|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1994) 1 ΑΑΔ 728
24 Νοεμβρίου, 1994
[ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΙ/Η ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΟ (THREATENED) ΚΑΙ/Ή ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ (DETENTION ORDER) ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΙ/Η ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ/Η ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΑΠΕΛΑΣΗΣ (DEPORTATION ORDER), ΚΕΦ. 105, ΤΗΣ GEORGETA IORDAN ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΟΥ (THREATENED) ΚΑΙ/Η ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ/Η ΠΡΟΤΙΘΕΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΝΑ ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΙ/Η ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ (THREATENED) ΚΑΙ/Η ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ/Η ΠΡΟΤΙΘΕΜΕΝΩΝ ΝΑ ΕΚΔΟΘΟΥΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ, ΣΥΛΛΗΨΗΣ, ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΚΑΙ/Η ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ QUIA TIMET ΑΠΟ Η ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ GEORGETA IORDAN,
(Aίτηση Aρ. 172/94)
Δικαιοδοσία Δικαστηρίων — Αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο για έκδοση διατάγματος που να διατάσσει την αναστολή των υπό έκδοση και/ή απειλουμένων και/ή αναμενομένων και/ή προτιθεμένων να εκδοθούν διαταγμάτων σύλληψης, κράτησης και απέλασης και/ή την έκδοση διαταγμάτων Quia timet αναφορικά με τα διατάγματα κράτησης και απέλασης που βρίσκονται υπό έκδοση και/ή απειλούνται να εκδοθούν και/ή είναι αναμενόμενο να εκδοθούν χωρίς να υπάρχει αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος ή για έκδοση προσωρινού διατάγματος στα πλαίσια προσφυγής δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Απορρίφθηκε λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Με αίτησή της στο Ανώτατο Δικαστήριο η αιτήτρια ζήτησε διάταγμα που να διατάσσει "την αναστολή των υπό έκδοση και/ή απειλουμένων (threatened) και/ή αναμενομένων και/ή προτιθεμένων να εκδοθούν διαταγμάτων σύλληψης, κράτησης και απέλασης και/ή την έκδοση διαταγμάτων Quia timet αναφορικά με τα διατάγματα κράτησης και απέλασης που βρίσκονται υπό έκδοση και/ή απειλούνται να εκδοθούν και/ή είναι αναμενόμενα να εκδοθούν από το Υπουργείο Εσωτερικών και/ή τον Λειτουργό Μετανάστευσης", ισχυριζόμενη ότι οι αρμόδιες αρχές παράνομα είχαν τερματίσει πρόωρα την σύμβαση εργασίας της σε μπυραρία στην Πάφο, και κατά συνέπεια την άδεια παραμονής και εργασίας της στην Κύπρο, και ότι ετοιμάζονταν να εκδώσουν ένταλμα σύλληψης και κράτησής της με σκοπό την απέλαση της στην χώρα της, την Ρουμανία. Για υποστήριξη του αιτήματός της η αιτήτρια επικαλέσθηκε τις νομικές αρχές που διέπουν την έκδοση διαταγμάτων Quia timet σε πολιτικές υποθέσεις.
Αποφασίσθηκε ότι:
Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου καθορίζεται από το Σύνταγμα και την νομοθεσία και δεν περιλαμβάνει την πρωτόδικη έκδοση προληπτικών διαταγμάτων ή διαταγμάτων Quia timet σε αστικές διαφορές. Στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον δεν υπήρχε αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος ή αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος σε προσφυγή δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να εκδικάσει την αίτηση.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Υπόθεση που αναφέρθηκε:
Δημοκρατία v. Νίκου Σαμψών (1991) 1 Α.Α.Δ. 858.
Aίτηση.
Aίτηση με την οποία η αιτήτρια ζητά την έκδοση διατάγματος του Δικαστηρίου που να διατάσσει την αναστολή των υπό έκδοση και/ή απειλούμενων και/ή αναμενόμενων και/ή προτιθέμενων να εκδοθούν διαταγμάτων, σύλληψης, κράτησης και απέλασης.
Δ. Παυλίδης, για την Aιτήτρια. Aιτήτρια παρούσα.
NIKHTAΣ, Δ. Aνάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η αιτήτρια είναι Ρουμάνα. Βρίσκεται στην Κύπρο από τον περασμένο Απρίλιο. Εξασφάλισε εργασία σε μπυραρία στην Πάφο, αφού προηγουμένως η αρμόδια αρχή της χορήγησε άδεια εργασίας, που παρατάθηκε μέχρι 31/10/94. Στις 25/10/94 αποτάθηκε για προσωρινή παραμονή έτσι ώστε να εξεταστεί αίτημα της για ανανέωση της άδειας εργασίας της. Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την ένορκη δήλωση της αιτήτριας που συνοδεύει την κρινόμενη αίτηση.
Θα συνοψίσω τώρα την υπόθεση αντλώντας το υλικό από την ίδια πηγή και τα δύο συνημμένα έγγραφα. H αιτήτρια αναφέρει ότι ο Λειτουργός Μετανάστευσης παρενέβη και διέκοψε την άδεια εργοδότησης της λίγες ημέρες προτού λήξει. Η ενέργεια αυτή κανένα νόμιμο έρεισμα δεν είχε. Ήταν αποτέλεσμα καταγγελίας - το περιεχόμενο της οποίας απορρίπτει - ότι έχει ερωτική σχέση με τον εργοδότη της. Η καταγγελία έγινε από τη σύζυγο του τελευταίου, επίσης ρουμανικής καταγωγής, με την οποία είναι σε διάσταση.
Παρόλο που η νέα σύμβαση εργοδότησης που υπέβαλε η αιτήτρια εγκρίθηκε αρμόδια και παραχωρήθηκε άδεια μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου, αργότερα ακυρώθηκε. Την εξέλιξη αυτή περιγράφει η αιτήτρια στην παράγραφο 15 της ένορκης δήλωσης:
"........ από όσα γνωρίζω και πληροφορούμαι μετά την πιο πάνω "καταγγελία" της αλλοδαπής εν διαστάσει συζύγου του εργοδότη μου όλως παράνομα και χωρίς οποιαδήποτε νόμιμη αιτία διακόπηκε η σχετική σύμβαση εργοδότησης μου κατά ή περί τον μήνα Οκτώβριο του 1994 λίγες μέρες πριν από τη λήξη της και ακολούθως όταν μετά τη λήξη της σύμβασης εργοδότησης μου αυτής, υπεβλήθη νέα σύμβαση εργοδότησης, αυτή ενώ αρχικά εγκρίθηκε από το Επαρχιακό γραφείο Εργασίας Πάφου τις πρώτες ημέρες του μήνα Νοέμβρη του 1994, αυτή η σύμβαση εργοδότησης ακυρώθηκε στις 11.11.94 από Λειτουργό του Επαρχιακού Γραφείου Εργασίας Πάφου με την τοποθέτηση σε σχήμα "Χ" πάνω στην σφραγίδα του Επαρχιακού Γραφείου Εργασίας Πάφου η οποία γράφει τα εξής: "Εγκρίθηκε και συστήνεται άδεια εργασίας μέχρι 31.12.94" (Τεκμ. Β)."
Από στιχομυθία μου με το δικηγόρο της αιτήτριας στη διάρκεια της συζήτησης απεκόμισα την εντύπωση πως δεν υπήρξε ακύρωση μετά από κοινοποίηση της απόφασης, αλλά μάλλον πρόκειται για internum της διοίκησης. Ωστόσο το θέμα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για την απόφαση μου όπως θα δούμε παρακάτω.
Η ουσία της υπόλοιπης μαρτυρίας είναι ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος να τεθεί σε κίνηση ο μηχανισμός απέλασης της αιτήτριας. Γιαυτό επιζητεί προληπτικά την έκδοση διατάγματος αναστολής των μέτρων που δυνατό να ληφθούν εναντίον της. Διαβάζω πως ακριβώς έχει το αίτημα θεραπείας:
"Α. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου το οποίο να διατάσσει την αναστολή των υπό έκδοση και/ή απειλουμένων (threatened) και/ή αναμενομένων και ή προτιθεμένων να εκδοθούν διαταγμάτων σύλληψης, κράτησης και απέλασης και/ή την έκδοση διαταγμάτων Quia Timet αναφορικά με τα διατάγματα κράτησης και απέλασης που βρίσκονται υπό έκδοση και/ή απειλούνται να εκδοθούν και/ή είναι αναμενόμενα να εκδοθούν από το Υπουργείο Εσωτερικών και/ή το Λειτουργό Μετανάστευσης σύμφωνα με τις γραπτές οδηγίες του Λειτουργού Μετανάστευσης και/ή σύμφωνα με τις αναμενόμενες οδηγίες του Λειτουργού Μετανάστευσης.
Β. Οποιαδήποτε άλλη διαταγή και/ή περαιτέρω θεραπεία την οποία το Σεβαστό Δικαστήριο ήθελε κρίνει εύλογη και/ή δίκαιη υπό τις περιστάσεις."
Η αιτήτρια επικαλείται συλλήβδην σωρείαν άρθρων του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1950, που ενσωματώθηκε στην εθνική μας νομοθεσία με τον κυρωτικό νόμο αρ. 39/62. Και επίσης το άρθρο 3 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών που βρίσκεται στο Κεφάλαιο 1 και καθορίζει τους γενικούς σκοπούς και αρχές των Ηνωμένων Εθνών και που απαιτεί γενικά το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών χωρίς φυλετικές, θρησκευτικές ή άλλης φύσεως διακρίσεις, τις οποίες εξειδικεύει.
Ο κ. Παυλίδης υποστήριξε ότι είναι δυνατή η χορήγηση προστασίας με τη μορφή προληπτικών μέτρων, χωρίς να αναφερθεί στις παραπάνω πηγές, αλλά περιοριζόμενος στην παράθεση περικοπής από το Halsbury's Laws of England, 3η έκδοση, τόμος 21, παράγραφος 745, με επικεφαλίδα "Threatened invasion of legal right", στη σελ. 355 που αρχίζει ως εξής:
"Where a plaintiff has established that he has a right which has been infringed and that further infringement is threatened to a material extent, he is entitled to an injunction to restrain such threatened infringement upon the ordinary principles upon which the Court acts in granting injunctions."
Είναι φανερό, έχοντας υπόψη και την παράγραφο 747 του ιδίου συγγράμματος, πως ο Halsbury πραγματεύεται στο απόσπασμα εκείνο τον τύπο αγωγής για διάγνωση αστικών διαφορών γνωστό ως Quia timet (που σημαίνει επί λέξει "επειδή αυτός φοβάται"). Υπό τις προϋποθέσεις που εκθέτει, ο νόμος παρέχει θεραπεία για να αποτρέψει την απειλούμενη ζημία σε αποδεδειγμένο δικαίωμα του ενάγοντα. Διαφορετικά το δικαίωμα εκμηδενίζεται. Το κανονικό forum για την εκδίκαση αυτού του είδους αγωγής ασφαλώς δεν είναι το Ανώτατο Δικαστήριο.
Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου καθορίζεται από το Σύνταγμα και το Νόμο. Οποιαδήποτε άλλη ανάληψη αρμοδιότητας έξω από το δικαιοδοτικό αυτό πλαίσιο είναι και ανεπίτρεπτη και αδιανόητη. Το άρθρο 155.4 του Συντάγματος, που αναφέρεται στο σώμα της αίτησης, παρέχει αποκλειστική δικαιοδοσία στο Ανώτατο Δικαστήριο να εκδίδει προνομιακά εντάλματα. Η δικαιοδοσία ασκείται πρωτογενώς από δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου και η απόφαση του υπόκειται σε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο κατά την ενάσκηση της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του: Δημοκρατία ν. Νίκου Σαμψών (1991) 1 Α.Α.Δ. 858, 868. Δεν είναι όμως η έκδοση τέτοιου διατάγματος το ζητούμενο. Ούτε έχω μπροστά μου αίτηση για προσωρινό διάταγμα σε προσφυγή που καταχωρείται στα πλαίσια του άρθρου 146 του Συντάγματος. Περαιτέρω το αίτημα δεν έχει υπαχθεί σε οποιαδήποτε άλλη συνταγματική ή νομοθετική πρόνοια που μου παρέχει αρμοδιότητα.
Η αίτηση απορρίπτεται για έλλειψη δικαιοδοσίας.
H αίτηση απορρίπτεται.