Ε) Ζητείται διάταγμα το οποίο να δηλώνει ότι το αλλοδαπό Δικαστήριο διέπραξε σφάλματα κατά την εκδίκαση της ενώπιόν του αίτησης: Το αίτημα αυτό του αιτητή δεν αποτελεί λόγο για έκδοση του εντάλματος Certiorari γιατί η παράγραφος αυτή εκθέτει μια θεραπεία που ζητά ο αιτητής από το Δικαστήριο και όχι οποιοδήποτε λόγο για την έκδοση του εντάλματος. Εκτός του ότι μια τέτοια θεραπεία είναι αδύνατο να δοθεί στα πλαίσια της διαδικασίας για την έκδοση εντάλματος Certiorari, το Δικαστήριο δεν έχει εξουσία να επιληφθεί των θεμάτων που αναφέρονται στην παράγραφο (Ε).
(Ζ) Ζητείται δήλωση από το Δικαστήριο ότι το αλλοδαπό Δικαστήριο επλανήθη: Και σ' αυτή την περίπτωση ισχύουν τα όσα ανάφερα σχετικά με την παράγραφο (Ε). Το αίτημα αυτό του αιτητή δεν συνιστά λόγο ακύρωσης της εγγραφής του αλλοδαπού διατάγματος, και εν πάση περιπτώσει δεν παρέχεται εξουσία στο Δικαστήριο για τέτοια "δήλωση" μέσα στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής.
(Η) Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου λανθασμένα έκδωσε ένταλμα πληρωμής εναντίον του αιτητή για το ποσό των Λ.Κ.£7.913,-. Η παράγραφος αυτή αναφέρει μια άποψη του αιτητή η οποία δεν τεκμηριώνεται με οποιαδήποτε στοιχεία.
Η εγγραφή του αλλοδαπού Διατάγματος ημερομηνίας 12/12/90 έγινε σύμφωνα με το άρθρο 3 του Νόμου που προβλέπει τα ακόλουθα:
"3.(1) Where a maintenance order has, whether before or after the passing of this Law, has been made against any person by any Court in England or Ireland, and a certified copy of the order has been transmitted by the Secretary of State to the Governor, the Governor shall send a copy of the order to the prescribed officer of a court in Cyprus for registration; and on receipt thereof the order shall be registered in the prescribed manner, and shall, from the date of such registration, be of the same force and effect, and, subject to the provisions of this Law, all proceedings may be taken on such order as if it had been an order originally obtained in the Court in which it is so registered, and that Court shall have power to enforce the order accordingly.
(2) The Court in which an order is to be so registered as aforesaid shall be a District Court.".
Δυνάμει του άρθρου 12 του Νόμου έχουν εκδοθεί οι περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνση προς Εκτέλεση) Διαδικαστικοί Κανονισμοί και ο Κανονισμός 3 προβλέπει τα ακόλουθα:
"3. The copy of an order made by a Court outside Cyprus and received by the Governor under section 3 of the Law shall be sent to the Registrar of the District Court of the District within which the defendant is alleged to be living.".
Τα άρθρα 5 και 6 του Νόμου στα οποία αναφέρθηκε ο αιτητής στην αγόρευσή του αφορούν διαδικασία που αναφέρεται στην εγγραφή Provisional Orders (προσωρινών διαταγμάτων) και δεν εφαρμόζονται στην υπό εξέταση περίπτωση γιατί το διάταγμα του οποίου εζητείτο η εγγραφή δεν ήταν προσωρινό. Για την εγγραφή του διατάγματος αυτού εφαρμόζεται το άρθρο 3 και ο Κανονισμός 3 που αναφέρθηκε πιο πάνω.
Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, το άρθρο 3 του Νόμου δεν προβλέπει για την υποβολή οποιασδήποτε αίτησης στο Επαρχιακό Δικαστήριο για την εγγραφή αποφάσεων που στέλλονται στη Δημοκρατία για εγγραφή και εκτέλεση. Προβλέπει μόνο για τη διαβίβαση του σχετικού διατάγματος στο αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο, το οποίο εγγράφει το διάταγμα χωρίς τη διεξαγωγή οποιασδήποτε ακροαματικής ή άλλης διαδικασίας.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης φροντίζει για τη διαβίβαση διατάγματος που αποστέλλεται από τις χώρες στις οποίες εφαρμόζεται ο Νόμος, στο αρμόδιο Δικαστήριο για εγγραφή. Στην υπόθεση Γενικός Eισαγγελέας (Aρ.2), (1992) 1 A.A.Δ. 761, που αφορούσε θέμα εγγραφής διατάγματος διατροφής αγγλικού Δικαστηρίου δυνάμει του Νόμου, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου κ. Στυλιανίδης ανάφερε ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης είναι ο αρμόδιος Υπουργός για την εφαρμογή του Νόμου.
Το άρθρο 3 του Νόμου προβλέπει για την εγγραφή διατάγματος διατροφής που εκδόθηκε στην Αγγλία ή Ιρλανδία και σε άλλες χώρες στις οποίες έχει επεκταθεί η εφαρμογή του δυνάμει του άρθρου 11. Το άρθρο 3 προβλέπει για την εγγραφή διαταγμάτων διατροφής που λήφθηκαν στις χώρες όπου αυτός εφαρμόζεται, ύστερα από διαδικασία που διεξάχθηκε στις εν λόγω χώρες σύμφωνα με το δίκαιο της συγκεκριμένης χώρας.
Στη διαδικασία για εγγραφή αλλοδαπού διατάγματος, το Κυπριακό Δικαστήριο δεν επιλαμβάνεται αίτησης για διεκδίκηση διατροφής ούτε και εξετάζει την ουσία του Διατάγματος.
Αν ο αιτητής αμφισβητούσε τη δικαιοδοσία του αγγλικού Δικαστηρίου ή την ορθότητα του εκδοθέντος διατάγματος έπρεπε να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου εκείνου και να υποβάλει τους ισχυρισμούς του.
Η παράλειψη του αιτητή να παρουσιαστεί κατά την ακρόαση της αίτησης στην Αγγλία στις 12/12/90, παρόλο που η αίτηση του είχε επιδοθεί και είχε εμφανιστεί σε άλλη ημερομηνία ενώπιον του Δικαστηρίου εκείνου, δεν επηρεάζει την εγκυρότητα και αποτελεσματικότητα της διαδικασίας στην αίτηση διατροφής ενώπιον του αγγλικού Δικαστηρίου.
Γι' αυτό όλα όσα αναφέρονται από το δικηγόρο του αιτητή για στέρηση του δικαιώματός του να εμφανιστεί ενώπιον Δικαστηρίου και να αμφισβητήσει την απαίτηση για διατροφή της συζύγου και των παιδιών του δεν ευσταθούν γιατί αυτά τα διαβήματά του δεν ήταν στην Κύπρο που θα γίνονταν αλλά στην Αγγλία όπου είχε κινηθεί από τη σύζυγό του η διαδικασία για έκδοση διατάγματος διατροφής. Στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου δεν υπήρχε οποιαδήποτε αίτηση για διεκδίκηση διατροφής, αλλά αλλοδαπό διάταγμα που λήφθηκε από την Αγγλία και στάληκε στην Κύπρο για εγγραφή και εκτέλεση σύμφωνα με τις διατάξεις του προαναφερθέντα Νόμου.
Στην αίτηση αυτή, το Δικαστήριο πρέπει να ικανοποιηθεί ότι υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος που να δικαιολογεί την έκδοση εντάλματος της φύσεως Certiorari που να ακυρώνει την εγγραφή του διατάγματος διατροφής του Barnet Magistrates' Court από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου.
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι ο Νόμος είναι νόμος "δευτερογενής" είναι εντελώς αβάσιμος. Όπως ανάφερε και ο Δικαστής, τότε, του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Στυλιανίδης στην Γενικός Eισαγγελέας (Aρ.2) (ανωτέρω) σελ. 773:
"Ο περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνσις προς Εκτέλεσιν) Νόμος, Κεφ. 16, θεσπίστηκε το 1921 και είναι ουσιαστικά αντιγραφή του Αγγλικού Νόμου του 1920 - ("Maintenance Orders (Facilities for Enforcement) Act 1920"). Oι δύο Νόμοι έχουν το στοιχείο της αμοιβαιότητας, γιατί Κυπριακό διάταγμα διατροφής μπορεί να εγγραφεί και εκτελεστεί στην Αγγλία. Όργανο για την εκτέλεση της διεθνούς υποχρέωσης είναι, σύμφωνα με το Νόμο και το Σύνταγμα, ο Υπουργός Δικαιοσύνης.".
Ούτε ευσταθεί ο ισχυρισμός του ότι παραβιάζεται το Άρθρο 30 του Συντάγματος γιατί η διαδικασία δυνάμει του Κεφ. 16 δεν αποστερεί από οποιοδήποτε πολίτη του δικαιώματός του να προσφύγει σε οποιοδήποτε Δικαστήριο στη Δημοκρατία. Το Κεφ. 16 δεν αναφέρεται σε διαδικασία για διεκδίκηση διατροφής που μπορεί να εγερθεί στο αρμόδιο Δικαστήριο στην Κύπρο, αλλά προβλέπει, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, για την εγγραφή στην Κύπρο διαταγμάτων διατροφής των χωρών στις οποίες εφαρμόζεται και η μεταγενέστερη εκτέλεσή τους.
Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση περί Αναγνωρίσεως και Εκτελέσεως Αποφάσεων Αφορωσών εις Κηδεμονίαν Ανηλίκων που κυρώθηκε με το Νόμο 36/86, δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με την παρούσα υπόθεση.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό του αιτητή ότι αρμόδιο Δικαστήριο για την εγγραφή του αγγλικού διατάγματος είναι το Οικογενειακό και όχι το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, παραθέτω απόσπασμα από την απόφαση στην Γενικός Eισαγγελέας (Aρ.2) (ανωτέρω), σελ. 773-774:
"Το ζήτημα που εγείρεται είναι ποίο είναι το αρμόδιο Δικαστήριο για σκοπούς εγγραφής και εκτέλεσης Διατάγματος Διατροφής που εκδόθηκε στην Αγγλία ή Ουαλλία;
Ο Νόμος καθορίζει ρητά το Επαρχιακό Δικαστήριο.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο, που καθιδρύθηκε με τον περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμο του 1990, (Αρ. 23/90), έχει δικαιοδοσία για θέματα διεκδίκησης διατροφής μεταξύ ελληνοορθόδοξων πολιτών της Δημοκρατίας. Η δικαιοδοσία του στο θέμα τούτο δεν είναι διαφορετική από τη δικαιοδοσία που ασκούσε, αρχικά, το Επαρχιακό Δικαστήριο, με βάση το άρθρο 40 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, (Αρ. 14/60), αργότερα το Ελληνικό Κοινοτικό Δικαστήριο και, μετά τη θέσπιση του περί Μεταβιβάσεως της Ασκήσεως των Αρμοδιοτήτων της Ελληνικής Κοινοτικής Συνελεύσεως και περί Υπουργείου Παιδείας Νόμου του 1965, (Αρ. 12/65), το Επαρχιακό Δικαστήριο.
Το Αγγλικό Διάταγμα Διατροφής εγγράφεται στο αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο και εκτελείται ως εάν να ήταν Διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου. Το ποσό της Διατροφής εισπράττεται ως αστικό χρέος.
Το επίδικο θέμα έχει αποφασιστεί 30 χρόνια πριν, στην υπόθεση The Attorney-General v. Panayiotis Christou, (ανωτέρω).
Ο περί της Πρώτης Τροποποίησης του Συντάγματος Νόμος του 1989, (Αρ. 95/89), και ο περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμος του 1990, (Αρ. 23/90), δεν άσκησαν οποιαδήποτε επιρροή στον περί Διαταγμάτων Διατροφής (Διευκόλυνσις προς Εκτέλεσιν) Νόμο, Κεφ. 16.".
Για όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω, ο Αιτητής δεν απέδειξε οποιοδήποτε λόγο που να δικαιολογεί την έκδοση από το Δικαστήριο εντάλματος Certiorari για ακύρωση της εγγραφής του διατάγματος διατροφής του Barnet Magistrates' Court ημερομηνίας 12/12/90, γι' αυτό και η αίτηση του απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του καθ'ου η αίτηση.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.